Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Na (nie) swojej ziemi. Tożsamość kulturowa i sztuka w Wielkiej Brytanii po 1945 opowiada o wybranych aspektach sztuki brytyjskiej okresu powojnia analizowanych w perspektywie pojęć takich jak tożsamość kulturowa i tożsamość narodowa, angielskość i brytyjskość. Kluczowym jest umiejscowienie tożsamości, to znaczy wskazanie, jak przestrzeń wiejska i miejska stanowiły miejsca znaczące dla konstruowania tożsamości odpowiednio angielskiej i brytyjskiej. W tej perspektywie analizowane są wybrane zjawiska w sztuce brytyjskiej po roku 1945: neoromantyzm, pop-art, land art, sztuka artystów YBA oraz przedstawienia krajobrazu powstające w nowej, postkolonialnej rzeczywistości końca lat dziewięćdziesiątych.

Bycie wizjonerem kina oznacza w przypadku Godarda nie tylko tworzenie filmów z dala od zastanych schematów i rewolucjonizowanie języka kinowego na wszystkich jego poziomach. To także refleksja teoretyczna obejmująca filozofię obrazu, historię kina, koncepcję realizmu, itd. Książka Godard. Pasaże gromadzi w jednej, fragmentarycznej całości wypowiedzi reżysera, komentarze do jego twórczości oraz przekrojowe refleksje na temat różnych wątków jego pracy. Inspirowana Pasażami Benjamina książka ta ma być montażem myśli, narracji i problemów ? czasem ujawniającym wewnętrzne sprzeczności i historyczne ograniczenia ? pokazującym, że twórczość Godarda to przede wszystkim wydarzenie o randze filozoficznej.Książka wydana z okazji 10. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Era Nowe Horyzonty 2010

Dzięki pasażom możliwe jest przechodzenie od świata faktów historycznych do aury mitycznego miasta, a barwny język ożywia dokument. W pisanych z pasją tekstach aktualność jest częścią przeszłości, fantazja ? elementem refleksji. I vice versa."Pasaże: budowle, galerie, którym brak strony zewnętrznej. Jak snom" ? pisał Walter Benjamin. Pasaż jest formą paryskiej architektury, typową dla drugiej połowy XIX wieku. Symbolizuje pewien świat: stanowi jedynie przejście, przestrzeń dostrzeganą w nieskończonym ruchu, pełną przyciągających oko przedmiotów. Dla Rutkowskiego pasaż staje się nową formą literacką, równie pojemną jak powieść.

"Pisanie historii było dla Benjamina pracą zbieracza - odgrzebywaniem wciąż nowych okazów, szacowaniem ich w stosunku do innych już odkrytych, ustawianiem i przedstawianiem na szklanych półkach szafek, gdzie można obejrzeć je ze wszystkich stron, choć nigdy do końca nie będziemy pewni, czy to dla nich właściwe miejsce i towarzystwo".Z posłowia Zygmunta Baumana

Pomysł niniejszego tomu ? Pasaże Witolda Hulewicza / Witoldo Hulewicziaus pasažai ? został wstępnie przedyskutowany w trakcie inspirujących spotkań w Wilnie, wszak powracający głos współtwórcy radia wybrzmiewa po latach chyba najwyraźniej właśnie w tym miejscu, w ?mieście pod chmurami?. Czytelnik dostrzeże więc z łatwością w Pasażach Witolda Hulewicza pozostawione ślady wileńskiej debaty ? kontrapunktująco zestawione są głosy antropologów kulturowych zafascynowanych Hulewiczowskimi wspólnotami doświadczenia, literaturoznawców prezentujących niepublikowane dotąd materiały (teksty humorystyczne Hulewicza z lat 1933?1934, listy adresowane do Władysława Kalinowskiego), objaśniających w zupełnie innej rzeczywistości geopolitycznej teksty publicystyczne ?Przybysza? z Wielkopolski (zamieszczane niegdyś na łamach takich czasopism, jak ?Tygodnik Wileński?, ?Źródła Mocy?, ?Kurier Wileński?, ?Słowo?, ?Środy Literackie?, ?Zaułek Literacki i Artystyczny?), dokonujących reinterpretacji jego twórczości poetyckiej (m.in. debiutanckiego tomu Płomień w garści odczytywanego w świetle przekładów Olwida; cyklu Sonetów instrumentalnych rozpatrywanych w perspektywie intermedialności i w kontekście audialnego wymiaru nowoczesności), teatrologów odnoszących się do recenzji teatralnych oraz artykułów o teatrze publikowanych w ?Tygodniku Wileńskim? (w rubryce ?Wrażenia teatralne?) i ?Kurierze Wileńskim?, wreszcie medioznawców zajmujących się historią polskiego radia, zainspirowanych koncepcją słuchowiska radiowego Hulewicza i jego charakterystycznym fonocentryzmem kształtowanym pod wpływem świata dźwięków, muzyki i szczególnego rodzaju wyobraźni muzycznej. Ten wielogłos różnych badaczy poświęcony Hulewiczowi, świadczący o zainteresowaniu na nowo dokonaniami działacza społeczno-politycznego i kulturalnego oraz dorobkiem poety, pisarza, tłumacza, publicysty, teoretyka radia i twórcy Teatru Wyobraźni, nie przynosi, oczywiście, wyczerpującego opracowania, podsumowuje jednak w jakiejś mierze dotychczasowy stan refleksji, akcentuje nowe perspektywy badawcze i wskazuje, w przekonaniu uczestników wileńskiej debaty, kierunki dalszych badań.

Zeszyt II zawiera: (1) gamy diatoniczne w odległości oktawy, decymy, tercji i seksty; (2) pasaże toniczne, dominantowe septymowe i zmniejszone septymowe, zwykłe i mieszane; (3) gamę chromatyczną i (4) całotonową. Wszystkie gamy i pasaże należy grać w zasięgu czterech oktaw w ruchu równoległym i kombinowanym.

Zeszyt III, podejmujący problem gry w podwójnych dźwiękach, składa się z dwóch części. Część I - obejmuje gamy i związane z nimi ćwiczenia wstępne. Część II - zawiera wybór celniejszych etiud i odpowiednich utworów z XIX i XX wieku. Szczególną uwagę poświęcono tu problemom aplikatury. Często zaprezentowano kilka wariantów do wyboru. Podane palcowania są jednak tylko propozycjami; wykonawca może je zmieniać stosownie do indywidualnych warunków i dyspozycji.

Zeszyt I obejmuje gamy i pasaże na elementarnym stopniu nauczania, w obrębie dwóch oktaw. Ma on na celu zaznajomienie ucznia ze skalą dźwiękową systemu major i minor, podstawowego dla muzyki europejskiej, oraz przyswojenie najczęściej spotykanych układów dźwiękowych i odpowiadającym im skojarzeń ruchowych obu rąk.