Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Jest to jedna z najważniejszych publikacji poświęconych gettu łódzkiemu napisana w ostatnich latach, jedna z niewielu w języku polskim. Powstała na podstawie bogatego materiału źródłowego. Autorka uwzględniła w badaniach w dużej części dokumenty o charakterze prywatnym. Pozwoliło to wyraźnie pokazać, jakie konsekwencje miały działania nazistów i co oznaczały dla poszczególnych ludzi. A. Löw nie unikała przy tym trudnych tematów, wskazywania na patologie zrodzone przez permanentny stres, nędzę i głód.

Wizerunek łódzkiego getta utrwalony przez Rossa i Grossmana często odbiega od stereotypowego obrazu czasu Zagłady. Zadaniem oficjalnych fotografów Przełożonego Starszeństwa Żydów było bowiem dokumentowanie najważniejszych wydarzeń w życiu Litzmannstadt Getto oraz najbardziej charakterystycznych przejawów aktywności ludzi w nim przetrzymywanych.

Książka Joanny Podolskiej opowiada o dzielnicy żydowskiej utworzonej przez Niemców w lutym 1940 roku na terenie okupowanej Łodzi (od kwietnia zamienionej na Litzmannstadt). Getto łódzkie przetrwało do sierpnia 1944 roku, a w pewnych przejawach do stycznia następnego roku. Było to ostatnie tak duże skupisko społeczności żydowskiej na terenie Europy. Autorka zebrała wiedzę o łódzkim getcie bardzo bogatą, ale rozproszoną po wielu dziennikach, które powstawały w czasie wojny, dokumentach i materiałach archiwalnych, wspomnieniach Ocalałych, opracowaniach naukowych i tekstach dziennikarskich. Książka stanowi kompendium wiedzy na temat historii Łodzi w czasie II wojny światowej, Litzmannstadt-Getto i jego najważniejszych mieszkańców, w tym m.in. Przełożonego Starszeństwa Żydów Chaima M. Rumkowskiego, pisarzy: Arnolda Mostowicza, Chavy Rosenfarb, Jeszajahu Szpigla, malarzy: Icchaka Braunera, Izraela Lejzerowicza, Józefa Kownera, muzyków: Dawida Bajgelmana, Teodora Rydera, Jankiela Herszkowicza czy autorów Kroniki łódzkiego getta i wielu innych osób oraz miejsc, które odgrywały istotną rolę w czasie trwania odrębnej dzielnicy. Ponadto opracowanie zawiera wyjątkowe, niepublikowane dotąd archiwalne i współczesne fotografie, ciekawostki dotyczące faktów i miejsc wciąż obecnych w topografii i pamięci Łodzi oraz wybrane cytaty z różnorodnej literatury. Książkę uzupełniają osobiste odkrycia autorki dokonane na przestrzeni ostatnich 20 lat, będące rezultatem setek wywiadów, które przeprowadziła z Ocalałymi w Polsce, Izraelu, USA i wielu innych krajach. To książka ważna i potrzebna, która może trafić do każdego odbiorcy. Uzupełnia wiedzę, ale odsyła także do wielu naukowych opracowań na temat łódzkiego getta.

Opis - Traces of the Litzmannstadt-Getto Nazwa - Traces of the Litzmannstadt Getto Autor - Joanna Podolska Oprawa - Miękka Wydawca - PIĄTEK TRZYNASTEGO Kod ISBN - 8374150017 Kod EAN - 9788374150019 Wydanie - 1 Rok wydania - 2010 Język - niemiecki Format - 21.0x11.0cm Ilość stron - 144 Podatek VAT - 5% Premiera - 2009-07-02

Tytuł 60 Rocznica Likwidacji Litzmannstadt Getto - Piotrkowska 104 miesięcznik łódzki z płytą nr 8 (16) sierpień 2004 Autor Piotrkowska 104 Język polski Okładka miękka Format 27.5x20.0 cm Stan bardzo

Autorka oprowadza czytelników po terenie zamkniętej dzielnicy. Każdy rozdział dotyczy innego fragmentu łódzkiego getta ? ulicy, instytucji, budynku, kwartału ulic. Prezentowane są m.in. kamienice, w których w czasie wojny funkcjonowały poszczególne resorty, szkoły, domy modlitwy, kuchnie, urzędy. Autorka pisze o placu Bazarowym, który był miejscem publicznych egzekucji, o stacji Radegast, skąd wyjeżdżały transporty Żydów do obozów zagłady i o centralnym więzieniu. Ale przypomina też, że w getcie kwitło życie kulturalne, a w domu kultury występowali wyśmienici żydowscy artyści. Nie zapomina również o tym, że na terenie zamkniętej dzielnicy naziści utworzyli dwa odrębne obozy: dla Cyganów z Burgenlandu oraz obóz dla dzieci polskich. Każdy opis jest wzbogacony o cytaty zaczerpnięte z dzienników i reportaży, które powstawały w czasie wojny, m.in. Dawida Sierakowiaka czy Jakuba Poznańskiego i z powojennych pamiętników. Są również cytaty z ?Kroniki getta łódzkiego?. Mapka zamieszczona przy każdym rozdziale pozwala czytelnikowi odnaleźć dane miejsce w topografii współczesnej Łodzi.Jak pisze autorka, książka jest próbą odszukania śladów tamtej tragedii w topografii Łodzi. ?By pamięć o niej przetrwała?. Jest to również świetny przewodnik dla osób, które chcą poznać bliżej historię łódzkiego getta.

Książka Joanny Podolskiej Litzmannstadt-Getto. Miejsca. Ludzie. Pamięć opowiada o dzielnicy żydowskiej utworzonej przez Niemców w lutym 1940 roku na terenie okupowanej Łodzi (od kwietnia zamienionej na Litzmannstadt). Getto łódzkie przetrwało do sierpnia 1944 roku, a w pewnych przejawach do stycznia następnego roku. Było to ostatnie tak duże skupisko społeczności żydowskiej na terenie Europy. Autorka zebrała wiedzę o łódzkim getcie ? bardzo bogatą, ale rozproszoną po wielu dziennikach, które powstawały w czasie wojny, dokumentach i materiałach archiwalnych, wspomnieniach Ocalałych, opracowaniach naukowych i tekstach dziennikarskich. Książka stanowi kompendium wiedzy na temat historii Łodzi w czasie II wojny światowej, Litzmannstadt-Getto i jego najważniejszych mieszkańców, w tym m.in. Przełożonego Starszeństwa Żydów Chaima M. Rumkowskiego, pisarzy: Arnolda Mostowicza, Chavy Rosenfarb, Jeszajahu Szpigla, malarzy: Icchaka Braunera, Izraela Lejzerowicza, Józefa Kownera, muzyków: Dawida Bajgelmana, Teodora Rydera, Jankiela Herszkowicza czy autorów Kroniki łódzkiego getta i wielu innych osób oraz miejsc, które odgrywały istotną rolę w czasie trwania odrębnej dzielnicy. Ponadto opracowanie zawiera wyjątkowe, niepublikowane dotąd archiwalne i współczesne fotografie, ciekawostki dotyczące faktów i miejsc wciąż obecnych w topografii i pamięci Łodzi oraz wybrane cytaty z różnorodnej literatury.Książkę uzupełniają osobiste odkrycia autorki dokonane na przestrzeni ostatnich 20 lat, będące rezultatem setek wywiadów, które przeprowadziła z Ocalałymi w Polsce, Izraelu, USA i wielu innych krajach. To książka ważna i potrzebna, która może trafić do każdego odbiorcy. Uzupełnia wiedzę, ale odsyła także do wielu naukowych opracowań na temat łódzkiego getta.

Autorka oprowadza czytelników po terenie zamkniętej dzielnicy. Każdy rozdział dotyczy innego fragmentu łódzkiego getta -ulicy, instytucji, budynku, kwartału ulic. Prezentowane są m.in. kamienice, w których w czasie wojny funkcjonowały poszczególne resorty, szkoły, domy modlitwy, kuchnie, urzędy. Autorka pisze o placu Bazarowym, który był miejscem publicznych egzekucji, o stacji Radegast, skąd wyjeżdżały transporty Żydów do obozów zagłady i o centralnym więzieniu. Ale przypomina też, że w getcie kwitło życie kulturalne, a w domu kultury występowali wyśmienici żydowscy artyści. Nie zapomina również o tym, że na terenie zamkniętej dzielnicy naziści utworzyli dwa odrębne obozy: dla Cyganów z Burgenlandu oraz obóz dla dzieci polskich. Każdy opis jest wzbogacony o cytaty zaczerpnięte z dzienników i reportaży, które powstawały w czasie wojny, m.in. Dawida Sierakowiaka czy Jakuba Poznańskiego i z powojennych pamiętników. Są również cytaty z "Kroniki getta łódzkiego". Mapka zamieszczona przy każdym rozdziale pozwala czytelnikowi odnaleźć dane miejsce w topografii współczesnej Łodzi. Jak pisze autorka, książka jest próbą odszukania śladów tamtej tragedii w topografii Łodzi. "By pamięć o niej przetrwała".

The author walks the readers through the confined district. Each chapter concerns a different section of the Łódź ghetto -a street, an institution, a building or a quarter of streets. Presented are, among others, the buildings where various departments, schools, prayer houses, soup kitchens and offices operated during the war. The author writes about Plac Bazarowy, which was the place of public executions, the Radegast Station, from where transports of Jews departed for death camps, and about the Central Prison. However, she also reminds the reader that cultural life flourished in the ghetto, and excellent Jewish artists performed in the Community Center. There is also a description of two separate camps established by the Nazis in the ghetto area: the camp for Gypsies from Burgenland and the camp for Polish children. Each description is followed by quotations from diaries and reports written during the war, including the diaries of Dawid Sierakowiak and Jakub Poznański, post-war memoirs and The Chronicle of the Łódź Ghetto. Maps accompanying each chapter help to find the given place in contemporary Łódź.

Tytuł OBCHODY 65 ROCZNICY LIKWIDACJI LITZMANNSTADT GETTO Autor Brak danych Język polski Oprawa miękka Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 32 Ciężar 0.06

Tytuł obchody 65. rocznicy likwidacji litzmannstadt Autor Praca zbiorowa Język polski Oprawa miękka Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 32 Ciężar 0.02

Tytuł OBCHODY 65.ROCZNICY LIKWIDACJI LITZMANNSTADT GETTO Autor Brak danych Język polski Oprawa miękka Format 21.0x14.8 cm Liczba stron 32 Ciężar 0.06

LITZMANNSTADT GETTO JOANNA PODOLSKA  Książka Joanny Podolskiej Litzmannstadt-Getto. Miejsca. Ludzie. Pamięć opowiada o dzielnicy żydowskiej utworzonej przez Niemców w lutym 1940 roku na terenie okupowanej Łodzi (od kwietnia zamienionej na Litzmannstadt). Getto łódzkie przetrwało do sierpnia 1944 roku, a w pewnych przejawach do stycznia następnego roku. Było to ostatnie tak duże skupisko społeczności żydowskiej na terenie Europy. Autorka zebrała wiedzę o łódzkim getcie – bardzo bogatą, ale rozproszoną po wielu dziennikach, które powstawały w czasie wojny, dokumentach i materiałach archiwalnych, wspomnieniach Ocalałych, opracowaniach naukowych i tekstach dziennikarskich. Książka stanowi kompendium wiedzy na temat historii Łodzi w czasie II wojny światowej, Litzmannstadt-Getto i jego najważniejszych mieszkańców, w tym m.in. Przełożonego Starszeństwa Żydów Chaima M. Rumkowskiego, pisarzy: Arnolda Mostowicza, Chavy Rosenfarb, Jeszajahu Szpigla, malarzy: Icchaka Braunera, Izraela Lejzerowicza, Józefa Kownera, muzyków: Dawida Bajgelmana, Teodora Rydera, Jankiela Herszkowicza czy autorów Kroniki łódzkiego getta i wielu innych osób oraz miejsc, które odgrywały istotną rolę w czasie trwania odrębnej dzielnicy. Ponadto opracowanie zawiera wyjątkowe, niepublikowane dotąd archiwalne i współczesne fotografie, ciekawostki dotyczące faktów i miejsc wciąż obecnych w topografii i pamięci Łodzi oraz wybrane cytaty z różnorodnej literatury. Książkę uzupełniają osobiste odkrycia autorki dokonane na przestrzeni ostatnich 20 lat, będące rezultatem setek wywiadów, które przeprowadziła z Ocalałymi w Polsce, Izraelu, USA i wielu innych krajach. To książka ważna i potrzebna, która może trafić do każdego odbiorcy. Uzupełnia wiedzę, ale odsyła także do wielu naukowych opracowań na temat łódzkiego getta. Data premiery: 2020-12-21

From 1941 to 1944, the Polish Jewish photographer Henryk Ross (1910-1991) was a member of an official team documenting the implementation of Nazi policies in the Lodz Ghetto in Poland. Covertly, he captured on film scores of both quotidian and intimate mom

The author walks the readers through the confined district. Each chapter concerns a different section of the Łódź ghetto ? a street, an institution, a building or a quarter of streets. Presented are, among others, the buildings where various departments, schools, prayer houses, soup kitchens and offices operated during the war. The author writes about Plac Bazarowy, which was the place of public executions, the Radegast Station, from where transports of Jews departed for death camps, and about the Central Prison. However, she also reminds the reader that cultural life flourished in the ghetto, and excellent Jewish artists performed in the Community Center. There is also a description of two separate camps established by the Nazis in the ghetto area: the camp for Gypsies from Burgenland and the camp for Polish children. Each description is followed by quotations from diaries and reports written during the war, including the diaries of Dawid Sierakowiak and Jakub Poznański, post-war memoirs and The Chronicle of the Łódź Ghetto. Maps accompanying each chapter help to find the given place in contemporary Łódź.

Opis - Autorka oprowadza czytelników po terenie zamkniętej dzielnicy. Każdy rozdział dotyczy innego fragmentu łódzkiego getta -ulicy, instytucji, budynku, kwartału ulic. Prezentowane są m.in. kamienice, w których w czasie wojny funkcjonowały poszczególne resorty, szkoły, domy modlitwy, kuchnie, urzędy. Autorka pisze o placu Bazarowym, który był miejscem publicznych egzekucji, o stacji Radegast, skąd wyjeżdżały transporty Żydów do obozów zagłady i o centralnym więzieniu. Ale przypomina też, że w getcie kwitło życie kulturalne, a w domu kultury występowali wyśmienici żydowscy artyści. Nie zapomina również o tym, że na terenie zamkniętej dzielnicy naziści utworzyli dwa odrębne obozy: dla Cyganów z Burgenlandu oraz obóz dla dzieci polskich. Każdy opis jest wzbogacony o cytaty zaczerpnięte z dzienników i reportaży, które powstawały w czasie wojny, m.in. Dawida Sierakowiaka czy Jakuba Poznańskiego i z powojennych pamiętników. Są również cytaty z "Kroniki getta łódzkiego". Mapka zamieszczona przy każdym rozdziale pozwala czytelnikowi odnaleźć dane miejsce w topografii współczesnej Łodzi. Jak pisze autorka, książka jest próbą odszukania śladów tamtej tragedii w topografii Łodzi. "By pamięć o niej przetrwała". Nazwa - Litzmannstadt Getto Ślady Autor - Joanna Podolska Oprawa - Miękka Wydawca - Piątek Trzynastego Kod ISBN - 8374150009 Kod EAN - 9788374150002 Wydanie - 1 Rok wydania - 2004 Język - polski Format - 11.0x21.0cm Ilość stron - 144 Podatek VAT - 5% Premiera - 2009-07-02

The author walks the readers through the confined district. Each chapter concerns a different section of the Łódź ghetto – a street, an institution, a building or a quarter of streets. Presented are, among others, the buildings where various departments, schools, prayer houses, soup kitchens and offices operated during the war. The author writes about Plac Bazarowy, which was the place of public executions, the Radegast Station, from where transports of Jews departed for death camps, and about the Central Prison. However, she also reminds the reader that cultural life flourished in the ghetto, and excellent Jewish artists performed in the Community Center. There is also a description of two separate camps established by the Nazis in the ghetto area: the camp for Gypsies from Burgenland and the camp for Polish children. Each description is followed by quotations from diaries and reports written during the war, including the diaries of Dawid Sierakowiak and Jakub Poznański, post-war memoirs and The Chronicle of the Łódź Ghetto. Maps accompanying each chapter help to find the given place in contemporary Łódź....

Autorka oprowadza czytelników po terenie zamkniętej dzielnicy. Każdy rozdział dotyczy innego fragmentu łódzkiego getta -ulicy, instytucji, budynku, kwartału ulic. Prezentowane są m.in. kamienice, w których w czasie wojny funkcjonowały poszczególne resorty, szkoły, domy modlitwy, kuchnie, urzędy. Autorka pisze o placu Bazarowym, który był miejscem publicznych egzekucji, o stacji Radegast, skąd wyjeżdżały transporty Żydów do obozów zagłady i o centralnym więzieniu. Ale przypomina też, że w getcie kwitło życie kulturalne, a w domu kultury występowali wyśmienici żydowscy artyści. Nie zapomina również o tym, że na terenie zamkniętej dzielnicy naziści utworzyli dwa odrębne obozy: dla Cyganów z Burgenlandu oraz obóz dla dzieci polskich. Każdy opis jest wzbogacony o cytaty zaczerpnięte z dzienników i reportaży, które powstawały w czasie wojny, m.in. Dawida Sierakowiaka czy Jakuba Poznańskiego i z powojennych pamiętników. Są również cytaty z Kroniki getta łódzkiego. Mapka zamieszczona przy każdym rozdziale pozwala czytelnikowi odnaleźć dane miejsce w topografii współczesnej Łodzi. Jak pisze autorka, książka jest próbą odszukania śladów tamtej tragedii w topografii Łodzi. By pamięć o niej przetrwała.

Jest to jedna z najważniejszych publikacji poświęconych gettu łódzkiemu napisana w ostatnich latach, jedna z niewielu w języku polskim. Powstała na podstawie bogatego materiału źródłowego. Autorka uwzględniła w badaniach w dużej części dokumenty o charakterze prywatnym. Pozwoliło to wyraźnie pokazać, jakie konsekwencje miały działania nazistów i co oznaczały dla poszczególnych ludzi. A. Löw nie unikała przy tym trudnych tematów, wskazywania na patologie zrodzone przez permanentny stres, nędzę i głód....