Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pierwsza na świecie monografia na temat pieśni na głos i fortepian Franza Liszta, prezentuje jego główną ideę artystyczną: łączenie muzyki i poezji. Autorka przeprowadziła wnikliwe badania źródłowe i z pasją dąży do wyjaśnienia tajemnic ukrytych w słowno-muzycznej materii utworów Liszta. Dokonuje pogłębionej analizy jego dzieł i precyzyjnie sytuuje twórczość artysty w kontekście europejskiej XIX wiecznej tradycji gatunku. Książkę dopełnia aktualny katalog pieśni, oryginalne teklsty pieśni, kalendarium życia artysty oraz szczegółowe indeksy.Adresatami niniejszej pracy są wszyscy, którzy interesują się dzisiejszą humanistyką, szczególnie interakcjami zachodzącymi między literaturą i muzyką w ich najbardziej naturalnym połączeniu, jakim jest pieśń. Liryka wokalna XIX wieku to obszar atrakcyjny dla wielu dziedzin naukowych ? muzykologii, literaturoznawsta, szczególnie komparatystyki intersemiotycznej czy kulturoznawstwa zainteresowanego pieśnią oraz przenikaniem idei między sztukami. Książka ta może stanowić ciekawą lekturę dla osób zajmujących się zawodowo i z pasji wzajemnym oświetlaniem się sztuk, które było wyjątkowo bliskie dziewiętnastowiecznej estetyce i Lisztowi.

Książka poświęcona jest dziejom Kozaczyzny w okresie od śmierci Bohdana Chmielnickiego do rozpadu Ukrainy na podporządkowane Rzeczypospolitej Prawobrzeże i uznające władzę cara Zadnieprze. Polityka Iwana Wyhowskiego, następcy Bohdana Chmielnickiego na urzędzie hetmańskim, zakończona podpisaniem ugody w Hadziaczu, wojna Kozaczyzny z Moskwą, zwycięstwo pod Konotopem, które nie zapobiegło upadkowi Wyhowskiego i podporządkowaniu Ukrainy Moskwie, wreszcie kampania 1660 roku zakończona podpisaniem ugody cudnowskiej - to najważniejsze wydarzenia opisane w książce.

Zamiarem autorów było przedstawienie przemian kulturowych, obyczajowych i świadomościowych, jakie dokonały się we wsi po 1970 r. [...] Ta jednak okoliczność, że obydwoje są aktywnymi zawodowo turkologami, wzbogaciła książkę o pewien wymiar, nieobecny w pracach ich poprzedników. Z lektury książki dowiedzieć się można nie tylko o prawie i kulturze politycznej współczesnej Turcji. Wyjaśniając bowiem sprawy potomków polskich mieszkańców wsi Polonezköy autorzy dużo uwagi poświęcili opisom obyczajów i kultury współczesnych Turków. Uważam te opisy z bardzo cenne poznawczo i nadające książce szczególną wartość. [....] wspomniane dotąd walory książki sprawiają, że znajdzie ona odbiorców nie tylko wśród etnografów i turkologów. Może ona z pewności liczyć na szeroki krąg odbiorców wśród przedstawicieli różnych specjalności z dziedziny nauk społecznych. Ale również - w co nie wątpię - zainteresuje każdego, kto kiedykolwiek słyszał nazwę Adampol. (Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Zapaśnika)

Książka ukazuje obraz społeczeństwa PRL i NRD odbity w krzywym zwierciadle biurokracji tajnej służby. Można się z niej między innymi dowiedzieć, kto w 1980 roku poprosił polskiego ministra spraw wewnętrznych o autograf, dlaczego polskie MSW było zainteresowane niemieckim filmem Blond Gejsza, a także - komu były potrzebne "do pilnych celów operacyjnych" spinacze, zszywacze i nożyczki?.Książka powstała przy okazji pracy nad rozprawą habilitacyjną autora poświęconą analizie relacji służb specjalnych NRD i PRL. Autor prezentuje subiektywny wybór 180 przypadków z historii relacji tych służb - absurdów, jakie pojawiały się w wywiadowczej codzienności - opatrując je humorystycznym / ironicznym komentarzem.Zapraszamy zatem w podróż do tajnego świata. Być może lektura tej książki wywoła uśmiech na twarzy Czytelnika, który jednak powinien pamiętać, że rywalizacja wywiadów to nie zabawa.Przykłady ilustrujące podstawowe pojęcia i metody działania wywiadu / kontrwywiadu ułożono w porządku alfabetycznym. Każde hasło stanowi jednak zamkniętą opowieść, lekturę można więc zacząć (lub skończyć) w dowolnym miejscu.

Rozprawa poświęcona współczesnej filozofii edukacji - zwłaszcza w jej odmianie anglosaskiej - w której centralne miejsce zajmuje znaczenie relacji między namysłem filozoficznym a praktyką pedagogiczną. Prezentowane w niej rozważania dotyczą zarówno analitycznej koncepcji filozoficznej refleksji nad wychowaniem i kształceniem, jak również ram, w których refleksja ta nabrała charakteru interpretacyjnego. Autor próbuje odpowiedzieć na pytania: Czym jest dziś filozoficzny namysł nad wychowaniem i kształceniem? Czy współczesna refleksja nad edukacją wydobywa rzeczywiste dylematy praktyki pedagogicznej? Czy odzwierciedla złożoność doświadczeń pedagogicznych współczesnego człowieka? Wśród przywoływanych myślicieli znaleźli się klasycy anglosaskiej filozofii edukacji: Louis A. Reid, Richard S. Peters, Israel Scheffler, a także autorzy współczesnych anglojęzycznych prac filozoficznych dotyczących wychowania i kształcenia między innymi: Gert Biesta, Paul Fairfield, Pádraig Hogan, Max van Manen, Nel Noddings oraz Paul Standish.

Publikacja poświęcona rozważaniom na temat obrazu miasta metropolii i jego zmian w wyniku procesów globalnych wyraźnie przyspieszających w XXI wieku. Autorzy odnoszą się do istniejącej tożsamości miasta współczesnego i zastanawiają nad tym, w jakim mieście chcieliby mieszkać oraz dla jakiego miasta przyszłości chcieliby pracować. Przedmiotem dyskusji są zarówno metropolie polskie (m.in. Warszawa, Wrocław, Kraków i Lublin), jak i wybranych krajów pozaeuropejskich (m.in. Johannesburg, Nairobi, Dubaj i Buenos Aires). Tom ten zamyka tekst jego redaktora naukowego dr. Jacka Kwiatkowskiego poświęcony metropoliom przyszłości. Wielkim dodatkowym walorem tej książki są wspaniałe obrazy Edwarda Dwurnika, stanowiące znakomitą ilustrację poruszanych w niej problemów.

Kolejny tom w serii ?Druga Europa? przybliżający czytelnikowi tysiącletnie dzieje Litwy, prezentuje różne ich postrzeganie przez autorów tekstów - historyków polskich, litewskich i białoruskich. Analizując historię i współczesność Litwy, poruszają oni takie zagadnienia, jak np.: stosunki religijne w Wielkim Księstwie Litewskim w XIII wieku i początkach XIV stulecia, fenomen krajowości na Litwie historycznej w dobie nacjonalizmów, Polacy w oczach Litwinów w pierwszej połowie XX stulecia, dziedzictwo kulturowe dworów na tle stosunków polsko-litewskich w okresie międzywojennym, modernizacja i rozbudowa litewskiego wojska w drugiej połowie lat 30. XX wieku, dzieje polsko-litewskiej rywalizacji wywiadowczej w okresie międzywojennym XX wieku, stosunek władz i społeczeństwa Litwy wobec polskich internowanych i uchodźców we wrześniu 1939 roku, stosunki polsko-litewskie w czasie II wojny światowej, idea związku (federacji) Polski i Litwy w polityce rządu RP w okresie II wojny światowej, państwo litewskie a białoruski ruch narodowy (1922?1925), spór litewsko-białoruski o Wilno i Wileńszczyznę na emigracji po zakończeniu II wojny światowej, polityka przesiedleńcza władz Imperium Rosyjskiego w XIX stuleciu wobec drobnej szlachty Litwy i Białorusi, radziecka polityka narodowościowa na Litwie.

Książka jest efektem badań i refleksji pedagogów z Katedry animacji kultury i pracy socjalno-wychowawczej Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zbiór studiów poświęcony jest refleksji nad społecznymi konsekwencjami życia w warunkach ciągłej zmiany. Autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie, czy przewrót polityczno-społeczny w Polsce i otwarcie na dynamikę globalizacji spowodowały istotne zmiany w postawach młodych ludzi i czy istnieje potrzeba zredefiniowania zadań wychowania. Zmienność i chwilowość przestają szokować, stają się codziennością. Trauma zmiany jednak w określony sposób działa, młodzi żyją teraźniejszością, są zanurzeni w swojej własnej codzienności, wyizolowani z szerszych kontekstów nie szukają sposobów kreowania rzeczywistości, bardziej ceniąc wygodę odbiorcy niż wysiłek twórcy kultury. Uczestnictwo w kulturze analizowane jest zarówno w wymiarze partycypacji, jak i wykluczenia społecznego. W książce podjęta jest także próba rzeczowej diagnozy i oceny zmian spowodowanych dominacją mediów elektronicznych w kulturze globalnej, komunikacji, a przede wszystkim ich socjalizacyjnej, w tym edukacyjnej funkcji.

Prezentowana książka jest przekrojowym spojrzeniem na metodologię badań historycznych, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania metod antropologicznych w badaniach historycznych (zwłaszcza epoki średniowiecza). Autor zwraca uwagę, że zbytnie przywiązanie do XX-wiecznej teorii rytuału może spowodować niewłaściwe odczytanie (interpretację) źródła średniowiecznego, czyli często też intencji jego autora. Uzasadnia tę tezę poprzez analizę czterech wybranych tekstów źródłowych, a także pokazując podstawy formacji intelektualnej kształtującej współczesnych historyków. Postuluje swego rodzaju powrót do źródeł jako nośnika wiedzy historycznej i wykorzystywanie z dużą ostrożnością teorii i modeli naukowych, w tym tych antropologicznych.

Publikacja jest zbiorem tekstów dotyczących szeroko rozumianych zagadnień życia codziennego, a także analizy tego pojęcia jako kluczowej kategorii refleksji nad sferą codzienności. Problematyka codzienności była i wciąż jest lekceważona przez socjologię, filozofię czy psychologię, tymczasem pojęcie świata życia codziennego ma ważne odbicie w naukach społecznych oraz długą, wywodzącą się z tradycji fenomenologicznej historię. Głównym celem autorów była próba dostrzeżenia w następujących obecnie zmianach społeczno-kulturowych konsekwencji praktyk życia codziennego, możliwych do uchwycenia i zaobserwowania przez badacza. Zawarte w tym tomie teksty są wynikiem refleksji nad kulturą współczesną, jej formami, funkcjami oraz transformacjami, zakorzenionymi w "paradygmacie życia codziennego". Książka przeznaczona jest dla studentów i wykładowców akademickich socjologii, filozofii czy psychologii.

Aleida Assmann należy do najwybitniejszych przedstawicielek współczesnej humanistyki europejskiej. Jest autorką dwunastu książek i ponad czterystu artykułów naukowych oraz (współ)redaktorką około trzydziestu tomów zbiorowych. Wykładała na wielu europejskich i amerykańskich uniwersytetach, obecnie jest profesorem Uniwersytetu w Konstancji. Karierę rozpoczynała od badań egiptologicznych, później skierowała się w stronę literaturoznawstwa, ze szczególnym uwzględnieniem literatur anglojęzycznych. Przede wszystkim należy jednak do twórców współczesnego niemieckiego kulturoznawstwa, pojmowanego jako transdyscyplinarny obszar badawczy. W tych ramach osadzone są jej badania pamięci zbiorowej i kulturowej.

Diarystyczna rzeczywistość jest rzeczywistością spersonalizowaną, istniejącą w uczuciach i myślach, reakcjach i postawach doświadczającej jej i zapisującej ją jednostki, osadzającą się w pokładach jej pamięci. Właśnie rzeczywistość, doświadczenie i pamięć traktowałbym jako te kategorie, które dowodzą nie tylko oryginalności i wartości tradycji diarystycznej polskich pisarzy w XX wieku, ale może również wyjątkowości i znaczenia polskiej literatury nowoczesnej w ogóle. Pierwszy tytuł tej książki, jaki długo nosiłem w głowie, by wreszcie z niego zrezygnować, brzmiał: Pisana rzeczywistość.Paweł Rodak, Od autora

Książka jest pierwszym od wielu lat studium w całości poświęconym analizie zależności między sytuacją ekonomiczną ludności a współczynnikami przestępstw w Polsce. Autorka koncentruje się na tzw. przestępczości pospolitej (kradzieże, włamania, rozboje, zabójstwa, pobicia itp.), czyli na czynach, które ogół obywateli postrzega jako najbardziej dolegliwe, które są źródłem wysokiego poczucia zagrożenia i których przyczyn najpowszechniej poszukuje się w niedostatku materialnym. W pierwszej części książki przedstawiono obszerny przegląd zagranicznej literatury przedmiotu. Kolejne dwie części prezentują wyniki badań przeprowadzonych przez autorkę w 2004 roku. Badania objęły zarówno analizy danych statystycznych z lat 90. XX wieku dla 49 dawnych województw, jak i studia przypadku społeczności lokalnych.

Próba rekonstrukcji źródeł oraz opisu profilu duchowości wybranych polskich wspólnot zakonnych w kontekście europejskim. Składają się na nią rozprawy prezentujące podstawowe wyznaczniki wartości polskiej kultury przedtrydenckiej w zakresie duchowości i pobożności. W kolejnych artykułach autorzy opisują wybrane wartości (religijne, polityczne, etyczne, estetyczne), sięgając po nowe, unikatowe źródła, w ogóle dotychczas niepoddawane analizie lub rozważane z innej niż przyjęta przez autorów perspektywy badawczej. Eucharistia, Exegesis, Pietas, Devotio, Penitentia, Indulgentia, Paideia, Paupertas, Memoria ? to wybrane pojęcia, na podstawie których autorzy starają się pokazać naczelną myśl całego projektu dotyczącego kultury pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą i hermeneutyki wartości: zakres, kierunki oraz sposoby obustronnego przepływu refleksji w kulturze polskiej i europejskiej ? tu w odniesieniu do doby przedtrydenckiej i wobec rodzących się wyzwań humanizmu doby renesansu. Dwunastotomowa seria monografii ?Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą. Hermeneutyka wartości? przedstawia dziedzictwo kulturowe XV?XVIII wieku jako integralną, lecz oryginalną część kultury europejskiej. Celem badawczym jest rozpoznanie dróg i form obustronnej transmisji wartości estetycznych, politycznych i religijnych oraz ukazanie w szerokim, multilateralnym kontekście porównawczym struktury aksjologicznej kultury polskiej epok dawnych. Teksty kultury są badane w perspektywie wewnętrznej jako zapisy aktów ukierunkowanych na rozumienie wartości, a w perspektywie zewnętrznej jako wypowiedzi włączające się w europejskie dyskusje literacko-estetyczne, polityczne, religijne. W intensywnym dialogu kultura Rzeczypospolitej przejawia nie tylko chłonność na nowe idee, lecz także kreatywność i dynamikę działania na obszarze Europy.

Marta Trębaczewska przedstawia w perspektywie socjologicznej pracę wykonywaną przez muzyków nad tradycją muzyczną w różnych miejscach Polski jako proces dowartościowania swojej "małej ojczyzny" w rywalizacji o uznanie w ramach globalnej fusion międzykulturowej. "Nowa tradycja" była kiedyś oksymoronem, dzisiaj wyraża twórcze ambicje zmierzającego do tworzenia tego, co nowe, ze starych elementów kuchni, stroju i, oczywiście, muzyki. Książka Marty Trębaczewskiej dotyczy konstrukcji tradycji muzycznej. Herder i romantycy wynieśli na piedestał kulturę ludową, doszukując się w niej wiecznych wartości przeciwstawianych coraz szybszym zmianom w kulturze uprzemysławiającego się Zachodu. Socjologia przypomina jednak, że tradycja nie jest odwieczna. Na przykład blues powstał dopiero pod koniec XIX wieku (i grano go wtedy na skrzypcach). Ma swoją historię i zmienia się też muzyka podhalańska, o czym świadczy m.in. spór o to, na ile w jej ramach ogólnych pozostają Trebunie Tutki. Na naszych oczach rozwija się muzyka kaszubska.

Między racjonalizmem a nowym mitem to praca podejmująca najistotniejsze wątki teologiczno-filozoficznej spuścizny Gottholda Ephraima Lessinga ? głównego przedstawiciela literatury oświeceniowej w Niemczech. Wychodząc od sporu prowadzonego przez Lessinga z luterańską teologią (datującego się od czasu opublikowania przez niego fragmentów dzieła Apologia, albo pismo w obronie rozumnych czcicieli Boga Hermanna Samuela Reimarusa, przedstawiciela racjonalistycznej krytyki biblijnej i prekursora badań nad kwestią "Jezusa historycznego"), autor przedstawia Lessingowskie koncepcje stworzone celem przezwyciężenia impasu, w jakim formy wyobraźni mitycznej znalazły się w dobie postępującej sekularyzacji. Na gruncie filologicznej lektury tekstów źródłowych Piszczatowski kreśli projekt ukazujący przejście od radykalnego racjonalizmu ku nowym ujęciom konstrukcji mitycznych i struktur symbolicznych w ich korelacji z dynamiką funkcjonowania wspólnoty społecznej w jej wymiarze politycznym.