[libra pl]
Kategoria: Historia. Archeologia >Historia krajów, narodów i miejscWysyłka: od ręki
centralnej i Pomorzu. Wśród wielu prac naukowych, oprócz oddawanego
właśnie do rąk Czytelników: „Rzutu oka na północne stoki
Karpat”, wymienić należy także „Obrazy z życia i natury”, ,
„Historyczny...
Pełen opis produktu 'Rzut oka na północne stoki Karpat' »
Sztandarowe dzieło geograficzno-etnograficzne Wincentego Pola
(1807–1872), powstałe w połowie XIX wieku, wznowione dziś w
opracowaniu redakcyjnym Stanisława Krycińskiego, nadal tchnie
egzotyką dawno minionych czasów. Opisany w nim – pod względem
topograficznym, hydrograficznym, a wreszcie kulturowym – teren
rozciąga się na północ od głównego grzbietu Karpat od Bramy
Morawskiej, przez Tatry, Bieszczady i Huculszczyznę, po Bukowinę.
Drobiazgowe rozważania naukowca, jednego z pierwszych badaczy
Karpat, urozmaicają malownicze opisy pobudzające wyobraźnię,
skreślone ręką literata i poety. Wzbogacone o piękne grafiki z
epoki zapewne ucieszy każdego miłośnika polskich gór i
pogórzy.Wincenty Pol urodził się w Lublinie 20 kwietnia 1807 r.
Dzieciństwo i młodość spędził we Lwowie. Także tam odbył studia
filozoficzne. W 1830 r. objął posadę na Uniwersytecie Wileńskim. Za
udział w powstaniu listopadowym na Litwie został odznaczony Orderem
Virtuti Militari. Ujście swoim talentom literackim dał wydając w
1835 r. w Paryżu swój pierwszy tom poezji zatytułowany „Pieśni
Janusza”. Po nim nastąpiły liczne kolejne uznane dzieła literackie,
a wśród nich m.in.: „Pieśń o ziemi naszej” czy „Mohort”. Uznany
jako literat, bywa dziś często zapomniany jako znakomity
krajoznawca, geograf i etnograf, odbywający liczne podróże po
Karpatach Wschodnich, Wołyniu, Polesiu, Pokuciu, Podolu, a także
Tatrach, Pieninach, Śląsku, Polsce centralnej i Pomorzu. Wśród
wielu prac naukowych, oprócz oddawanego właśnie do rąk Czytelników:
„Rzutu oka na północne stoki Karpat”, wymienić należy także „Obrazy
z życia i natury”, , „Historyczny obszar Polski” czy „Geografię
Ziemi Świętej”.Warto pamiętać, że Pol założył w 1849 r. na
Uniwersytecie Jagiellońskim pierwszą w Polsce i drugą w Europie (po
Berlinie) katedrę geografii, na której sam wykładał. Zmarł 2
grudnia 1872 r., już jako członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Jego ciało spoczywa w Krypcie Zasłużonych pod kościołem oo.
Paulinów na Skałce....
