Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Wspomnienia obejmują okres od połowy stycznia 1944 roku do końca wojny, kiedy autor pełnił obowiązki oficera (pierwszego oficera operacyjnego) sztabu generalnego Grupy Armii Wisła, powołanej w celu skonsolidowania niemieckiego frontu po rozbiciu w roku 1944 Armii Środek i utracie przez nią bezpośredniego kontaktu z Grupą Armii Północ. Na jej dowódcę powołany został Reichsführer SS Heinrich Himmler, który pełnił w owym czasie także obowiązki ministra spraw wewnętrznych Rzeszy, szefa policji oraz dowódcy Armii Uzupełnień. Autor jako oficer sztabowy w stopniu kapitana uczestniczył m.in. w kampanii wrześniowej w Polsce, w kampanii zachodniej (Belgia, Francja), w kampanii wschodniej w południowej Ukrainie i na Krymie, w bitwie o Stalingrad, a potem w walkach na terenie Rumunii, Albanii i Węgier. W roku 1944 został wykładowcą Akademii Wojskowej, skąd został powołany do sztabu generalnego Grupy Armii Wisła. Dzięki tak wysokiemu usytuowaniu zetknął się w tym decydującym okresie wojny z wieloma najwyższymi dowódcami wojsk niemieckich, dzięki czemu mógł opisać w swych wspomnieniach procesy podejmowania przez nich decyzji o znaczeniu strategicznym, przedstawić popełniane błędy, a także odmalować interesujące portrety niektórych z nich.

Wspomnienia obejmują okres od połowy stycznia 1944 roku do końca wojny, kiedy autor pełnił obowiązki oficera (pierwszego oficera operacyjnego) sztabu generalnego Grupy Armii Wisła, powołanej w celu skonsolidowania niemieckiego frontu po rozbiciu w roku 1944 Armii Środek i utracie przez nią bezpośredniego kontaktu z Grupą Armii Północ. Na jej dowódcę powołany został Reichsführer SS Heinrich Himmler, który pełnił w owym czasie także obowiązki ministra spraw wewnętrznych Rzeszy, szefa policji oraz dowódcy Armii Uzupełnień. Autor jako oficer sztabowy w stopniu kapitana uczestniczył m.in. w kampanii wrześniowej w Polsce, w kampanii zachodniej (Belgia, Francja), w kampanii wschodniej w południowej Ukrainie i na Krymie, w bitwie o Stalingrad, a potem w walkach na terenie Rumunii, Albanii i Węgier. W roku 1944 został wykładowcą Akademii Wojskowej, skąd został powołany do sztabu generalnego Grupy Armii Wisła. Na tak wysokim stanowisku miał okazję poznać  najważniejszych prominentów III Rzeszy, dzięki czemu mógł opisać w swych wspomnieniach procesy podejmowania przez nich decyzji o znaczeniu strategicznym, przedstawić popełniane błędy, a także odmalować interesujące portrety niektórych z nich.