[Charaktery]
Kategoria: Poradniki. Informatory. SpisyWysyłka: od ręki
otrzymają, wyrosną na być może niebezpiecznych, a z całą pewnością
nieszczęśliwych ludzi. Dla naszego własnego dobra żadne
uczucie nie może pozostać niezauważone i zlekceważone. Krótko
mówiąc:...
Pełen opis produktu '"Czasem trudne, zawsze dobre. Jak zrozumieć i pokochać własne emocje"' »
O autorze:Jacek Krzysztofowicz (ur. 1969) jest psychoterapeutą.
Ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Papieskiej Akademii
Teologicznej w Krakowie. Psychoterapii uczył się w Polskim
Instytucie Ericksonowskim w Łodzi. Prowadzi w Łodzi terapię
indywidualną i partnerską (www.zmiana.pro). Współpracuje z Fundacją
Jaś i Małgosia w Łodzi, skupiając się na pracy z rodzicami dzieci
autystycznych. Felietonista magazynu psychologicznego ?Charaktery?
(Lekcje z życia). Żonaty. Jego pasją jest próba zrozumienia ludzi i
otaczającego świata.Z okładki: Budują lub niszczą. Służą lub
rządzą. Kołyszą lub targają. Szepczą lub krzyczą. Unoszą lub
depczą. Czasem przyjemne, czasem trudne. Zawsze bliskie i ważne.
Nasze emocje.Jacek Krzysztofowicz zaprasza nas do bliższego
zapoznania się i zaprzyjaźnienia ze światem naszych trudniejszych
emocji: złością, smutkiem, bólem, gniewem, lękiem, wstydem,
bezsilnością. Doświadczony terapeuta proponuje, byśmy traktowali
je, jak powierzoną naszej trosce gromadkę podopiecznych. Każdy z
nich ma inną przeszłość, witalność, siłę przebicia, wrażliwość i
potrzeby. Niektórzy są kłopotliwi, ale żaden nie jest zły. Każdy
domaga się uwagi, troski, indywidualnego potraktowania, miłości,
zrozumienia. Dopiero wtedy zaczną z nami współpracować i obdarzać
tym, co w nich najlepsze.Ze skrzydełek:Uczucia są nam potrzebne.
Wszystkie bez wyjątku nam służą. Gdyby było inaczej, nie
zostalibyśmy w nie przez matkę naturę wyposażeni. Uczucia pozwalają
nam poznać, jaki jest nasz stosunek do rzeczywistości, ułatwiają
nam kontakt ze światem, kierują naszym zachowaniem. Są źródłem
informacji o nas samych ? opowiadają o wszystkich naszych
potrzebach, dają energię pozwalającą je zaspokoić. Przykre uczucia
podpowiadają: coś tu jest nie w porządku, trzeba tu coś zmienić, a
przyjemne otwarcie głoszą: to jest właśnie to, zrób to jeszcze raz!
Uczucia są jak dzieci? Nie poradzą sobie same ? wymagają uwagi i
opieki. I jak to w życiu bywa, jedne dzieci są ?trudniejsze? od
innych ? one właśnie wymagają szczególnej troski. Jeżeli jej nie
otrzymają, wyrosną na być może niebezpiecznych, a z całą pewnością
nieszczęśliwych ludzi. Dla naszego własnego dobra żadne uczucie nie
może pozostać niezauważone i zlekceważone. Krótko mówiąc: warto
czuć.(z rozdziału Napięcie)Fragmenty:Leczenie bóluDlaczego nas
boli? Dlaczego zostaliśmy przez naturę wyposażeni w zdolność
odczuwania nie tylko fizycznego, ale także emocjonalnego bólu?
Uczucie bólu mówi nam: zostałeś zraniony i potrzebujesz
uzdrowienia. Nie zostawiaj tego ? zaopiekuj się sobą. Odkorkuj tę
swoją butelkę ? niech się wreszcie wszystko wyleje?To jest właśnie
najważniejsze: dopuścić swój ból do głosu. Nie tłumić go, nie
udawać, że się nic nie stało. W końcu przestać milczeć. Proces,
który dokonuje się wewnątrz osoby dźwigającej jakieś bolesne
brzemię, polega na zmaganiu pomiędzy jej obolałą częścią, tęskniącą
za wysłuchaniem i ukojeniem, a inną, silniejszą częścią jej
osobowości, która twierdzi, że trzeba milczeć ? bo przecież nic się
nie stało albo bo i tak nic się nie da z tym zrobić. Ten wewnętrzny
dialog jest odtworzeniem zewnętrznej sytuacji, w której powstała
trauma. To właśnie sprawca pragnie, aby ofiara milczała i aby
wszystko zostało utrzymane w sekrecie ? aby całe zdarzenie można
było zawsze podsumować stwierdzeniem: ?nic się nie stało?. Pytanie,
które osoba skrzywdzona przez kogoś musi sama sobie zadać, brzmi:
czy zamierzam nadal stać po stronie sprawcy, być jego
sprzymierzeńcem, czy też wreszcie zaopiekuję się tym, co we mnie
słabe i obolałe, uznam tę część siebie za w pełni wartościową ?
mającą prawo do istnienia i do głosu.