Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Z recenzji prof. dr hab. Anny Izabeli Brzezińskiej: Praca Pani dr Aleksandry Zawiślak za jednym zamachem łamie trzy stereotypy. Pokazuje, iż osoby doświadczające różnych ograniczeń w związku z deficytami o charakterze poznawczym (intelektualnym) mogą, po pierwsze, jako osoby badane dostarczać rzetelnych i trafnych informacji o swojej sytuacji. Po drugie, badanie dorosłych ujawnia dane nakazujące zmienić obraz funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością intelektualną w porównaniu z osobami sprawnymi (różnice między tymi dwiema grupami w wielu przypadkach wcale nie były statystycznie istotne albo były niewielkie). I po trzecie, zaproponowane przez Autorkę modele ?optymalizacji? jakości życia w moim przekonaniu odnoszą się w takim samym stopniu do osób sprawnych, jak i nie w pełni sprawnych pod względem intelektualnym. Konkludując ? badania pokazują, iż nie tak wiele w gruncie rzeczy dzieli osoby sprawne od niepełnosprawnych, a Au­torka wskazuje w wielu przypadkach na czynniki niespecyficzne, wspólne dla obu grup, gdy poszukuje wyznaczników wysokiego poziomu jakości życia, szczególnie w wymiarze obiektywnym.

Książka w skłaniający do refleksji sposób pokazuje, w jakich systemach nauczyciele i terapeuci konstruują dyskurs seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną. W jaki sposób reglamentują ich prawo do posiadania seksualności, do możliwości organizowania edukacji seksualnej czy też konstruowania profilaktycznych praktyk sterylizacyjnych. Tym samym – mimo deklaracji emancypacji i pracy podmiotowej – wzmacniają procesy marginalizowania osób z niepełnosprawnością intelektualną i deprywacją ich potrzeb – tak seksualnych, jak i społecznych....

Monografia dotyczy specjalistycznego wsparcia osób z niepełnosprawnością intelektualną w uzyskaniu maksymalnego stopnia samodzielności życiowej w odniesieniu do ograniczeń i możliwości tej grupy. W publikacji zaprezentowano praktyczne rozwiązania dotyczące przygotowania młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną do wejścia na rynek pracy, w tym analizie poddano rolę rodziców oraz wskazano działania szkół przysposabiających do pracy, w szczególności model praktyk wspomaganych. Książka adresowana jest do naukowców, których zainteresowania koncentrują się wokół problematyki aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz praktyków pedagogów specjalnych, nauczycieli, pracowników socjalnych, doradców zawodowych i pośredników pracy, studentów kierunków społecznych oraz osób z niepełnosprawnościami i rodziców. Autorzy: Wolan-Nowakowska Mariola Format: 16.0x23.5cm ISBN: 9788366491281 Objętość: 164 Oprawa: Miękka Rok wydania: 2021 Wydawca: Difin

Z recenzji prof. dr hab. Anny Izabeli Brzezińskiej: Praca Pani dr Aleksandry Zawiślak za jednym zamachem łamie trzy stereotypy. Pokazuje, iż osoby doświadczające różnych ograniczeń w związku z deficytami o charakterze poznawczym (intelektualnym) mogą, po pierwsze, jako osoby badane dostarczać rzetelnych i trafnych informacji o swojej sytuacji. Po drugie, badanie dorosłych ujawnia dane nakazujące zmienić obraz funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością intelektualną w porównaniu z osobami sprawnymi (różnice między tymi dwiema grupami w wielu przypadkach wcale nie były statystycznie istotne albo były niewielkie). I po trzecie, zaproponowane przez Autorkę modele „optymalizacji” jakości życia w moim przekonaniu odnoszą się w takim samym stopniu do osób sprawnych, jak i nie w pełni sprawnych pod względem intelektualnym. Konkludując – badania pokazują, iż nie tak wiele w gruncie rzeczy dzieli osoby sprawne od niepełnosprawnych, a Au­torka wskazuje w wielu przypadkach na czynniki niespecyficzne, wspólne dla obu grup, gdy poszukuje wyznaczników wysokiego poziomu jakości życia, szczególnie w wymiarze obiektywnym....

Z recenzji prof. dr hab. Anny Izabeli Brzezińskiej: Praca Pani dr Aleksandry Zawiślak za jednym zamachem łamie trzy stereotypy. Pokazuje, iż osoby doświadczające różnych ograniczeń w związku z deficytami o charakterze poznawczym (intelektualnym) mogą, po pierwsze, jako osoby badane dostarczać rzetelnych i trafnych informacji o swojej sytuacji. Po drugie, badanie dorosłych ujawnia dane nakazujące zmienić obraz funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością intelektualną w porównaniu z osobami sprawnymi (różnice między tymi dwiema grupami w wielu przypadkach wcale nie były statystycznie istotne albo były niewielkie). I po trzecie, zaproponowane przez Autorkę modele optymalizacji jakości życia w moim przekonaniu odnoszą się w takim samym stopniu do osób sprawnych, jak i nie w pełni sprawnych pod względem intelektualnym. Konkludując badania pokazują, iż nie tak wiele w gruncie rzeczy dzieli osoby sprawne od niepełnosprawnych, a Au­torka wskazuje w wielu przypadkach na czynniki niespecyficzne, wspólne dla obu grup, gdy poszukuje wyznaczników wysokiego poziomu jakości życia, szczególnie w wymiarze obiektywnym.