Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

PRZEDMOWANajpierw pozwolę sobie na wyznanie, spisane już po wielomiesięcznym wysiłku budowania tej książki. Przepraszam Czytelników, że między okładkami ukryte są tu, nie tylko z powodów objętościowych tekstu, ze cztery co najmniej książki, które przenikają przynajmniej cztery, nieprzystające do siebie narracje. Jest tu więc narracja rekonstrukcyjna, w konwencji podręcznikowej, dla różnych dyscyplin wśród nauk pedagogicznych, w której gotów jestem zmierzyć się z każdym, kto zechce dyskutować zasadność przeprowadzonych interpretacji kilku koncepcji wielkich postaci polskiej pedagogiki, czy ich odnoszenia do wielkich koncepcji z rozmaitych miejsc humanistyki i nauk społecznych, w tym zwłaszcza socjologii, psychologii i psychoanalizy. Jest tu także powracająca, narracja krytyczna, zbuntowana na spuściznę PRL-u w zakresie niezdolności niektórych tuzów pedagogiki do powagi i akademickiej rzetelności i wnikliwości w czytaniu własnej tradycji międzywojennej i niezgoda na dominujący u nas dyskurs interpretacyjny.Jest też złość na styl, jakim zadominowała spuścizna marksizmu w polskiej pedagogice, którą trzeba umieć oddzielić od aktualnego jeszcze dorobku, by ani nie ulegać bezkrytycznej afirmacji, ani totalnej negacji i wiedzieć, co można jeszcze przenieść na serio w XXI wiek. Przedstawiłem także w poprzek książki - wynikłą z czytania tradycji i z moich odniesień do współczesnej humanistyki, w trybie narracji adaptacyjnej - wizję metodologiczną uprawiania pedagogiki, związaną ze specyfiką działań pedagogicznych; jest ona osadzona na rozmaitych wersjach i odcieniach kategorii dwoistości, do podjęcia na serio jako zwiastuna przełomu stanowiącego minimum paradygmatyczności i specyfiki wiedzy pedagogicznej. Jest to więc trop teoretyczny stanowiący inną opowieść w stosunku do sporów interpretacyjnych o historię i krytyk. I jest w końcu złość na to, co uchodzi za normę w środowisku polskiej pedagogiki, i na jej ułomności, po części wynikłe z zaszłości, ale po części sankcjonujące stany rzeczy, z których odwrót będzie trudny, jeśli w ogóle jest jeszcze możliwy, a co składa się na styl postrzegania całej dyscypliny, jaką jest pedagogika i co wyraża się w sposobach uprawiania poszczególnych jej subdyscyplin, uwikłanych w ograniczenia wynikłe z pierwszej i drugiej, a bywa, że i trzeciej warstwy moich rozważań.A wyznam, że najbardziej odpowiada mojemu nastawieniu humanisty jeszcze jeden przekrój narracyjny, stanowiący dodatkową książkę-w-książce, będący projekcją, jeśli nie projektem, pewnej filozofii kultury, którą rozumiem, jako minimum tego, co jest konieczne i co ma tu zebrane uzasadnienia dla swojej normatywności, abyśmy wspólnie przeciwstawili się postępującej na naszych oczach degradacji funkcji kulturowej uniwersytetu i drastycznego ograniczania miejsca dla treści humanistycznych, służącego wykorzenianiu z dziedzictwa symbolicznego jako rezerwuaru naszych impulsów rozwojowych. No więc i piątą książkę umiem tu wskazać w tym zawęźleniu tematycznym rozważań.I jak tu w takim splocie miałem napisać spokojną, rzeczową książkę, bez powtórzeń i niespójności, i z poczucia spłacania długu moralnego z jednej strony, a wyrażania skruchy za nie poczuwających się do winy i narastającej wraz z lekturami ludzkiej, ale i profesjonalnej złości na środowisko, z drugiej. Czy można było beznamiętnie pisać o upadku etosu akademickiego, o zagrażającym nam kryzysie instytucji edukacyjnych z uniwersytetem włącznie, czy o niesprawiedliwym losie wielkich ludzi i i o niedoczytaniu ważnych idei, zmarnowanych przez lata dominowania narracji dogmatycznie albo patetycznie marksistowskich?

Głos twierdzeń zawartych w książce to owoc nieraz żmudnych, zawsze intensywnych, podejmowanych z ferworem debat, polemik, konsultacji odbywanych w Instytutach Socjologii, Filozofii oraz Kulturoznawstwa Uniwersytetu Poznańskiego.Od czasów wydania Fenomenologii a socjologii, pracy

Tytuł W poszukiwaniu podstaw pedagogiki humanistycznej Podtytuł Od fenomenologii Edmunda Husserla do pedagogiki fenomenologicznej Autor Andrzej Ryk Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-004-9 Rok

Tytuł Zaniedbane obszary edukacji - pomiędzy pedagogiką a pedagogiką specjalną Podtytuł Wybrane zagadnienia Autor Iwona Chrzanowska Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7587-297-2 Rok

Książka ta służyła wypracowaniu pewnego podejścia do problematyki pedagogicznej w trosce o to, aby kompetencje działających na tym polu były lepiej zanurzone w wiedzy dotyczącej „spraw ludzkich” i ich umiejscowienia w cyklu życiowym. Zadaniem Autorki było pokazanie możliwości (i uzasadnienie celowości) budowania perspektywy pedagogiki egzystencjalnej, w sensie: istotnej egzystencjalnie, opartej na idei rezydualności rozmaitych aspektów: postaw duchowych, „spraw ludzkich”, energii witalnych, składowych tożsamości czy rozmaitych aspektów ludzkiego dążenia, które zasługują na własną zintegrowaną i transwersalną refleksję. Jednocześnie chodziło o wzmocnienie echa najnowszych badań dla pedagogiki ogólnej czy społecznej w sferze zrozumienia dwoistej struktury kategorii tworzących napięcia wpisane w poszczególne fazy rozwojowe, czy też występujących w cyklu życia jako ważne dla niego wymiary ludzkich zaangażowań.z recenzji:[…] jest to książka programowa, budująca strategię troski o to, aby oddziaływania edukacyjne były „istotne egzystencjalnie”. Szereg inspiracji [...] pojawia się na taką skalę po raz pierwszy w polskiej pedagogice [...].[…] najbardziej niezwykłym dokonaniem [...] jest wskazanie na możliwość wydobycia w ślad za modelem cyklu życia Eriksona co najmniej ośmiu „pedagogik rezydualnych” odniesionych do kolejnych energii witalnych uwypuklonych w rezultacie rozpisania napięć fazowych z kolejnych faz życia, co pozwala wyróżnić zadanie pedagogicznego rozpracowania […] zwykle niewydzielanych typów pedagogik, takich jak pedagogika: nadziei, woli, wyobraźni, fachowości, wierności, troskliwości, twórczości i mądrości życiowej. Osobno pojawiają się [...] ustalenia wskazujące na konieczność skupienia rozważań pedagogicznych na takich kategoriach, jak: wstyd, nuda, lęk, samotność, śmierć, wdzięczność.[...] To z pewnością przykład bardzo dojrzałej próby zdefiniowania i podjęcia zadań badawczych, który może uruchomić nową jakość refleksji pedagogicznej i nowy etap recepcji humanistyki współczesnej w ramach wydobywania „pedagogiki z kultury”.[…] powstała książka niezwykle inspirująca, pod wieloma względami nowatorska [...].Ma ona szansę być jedną z najlepszych publikacji ostatnich lat wśród książek przewidzianych jako rozprawy habilitacyjne w pedagogice.Z recenzji dr hab. Moniki Jaworskiej-Witkowskiej, prof. nadzw. KPSW[Książka przynosi] szereg ważnych dla polskiej pedagogiki inspiracji. [...] autorka – na kanwie teologii Paula Tillicha – podejmuje problem relacji pomiędzy filozofią religii a pedagogiką.[...] religia może być niezwykle bogatym rezerwuarem dla humanistyki pod warunkiem postrzegania jej nie jako spetryfikowanej i niepodważalnej treści, lecz w sposób procesualny – jako jednego z twórców dyskursu, który z jednej strony odpowiedzialny jest za stan ludzkiego ducha, z drugiej zaś sam podlega nieustannej weryfikacji. Orzelska – w odniesieniu do innych podejmowanych przez siebie wątków – podobnie jak Tillich, proponuje [...] dialektyczną jedność przyjęcia i odrzucenia, której zawsze będą towarzyszyć niepewność i wątpienie. Ukazanie [...] możliwości takiej wzajemnej stymulacji różnorodnych aktorów otwartego dyskursu jest ważnym impulsem dla polskiej pedagogiki.Z recenzji prof. zw. dr. hab. Mirosława Patalona...

Oficyna Wydawnicza „Impuls“ zaprasza Czytelników do nowego i wyjątkowego podręcznika akademickiego autorstwa prof. Wiesława Ambrozika „Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę uspołecznienia system oddziaływań".Autor podejmuje się ważnego zadania wypełnienia wyraźnie odczuwanego braku materiałów dydaktycznych w ujęciu podręcznikowym, dotyczących profilaktyki i resocjalizacji realizowanej w środowisku wolnościowym, wykraczającej poza tradycyjne instytucje zamknięte. Zapotrzebowanie w tym zakresie występuje w kształceniu studentów specjalności resocjalizacja na szczeblu licencjackim i magisterskim. Brak jest również opracowań teoretycznych i monograficznych na ten temat. O konieczności resocjalizacji w szerokich układach społecznych decyduje rażąca niewydolność dotychczasowej praktyki penitencjarno-resocjalizacyjnej w zakładach poprawczych i karnych wyrażająca się w wysokich wskaźnikach recydywy i pogłębianiu się patologizacji osobowości w toku izolacji penitencjarnej. Niewydolność ta jest od dawna odczuwana przez teoretyków pedagogiki i prawników. Tendencja w zakresie zmiany poglądów na temat resocjalizacji w warunkach wolnościowych uwidacznia się nie tylko w Polsce. […] Przesunięcie oddziaływań resocjalizacyjnych na szeroki kontekst społeczny nie jest możliwe bez zasadniczych zmian w profilu kształcenia specjalistów w zakresie resocjalizacji, stąd inicjatywa wydawnicza Wiesława Ambrozika zasługuje na uznanie.Z recenzji prof. zw. dr. hab. Bronisława Urbana...

W prezentowanej książce przede wszystkim postaramy się uzasadnić tezę, iż współczesna działalność resocjalizacyjna nie powinna być tym, czym jest w chwili obecnej, a więc „narzucaniem” określonych postaw i zachowań na drodze instytucjonalnego, zalegalizowanego administracyjnie przymusu, zakamuflowanego pod pojęciem oddziaływań resocjalizacyjnych.Książka przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników: od studentów nauk społecznych (pedagogiki, prawa, psychologii, socjologii, pracy socjalnej) poczynając poprzez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości (sędziów, kuratorów sądowych, wychowawców zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, wychowawców w zakładach karnych i aresztach śledczych), pracowników resortu edukacji (pedagogów i psychologów szkolnych, wychowawców placówekwychowawczych, specjalnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych), działaczy i wolontariuszy z organizacji pozarządowych, na pracownikach szeroko rozumianego sektora pomocy społecznej kończąc (pracownicy socjalni, wychowawcy w placówkach socjalizacyjnych, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, asystenci rodziny itp.).Przedstawiona pozycja wydawnicza jest próbą przybliżenia uwikłanego w spory teoretyczne i aksjologiczne oblicza współczesnej polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej. Przede wszystkim jednak ma za zadanie uporządkowanie jej przestrzeni merytorycznej i wskazanie, w jakim kierunku należy podążać, aby przezwyciężyć kryzys zmiany i osiągać bardziej realne sukcesy resocjalizacyjne....

Książka jest próbą interpretacji teorii wychowania autorytarnego w Polsce na przestrzeni lat 1948-1989. Stanowi opracowanie łączące przegląd literatury z elementami autorskiej analizy wybranych teorii i koncepcji wychowania.Celem pracy było dokonanie metaforycznej analizy współczesnej pedagogiki autorytarnej. Zagadnienia przeanalizowano z teoretycznego, filozoficznego oraz historycznego punktu widzenia.Autorka starała się przedstawić, na czym polega odrębność pedagogiki autorytarnej jako odrębnego systemu wychowawczego, czym różni się od innych teorii i jakie czynniki decydują o jej strukturze i efektywności.Adresatami publikacji są zarówno teoretycy, jak i praktycy pedagogiki, którzy dzięki tej pozycji mają szansę zgłębić istotę zjawisk odnoszących się do autorytarnego systemu wychowania, które mimo pluralizmu ofert są stale obecne we współczesnej teorii i praktyce pedagogicznej. Jednym z celów pracy jest także uwrażliwienie na niebezpieczeństwa kryjące się w tym typie oddziaływań wychowawczych.

Wszystkie zaprezentowane w tomiku teksty ujrzały już światło dzienne. Albo na portalu „wPolityce”, albo w tygodniku „wSieci”. Zdaję sobie sprawę, że po tym ostatnim zdaniu część czytelników odłoży książkę na półkę i nie sięgnie po nią. Takie bywają koszty wyborów i przekonań i nie ma co się z tego powodu mazgaić.Teraz postanowiłem pozbierać swoje rozproszone, a niekiedy już niebrzmiące, głosy w jeden chór. Stąd pomysł tej publikacji.Od lat lokuję się w obszarze naukowej eseistyki. Jeden z wybitnych profesorów nazwał mnie nawet „mistrzem pedagogicznego eseju”. Miano to jest mocno na wyrost. Znam uczonych znacznie lepiej władających piórem i ze zdumieniem obserwuję, jak opasłe tomy są w stanie napisać. Ja tak nie potrafię. I w tym życiu już się nie nauczę.Dlaczego „pedagogika dyskretna”? Bo oparta na wrażeniach, na skojarzeniach i wnioskach wynikających nie z dobrze zaplanowanych badań utrzymanych w reżimie metodologicznym, lecz z pewnej wrażliwości, podpatrywania rzeczywistości, oglądania spraw niekiedy zza węgła. To pedagogika, dla której materiału dostarczył mój prawie sześćdziesięcioletni spacer po świecie.Co ciekawe, jako promotor prac magisterskich czy doktorskich zdecydowanie preferuję publikacje oparte na empirii, statystyce, pełne wykresów i tabel. Wszak moje najwcześniejsze prace też od tego nie stroniły.W powstaniu tej książki chciałbym wyróżnić dziękczynnie trzy osoby. Dyrektora Oficyny Wydawniczej „Impuls” – Wojciecha Śliwerskiego, który zechciał całość opublikować, mgr Patrycję Ampulską, która perfekcyjnie pozbierała i uporządkowała przedstawione w części drugiej teksty, i dr hab. Dittę Baczałę za pozytywną recenzję. Jestem ich dłużnikiem.Autor...

Autorka pracy [...] włożyła ogromny wysiłek, aby zebrać i uporządkować problemy związane z powszechną edukacją muzyczną w Polsce oraz nadać im nowy wymiar. Zrozumienie problematyki, rozległa wiedza autorki – zapewne związana z rzetelnym przygotowaniem muzycznym i pedagogicznym – sprawiają, że książka jest bogatym źródłem wiedzy o kształtującej się nowej subdyscyplinie pedagogicznej, jaką jest pedagogika muzyki. Piszącej te słowa wydawało się niegdyś, że stworzenie takiej pracy przerasta możliwości jednego autora, jednak okazuje się, że stało się to możliwe.Z recenzji dr hab. Małgorzaty Suświłło, prof. UWM Lektura pracy budzi szacunek i uznanie za ogrom wiedzy przekazywanej w sposób usystematyzowany przez Autorkę. Struktura pracy i podział materiału treściowego są przejrzyste i logiczne. W poszczególnych rozdziałach i podrozdziałach Autorka omawia kolejno zagadnienia z obszaru wyznaczonego tytułem pracy. Czyni to jasno i klarownie, posiłkując się bogatym materiałem źródłowym. I na to chciałbym zwrócić szczególną uwagę. Imponują […] skala i zakres korzystania z różnych opracowań naukowych, prac badawczych i ich wyników, z wyraźną przewagą najnowszych opracowań i doniesień naukowych opublikowanych w kraju i za granicą. Świadczy to o znakomitej orientacji Autorki w literaturze przedmiotowej i stanie badań nad omawianą problematyką, a równocześnie czytelnikowi dostarcza bogatej wiedzy o dotychczasowym dorobku naukowym w zakresie pedagogiki muzyki.Z recenzji prof. zw. dr. hab. Jerzego Kurcza...

W prezentowanej książce przede wszystkim postaramy się uzasadnić tezę, iż współczesna działalność resocjalizacyjna nie powinna być tym, czym jest w chwili obecnej, a więc „narzucaniem” określonych postaw i zachowań na drodze instytucjonalnego, zalegalizowanego administracyjnie przymusu, zakamuflowanego pod pojęciem oddziaływań resocjalizacyjnych.Książka przeznaczona jest dla szerokiego grona czytelników: od studentów nauk społecznych (pedagogiki, prawa, psychologii, socjologii, pracy socjalnej) poczynając poprzez przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości (sędziów, kuratorów sądowych, wychowawców zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, wychowawców w zakładach karnych i aresztach śledczych), pracowników resortu edukacji (pedagogów i psychologów szkolnych, wychowawców placówekwychowawczych, specjalnych, socjoterapeutycznych i resocjalizacyjnych), działaczy i wolontariuszy z organizacji pozarządowych, na pracownikach szeroko rozumianego sektora pomocy społecznej kończąc (pracownicy socjalni, wychowawcy w placówkach socjalizacyjnych, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, asystenci rodziny itp.).Przedstawiona pozycja wydawnicza jest próbą przybliżenia uwikłanego w spory teoretyczne i aksjologiczne oblicza współczesnej polskiej pedagogiki resocjalizacyjnej. Przede wszystkim jednak ma za zadanie uporządkowanie jej przestrzeni merytorycznej i wskazanie, w jakim kierunku należy podążać, aby przezwyciężyć kryzys zmiany i osiągać bardziej realne sukcesy resocjalizacyjne....

Publikacja jest próbą retrospektywnego spojrzenia na aktualne zagadnienia i problemy z pogranicza pedagogiki i filozofii, stawiając w centrum zainteresowania człowieka będącego zarazem podmiotem oddziaływań pedagogicznych jak i pogłębionej refleksji filozoficznej, co w opinii Redaktorek tomu pozwala na możliwość holistycznego wglądu w aktualny stan współczesnej oświaty, edukacji i wychowania.Adresaci zaakcentowanej tu problematyki obejmują grono: refleksyjnie nastawionych praktyków szerokiego obszaru oświaty, teoretyków myśli o filozoficzno-pedagogicznych zainteresowaniach badawczych oraz studentów kierunków humanistycznych.Redaktorki tomu składają serdeczne wyrazy podziękowania Autorom artykułów składających się na niniejszą publikację za twórczy wkład w przygotowane narracje oraz Recenzentowi za inspirujące uwagi dzięki, którym książka uzyskała obecny kształt....