Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytuł książki sugeruje, że jej akcja rozgrywać się będzie w odległej przyszłości. Nic bardziej mylnego! To nie futurystyczna wizja świata z gatunku science fiction. Rzecz dzieje się w Przemyślu w latach trzydziestych ubiegłego wieku, ale dotyka też czasów współczesnych. Tam mieszkają po sąsiedzku trzej chłopcy - Franek Wilk, Arie Lejzer i Wasyl Dańko. Lejzerowie prowadzą swój mały handełes, rodzice Wasyla mają niewielkie gospodarstwo, zaś Konstanty Wilk, ojciec Franka, jest lekarzem wojskowym. Poznajemy codzienne życie naszych bohaterów, ich wzajemne relacje, poznajemy religie, kulturę i tradycje trzech nacji, które przez dziesiątki lat egzystowały w zgodzie i pokoju, chociaż bynajmniej nie w idylli. Ich losy splatają się ze sobą w nieprzewidywalnym rytmie wojny i okupacji. Czy w obliczu zagłady przetrwa ich przyjaźń i czy uda im się zachować swoje wartości? Kiedy rozpoczyna się ta opowieść, chłopcy liczą sobie po dwanaście wiosen. Gdy docieramy do finału, znajdują się u schyłku życia. Historia opowiedziana jest z perspektywy chłopca, potem młodego mężczyzny, a wreszcie starego człowieka, który sięga do zakamarków swojej pamięci, by raz jeszcze zmierzyć się z trudną przeszłością. Wydarzenia i realia zostały zaczerpnięte z kart wielkiej historii, natomiast fabuła i postacie bohaterów są tworem czysto literackim i narodziły się w wyobraźni autora. Dlaczego wybrałem datę z kalendarza księżycowo-słonecznego, jakim od dwóch i pół tysiąca lat posługują się Żydzi i który został użyty w Biblii? I który rok w naszym kalendarzu stanowi jego odpowiednik? Mam nadzieję, że odpowiedzi na te pytania znajdziecie na stronicach tej książki. Mimowolnym bohaterem książki jest także magiczne i malownicze miasto Przemyśl.

Wyobraź sobie, że jest druga połowa XV wieku. Mieszkasz w małej wiosce, która jest dla Ciebie całym światem, a najdalszym miejscem jaki przyjdzie Ci odwiedzić będzie targ w pobliskim mieście. Pracujesz od rana do wieczora, sześć dni w tygodniu, a w jedyny wolny dzień - w niedzielę - spędzasz kilka godzin w karczmie. Nie umiesz czytać ani pisać, natomiast cała Twoja wiedza o świecie ogranicza się do informacji zasłyszanych od członków rodziny i znajomych. Jednak czasem w Twojej wiosce zjawia się na krótko przybysz, niosąc z sobą opowieści gdzieś z dalekich stron: czasem śmieszne, często smutne, a chwilami straszne albo dziwne.... Jednak zawsze interesujące.

Mama Kangurzyca, zajęta sprzątaniem, chętnie zgodziła się, aby Kubuś i Tygrys zajęli się Maleństwem. Maleństwo było szczęśliwe, bo spędziło cały dzień, nie musząc robić takich niemiłych rzeczy jak branie lekarstwa czy kąpiel z szorowaniem. A jednak, im dłużej było bez mamy, tym bardziej zaczęło ją doceniać. Ta opowieść to lekcja, która mówi, że wszędzie jest dobrze, ale najlepiej w domu. I nikt nie zastąpi mamy!

Kubuś bardzo się przejął uwagą Królika, że nie robi nic innego tylko je miód. Postanowił więc, że tego dnia zamiast jeść miód, będzie zajmował się mnóstwem innych rzeczy. Niestety, nie miał pomysłu, co takiego ciekawego mógłby robić. Ale od czego są przyjaciele?Od razu znaleźli mu interesujące zajęcia…Ta opowieść to lekcja akceptacji różnorodności....

”Kubuś bardzo się przejął uwagą Królika, że nie robi nic innego tylko je miód. Postanowił więc, że tego dnia zamiast jeść miód, będzie zajmował się mnóstwem innych rzeczy. Niestety, nie miał pomysłu, co takiego ciekawego mógłby robić. Ale od czego są przyjaciele?Od razu znaleźli mu interesujące zajęcia… Ta opowieść to lekcja akceptacji różnorodności.