Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Dr Anna Salina jest historykiem zajmującym się dziejami średniowiecznego Mazowsza. Praca została przygotowana w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk pod kierunkiem prof. Stefana K. Kuczyńskiego wybitnego historyka i heraldyka niedawno zmarłego. Autorka podjęła temat bardzo ambitny obejmujący przeszło dwa stulecia wzajemnych relacji między książętami Piastowskimi i hierarchią Kościoła Katolickiego. Praca poświęcona jest analizie polityki stosowanej na rożnych płaszczyznach przez władców świeckich wobec Kościoła, a w szczególności jego władz - tak papiestwa jak i Kościoła lokalnego. Opracowanie takiego zagadnienia było bardzo ważnym posunięciem, ale i trudnym choćby ze względu na skomplikowane podziały terytorialne Mazowsza w XIV i XV wieku....

Przodkowie dzisiejszych Węgrów przywędrowali z dalekiej Azji do Europy Środkowej pod koniec IX wieku. Oddziały węgierskie budziły grozę w całej Europie Zachodniej, gdzie wznoszono modły „od powietrza, głodu, ognia i wojny oraz... strzał Węgrów uchroń nas Panie”. Dopiero w drugiej połowie X stulecia plemiona węgierskie przeszły na osiadły tryb życia i stworzyły w Kotlinie Naddunajskiej silne państwo.Książka jest opowieścią o dziejach panującej na Węgrzech dynastii Arpadów do schyłku XII wieku. Opisuje zarówno budowę potęgi Węgier w dobie św. Stefana i św. Władysława, jak i bratobójcze walki o tron w XI–XII wieku. Czytelnik dowie się także, kim był bękart Borys i jaką odegrał rolę w historii Węgier. Osobnego omówienia doczekały się żony i córki Arpadów, zwłaszcza Niemka Gizela i Węgierka Piroska (Irena), która została cesarzową bizantyńską....

"Podejmując studia nad problemem historycznego kontekstu artystycznych fundacji polskich monarchów w średniowieczu, szczególnie w okresie od X do początku XIII stulecia, który historycy sztuki określają umownie przedromańskim i romańskim, jeszcze do niedawna stawaliśmy naprzeciw obszaru, który śmiało mógł być określony jako terra incognita.Istotnego przełomu w tej materii dokonał Roman Michałowski, publikując rozprawę „Princeps fundator. Studium dziejów kultury politycznej w Polsce X-XIII wieku”. Autor – dzieląc się w przytoczonej pracy wynikami swoich badań nie tylko, i to w istotnym zakresie – poszerzył naszą wiedzę o kulturze politycznej w pierwszych wiekach istnienia naszego państwa, ale co niezwykle ważne, wyznaczył również standardy, bez których zachowania nie sposób sobie wyobrazić w późniejszych badań nad relacjami zachodzącymi pomiędzy fundatorem i jego dziełem oraz nad ideologią towarzyszącą monarszym fundacjom.”fragment wstępu...

Mieszko I był wybitnym przywódcą, o którego życiu wiemy stosunkowo dużo. Znamy jego cele polityczne i sposoby ich realizacji. Wiemy też sporo o jego życiu rodzinnym: o kolejnych żonachi dzieciach. Jednak ten pierwszy historyczny władca i budowniczy państwa polskiego jawi się jako postać nieco tajemnicza. Pochodzenie Mieszka nie jest jasne, znaczenie imienia niepewne, a metody sprawowania władzy nad wielkim terytorium nie do końca znane.Jerzy Strzelczyk to uczony europejskiego formatu, który przybliża postać Mieszka I. Poczynając od roku 963, kiedy to młody władca wkracza na arenę wielkiej polityki, a trzy lata później w krąg krajów chrześcijańskich, autor przedstawia kolejne etapy formowania się młodego państwa. Jerzy Strzelczyk odsłania początki budowy organizacji kościelnej, sojusz z Cesarstwem Niemieckim, a także podbój kolejnych terytoriów. Odkrywamy tajemnicę słynnego testamentu władcy, by móc stwierdzić, jak „wielki i godny pamięci” był ten władca....

Książka jest zbiorem uzupełnionych referatów wygłoszonych na międzynarodowej konferencji naukowej zorganizowanej z okazji 150-lecia powstania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (PTPN). O ile Towarzystwo to oraz inne towarzystwa naukowe funkcjonujące na ziemiach polskich w XIX i na początku XX w. doczekały się różnych monografii, o tyle w znikomym stopniu zajmowano się w nich, do tej pory, kwestią relacji między tymi towarzystwami. Celem konferencji, a co za tym idzie także niniejszej książki, było więc wypełnienie tej luki badawczej na przykładzie przeanalizowanie kontaktów PTPN z innymi towarzystwami naukowymi, działającymi w XIX i na początku XX wieku, zarówno na ziemiach polskich, jak i emigracji. Zamieszczone w tomie artykuły podzielić można na trzy grupy tematyczne. Pierwsza obejmuje teksty poświęcone kontaktom PTPN z polskimi instytucjami i towarzystwami w Galicji, Królestwie Polskim i na emigracji. Druga składa się z artykułów opisujących działalność polskich, litewskich i rosyjskich towarzystw na Litwie oraz kontakty polskich towarzystw historycznych we Lwowie z historykami ukraińskimi. Trzecia grupa referatów odnosi się z kolei do niemieckich towarzystw naukowych we wschodnich prowincjach Prus i ich kontaktów z PTPN. W efekcie książka wzbogaca w znacznym stopniu nader skromną dotychczas wiedzę o współpracy PTPN z innymi polskimi towarzystwami naukowymi i niektórymi towarzystwami niemieckimi. Ponadto, pozwala spojrzeć na polskie towarzystwa naukowe i warunki ich działania podczas zaborów w szerokim kontekście. Dopiero dzięki temu widać wyraźnie różnice i podobieństwa w polityce zaborców wobec polskich towarzystw naukowych oraz relacje zachodzące pomiędzy poszczególnymi instytucjami i badaczami reprezentującymi różne nacje i ośrodki. Grono autorów tekstów tworzących książkę zostało starannie dobrane, co zaowocowało bardzo wysokim jej poziomem merytorycznym....

Początków tureckiego państwa należy szukać w drugiej połowie XIII wieku, kiedy to seldżucki wasal Ertogrul za zasługi w walkach z Bizantyjczykami otrzymał od sułtana Alaeddina Kejkobada II w lenno miasteczko Sögüt w północno-zachodniej Anatolii. Od tego czasu sułtanat osmański przeszedł długą drogę: od wielkiego światowego imperium epoki Sulejmana Wspaniałego po klęski czasów oblężenia Wiednia i przegrane dziewiętnastowieczne wojny. Turcja jako państwo zaistniała dopiero w XX wieku, ale została stworzona z osmańskiej rzeczywistości istniejącej na styku Śródziemiomorza przez siedem wieków. Naród turecki jest rezultatem przenikania się dwóch cywilizacji: bliskowschodniego muzułmańskiego Orientu i śródziemnomorskiej Europy. Jedną z przyczyn powstania nowoczesnej Turcji była potrzeba odrzucenia fundamentów osmańskiego świata, jakimi była zmurszała i niereformowalna monarchia oraz islam. Różnica między Imperium Osmańskim a resztą Europy stawała się coraz większa, a dla poddanych sułtana coraz mniej było powodów do dumy z bycia Osmańczykami. Działania ruchu młodoturków, a później Mustafy Kemala - znanego powszechnie jako Atäturk - w konsekwencji doprowadziły do upadku Wysokiej Porty i narodzin współczesnego państwa tureckiego....

Prapoczątki Niemiec sięgają czasów odległej starożytności; plemiona germańskie toczyły wówczas nieustanne boje zarówno między sobą, jak i z cesarstwem rzymskim. Jednak prawdziwym początkiem niemieckiego poczucia narodowego jest pierwsza połowa IX wieku, kiedy w państwie wschodniofrankijskim, powstałym po podziale imperium Karola Wielkiego w 843 r., do władzy dochodzi saska dynastia Liudolfingów. Zadanie konsolidacji tego państwa przypadło Henrykowi I, z którego wywiązał się na tyle dobrze, że jego synowi Ottonowi I udało się sięgnąć po koronę cesarską. Niemcy, powiększone o nabytki na wschodzie, Burgundię i większość ziem Italii, stają się największym państwem średniowiecznej Europy, by obok papiestwa stanąć również do rywalizacji o pierwszeństwo ideowe. Pomimo rozbicia feudalnego i rywalizacji największych księstw w pierwszych wiekach swego istnienia, będą prawdziwym hegemonem, a ich pretensje do sprawowania władzy nad ludami i królestwami oraz papiestwem i Rzymem staną się rzeczywistością....

Gruzja leży na granicy oddziaływania wielu kultur i religii. Dlatego Gruzini w swej długiej i niezwykle barwnej historii musieli nieraz dokonać decydujących wyborów. Przyjmując w IV wieku chrześcijaństwo, wymknęli się wpływom irańskiej kultury, a tworząc własny alfabet, zbudowali swoją, odrębną od ormiańskiej, tożsamość. Nie roztopili się w bizantyjskim tyglu, mimo wielkiego wpływu tej kultury na potomków Kartlosa. Przetrwali arabskie panowanie i najazdy Turków seldżuckich. Opowieść zaczyna się w późnej starożytności, w czasach bizantyjsko-perskiej rywalizacji i stopniowej emancypacji stref buforowych: Armenii i Iberii (Kartlii). Następnie przenosi czytelnika do czasów podbojów arabskich w regionie i późniejszego zjednoczenia ziem gruzińsko-abchaskich pod władzą dynastii Bagratydów. Wreszcie przybliża okres szczytu gruzińskiej potęgi – panowanie Dawida Budowniczego i jego prawnuczki Tamary w XII i XIII wieku. Monarchowie ci budzili zachwyty krzyżowców i przerażenie muzułmanów. Tę złotą epokę w dziejach Gruzji przerywa mongolska inwazja....