Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pomnażające się obrazy stały się nieodłączną częścią wartkiego strumienia społecznej dyskusji, a tym samym trzonem masowej kultury wizualnej w nowym systemie komunikacji. Z jednej strony, pokochaliśmy media społecznościowe, które pozwalają nam być zawsze w kontakcie i na bieżąco. Z drugiej zaś krytykujemy je za nadzór naszego życia i wytwarzanie fałszywych kanonów. Niezależnie jednak od naszego stosunku do social mediów masowe zapotrzebowanie na obraz, rozmaite sposoby jego produkcji oraz obrotu wywarły znaczący wpływ na kulturę wizualną w ogóle, aktywizując działania artystów i teoretyków sztuki. Książka ta podejmuje próbę zbadania tej przestrzeni i analizy nowych zjawisk, w oparciu o doświadczania sztuki ,,starych" nowych mediów, tych sprzed rewolucji 2.0 i sprzed powstania Internetu. Choć ,,w sieci nic nie ginie", to zmieniają się narzędzia i struktury komunikacji, a wraz ze strumieniem danych przesuwa się tablica obrazów, narażając wizualne wytwory na otchłań rozproszenia sieciowego. Próba usystematyzowania tych zjawisk w social net art ma nadzieję uchwycić twórcze działania w mediach społecznościowych na daną chwilę.

Opis - Zgromadzony w prezentowanej publikacji materiał ma duży aspekt aplikacyjny. Zawarte w nim analizy dają czytelnikowi poprawną merytorycznie i komunikatywnie wyrażoną wiedzę z zakresu ekonomii, polityki gospodarczej, prawa administracyjnego i finansowego; wiedzę odnośnie współczesnej gospodarki rynkowej. Nazwa - Paradygmat zrównoważonego rozwoju lokalnego i regionalnego we współczesnej gospodarce Autor - Praca zbiorowa Oprawa - Miękka Wydawca - CeDeWu Kod ISBN - 9788375567243 Kod EAN - 9788375567243 Rok wydania - 2015 Język - polski Format - 16.5x23.5cm Ilość stron - 376 Podatek VAT - 5%

Osobiste przeżycie i doświadczenie pisarza jest zawsze obietnicą autentyzmu w jego dziele. Biografia Jerzego Surdykowskiego jest rękojmią prawdy jego pisarstwa. Marynarz, dziennikarz, dysydent i dyplomata patrzy na życie z wielu stron naraz, szukając sensu w chaosie wydarzeń i przeżyć. Tak jest w jego najnowszej powieści Paradygmat, chwilami równie zagadkowej, jak sam tytuł.Krzysztof Zanussi, reżyser

Osobiste przeżycie i doświadczenie pisarza jest zawsze obietnicą autentyzmu w jego dziele. Biografia Jerzego Surdykowskiego jest rękojmią prawdy jego pisarstwa. Marynarz, dziennikarz, dysydent i dyplomata patrzy na życie z wielu stron naraz, szukając sensu w chaosie wydarzeń i przeżyć. Tak jest w jego najnowszej powieści Paradygmat, chwilami równie zagadkowej, jak sam tytuł.Krzysztof Zanussi, reżyser...

Opis - Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi. Nazwa - Pedagogika a paradygmat nieświadomości Autor - Tomasz Olchanowski Oprawa - Miękka Wydawca - Eneteia Kod ISBN - 9788361538523 Kod EAN - 9788361538523 Wydanie - 1 Rok wydania - 2013 Język - polski Format - 14.5x20.5cm Ilość stron - 257 Podatek VAT - 5% Premiera - 2013-04-25

W samym środku najgroźniejszego krachu finansowego od kilkudziesięciu lat legendarny finansista George Soros bada przyczyny kryzysu i jego implikacje dla przyszłości. Soros widzi obecne zawirowania na rynkach finansowych w kontekście kilkudziesięciu lat badań nad tym, jak ludzie i instytucje zachowują się w obliczu samowzmacniających i samowygaszających się fal, które zdominowały globalną aktywność gospodarczą. Przeważający dziś paradygmat finansowy — mówiący, że rynki dążą do równowagi, a odchylenia od tego stanu są losowe — jest fałszywy i mylący, jak twierdzi Soros. Katastrofy i ruiny gospodarczej możemy uniknąć w tylko jeden sposób: przyjmując nową koncepcję tego, jak naprawdę funkcjonują rynki. Jak bardzo mylimy się w ocenie rynków finansowych? Legendarny finansista George Soros udowadnia, że dominujące dziś teorie ekonomiczne są błędne. Rynki finansowe nie dążą do równowagi i od początku swojej historii wymykają się ludzkim możliwościom poznawczym. Soros proponuje teorię zwrotności. Wyjaśnia nią kryzysy i ożywienia gospodarcze ostatnich dekad. Pokazuje, jak powstają samowzmacniające i samowygaszające się fale wzrostów i spadków. Rzuca światło na błędy administracji Busha i władz monetarnych. Daje nam swój pogląd na gospodarkę, poparty dekadami gruntownych analiz i aktywnego inwestowania. Ta książka jest ponadczasowa. Ona jest nie tylko o kryzysie kredytowym 2008. Soros omawia w niej historię rynków finansowych, której jest żywym świadectwem. Porównuje obecny krach z poprzednimi i podaje wnioski na przyszłość. Pisze, jak zachowują się ludzie i instytucje w obliczu niezrozumiałych zawirowań. Otwiera nam oczy na fałszywe i mylne założenia teorii ekonomicznych, którymi dziś kierują się inwestorzy i władze monetarne. Spójrz oczami George’a Sorosa na: - rynek nieruchomości i kredytów hipotecznych, - prawdopodobne konsekwencje obecnej polityki monetarnej, - sytuację walutową Chin, Indii i krajów Zatoki Perskiej, - perspektywy dla dolara, - ludzkie zachowania rządzące gospodarką od dziesiątek lat. O AUTORZE: George Soros inwestuje na rynkach finansowych od wielu lat. Jest właścicielem i prezesem firmy inwestycyjnej Soros Fund Management i współzałożycielem globalnej sieci fundacji wspierających ideę otwartego społeczeństwa. Jest autorem bestsellerów takich, jak Bańka amerykańskiej supremacji, Sponsorowanie demokracji oraz Wiek omylności. Urodził się w Budapeszcie.

Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi.

Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi....

Zgromadzony w prezentowanej publikacji materiał ma duży aspekt aplikacyjny. Zawarte w nim analizy dają czytelnikowi poprawną merytorycznie i komunikatywnie wyrażoną wiedzę z zakresu ekonomii, polityki gospodarczej, prawa administracyjnego i finansowego; wiedzę odnośnie współczesnej gospodarki rynkowej....

Zgromadzony w prezentowanej publikacji materiał ma duży aspekt aplikacyjny. Zawarte w nim analizy dają czytelnikowi poprawną merytorycznie i komunikatywnie wyrażoną wiedzę z zakresu ekonomii, polityki gospodarczej, prawa administracyjnego i finansowego; wiedzę odnośnie współczesnej gospodarki rynkowej.

Niniejsza publikacja jest próbą formułowania wspólnych teorii wyjaśniających, które odwołują się do kategorii bezpieczeństwa na gruncie różnych dziedzin naukowych, tj. nauk społecznych, humanistycznych, ekonomicznych, prawnych, matematycznych oraz technicznych. Jest to zasadne z tego względu, iż upowszechniany od wielu lat na świecie interdyscyplinarny model prowadzenia badań naukowych o charakterze holistycznym, wciąż zmuszony jest do konfrontacji z próbami ortodoksyjnej, często nieracjonalnej, wąskiej specjalizacji, co w istocie ogranicza samą naukę, a jednocześnie wyklucza komplementarność badań.Prof. dr hab. Stanisław Śladkowski:?Oceniając całość zawartości merytorycznej publikacji uważam, iż jest ona ważnym i kompetentnym studium dotyczącym istoty problemu, jakim jest interdyscyplinarność nauk o bezpieczeństwie, jako element dokonań naukowo-badawczych zmierzających do jednoznacznej interpretacji tego zjawiska naukowego (?). Żywię nadzieję, iż opracowanie pozwoli na podjęcie dyskusji nad interdyscyplinarnością nauk o bezpieczeństwie i nad metodami naukowymi, jakie umożliwiają zastosowanie koncepcji konsyliencji, niezbędnych do rozwiązania nasuwających się problemów i niedomówień?.

Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi.

Głównym celem monografii jest zwrócenie uwagi na doniosłość koncepcji Junga dla współczesnej pedagogiki, szczególnie w zakresie relacji pedagogicznych. Spojrzenie przez pryzmat procesów nieświadomych na współzależność samowychowania i wychowania pozwoliło autorowi rozwinąć zagadnienie w oparciu nie tylko o jungowską psychologię analityczną, ale też klasyczną psychoanalizę, psychologię egzystencjalną i ewolucyjną oraz, by tak rzec, psychopedagogikę buddyjską. Wśród rozpatrywanych zagadnień m.in.: indywiduacja a ideologizacja, pedagogia a inicjacja, rodzina jako środowisko inicjacyjne, alienacja, autoanaliza, samooszustwo, los, samowyzysk, pedagogika głębi.

Ze wstępu....We współczesnej przestrzeni społecznej wzajemne uzależnienie ludzi jest coraz wyraźniejsze, w konsekwencji tego obok dyspozycji osobniczych także międzyosobnicze interakcje motoryczne w coraz szerszym wymiarze warunkują utylitarną sprawność życiową człowieka. Z tej racji wśród wielu dyspozycji osobniczych wyznaczających tę sprawność coraz ważniejszą rolę odgrywa interaktywna mobilność motoryczna człowieka, która w praktyce przejawia się w umiejętności wykorzystania w codziennym życiu społecznej synergii. Przejawy tej synergii wynikają ze zróżnicowanych wymiarów interakcji motorycznych tj. grupowego, zespołowego, wspólnotowego lub zrzeszeniowego a dynamikę tych przejawów warunkują różnorodne regulatory społeczne takie, jak: rytuał, współpraca, gra czy walka. Wzajemne oddziaływanie motoryczne ludzi powoduje uwidocznianie szerokiej gamy rodzajów wspólnego działania, współdziałania i emergencji działań złożonych, których utylitarne znaczenie przejawia się w wartości uzyskiwanych efektów synergicznych, czyli pozytywnie ocenianych wyników. Racjonalne poznawanie tych efektów wymaga z kolei sformułowania interdyscyplinarnego i jednocześnie pragmatycznego paradygmatu, którego główną przesłankę stanowić będzie synergia interakcji motorycznych, coraz częściej identyfikowana, w różnorodnej postaci i z różną siłą, w przestrzeni społecznej.W rozpoznawaniu dynamiki motoryki człowieka wykorzystuje się powszechnie paradygmat antropomotoryczny, inaczej kinezjologiczny, i przyczyn mobilności ruchowej poszukuje się w dyspozycjach osobniczych człowieka do tej ruchliwości. Identyfikując więc różne aspekty ruchliwości motorycznej człowieka uwzględnia się głównie personalny jej wymiar, używając takich desygnatów, jak: psychomotoryka, sensomotoryka czy motoryka kognitywna. Mobilność motoryczną ludzi możemy jednak postrzegać także jako wspólną, wzajemnie zależną aktywność ruchową ludzi i jej przyczyn poszukiwać w interakcjach zachodzących między podmiotami aktywnymi motorycznie.Od kilku lat jednak w postrzeganiu różnych przejawów mobilności motorycznej ludzi uwzględnia się interaktywny (społeczny) kontekst tej mobilności, uwzględniając takie desygnaty, jak: komunikacja motoryczna, Wpływanie ludzi na siebie ruchem, bierze się także pod uwagę racjonalne i antycypowane relacje, a także więzi kulturowo-afektywne występujące pomiędzy podmiotami aktywnymi motorycznie. W tym przypadku paradygmat identyfikowania wzajemnie zależnej ruchliwości ludzi stanowi socjomotoryka, której aksjologia, semantyka i metoda doświadczania zostały przedstawione w niniejszej monografii. Formułując paradygmat, uwzględniono bogactwo różnorodnych wymiarów interakcji motorycznych, w tym grupowych, zespołowych, wspólnotowych i zrzeszeniowych, identyfikowanych pomiędzy osobami aktywnymi ruchowo. Przyjęto także, że emergentno-atroficzny charakter tych interakcji wyznaczają regulatory społeczne, w tym konkurencyjne takie, jak: walka, gamifikacja i gra, oraz kooperacyjne - w tym: współpraca i rytuał, nadające motorycznej przestrzeni społecznej dynamiczny wymiar. Takie interdyscyplinarne podejście do interakcji motorycznych oddaje istotę i oryginalność formułowanego paradygmatu oraz uzasadnia użycie pojęcie socjomotoryka.Analiza treści piśmiennictwa wskazuje, że społeczny (interaktywny) wymiar motoryki odnoszony jest do różnych jej aspektów. Interakcje motoryczne w zespołowych grach sportowych stanowi kryterium identyfikowania, np. gry w piłkę nożną (Mendo, Anguera 2001), gry w koszykówkę (Trninić i wsp. 2010) czy gry w hokeja na rolkach (Mendo, Anguera 2002). W badaniach uwzględnia się tak że interakcje motorycznejako kryterium klasyfikowania rodzajów sportu (Parlebas2001,Alzamora i wsp. 2007). Dostępnesą także prace dotyczące neurologicznych uwarunkowań socjomotoryki (Sommerville, Decety 2006) i te dotyczące badania środowiska społecznego jako czynników dynamizujących wspólną aktywność motoryczną (Flemmen 2005, Sherborne 2014). To tylko wybrane przykłady prac, w których pojawia się termin socjomotoryka lub terminy zbliżone do niego. Autorzy publikacji, dostrzegający społeczny wymiar motorycznej aktywności człowieka, pochodzą między innymi z USA, Norwegii, Francji, Hiszpanii, Chile, Serbii czy Portugalii, tak więc używanie tego pojęcia ma już wymiar globalny.Aktywność motoryczną człowieka w społecznym wymiarze warunkowana jest niewątpliwie zewnętrznymi czynnikami społecznymi, szczególnie kulturowo-ekonomicznymi, wśród których Wolański (1983) wyróżnił modyfikatory kulturowo-ekonomicznymi, w tym: poziom wykształcenia rodziny, wysokość zarobków w rodzinie, wielkość i charakter środowiska społecznego, tradycje i zwyczaje wspólnoty. Osiński (2003) natomiast, dokonując podziału czynników wpływających na tempo rozwoju motorycznego, którego efektem jest poziom sprawności motorycznej, wyróżnił rodzinne i zewnętrzne względem rodziny czynniki kulturowo-ekonomiczne, w tym:1) wewnątrzrodzinne (wysokość zarobków i sposób podziału dóbr materialnych w rodzinie, poziom wykształcenia oraz kultury rodziców) oraz2) zewnętrzne (ogólny poziom kultury społeczeństwa, wielkość i charakter środowiska społecznego, system wartości, tj. tradycje i zwyczaje społeczne, nakazy i zakazy religijne, nawyki oraz zwyczaje dotyczące stosowania używek).Cytowani autorzy uznają wprawdzie uwarunkowania kulturowo-ekonomiczne za ważne regulatory zachowań motorycznych człowieka, przy czym nie dokonują szczegółowej analizy uwarunkowań aksjologiczno-kulturowych jako regulatorów motorycznych interakcji społecznych.Postrzeganie wspólnoty osób aktywnych motorycznie jako wypadkowej motorycznych interakcji personalnych znalazło odzwierciedlenie w publikacjach Panfila. Możliwość synergicznego postrzegania motorycznych interakcji z uwzględnieniem pozytywnego (synergicznego) ich wymiaru została opisane w kilku jego pracach (Panfil009, 2011). Interakcje pomiędzy osobami aktywnymi motorycznie zostały opisane także w kontekście efektywności motorycznego współdziałania ludzi (Panfil 2010, 2010a), z uwzględnieniem społecznych regulatorów tego współdziałania takich, jak: gra, walka, współpraca i rytuał (Panfil 2009 a). W kilku publikacjach przedstawiono także kryteria oceny efektywności współdziałania motorycznego (Panfil 2006, 2010, 2012). W analizowanych pracach nie znaleziono jednak opisu paradygmatu socjomotoryki, w tym aksjologii, języka jej opisu i metod poznawania, w szczególności zaś ontyki interakcji motorycznych, regulatorów tych interakcji i ich struktury. Treści przytoczonych publikacji wskazuje wprawdzie, że pojęcie socjomotoryka używane jest coraz częściej, lecz raczej intuicyjnie bez jego definiowania i głębszego uzasadnienia jego używania.W publikacji przyjęto, że aktywność motoryczną człowieka warunkują wzajemnie determinujące się kompetencje człowieka i sytuacja społeczna, w które człowiek działa. Kompetencje osoby aktywnej motorycznie wyznaczane są poziomem jego dyspozycji osobniczych (umysłowych, ruchowych i osobowościowych), a sytuacja społeczna, w której człowiek działa, wyznaczana jest uznawanymi normami kultury i przyjętym scenariuszem wspólnego działania. Czyli kultura, scenariusz i organizacja interakcji motorycznych, w których człowiek funkcjonuje wptywają na kształt jego kompetencji motorycznych, gdyż człowiek świadomie lub nieświadomie antycypuje lub reaguje na postępowanie innych i modyfikuje swoje działania, a to z kolei wpływa na dynamikę norm kulturowych i scenariusze organizacji interakcji, w których działa osoba aktywna motorycznie. Interakcje motoryczne człowieka są więc wypadkową jego kompetencji przejawianych w aktywności motorycznej i norm kulturowych grupowych - zespołowych, wspólnotowych lub zrzeszeniowych, w których człowiek działa. Interakcje motoryczne w przestrzeni społecznej przyjmują strukturęo różnej dynamice. Struktury wyznaczają zachowania osób aktywnych motorycznie, lecz zarazem tworzą pola wyborów i ścieżki kreowania nowych zdarzeń kulturowych. Panfil (2008), opisując czynniki warunkujące możliwość działania człowieka, obok kompetencji wyróżnia się sytuacyjną możliwość działania wyznaczaną przez zmienne sytuacyjne trudne do przewidzenia i stałe sytuacyjne łatwiejsze do przewidzenia. Tak więc sytuacyjną możność działania określają kulturowo-organizacyjne warunki względnie stałe, tj. uptywający czas, miejsce działania, normy, struktura zadania, zachowania partnerów, reguły działania i zmienne sytuacyjne trudne do przewidzenia takie, jak: zachowania konkurencji, wynik działania, zachowania widowni i decyzje społecznych arbitrów....Spis treściSpis treściWstęp Rozdział 1.Socjomotoryka - zarys ontyki Rozdział 2.Kolektywizm i indywidualizm motoryczny Rozdział 3.Wymiary interakcji motorycznych w przestrzeni społecznej 3.1.Motoryka grupowa 3.2.Motoryka zespołowa 3.3.Wspólnota aktywna motorycznie 3.4.Zrzeszenie aktywne motorycznie Rozdział 4.Regulatory interakcji w motorycznej przestrzeni społecznej 4.1.Konkurencyjne regulatory interakcji motorycznych 4.1.1.Walka społeczna 4.1.2.Gra społeczna 4.1.3.Regulatory hybrydowe 4.2.Konkurencyjno-kooperacyjne regulatory interakcji motorycznych 4.2.1.Gra zespołowa 4.2.2.Co rywalizacja ( gamifikacja ) 4.2.3.Gra z piłką 4.3.Kooperacyjne regulatory interakcji motorycznych 4.3.1.Współpraca społeczna 4.3.2.Rytuał społeczny 4.3.3.Dynamika regulacji interakcji w motorycznej przestrzeni sportowej Rozdział 5.Widowisko sportowe jako przykład wielowymiarowego monotypu socjomotorycznego 5.1.Systemowy porządek jako źródło interakcji motorycznych 5.2.Ukryty porządek, czyli chaos jako źródło interakcji motorycznych 5.3.Gry społeczne jako regulator interakcji w trakcie widowiska sportowegoRozdział 6.Zespołowa gra z piłką jako przykład monotypu socjomotorycznegoSummary Piśmiennictwo ...

Tytuł Nowy paradygmat rozwoju lokalnego i regionalnego w Polsce i Niemczech Autor Marta Balcerek-Kosiarz Język polski Wydawnictwo FNCE ISBN 978-83-65817-12-9 Rok wydania 2018 Wydanie 1 Liczba

Tytuł Rodzina człowiecza Podtytuł Recepcja wystawy "The Family of Man" w Polsce a humanistyczny paradygmat fotografii Autor Kamila Dworniczak Język polski Wydawnictwo Wydawnictwa Uniwersytetu

Tytuł Paradygmat zignorowany Podtytuł Macierzyństwo kobiet z niepełnosprawnością intelektualną Autor Agnieszka Wołowicz Wydawnictwo Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego ISBN 978-83-235-5080-8 Rok