Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

BŁOGOSŁAWIONY ŚWIAT Homilie, Piotr Lenartowicz SJ Oprawa: miękka Liczba stron: 232 Wymiary: 142x202 mm Waga: 0.25 kg ISBN: 978-83-277-1519-7 Autor: Piotr Lenartowicz SJ Taki jestem zaabsorbowany tymi moimi bakteriami, a tu dzisiaj trzeba coś powiedzieć o miłości… Ojciec Piotr Lenartowicz (1934–2012) – barwna postać krakowskich jezuitów, profesor, filozof przyrody, doktor nauk medycznych, uwielbiany kaznodzieja. Jego niedzielne kazania przez lata cieszyły się niesłabnącą popularnością. Choć był wybitnym jezuitą i naukowcem, nie bał się mówić o własnej grzeszności. Często elektryzował słuchaczy ekstrawagancją i oryginalnymi porównaniami. Nikogo nie pozostawiał obojętnym wobec Słowa Bożego. Wybór jego kazań to źródło wzruszających wspomnień dla tych, którzy go pamiętają, a dla wszystkich, którzy nie zdążyli go poznać – odkrycie, że o Panu Bogu można mówić w sposób głęboki, a jednocześnie prosty. W mądrych homiliach o. Lenartowicza nieustannie słychać pozbawiony patosu zachwyt nad Bożym dziełem stworzenia. Chciałbym, byście patrząc na świat – na góry i chmury, gwiazdy i księżyc, lasy i pola, zwierzęta i ludzi – przypominali sobie tę prawdę, że Bóg to stworzył, Bóg to kocha i Bóg się tym opiekuje. To jest próba naszej wiary.

Obudzić proroków Rozmowy o Kościele polityce i życiu w prawdzie bp Piotr Jarecki Tomasz Krzyżak Czy Polska jest ziemią bez proroków? Odważna, szczera i poruszająca rozmowa dziennikarza „Rzeczpospolitej#8221; Tomasza Krzyżaka z biskupem Piotrem Jareckim. Nie tylko o polityce i relacjach państwo–Kościół, ale też o niespełnionych ambicjach, samotności i problemach księży. Czy biskupi się ze sobą kłócą? Ile nas kosztuje brak odwagi w życiu społecznym? Czy polscy hierarchowie myślą o przyszłości? Dlaczego coraz mniej ufamy Kościołowi? Czy biskupi pouczają polityków? Ta książka łączy w sobie publiczną spowiedź z wołaniem o większą wrażliwość społeczną polskiego Kościoła.  Panicznie bojąc się konfliktu, udajemy, że go nie ma. I być może to właśnie charakteryzuje nasze środowisko. Bardzo potrzebujemy dzisiaj misji prorockiej Kościoła. bp Piotr Jarecki – doktor nauk społecznych, od 2004 r. biskup tytularny Avissa i pomocniczy warszawski. Od grudnia 2004 r. do 2012 r. przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Unii Europejskiej i przedstawiciel KEP w COMECE (Komisja Konferencji Biskupów Unii Europejskiej). Tomasz Krzyżak – dziennikarz i publicysta, obecnie szef działu krajowego „Rzeczpospolitej#8221;, współpracownik portalu Deon.pl. W 2019 r. otrzymał Nagrodę Dziennikarską „Ślad#8221; im. bp. Jana Chrapka. Autor książek Nie mam nic do stracenia. Arcybiskup Józef Michalik. Biografia (2015) oraz Wanda Półtawska. Biografia z charakterem (2017).   Oprawa: twarda Liczba stron: 352 Wymiary: 142x202 mm ISBN: 9788327717856 Autor: bp Piotr Jarecki,Tomasz Krzyżak

Wychodząc z założeń naszej religji, wierzymy, że każdy człowiek, przychodząc na świat, ma określone z góry swe życiowe posłannictwo. Do uświadomienia sobie tego posłannictwa dochodzimy różnemi drogami, a przedewszystkiem przez rozważania naszych uzdolnień, obowiązków, oraz warunków, w jakich nam żyć i pracować wypadnie. Zrealizowanie zaś tego posłannictwa jest dziełem współpracy człowieka z łaską. W życiu ludzi wielkich i wyjątkowych myśl Boża, spoczywająca na nich, rysuje się tak wyraźnie, że nawet bez wtajemniczenia w ich życie wewnętrzne możemy ją rozpoznać, studjując uważnie drogi ich życia. Taką właśnie osobistością był W. Ks. Piotr Skarga....

Pisano już wiele o P. Skardze, jako o polityku, kaznodziei i proroku, mężu stanu, publicyście i pisarzu. Jako o pierwszym twórcy zakładów społecznych i spółdzielczości, o pionierze kultury narodowej i wychowawcy. Podnoszono jego niezwykłe zasługi wobec Rzeczypospolitej, nieumniejszoną przez wieki aktualność. Lecz może za mało pisano dotychczas o Skardze, jako o słudze Bożym. O jego życiu wewnętrznym, i stosunku, nie do spraw narodowych, lecz do najgłębszych wieczystych zagadnień. Kim był Piotr Skarga w swym własnym, wewnętrznym życiu? Pytanie na pozór dość trudne do rozwiązania.Piotr Skarga nie lubił zwierzeń. Nie pisał memoriałów, nie udzielał wywiadów, osobowość swoją odsuwał na daleki plan jako rzecz niegodną uwagi i zbędną. Nie przywiązywał do swojego j a większej uwagi i wagi niż do zrudziałej, zniszczonej sutanny służącej mu za odzienie. W całej olbrzymiej spuściźnie literackiej Skargi znajdziemy najwyżej kilkanaście zdań odnoszących się do niego samego. Pomimo tej obojętności, a może właśnie na skutek jej, indywidualność Skargi bucha z każdego jego słowa, każdego postępku. Znamy go lepiej, gruntowniej, niż gdyby pisał o sobie całe tomy....

...Skarga jest mówcą, politykiem, kapłanem i prorokiem. Nade wszystko dzieła jego odznaczają się patriotyzmem......Skarga wstępując na ambonę, zapomina zupełnie o sobie, obraca głos do tej ojczyzny idealnej, co zawsze stoi mu przed oczyma, dla swoich słuchaczów jest - jak sam powiada: "na przymówki, wrzaski, gniewy i groźby - słupem żelaznym i murem miedzianym". Co zaś najbardziej go nad wszystkich tych oratorów wynosi, to ów duch prorocki, jakiego złożył dowody tak niezaprzeczone i tak jasne......Skarga zdaniem naszym spełnił ideał kaznodziei i patrioty. Jako mówca, jako pisarz stoi on na równi z Bossuetem i Massillonem, a poniekąd wyżej...Adam MickiewiczLiteratura słowiańskaParyż, lekcja 25 czerwca 1841 r....

Wychodząc z założeń naszej religji, wierzymy, że każdy człowiek, przychodząc na świat, ma określone z góry swe życiowe posłannictwo. Do uświadomienia sobie tego posłannictwa dochodzimy różnemi drogami, a przedewszystkiem przez rozważania naszych uzdolnień, obowiązków, oraz warunków, w jakich nam żyć i pracować wypadnie. Zrealizowanie zaś tego posłannictwa jest dziełem współpracy człowieka z łaską. W życiu ludzi wielkich i wyjątkowych myśl Boża, spoczywająca na nich, rysuje się tak wyraźnie, że nawet bez wtajemniczenia w ich życie wewnętrzne możemy ją rozpoznać, studjując uważnie drogi ich życia. Taką właśnie osobistością był W. Ks. Piotr Skarga.

Pisano już wiele o P. Skardze, jako o polityku, kaznodziei i proroku, mężu stanu, publicyście i pisarzu. Jako o pierwszym twórcy zakładów społecznych i spółdzielczości, o pionierze kultury narodowej i wychowawcy. Podnoszono jego niezwykłe zasługi wobec Rzeczypospolitej, nieumniejszoną przez wieki aktualność. Lecz może za mało pisano dotychczas o Skardze, jako o słudze Bożym. O jego życiu wewnętrznym, i stosunku, nie do spraw narodowych, lecz do najgłębszych wieczystych zagadnień. Kim był Piotr Skarga w swym własnym, wewnętrznym życiu? Pytanie na pozór dość trudne do rozwiązania.Piotr Skarga nie lubił zwierzeń. Nie pisał memoriałów, nie udzielał wywiadów, osobowość swoją odsuwał na daleki plan jako rzecz niegodną uwagi i zbędną. Nie przywiązywał do swojego j a większej uwagi i wagi niż do zrudziałej, zniszczonej sutanny służącej mu za odzienie. W całej olbrzymiej spuściźnie literackiej Skargi znajdziemy najwyżej kilkanaście zdań odnoszących się do niego samego. Pomimo tej obojętności, a może właśnie na skutek jej, indywidualność Skargi bucha z każdego jego słowa, każdego postępku. Znamy go lepiej, gruntowniej, niż gdyby pisał o sobie całe tomy.

Czemu Piotr Faber to ulubiony święty papieża Franciszka? Czemu papieżowi zależało na tym, by został wybrany na patrona Nowej Ewangelizacji? Łatwiej będzie Ci odpowiedzieć na te pytania, gdy dasz się porwać biografii "Chrystusowej miotły". Gdy w Europie zaczął narastać burzliwy konflikt związany z Reformacją, on, niezwykle łagodny i sympatyczny człowiek, należący do grona pierwszych jezuitów, przez 16 lat pracowicie przemierzał włoskie królestwa, kraje niemieckie oraz tereny Hiszpanii i Portugalii udzielając rekolekcji (zwłaszcza indywidualnych), głosząc kazania, opiekując się chorymi i dużo, dużo rozmawiając z ludźmi. Wielu doprowadził do nawrócenia. Pomagał mu w tym osobisty urok ale również intensywne życie duchowe. W jego przygodzie z Bogiem towarzyszyli mu świeci i aniołowie. Potrafił przekonywać do drogi miłości. Może dlatego Ignacy Loyola, twórca Ćwiczeń duchowych, przyznawał, że Faber daje je nawet lepiej od niego?

Służba Bogu, wierność Ewangelii, dbałość o katolicką katechezę, w tym fundamentalne dogmaty: o Trójcy Świętej i Matce Bożej były naczelnymi zasadami działalności duszpasterskiej i pisarskiej Piotra Skargi. Z pozycji wartości duchowych i obywatelskich atakował przywary i wady narodowe, wieszczył upadek Rzeczypospolitej, jeśli nie przejdzie ona gruntownej odnowy zgodnie z zasadami ewangelicznymi i ogólnoludzkimi.W niniejszym tomie po raz kolejny podniesiono i skomentowano różne aspekty myśli religijnej i patriotycznej, społecznej i pedagogicznej, filozoficznej i filologicznej Piotra Skargi. Oddając do rąk Czytelnika współczesny komentarz do słów ks. Piotra Skargi, mamy nadzieję, iż ukaże się On znowu - jak podkreślano - wielkim wśród wielkich Polaków.

"Przepiękna książka o kobiecym wymiarze Kościoła" - w taki sposób Franciszek opisał Piotra i Magdalenę, gdy dziennikarz zapytał o tytuł, który aktualnie czyta Papież.Sam autor nie krył wzruszenia, gdy dowiedział się o opinii Ojca Świętego.Jednak uznanie dla książki księdza Damiana Marzotta nie powinno dziwić. Autor, emerytowany wykładowca Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, omawianą tematyką zajmuje się od trzydziestu lat. Konfrontuje się z pytaniami, których nie sposób dziś uniknąć. Dlaczego pogłębienie współpracy między kobietami a mężczyznami jest konieczne dla współczesnego Kościoła? Jaka jest rola kobiet w dziele ewangelizacji? Czy chodzi jedynie o przyznanie ról tradycyjnie przypisywanych mężczyznom?Autor analizuje te ważne zagadnienia, przedstawiając znaczenie postaci kobiecych w Nowym Testamencie. Trzy artykuły zamieszczone w książce stanowią pogłębione i ewangeliczne spojrzenie na jedno z najważniejszych wyzwań Kościoła XXI wieku.Wprawdzie to przede wszystkim mężczyzna przekazuje nowinę o powszechnym zbawieniu, ale robi to tylko wtedy, kiedy kobieta go poprzedza, przyjmuje, dotrzymuje mu towarzystwa i daje bodziec do działania.(fragment książki)"Przepiękna książka o kobiecym wymiarze Kościoła"Papież Franciszek

Postać świętego Piotra należy do najbardziej znanych i omawianych w literaturze religijnej. Nic w tym dziwnego. Jest on przecież najbardziej zaufanym uczniem Jezusa, Skałą, pierwszym papieżem, animatorem młodego Kościoła w Jerozolimie, inicjatorem misji w Judei, a później w kręgach pogańskich. Jego autorytet w kwestiach teologicznych i duszpasterskich podkreślał nawet święty Paweł.Książka przeprowadza Czytelnika przez wszystkie etapy życia Piotra, począwszy od małej wioski rybackiej w Galilei, po Wieczne Miasto. Bazuje na Ewangeliach i Dziejach Apostolskich. Nie stanowi jednak kolejnej biografii Księcia Apostołów, ale ma charakter medytacyjny. Pragnieniem autora jest, by każdy Czytelnik mógł odnaleźć w historii Piotra własne życie. Służą temu między innymi egzystencjalne pytania zamieszczone na końcu każdego podrozdziału.

Piotr Skarga SJ (1536-1612)Człowiek pasji i niespożytej gorliwości. Filantrop dbający o ubogich. Miłośnik języka polskiego, mówca i wytrawny kaznodzieja. Pierwszy rektor Akademii Wileńskiej i współtwórca Unii Brzeskiej. Obdarzony wyjątkowym talentem oratorskim, przez ponad dwadzieścia lat pełnił funkcję kaznodziei króla Zygmunta III. Jako polemista o porywczym temperamencie, w swych wystąpieniach dotykał najboleśniejszych spraw polskiego życia społecznego i religijnego. Aby zachować jedność Kościoła i państwa, wspierał monarchię, dążył do ograniczenia swobód szlachty, przestrzegał przed reformacją. Zasłynął jako autor Żywotów świętych i Kazań sejmowych.

...Skarga jest mówcą, politykiem, kapłanem i prorokiem. Nade wszystko dzieła jego odznaczają się patriotyzmem......Skarga wstępując na ambonę, zapomina zupełnie o sobie, obraca głos do tej ojczyzny idealnej, co zawsze stoi mu przed oczyma, dla swoich słuchaczów jest - jak sam powiada: "na przymówki, wrzaski, gniewy i groźby - słupem żelaznym i murem miedzianym". Co zaś najbardziej go nad wszystkich tych oratorów wynosi, to ów duch prorocki, jakiego złożył dowody tak niezaprzeczone i tak jasne......Skarga zdaniem naszym spełnił ideał kaznodziei i patrioty. Jako mówca, jako pisarz stoi on na równi z Bossuetem i Massillonem, a poniekąd wyżej...Adam MickiewiczLiteratura słowiańskaParyż, lekcja 25 czerwca 1841 r.

W związku z obchodami Roku Piotra Skargi jednym z najczęściej stawianych pytań - zarówno w dyskusjach stricte naukowych jak i w publicystyce - było pytanie dotyczące tego, czy współczesny człowiek, żyjący hic et nunc, może odnaleźć w działalności i w przesłaniu królewskiego kaznodziei jakieś aktualne dla siebie idee i wskazówki?Czy rzeczywiście myśl wielkiego jezuity z czasów kontrreformacji jeszcze dziś w początku XXI wieku może być inspirująca - pomimo odmiennej sytuacji społeczno-politycznej, kulturowej, mentalnej? Czy też, jak chcą niektórzy: owszem, Piotr Skarga przez wieki był istotnym fragmentem polskiego dziedzictwa kulturowego, do którego odwoływały się kolejne pokolenia Polaków, ale dziś jest już anachroniczny i pozbawiony waloru inspirującego?Niniejsza publikacja podejmująca temat życia i działalności Piotra Skargi wpisuje się w tę dyskusję - akcentując żywotność i aktualność idei Skargowskich także i w czasach współczesnych. Autorzy i redaktorzy monografii postawili sobie za zadanie z jednej strony przypomnienie dokonań Piotra Skargi, zaś z drugiej pokazanie rozmaitych oblicz i różnorodnych mechanizmów Skargowskich inspiracji kulturowych.

Szymon Piotr i Judasz Iskariota. Sporo ich łączyło. Przede wszystkim fascynacja Mistrzem i Jego miłość. Obydwóch Jezus umiłował do końca. Mieli jedno powołanie, ten sam wybór życiowy, wspólnotę uczniów i misję. I Piotr, i Judasz posiadali władzę leczenia wszelkich chorób. Obaj doświadczyli także kryzysu powołania, rozczarowania Jezusem, buntu, odejścia od Mistrza. Ale tylko Piotr wrócił do Jezusa?Prawdziwa lekcja życia i Miłosierdzia.

"Przepiękna książka o kobiecym wymiarze Kościoła" - w taki sposób Franciszek opisał Piotra i Magdalenę, gdy dziennikarz zapytał o tytuł, który aktualnie czyta Papież. Sam autor nie krył wzruszenia, gdy dowiedział się o opinii Ojca Świętego. Jednak uznanie dla książki księdza Damiana Marzotta nie powinno dziwić. Autor, emerytowany wykładowca Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, omawianą tematyką zajmuje się od trzydziestu lat. Konfrontuje się z pytaniami, których nie sposób dziś uniknąć. Dlaczego pogłębienie współpracy między kobietami a mężczyznami jest konieczne dla współczesnego Kościoła? Jaka jest rola kobiet w dziele ewangelizacji? Czy chodzi jedynie o przyznanie ról tradycyjnie przypisywanych mężczyznom? Autor analizuje te ważne zagadnienia, przedstawiając znaczenie postaci kobiecych w Nowym Testamencie. Trzy artykuły zamieszczone w książce stanowią pogłębione i ewangeliczne spojrzenie na jedno z najważniejszych wyzwań Kościoła XXI wieku. Wprawdzie to przede wszystkim mężczyzna przekazuje nowinę o powszechnym zbawieniu, ale robi to tylko wtedy, kiedy kobieta go poprzedza, przyjmuje, dotrzymuje mu towarzystwa i daje bodziec do działania. (fragment książki) "Przepiękna książka o kobiecym wymiarze Kościoła" Papież Franciszek

Szymon Piotr i Judasz Iskariota. Sporo ich łączyło. Przede wszystkim fascynacja Mistrzem i Jego miłość. Obydwóch Jezus umiłował do końca. Mieli jedno powołanie, ten sam wybór życiowy, wspólnotę uczniów i misję. I Piotr, i Judasz posiadali władzę leczenia wszelkich chorób. Obaj doświadczyli także kryzysu powołania, rozczarowania Jezusem, buntu, odejścia od Mistrza. Ale tylko Piotr wrócił do Jezusa…Prawdziwa lekcja życia i Miłosierdzia....

Służba Bogu, wierność Ewangelii, dbałość o katolicką katechezę, w tym fundamentalne dogmaty: o Trójcy Świętej i Matce Bożej były naczelnymi zasadami działalności duszpasterskiej i pisarskiej Piotra Skargi. Z pozycji wartości duchowych i obywatelskich atakował przywary i wady narodowe, wieszczył upadek Rzeczypospolitej, jeśli nie przejdzie ona gruntownej odnowy zgodnie z zasadami ewangelicznymi i ogólnoludzkimi.W niniejszym tomie po raz kolejny podniesiono i skomentowano różne aspekty myśli religijnej i patriotycznej, społecznej i pedagogicznej, filozoficznej i filologicznej Piotra Skargi. Oddając do rąk Czytelnika współczesny komentarz do słów ks. Piotra Skargi, mamy nadzieję, iż ukaże się On znowu - jak podkreślano - wielkim wśród wielkich Polaków....