[Pascal]
Kategoria: Europa ZachodniaWysyłka: od ręki
filmowe, które zdecydowanie lepiej oddaje atmosferę centrum
Paryża. To obraz Louisa Malle z 1960 r., mianowicie Zazie
dans le métro, czyli Zazie w metrze. Nasza podroż będzie
nawiązywała do tego...
Pełen opis produktu 'MÓJ PARYŻ Elisabeth Duda' »
To kolejny po Mojej Toskanii i Moich Dolomitach Witolda Casettiego
i Agaty Jakóbczak - subiektywny przewodnik po najpopularniejszych
regionach turystycznych, napisany przez osobę publiczną i
popularną. Autorka pisze wiele o specyfice miasta i okolicy, jego
położeniu i ukształtowaniu, krajobrazach, historii, smakach i
zapachach, tradycyjnych potrawach i zwyczajach, magicznych
zaułkach, wydarzeniach kulturalnych, filmowych i literackich
odwołaniach... Przewodnikowe informacje przeplata anegdotami,
wspomnieniami, nastrojowymi opisami. Opowiada nie tylko o
najbardziej znanych paryskich zabytkach, ale i o urokliwych
zaułkach, romantycznych schodach, przytulnych knajpkach,
cukierniach, sklepikach. Pokazuje, jak najlepiej poznawać stolicę
Francji.
(...) Zostawmy Kod da Vinci. Jest pewne dzieło filmowe, które
zdecydowanie lepiej oddaje atmosferę centrum Paryża. To obraz
Louisa Malle z 1960 r., mianowicie Zazie dans le métro, czyli Zazie
w metrze. Nasza podroż będzie nawiązywała do tego filmu, jednego z
moich ulubionych. I chociaż trasa w oryginalnym scenariuszu została
wymyślona genialnie, to my nieco z niej zboczymy. Wszystko po to,
aby odkryć jeszcze więcej ciekawostek! Komedia, o ktorej mowa,
powstała na kanwie książki autorstwa Raymonda Queneau o tym samym
tytule. Tytułowa bohaterka, dwunastoletnia dziewczynka, musi
przyjechać do wujka Gabriela, mieszkającego w tym okropnym mieście
i nalegającego, aby przejechała się metrem. Zazie jednak nie
skorzysta z tego, poniekąd wygodnego, środka transportu, a to z
przyczyny strajku kontrolerów (rzecz typowa dla Paryża). Jest taka
scena w filmie, którą pozwolę sobie przytoczyć. Otoż, Zazie
dowiaduje się od wujka, że zamiast wymarzonym metrem pojedzie
taksówką
Wujku, pojedziemy metrem?
Nie. Jak to, nie?
No tak, nie. Dzisiaj nie ma takiej możliwości, jest strajk. Metro
zasnęło pod ziemią, bokontrolerzy przestali pracować.
Ach łajdaki! Jak mogą mi to robić?!
Nie tylko tobie.
Byłam taka szczęśliwa, że przejadę się metrem.
Ruchy! Charles na nas czeka.
Oh, tej nie znam.
No nie! Charles, to kumpel i ma taksę. Zarezerwowałem ją dla nas,
właśnie z powodustrajku.
Brzydka ta jego skrzynia.
Wejdź i poczuj się jak snobka.
Wówczas to, z pomocą przyjaciela i taksówkarza Charlesa, Zazie
odkrywa leGrand Paris (Wielki Paryż), zadając przy tym milion
pytań. W takim duchu warto zdobywać miasto: w swoim tempie,
improwizując, spotykając paryżan, którzy mimo natłoku zajęć chętnie
pomagają w odszukaniu jakiegoś ciekawego miejsca, knajpki, w której
wrzucimy coś na ząb, lub w dalszej perspektywie do szafy. Tak
naprawdę w filmie Louisa Mallea odkrywamy, że istnieje wiele
kolorów Paryża (choć film jest czarno-biały).W jednej odsłonie
Paryż jest placem zabaw, innym razem chaotycznym labiryntem. Nawet
taksówkarz potrafi się w nim zgubić. (...)
Elisabeth Duda, polska aktorka konferansjerka, uczestniczka i
gwiazda programu "Europa da się lubić", pochodząca z
polsko-francuskiej rodziny.
