Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Autor, odnosząc zasady myślenia naukowego do zagadnień teologicznych, twierdzi, że boska zasada działa we wszystkich aspektach istnienia - zarówno duchowych, jak i fizycznych. W swych wywodach stawia czoło takim fundamentalnym problemom, jak możliwość pogodzenia ewolucji ze Stworzeniem oraz zależność pomiędzy fizyką newtonowską, przyczynowością a działaniem Boga.

Według obiegowej opinii nauka i religia znajdują się od wieków w stanie konfliktu: okopane po dwóch stronach frontu toczą zmagania o ludzkie umysły. Szczególnie złą sławą cieszy się w tej kwestii średniowiecze, które uchodzi za okres zwycięstwa wiary w płaską Ziemię nad rzetelnymi badaniami naukowymi. Nie zawsze jednak obiegowe opinie odzwierciedlają rzeczywistość. Ścieżką nauki do Boga to właśnie zaproszenie do konfrontacji z faktami z dawnych wieków Kościoła. Zarówno św. Augustyn w czasach intelektualnej świetności rzymskiego Zachodu, jak i św. Izydor w okresie mozolnego zbierania okruchów wiedzy po wojennych zawieruchach są świadkami harmonijnego łączenia biblijnej wiedzy z pasją rozwijania nauk ścisłych. To samo dotyczy św. Tomasza, papieża matematyka Sylwestra i wielu innych. Wiara w Boga Stworzyciela okazała się trwałą motywacją do badania Jego stworzenia.

Od nauki do Boga to synteza podejścia empirycznego i duchowego opartego na mądrościach Wschodu i Zachodu. To historia naukowca i jego studiów nad naturą świadomości ? historia zatwardziałego ateisty studiującego matematykę i fizykę, który dzięki zetknięciu z duchowością urzeczywistnił syntezę mistycyzmu i nauki. Autor połączył odkrycia naukowe w dziedzinie fizyki, psychologii i filozofii, docierając do nowej wiedzy o świecie, w którym świadomość jest fundamentalną cechą kreacji. Peter Russell zabiera nas w podróż z sali wykładowej Uniwersytetu Cambridge, gdzie studiował ze Stephenem Hawkingiem, do buddyjskiego klasztoru u stóp Himalajów. Integrując głęboką wiedzę naukową z doświadczeniami medytacji, odnajduje wszechświat podobny do tego opisywanego przez wielu mistyków ? w którym nauka i duch nie są już dłużej w konflikcie. Światło świadomości jest mostem łączącym oba podejścia. Książka Od nauki do Boga zaprasza Cię do przekroczenia tego mostu i odnalezienia całkowicie nowej wizji siebie i wszechświata, w którym pojęcie ?Bóg? nabiera nowej jakości, a praktyka duchowa głębszego znaczenia. Ta inspirująca wędrówka, podczas której odkryjesz nowe lądy i niezbadane obszary własnej istoty, pozwoli Ci dotknąć mistycznego doświadczenia: harmonii intelektu i intuicji, nauki i ducha. Przedstawiając swoją drogę od fascynacji fizyką, poprzez psychologię i medytację, ku przebudzeniu, Russell wskazuje kierunek poszukiwania Boga istniejącego ponad wszelkimi podziałami kulturowymi, poznawalnego jedynie na poziomie najgłębszych praktyk duchowych. Jeśli chcemy odnaleźć Boga ? stwierdza ? musimy zajrzeć do wnętrza, do głębokiego umysłu ? sfery, której zbadanie wciąż jeszcze pozostaje wyzwaniem dla zachodniej nauki.

W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję?Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia. ks. prof. Michał HellerCzęsto, mówiąc o nauce i wierze, formułuje się banalne i płytkie stwierdzenia (np. cząsteczka Boga) ks. Heller przeciwstawia im poważne i odpowiedzialne zadanie formacji ludzi-mostów (on sam jest taką osobą)LOsservatore RomanoZazwyczaj dialog między nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych rzadko spotyka się osoby, które łączą w swoim życiu naukę i wiarę: jedną z nich jest ks. Heller Il ManifestoProf. Michał Heller (ur. 1936), uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów tworzących swe kompozycje z liczb i matematycznych formuł. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego. W 2008 roku otrzymał Nagrodę Templetona, przyznawaną co roku przez amerykańską fundację o tej samej nazwie osobowościom, które wnoszą wyjątkowy wkład w postęp badań i odkryć dotyczących rzeczywistości duchowej. Nakładem Copernicus Center Press ukazały się jego książki Filozofia przypadku i Filozofia kosmologii.

W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję?Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.Spośród moich licznych fascynacji dwie okazały się szczególnie uporczywe i odporne na upływanie czasu: nauka i religia. Moją wadą jest to, że jestem zbyt ambitny. Zawsze chciałem robić tylko rzeczy najważniejsze. A czy może być coś ważniejszego od nauki i religii? Nauka daje nam Wiedzę, a religia daje nam Sens. Zarówno Wiedza jak i Sens są niezbędnymi warunkami godnego życia. I jest paradoksem, że obie te wartości często pozostają w konflikcie. Nierzadko spotykam się z pytaniem: jak potrafię je godzić? Gdy takie pytanie bywa zadawane przez naukowca lub filozofa, nieodmiennie dziwię się, jak wykształceni ludzie mogą nie dostrzegać, iż nauka nie czyni nic innego, jak tylko eksploruje Dzieło Stworzenia. ks. prof. Michał Heller?Często, mówiąc o nauce i wierze, formułuje się banalne i płytkie stwierdzenia (np. ?cząsteczka Boga?) ? ks. Heller przeciwstawia im poważne i odpowiedzialne zadanie formacji ?ludzi-mostów? (on sam jest taką osobą?) L?Osservatore Romano?Zazwyczaj dialog między nauką a wiarą przypomina rozmowę dwóch głuchych ? rzadko spotyka się osoby, które łączą w swoim życiu naukę i wiarę: jedną z nich jest ks. Heller? Il Manifesto

W jakiego Boga wierzą naukowcy? Co wspólnego z modlitwą ma rozwiązywanie równań? Dlaczego nie należy zapychać Bogiem dziur w nauce? Co nauka może dać teologii? Czemu teoria ewolucji jest aż teorią, a koncepcja Inteligentnego Projektu zahacza o herezję? Michał Heller w pasjonującej rozmowie z włoskim dziennikarzem Giulio Brottim opowiada o dwóch na pozór wykluczających się wartościach, które ukształtowały jego życie: religii i nauce. Wybitny uczony wspomina również wydarzenia ze swojego życia: trudy dzieciństwa na Syberii, studia, pracę duszpasterską i naukową w czasach komunizmu, a także dzieli się refleksją nad kondycją współczesnego chrześcijaństwa i powszechnej znajomości nauki.

Podręcznik do klasy drugiej koncentruje się na treściach, które ukazują obecność Boga w Jego dziełach i słowie. Przypowieści wprowadzają uczniów w tajemnicę wiary, uczą wrażliwości na drugiego człowieka i pozwalają nam budować wiarę na właściwych fundamentach. Materiał dydaktyczny klasy drugiej zamyka rozdział "Wierzyć chcę, jak dobry jest Bóg", który wprowadza w tajemnice wiary. Uczniowie poznają poszczególne artykuły wyznania wiary. Podsumowanie wyznania wiary w postaci Składu Apostolskiego stanowi jednocześnie otwarcie na treści klasy trzeciej, która ma doprowadzić uczniów do spotkania z Panem przy stole Eucharystii.