Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza PilchaMonografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!...

Pedagogika społeczna jako jedna z subdyscyplin pedagogicznych uprawianych w Polsce liczy już przeszło sto lat, w czasie których znacząco się zmieniała. W jej historii możemy wskazać na okres kształtowania się i wyodrębniania z innych nauk społecznych oraz istnienia warunkowanego określonymi przemianami społeczno-politycznymi, co generowało specyficzne drogi i etapy jej rozwoju. To czas jej twórców i przedstawicieli – osób podejmujących badania naukowe, ale także realizujących specyficzną praktykę wychowawczą. Rozwój instytucjonalny pedagogiki społecznej jest więc bardzo wyraźny, ale także zróżnicowany, bo choć zachowuje ona cały czas swoją określoną ontologiczną i epistemologiczną tożsamość, to jednocześnie na jej gruncie pojawiają się różnorodne nowe rozwiązania.Niniejsze opracowanie poświęcone charakterystyce pedagogiki społecznej, problematyce jej rozwoju, prezentacji poglądów jej twórców i głównych przedstawicieli, a także wypracowanych na jej gruncie koncepcji, wpisuje się w istniejące już w tym względzie badania i prowadzone analizy.Polecamy wyjątkową serię 11 autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Czesława Kupisiewicza, prof. Ewy Wysockiej, prof. Mirosława J. Szymańskiego, Jolanty Szempruch, prof. Bronisława Siemienieckiego, prof. Bogusława Śliwerskiego i innych:1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki5. Pedeutologia. Studium teoretyczno - pragmatyczne6. Diagnostyka pedagogiczna – nowe obszary i rozwiązania metodologiczne7. Pedagogika kognitywistyczna8. Pedagogika porównawcza9. Pedagogika resocjalizacyjna10. Współczesna filozofia edukacji11. Pedagogika społeczna...

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza PilchaMonografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!...

Pedagogika społeczna jako jedna z subdyscyplin pedagogicznych uprawianych w Polsce liczy już przeszło sto lat, w czasie których znacząco się zmieniała. W jej historii możemy wskazać na okres kształtowania się i wyodrębniania z innych nauk społecznych oraz istnienia warunkowanego określonymi przemianami społeczno-politycznymi, co generowało specyficzne drogi i etapy jej rozwoju. To czas jej twórców i przedstawicieli ? osób podejmujących badania naukowe, ale także realizujących specyficzną praktykę wychowawczą. Rozwój instytucjonalny pedagogiki społecznej jest więc bardzo wyraźny, ale także zróżnicowany, bo choć zachowuje ona cały czas swoją określoną ontologiczną i epistemologiczną tożsamość, to jednocześnie na jej gruncie pojawiają się różnorodne nowe rozwiązania.Niniejsze opracowanie poświęcone charakterystyce pedagogiki społecznej, problematyce jej rozwoju, prezentacji poglądów jej twórców i głównych przedstawicieli, a także wypracowanych na jej gruncie koncepcji, wpisuje się w istniejące już w tym względzie badania i prowadzone analizy.Polecamy wyjątkową serię 11 autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce autorstwa prof. Czesława Kupisiewicza, prof. Ewy Wysockiej, prof. Mirosława J. Szymańskiego, Jolanty Szempruch, prof. Bronisława Siemienieckiego, prof. Bogusława Śliwerskiego i innych:1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki3. Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podręcznik akademicki4. Socjologia edukacji. Podręcznik akademicki5. Pedeutologia. Studium teoretyczno - pragmatyczne6. Diagnostyka pedagogiczna ? nowe obszary i rozwiązania metodologiczne7. Pedagogika kognitywistyczna8. Pedagogika porównawcza9. Pedagogika resocjalizacyjna10. Współczesna filozofia edukacji11. Pedagogika społeczna

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza PilchaMonografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne ? ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!

Niniejsza publikacja stanowi pokłosie VI Seminarium Metodologii Pedagogiki PTP, a wszystkie teksty w niej zamieszczone dotyczą wprost lub pośrednio konsekwencji metodologicznych wynikających z tezy o istocie pedagogiki uprawianej w naszym kraju (choć nie tylko) jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Nawiązuje ona do wcześniejszych tomów wydanych w ramach serii SMP PTP oraz rozwija i wprowadza nowe wątki, tym samym akcentując po raz kolejny potrzebę dogłębnego, zespołowego namysłu nad dorobkiem, tożsamością i przyszłością dziedziny nauk pedagogicznych w Polsce.poleca ImpulsKsiążka składa się z trzech części poprzedzonych programowym tekstem wprowadzającym. W pierwszej części tomu znalazły się opracowania ogólnometodologiczne poświęcone rozwinięciu i pogłębieniu wybranych kwestii dotyczących pedagogiki jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Druga część to zapis panelu dyskusyjnego na temat konstruującego się dopiero na gruncie nauk pedagogicznych pola problemowo-badawczego pedagogiki rzeczy. W trzeciej części natomiast znalazły się teksty metodologiczne poświęcone wybranym synergicznym podejściom badawczym pedagogiki jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej.W tekście będącym wprowadzeniem w problematykę tomu Dariusz Kubinowski stawia sobie za cel doprecyzowanie pojęcia, istoty i zakresu badań pedagogicznych. Podejmuje również próbę zarysowania całościowej ?mapy? aktualnie uprawianych w Polsce ich typów, lokując źródła analizowanych modeli w obrębie nauk humanistycznych, społecznych i stosowanych. W sposób szczególny podkreśla wagę podejść synergicznych w pedagogice współczesnej rozumianej jako humanistyczno-społeczna nauka stosowana.Część poświęconą rozważaniom ogólnometodologicznym otwiera tekst Janiny Kostkiewicz pod tytułem Niespożytkowany dorobek polskiego dyskursu o statusie metodologicznym pedagogiki jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Badaczka upomina się o budowany na założeniach realizmu (neo)tomistycznego dorobek pedagogów dwudziestolecia międzywojennego. Wskazując przykłady pominięć tych dokonań, ich brak w opracowaniach późniejszych, powojennych pedagogów, nie tylko podkreśla zdeformowany obraz pamięci rodzimej twórczości, jaki się z tym wiąże, ale także zwraca uwagę na nieobecne i niewykorzystane impulsy do rozwijania świadomości metodologicznej pedagogiki.

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha Monografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy. Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza PilchaMonografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy.Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne ? ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!

Tytuł Pedagogika jako humanistyczno-społeczna nauka stosowana: konsekwencje metodologiczne Autorzy Dariusz Kubinowski, Chutorański Maksymilian Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-8095-330-7 Rok

Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Tadeusza Pilcha Monografia autorstwa Mariusza Cichosza pełni w moim przekonaniu dwie funkcje. Pierwszą z nich jest funkcja dydaktyczna. Książka zawiera elementarne informacje i wiedzę o dyscyplinie naukowej, która stanowi przedmiot studiów tysięcy młodych ludzi, potencjalnych pracowników niezliczonej ilości instytucji i dziedzin organizujących życie społeczne, tworzących i przetwarzających środowisko życia i pracy osób wymagających wsparcia i różnorodnej pomocy. Druga funkcja tej książki to funkcja naukowa: sumująca narodziny i dorobek jednej z najważniejszych dla współczesnego świata dyscyplin społecznych. Publikacja ukazuje instrumenty poznawania rzeczywistości i skutecznego wywierania na nią wpływu, a co także bardzo ważne – ustala kanon przeświadczeń aksjologicznych, które są fundamentem pedagogiki społecznej i uzasadnieniem jej działalności i funkcji! Dlatego [...] uznaję wydanie tej książki za jedno z najważniejszych wydarzeń naukowych naszej dyscypliny!...

Niniejsza publikacja stanowi pokłosie VI Seminarium Metodologii Pedagogiki PTP, a wszystkie teksty w niej zamieszczone dotyczą wprost lub pośrednio konsekwencji metodologicznych wynikających z tezy o istocie pedagogiki uprawianej w naszym kraju (choć nie tylko) jako humanistyczno-społecznej nauki stosowanej. Nawiązuje ona do wcześniejszych tomów wydanych w ramach serii SMP PTP oraz rozwija i wprowadza nowe wątki, tym samym akcentując po raz kolejny potrzebę dogłębnego, zespołowego namysłu nad dorobkiem, tożsamością i przyszłością dziedziny nauk pedagogicznych w Polsce.

Pedagogika medialna to jeden z tzw. palących problemów pedagogiki współczesnej - nie bez powodu. Już w połowie XX w. filozofowie i socjolodzy przestrzegali przed złożonością świata współczesnego i wyzwaniami, jakie ze sobą niesie. Nie bez przyczyny najmłodsze pokolenie określane jest mianem ,,cyfrowych tubylców" - bez najnowszych zdobyczy cywilizacyjnych ich codzienność jest już nie do pomyślenia. Poza oczywistymi korzyściami, niesie to ze sobą szereg niebezpieczeństw i zagrożeń, od uzależnienia od mediów elektronicznych po cyberprzemoc rówieśniczą, zataczającą coraz szersze kręgi wśród dzisiejszych nastolatków, a nawet i uczniów szkół podstawowych. W tej sytuacji głównym zadaniem staje się przygotowanie najmłodszych do życia i funkcjonowania w tak wysoce zcybernetyzowanym społeczeństwie. Tomasz Huk, autor Pedagogiki medialnej, swe badania i wnioski oparł na studium przypadku, poddając analizie reprezentantów najrozmaitszych środowisk i kategorii wiekowych: emerytowanych nauczycieli, wychowanków domów dziecka, informatyków, gimnazjalistów etc. Wspólnym mianownikiem jest tu konieczność sprawnego i przyjaznego funkcjonowania w świecie medialnym.

Pedagogika społeczna jako jedna z subdyscyplin pedagogicznych uprawianych w Polsce liczy już przeszło sto lat, w czasie których znacząco się zmieniała. W jej historii możemy wskazać na okres kształtowania się i wyodrębniania z innych nauk społecznych oraz istnienia warunkowanego określonymi przemianami społeczno-politycznymi, co generowało specyficzne drogi i etapy jej rozwoju. To czas jej twórców i przedstawicieli osób podejmujących badania naukowe, ale także realizujących specyficzną praktykę wychowawczą. Rozwój instytucjonalny pedagogiki społecznej jest więc bardzo wyraźny, ale także zróżnicowany, bo choć zachowuje ona cały czas swoją określoną ontologiczną i epistemologiczną tożsamość, to jednocześnie na jej gruncie pojawiają się różnorodne nowe rozwiązania.