[Vitos Keramia Kft.]
Kategoria: GARNKI RZYMSKIE > VITOS KERAMIA > Naturalne
to w starożytności miało kilka znaczeń, a najdawniej używano je
na wyspie Lemnos. Nazywano tak ziemię, którą
wykorzystywana była w celach leczniczych. Znaczono ją stemplami z
podobizną Artemidy,...
Pełen opis produktu 'Gliniany Pojemnik na Czosnek Vitos (Z1)' »
Wymiary: ⌀ 13 cm X 17 cm. Pojemność:Instrukcja użytkowania garnka
glinianego w środku opakowania. Garnki Rzymskie, czyli Terra
Sigillata [tłum.: glina stemplowana]Określenie to w starożytności
miało kilka znaczeń, a najdawniej używano je na wyspie Lemnos.
Nazywano tak ziemię, którą wykorzystywana była w celach
leczniczych. Znaczono ją stemplami z podobizną Artemidy,
mitologiczną boginią płodności. W obrębie Cesarstwa Rzymskiego
przez Terra Sigillata rozumiano wszelkie ceramiczne naczynia
użytkowe, które zostały wykonane z czerwonej gliny o połyskliwej
powierzchni. Występowały odmiany naczyń z wypukłymi,
„nastemplowywanymi” ornamentami przedstawiającymi motywy
mitologiczne, roślinności i zwierząt. Wykonywano również naczynia,
które nie posiadały ornamentacji, lecz w podobny sposób jak te
zdobione, były określane mianem Gliny Stemplowanej. Artystyczne i
użytkowe wyroby Vitos Keramia z Csíkszereda z Siedmiogrodu,
wykonywane są tradycyjną technologią, która przekazywana jest z
pokolenia na pokolenie i rozpowszechniała się na terenach Europy
przez wieki, wraz z ruchami ludów. Jak dowodzą wykopaliska
archeologiczne, to właśnie garncarze rzymscy udoskonalali
technologie przetwórstwa gliny. Ich warsztaty w bardzo szybkim
tempie rozrastały się, do takich wielkości, że można by je nazywać
manufakturami, bądź nawet fabrykami. Rzymianie produkowali Terra
Sigillata nie tylko na własne potrzeby, ale również rozbudowali
eksport produktów, które licznie docierały na tereny zamieszkałe
przez ludy barbarzyńskie. Na ziemie dzisiejszej Polski napływała
ceramika produkowana głównie w ośrodkach zachodnich,
zlokalizowanych na terenie obecnej Francji i Niemiec. Świadczą o
tym zachowane stemple imienne garncarzy i dekoracja naczyń, której
analiza umożliwia ustalenie kręgu. Z ośrodka w Lezoux pochodzi
misa, niemal w całości zrekonstruowana z ułamków odkrytych w jednym
z grobów na cmentarzysku kultury przeworskiej w Wymysłowie koło
Gostynia. W rzymskich prowincjach Pannonii i Dacii, czyli
dzisiejszych Węgier i Siedmiogrodu, znaleziono naczynia z II w.
pne., lecz najbardziej znane i najlepiej zachowane dzieła garncarza
Pacatus’a z II w. ne.., znajdują się w Aquincum (w Budapeszcie).
Wszystkie gliniane naczynia wykonane były z jednego rodzaju gliny.
Charakteryzowała się ona czerwonym kolorem i naturalnym połyskiem,
ponadto z powodzeniem nadawała się do wielokrotnego gotowania oraz
przechowywania cieczy i pokarmów. Glina stanowiła także izolację
termiczną. Wewnątrz naczyń występowała niższa temperatura, aniżeli
otoczenia. Ze względu na skład gliny, naczynia nie przepuszczały
wody, czy wina. Napełnione w gliniany dzban wino, utrzymywało niską
temperaturę przez kilka godzin, od chwili nalania go wewnątrz
piwnicy winnej i wyniesienia go na skwar palącego słońca.
Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmu o Zakładzie Ceramiki
Vitos:
