Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Opis - Góry Parnasu, niewydane dotychczas dzieło Czesława Miłosza, to nie tylko kolejny rozdział "wielkiej realistycznej powieści", którą laureat Nagrody Nobla pisał przez całe życie. To także ewenement gatunkowy w jego twórczości - powieść science-fiction, a przy tym jeden z najważniejszych tekstów dotyczących kryzysu współczesnej cywilizacji. Ukazuje świat zatomizowanych jednostek, pogrążonych w obsesyjnym "zabijaniu czasu", bez zdolności do empatii, a nawet wzajemnej komunikacji idei. Zarządzani przez technokratyczną kastę uprzywilejowanych, bohaterowie miotają się między konformizmem pozbawionej sensu konsumpcji, nihilistycznym terrorem a samobójstwem.Pisana w końcu lat 60. powieść ukazuje apokaliptyczny świat przyszłości, która właśnie staje się teraźniejszością - science-fiction "chwyta rzeczywistość" trafniej i bardziej wnikliwie niż niejedna tradycyjna powieść społeczna czy polityczna. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki (od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII) składają się na gorzki, utrzymany w duchu Huxleyowskiego Nowego wspaniałego świata raport ze stanu naszej cywilizacji. W poczuciu kryzysu powieściowej formy w XX wieku, Miłosz świadomie i celowo nie ukończył swego dzieła. Pozostawił nam jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest - i nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość - w coś, czego nie ma, ale stać się może. Nazwa - Góry Parnasu. Science fiction Autor - Czesław Miłosz Oprawa - Twarda Wydawca - Wydawnictwo Krytyki Politycznej Kod ISBN - 9788363855017 Kod EAN - 9788363855017 Wydanie - 1 Rok wydania - 2012 Język - polski Format - 15.0x21.0cm Ilość stron - 140 Podatek VAT - 5% Premiera - 2013-02-27

Miłosz i powieść science-fiction?Tak, bo najlepsze futurystyczne antyutopie mają to do siebie, że potrafią się sprawdzać. Samotne jednostki poświęcone obsesyjnemu „zabijaniu czasu”, niezdolne do empatii, komunikacji i budowy wspólnoty, ludzie miotający się między bezsensowną konsumpcją, nihilistycznym terrorem i samobójstwem. A ponad nimi – technokratyczna kasta uprzywilejowanych.Góry Parnasu, niewydane dotąd dzieło Czesława Miłosza, to kolejny rozdział „wielkiej realistycznej powieści”, którą pisał przez całe życie. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki – od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII – składają się na gorzki raport ze stanu naszej cywilizacji.W poczuciu kryzysu powieściowej formy Miłosz nie ukończył swojego dzieła. Pozostawił jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest oraz nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość – w coś, czego nie ma, ale może się stać....

Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników ?opowieścią wigilijną?.Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu.Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre.Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK.

Miłosz i powieść science-fiction?Tak, bo najlepsze futurystyczne antyutopie mają to do siebie, że potrafią się sprawdzać. Samotne jednostki poświęcone obsesyjnemu ?zabijaniu czasu?, niezdolne do empatii, komunikacji i budowy wspólnoty, ludzie miotający się między bezsensowną konsumpcją, nihilistycznym terrorem i samobójstwem. A ponad nimi ? technokratyczna kasta uprzywilejowanych.Góry Parnasu, niewydane dotąd dzieło Czesława Miłosza, to kolejny rozdział ?wielkiej realistycznej powieści?, którą pisał przez całe życie. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki ? od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII ? składają się na gorzki raport ze stanu naszej cywilizacji.W poczuciu kryzysu powieściowej formy Miłosz nie ukończył swojego dzieła. Pozostawił jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest oraz nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość ? w coś, czego nie ma, ale może się stać.

Wyjątkowa opowieść wprowadzająca w świat bogów, wierzeń i obyczajów Słowiańszczyzny przedhistorycznej Światowit groźny bóg o czterech obliczach, gromowładny Perun, władający ogniem Swarożyc, Trygław - czczony w Szczecinie i na Wolinie, a także Weles, Rugiewit, Jarowit i wielu innych. Ich kult stanowił sens życia dawnych Słowian i był podstawowym elementem kultury religijnej. Jaką rolę Słowianie wyznaczali bogom w swoim życiu codziennym? Temat ten stanowi dla Leonarda J. Pełki punkt wyjścia do dalszych rozważań nad kształtowaniem się magicznych praktyk i wierzeń, których ślady spotykamy do dziś w folklorystyce i obrzędowości ludowej. Autor z prawdziwą pasją opisuje również pogańskie zwyczaje, które przetrwały do czasów współczesnych, zachowując świecki charakter, i są obecne w kulturze ludowej, jak choćby dożynki, noc kupalna czy topienie marzanny. U stóp słowiańskiego parnasu. Bogowie i gusła to książka dająca możliwość pełniejszego poznania naszych pradziejów, jakże często mitologizowanych i przedstawianych jako legendy.

Tytuł Z obcego Parnasu. Antologia wierszy Autor Antologia Język polski Wydawnictwo Armoryka ISBN 978-83-7950-956-0 Rok wydania 2014 Liczba stron 174 Format epub,

Tytuł Obywatel Parnasu Podtytuł Sztuki piękne w życiu i twórczości Jarosława Iwaszkiewicza Autor Aleksandra Giełdoń-Paszek Język polski Wydawnictwo Uniwersytet Śląski ISBN 978-83-8012-026-6 Seria Prace

WIĘZIEŃ NIEBA KSIĄŻĘ PARNASU CARLOS RUIZ ZAFON STR 480 Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników „opowieścią wigilijną”. Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu. Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre. Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o Cmentarz Zakazanych Książek.

Wyjątkowa opowieść wprowadzająca w świat bogów, wierzeń i obyczajów Słowiańszczyzny przedhistorycznej Światowit – groźny bóg o czterech obliczach, gromowładny Perun, władający ogniem Swarożyc, Trygław - czczony w Szczecinie i na Wolinie, a także Weles, Rugiewit, Jarowit i wielu innych. Ich kult stanowił sens życia dawnych Słowian i był podstawowym elementem kultury religijnej. Jaką rolę Słowianie wyznaczali bogom w swoim życiu codziennym? Temat ten stanowi dla Leonarda J. Pełki punkt wyjścia do dalszych rozważań nad kształtowaniem się magicznych praktyk i wierzeń, których ślady spotykamy do dziś w folklorystyce i obrzędowości ludowej. Autor z prawdziwą pasją opisuje również pogańskie zwyczaje, które przetrwały do czasów współczesnych, zachowując świecki charakter, i są obecne w kulturze ludowej, jak choćby dożynki, noc kupalna czy topienie marzanny. U stóp słowiańskiego parnasu. Bogowie i gusła to książka dająca możliwość pełniejszego poznania naszych pradziejów, jakże często mitologizowanych i przedstawianych jako legendy.

Tania książka - Niniejsza opowieść jest skromnym divertimento odwołującym się do niektórych, mniej lub bardziej znanych, szczegółów z życia Miguela de Cervantesa Saavedry, przede wszystkim związanych z jego podróżą do Włoch, którą odbył w swych młodych latach, jak również z kilkoma bytnościami w Barcelonie, niejednokrotnie w jego dziełach wspomnianych. Aczkolwiek – rzecz dziwna – autor „Don Kichota” nie wspomina o swojej przyjaźni z barcelońskim drukarzem i księgarzem Antonim de Sempere i znajomości z łazikiem Sancho Ferminem de la Torre. Zupełnym również milczeniem w biografii wielkiego pisarza pominięte są jego trudne relacje z tajemniczym wydawcą Andreasem Corellim.Książę ParnasuAUTOR:Carlos Ruiz ZafonOPIS:Książka w bardzo dobrym stanie,Oprawa twardaLiczba stron: 64

Miłosz i powieść science-fiction?Tak, bo najlepsze futurystyczne antyutopie mają to do siebie, że potrafią się sprawdzać. Samotne jednostki poświęcone obsesyjnemu „zabijaniu czasu”, niezdolne do empatii, komunikacji i budowy wspólnoty, ludzie miotający się między bezsensowną konsumpcją, nihilistycznym terrorem i samobójstwem. A ponad nimi – technokratyczna kasta uprzywilejowanych.Góry Parnasu, niewydane dotąd dzieło Czesława Miłosza, to kolejny rozdział „wielkiej realistycznej powieści”, którą pisał przez całe życie. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki – od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII – składają się na gorzki raport ze stanu naszej cywilizacji.W poczuciu kryzysu powieściowej formy Miłosz nie ukończył swojego dzieła. Pozostawił jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest oraz nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość – w coś, czego nie ma, ale może się stać....

Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników „opowieścią wigilijną”.Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu.Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre.Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK....

Opis - Wydanie 2012r.Oprawa twarda.Strony 480.Format 14,5x20,5cm.Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników "opowieścią wigilijną".Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu. Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre. Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK. Nazwa - Więzień Nieba/Książę Parnasu. Oryginalny tytuł - El prisionero del cielo Autor - Carlos Ruiz Zafon Oprawa - Twarda Wydawca - Muza Kod ISBN - 9788377582794 Kod EAN - 9788377582794 Rok wydania - 2012 Język - polski Tłumacz - Okrasko Katarzyna, Casas Marrodan Casas Format - 15.0x21.0cm Ilość stron - 480 Ilość elementów - 2 Podatek VAT - 5% Premiera - 2012-11-05

Miłosz i powieść science-fiction?Tak, bo najlepsze futurystyczne antyutopie mają to do siebie, że potrafią się sprawdzać. Samotne jednostki poświęcone obsesyjnemu „zabijaniu czasu”, niezdolne do empatii, komunikacji i budowy wspólnoty, ludzie miotający się między bezsensowną konsumpcją, nihilistycznym terrorem i samobójstwem. A ponad nimi – technokratyczna kasta uprzywilejowanych.Góry Parnasu, niewydane dotąd dzieło Czesława Miłosza, to kolejny rozdział „wielkiej realistycznej powieści”, którą pisał przez całe życie. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki – od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII – składają się na gorzki raport ze stanu naszej cywilizacji.W poczuciu kryzysu powieściowej formy Miłosz nie ukończył swojego dzieła. Pozostawił jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest oraz nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość – w coś, czego nie ma, ale może się stać....

Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników „opowieścią wigilijną”.Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu.Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre.Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK....

Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników „opowieścią wigilijną”.Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu.Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre.Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK.

Dawno temu, zgodnie z dobrą i piękną tradycją, na święta Bożego Narodzenia pisarze obdarowywali wiernych czytelników „opowieścią wigilijną”. Dzisiaj Carlos Ruis Zafón ofiarowuje swoim czytelnikom opowieść Książę Parnasu. Prezent to swoisty, bo uchylający rąbka niejednej tajemnicy. I tej wskazującej na groźne i niejasne powiązania początkującego poety Miguela de Cervantesa z diabolicznym wydawcą Andreasem Corellim. I tej związanej ze spotkaniem w roku 1569 przyszłego autora Don Kichota z barcelońskim drukarzem Antonim de Sempere i przedziwnym łazikiem Sanchem Ferminem de la Torre. Być może, gdyby nie to spotkanie, Barcelona byłaby uboższa o CMENTARZ ZAKAZANYCH KSIĄŻEK.

Miłosz i powieść science-fiction? Tak, bo najlepsze futurystyczne antyutopie mają to do siebie, że potrafią się sprawdzać. Samotne jednostki poświęcone obsesyjnemu „zabijaniu czasu”, niezdolne do empatii, komunikacji i budowy wspólnoty, ludzie miotający się między bezsensowną konsumpcją, nihilistycznym terrorem i samobójstwem. A ponad nimi – technokratyczna kasta uprzywilejowanych. Góry Parnasu, niewydane dotąd dzieło Czesława Miłosza, to kolejny rozdział „wielkiej realistycznej powieści”, którą pisał przez całe życie. Autobiograficzne aluzje i liczne odniesienia do epoki – od Freuda i Herberta Marcuse, przez rewoltę roku 1968 aż po kościelne aggiornamento i Jana XXIII – składają się na gorzki raport ze stanu naszej cywilizacji. W poczuciu kryzysu powieściowej formy Miłosz nie ukończył swojego dzieła. Pozostawił jednak otwarte pytanie o możliwość świata lepszego niż jest oraz nadzieję, że możliwa jest wiara w świecie bez Boga. Wiara w samą możliwość – w coś, czego nie ma, ale może się stać.