Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Interesują mnie już tylko opowieści. Wymyślam je, wpuszczam w język i czuwam nad tym, jak rosną. Fascynują mnie pokrętne genealogie i rodzinne (nie)prawdopodobieństwa. Ludzie jak ziarnka piasku, brzydkie miasta i stacje, na których nie zatrzymają się pośpiesznie. Inność, która pojawia się jak Dominika Chmura z Piaskowej Góry i ukazuje to, co ukryte pod pozorem przeciętności i normy.

Przemysław Dębowski, jeden z najlepszych polskich grafików, stworzył niezwykłą oprawę graficzną do wałbrzyskiej trylogii Joanny Bator.Wysmakowane, piękne i niepokojące okładki stanowią doskonały wstęp do równie niepokojącej i pięknej prozy Bator. Już samo spojrzenie na książki dzięki intrygującej grafice Dębowskiego wprowadza czytelnika w niejednoznaczny i skomplikowany świat Piaskowej Góry.Dodatkowo twarda oprawa sprawia, że nowe wydanie tych fascynujących powieści staje się nie lada gratką dla koneserów dobrej literatury i dobrej sztuki.

Początek lat 70. poprzedniego wieku. Jadzia Maślak przyjeżdża do Wałbrzycha z wioski pod Skierniewicami i prosto z oblodzonych schodów dworca wpada w ramiona nadgórnika Stefana Chmury, syna przesiedleńców ze Wschodu. Od tej chwili jej życie toczy się na tle wałbrzyskiego krajobrazu. Dziewczyna idzie ze Stefanem do ołtarza ubrana w suknię z poniemieckiej firany. Wprowadza się do bloku na Piaskowej Górze, gdzie zawsze wieje wiatr. W końcu rodzi bliźniaczki: jedną martwą, drugą żywą, Dominikę - niepodobną do nikogo z rodziny.Historie opowiadane przez Bator zaczynają się i kończą w różnych czasach i miejscach, lecz wszystkie zbiegają się na Babelu, jak miejscowi nazywają największy dom na Piaskowej Górze. Babcie Halina i Zofia, matka Jadzia i córka Dominika, cztery kobiety, a między nimi kolejni mężczyźni. Grzeszne romanse, nieoczywiste pokrewieństwa i pęknięte tożsamości. Historia kilkudziesięciu lat. Powieść Bator imponuje celnością obserwacji i epickim rozmachem. Widok na Polskę z Piaskowej Góry to spojrzenie w samo sedno tego, kim jesteśmy.Jadzia toczy się i kula. Dominika jest lekka i krucha. Gdyby Jadzia ją przysiadła, kostki córki chrupnęłyby jak wafelek do lodów. Jednak Dominika nadrabia szybkością, robi uniki. Podskakuje i wygina się jak zając z radzieckiej kreskówki. Każde zbliżenie Dominiki i Jadzi grozi kolizją, niebezpieczeństwo wzrasta proporcjonalnie do odległości, z jakiej na siebie wpadają. Jadzia jest zawsze w tym samym miejscu, to Dominika odlatuje lub nadlatuje lotem koszącym. Ląduje awaryjnie na Piaskowej Górze, aż iskry się sypią, zanim wyhamuje, i już po chwili wzbija się do lotu w obłoku kurzu.fragmentPiaskowa Góra to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio czytałem.W głowie ciągle mam rytm, brzmienie i smak narracji, jaką uwodzi Bator w swojej książce. Słowa bowiem w jej powieści płyną niczym wodospad, który podziwiamy na zdjęciu o doskonałej rozdzielczości.Marcin Wilk, Czas KulturyTo proza wyrazista i szalenie autentyczna. Moim zdaniem - bezapelacyjnie najlepsza powieść ostatnich lat. Jeśli jeszcze nie czytaliście to jest pora, żeby jak najszybciej nadrobić zaległości lekturowe.Damian Gajda,Z recenzji poprzednich książek:Relacja Bator nie rości sobie pretensji do obiektywizmu, nie daje naukowej syntezy, jej autorka nie chce odgrywać roli znawcy. A jednak smakowite, pisane kobiecymi (czytaj: dostrzegającymi więcej) zmysłami obserwacje, zebrane w bogate kompendium osiągają rangę współczesnych antropologicznych odkryć.Mateusz Flak, Tygodnik PowszechnyKobieta jest książką ważną, interesującą i niepokojącą.Ewa Domańska, Teksty DrugieJoanna Bator (ur. 1968) jest autorką prac naukowych, esejów, powieści i opowiadań. Wykłada w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych na Wydziale Kultury Japonii. Publikowała m.in. w ?Gazecie Wyborczej", ?Twórczości", ?Czasie Kultury", ?Tygodniku Powszechnym", ?Kulturze i Społeczeństwie". W 2009 roku wydała w W.A.B. znakomicie przyjętą Piaskową Górę (nominowaną do Nagrody NIKE oraz nagrodzoną w konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek), a rok później jej kontynuację, Chmurdalię. Obecnie autorka pracuje nad kolejną powieścią. Za książkę Japoński wachlarz otrzymała Nagrodę im. Beaty Pawlak.

Przemysław Dębowski, jeden z najlepszych polskich grafików, stworzył niezwykłą oprawę graficzną do wałbrzyskiej trylogii Joanny Bator.Wysmakowane, piękne i niepokojące okładki stanowią doskonały wstęp do równie niepokojącej i pięknej prozy Bator. Już samo spojrzenie na książki dzięki intrygującej grafice Dębowskiego wprowadza czytelnika w niejednoznaczny i skomplikowany świat Piaskowej Góry.Dodatkowo twarda oprawa sprawia, że nowe wydanie tych fascynujących powieści staje się nie lada gratką dla koneserów dobrej literatury i dobrej sztuki.

Interesują mnie już tylko opowieści. Wymyślam je, wpuszczam w język i czuwam nad tym, jak rosną. Fascynują mnie pokrętne genealogie i rodzinne (nie)podobieństwa. Ludzie jak ziarnka piasku, brzydkie miasta i stacje, na których nie zatrzymują się pośpieszne. Inność, która pojawia się jak Dominika Chmura z Piaskowej Góry i ukazuje to, co ukryte pod pozorem przeciętności i normy.Joanna Bator.Czyta Anna Buczek