[Prószyński i S-ka]
Kategoria: ProzaWysyłka: od ręki
, to nie oni są głównym tematem tej książki. Jest nim mechanizm
pamięci. Czy zapomniane przedmioty, karteluszki,
zasłyszane fakty zachowują pamięć o przeszłości? Jak zapamiętać
wiek XX, który...
Pełen opis produktu 'Pamięci, pamięci' »
"Umarła moja ciocia, siostra taty" - zaczyna Stiepanowa i zdanie to
staje się punktem wyjścia do próby napisania historii rodziny. Ale
choć autorka szuka śladów własnych prababć, dziadków i rodziców, to
nie oni są głównym tematem tej książki. Jest nim mechanizm
pamięci.
Czy zapomniane przedmioty, karteluszki, zasłyszane fakty zachowują
pamięć o przeszłości? Jak zapamiętać wiek XX, który rozerwał
łańcuch pamięci? Jak wielka historia może odbijać się w osobistej
pamięci współczesnego człowieka? Stiepanowa szuka odpowiedzi w
historii swojej rodziny oraz we wspaniałych esejach, m.in. o W.H.
Sebaldzie, Charlotcie Salomon, Josephe Cornellu czy Osipie
Mandelsztamie.
To napisana niezwykle pięknym językiem intymna, a zarazem głęboko
poruszająca wielka rozprawa na temat pamięci. Najbliżej jej do
eseju, choć sama autorka nazwała ją "romansem" - romansem z
pamięcią, z historią własnej rodziny zachowaną w
przedmiotach.
W Rosji książka ukazała się w grudniu 2017 roku i prawie
natychmiast została okrzyknięta przez krytyków najważniejszą
rosyjską książką ostatniego dziesięciolecia. Zdobyła też jedną z
najważniejszych rosyjskich nagród literackich.
To jest książka o rzeczach i ludziach, o innych książkach i o
fotografiach. Czuły esej, wnikliwa powieść, inwentarz rupieci,
wspomnień i przemilczeń, prywatna encyklopedia czyjegoś życia (i
historii, i Rosji). To jest książka, która powinna leżeć gdzieś
blisko, na ulubionej półce. Książka, do której będziecie wracać. A
jeżeli zdecydujecie się ją komuś pożyczyć, to koniecznie zapiszcie
komu (może nie oddać).
Marcin Wicha, laureat Nagrody Literackiej Nike za "Rzeczy, których
nie wyrzuciłem"
Powieść Stiepanowej to ciąg podróży bez końca i celu. Jestem nimi
oczarowana i jednocześnie smutna z powodu faktu, że sama książka
dobiegła końca. () "Pamięci pamięci" to literackie odkrycie, które
porusza się między fantazją a rzeczywistością. Inspirująca i
cudowna lektura.
Dagens Nyheter
W pogoni za sprawdzeniem swojego rodowodu Stiepanowa łączy Wielką
Historię i prywatną pamięć. To niezwykle osobiste śledztwo, w
którym interpretacja przeszłości okazuje się być częścią innego,
bardziej politycznego wątku: tego, jak możemy się pogodzić ze sobą
w teraźniejszości. "Pamięci pamięci" jest najważniejszą rosyjską
powieścią 2017 roku.
GQ, Rosja
Maria Stiepanowa zamieniła zmarłych w swoich współautorów. W
rezultacie powstała książka nieznana wcześniej w języku
rosyjskim.
"Nowaja Gazieta"
"Pamięci pamięci" jest nie tylko najważniejszą książka roku, ale
ogólnie ostatnich lat. To prawdziwe wydarzenie - dla wszystkich,
którzy wciąż umieją czytać.
"Echo Moskwy"
Coś takiego pojawia się najwyżej raz na dekadę. "Pamięci pamięci"
jest wielką rekonstrukcją literacką, a jej efektem zupełnie nowy
gatunek, w którym współbrzmią pamięć, czas i historia.
Literratura (Rosja)
Spośród wszystkiego, co było niewiadomą, półwiadomą lub było
zaciemnione, wiedziałam o swojej rodzinie kilka niewzruszonych
rzeczy.
W naszej rodzinie nikt nie zginął podczas rewolucji i wojny
domowej.
Nie było w niej represjonowanych.
Nie było ofiar Holocaustu.
Nie było zabitych, poza Lodikiem.
Nie było tych, którzy zabijali.
Sporo z tego wkrótce albo stało się wątpliwe - albo okazało się być
oczywistą nieprawdą.
(fragment książki)
Maria Stiepanowa (ur. 1972) - rosyjska pisarka i poetka, której
utwory przetłumaczono na kilkanaście języków. Po polsku ukazał się
tom jej wierszy "Wojna bestii i zwierząt" (przeł. Zbigniew
Dmitroca, Wydawnictwo Wolno, 2019).