Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Odsłanianie ukrytych przymusów ciążących na dziennikarzach i wywieranych przez dziennikarzy na wszystkich producentach kulturowych nie oznacza - czy rzeczywiście trzeba to powtarzać? - szukania osób odpowiedzialnych, umieszczania winnych na indeksie.Jest raczej próbą ofiarowania jednym i drugim możliwości uwolnienia się od tych mechanizmów dzięki uświadomieniu sobie ich istnienia.Fragment tekstu

?Odsłanianie ukrytych przymusów, ciążących na dziennikarzach i wywieranych przez dziennikarzy na wszystkich producentach kulturowych, nie jest ? czy rzeczywiście trzeba to powtarzać? ? szukaniem osób odpowiedzialnych, umieszczaniem winnych na indeksie. Jest ono próbą podarowania jednym i drugim możliwości uwolnienia się od panowania tych mechanizmów, dzięki uświadomieniu sobie ich istnienia. Być może jest ono również próbą przedstawienia programu wspólnego działania skupiającego artystów, pisarzy, uczonych, dziennikarzy, posiadających (quasi-)monopol na instrumenty upowszechniania. Wyłącznie taka współpraca pozwoli skutecznie działać na rzecz upowszechnienia najbardziej uniwersalnych osiągnięć, jak również w pewnym stopniu, na rzecz uniwersalizacji warunków dostępu do tego, co uniwersalne?.( z tekstu)Pierre Bourdieu (1930?2002) ? jeden z najbardziej znanych francuskich socjologów, profesor socjologii w College de France oraz dyrektor Centre de Sociologie Européenne w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) w Paryżu. Szeroko znany w Polsce dzięki licznym tłumaczeniom, w tym tak znaczących prac jak: Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania (1990), Reguły sztuki. Geneza i struktura pola literackiego (2001), Zaproszenie do socjologii refleksyjnej (2001), Męska dominacja (2004), Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia (2005), Medytacje pascaliańskie (2006), Szkic teorii praktyki poprzedzony trzema studiami na temat etnologii Kabylów (2006), Zmysł praktyczny (2008).

Mówienie o telewizji i dziennikarzach - i to w sposób krytyczny - w audycji telewizyjnej zakrawa na paradoks. Taki jednak sposób dotarcia do szerszej publiczności wybrał Pierre Bourdieu, znakomity francuski socjolog, odsłaniając kulisy przekazywania za pośrednictwem mediów informacji, a także wzajemne powiązania między polem nauki a polem dziennikarstwa. Niejednokrotnie ironiczne uwagi Bourdieu demaskują status medialnych ekspertów, zawodowców od lapidarnych opinii, oraz często nieoczywiste uwikłania świata polityki w kolaborację z mediami. Jakie są zyski i straty z bycia osobą medialną? Dlaczego warto się nad tym zastanawiać? Na takie pytania odpowiada Bourdieu w swoim pasjonującym eseju.