Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Publikacja znanego amerykańskiego socjologa Paula Connertona została napisana w bardzo przejrzysty sposób, jest krótka lecz niezwykle bogata w treści. Porusza wiele zagadnień oraz odwołuje się do co najmniej kilkunastu nurtów w badaniach nad pamięcią. Studia nad pamięcią kulturową jawią się w świetle rozważań Connertona jako przedsięwzięcie "nieparadygmatyczne" i "transdyscyplinarne", bazujące na socjologii, historii, psychologii, krytyce literackiej, antropologii, naukach politycznych i wielu innych dyscyplinach. Publikacja ukazała się po raz pierwszy w 1989 r. w prestiżowej serii Themes in the Social Sciences wydawanej przez Cambridge University Press. Od tego czasu doczekała się aż osiemnastu kolejnych wydań, przełożono ją na wiele języków europejskich oraz azjatyckich....

"Książka Bernadetty Darskiej jest świadectwem rozległej erudycji i wysokiej wielodyscyplinowej kompetencji, wykorzystywanych jednak w sposób bardzo operacyjny, dostosowany do potrzeb analitycznego wywodu, niezbędnych uzasadnień (historycznych, kulturowych czy teoretycznych) oraz kontekstowych wyjaśnień, ułatwiających rozumienie trudniejszych miejsc czy bardziej egzotycznych wydarzeń czytelnikowi. Jest też książką odkrywczą i ważną – nie tylko w merytoryczno-dyscyplinowym znaczeniu; potraktowanie reportażu jako medium zbiorowego, społecznego doświadczenia przyniosło wyniki wnoszące istotny wkład w zrozumienie współczesnego 'ducha czasu' i dzisiejszej mentalności". prof. dr hab. Ryszard Nycz...

Autor doświadczył wielu cierpień, poznał ludzką niegodziwość i podłość, ze strony reżimowych oprawców poznał strukturalne zło systemu komunistycznego, ale też spotkał się z wielką odwagą i godnym zachowaniem wielu ludzi.Wychowany w patriotycznej rodzinie, jako kilkunastoletni chłopiec założył w Wałbrzychu w okresie najokrutniejszego okresu terroru tajną organizację, po czym został zdradzony i skazany na pobyt w więzieniu i niewolniczy trud w jednym z najtrudniejszych obozów, w Jaworznie. I wydaje się, że Autor słusznie skupił się na opisie działań opozycyjnej grupy młodych chłopców; pokazał dokładnie, jak ona powstała, jak funkcjonowała, jaka była jej struktura, opisał sposób i zakres działania, strategię, rozmowy, niepokoje i lęki jej członków. Przedstawił ponadto wszechstronnie skomplikowane życie w więzieniu, obozie i widać w tym autentyzm i prawdziwość relacji. Opisy tortur, kaźni i morderczej harówki są przekonujące i oddają ducha tamtej okrutnej epoki, znacznie poszerzając naszą wiedzę o odległym już dla nowych pokoleń czasie. Przedstawiony został przez Autora również sposób prowadzenia przesłuchań księży, którzy odmawiali podjęcia współpracy z UB, a polem SB. Jakże dramatyczne są wspomnienia z przesłuchania księdza Slanisława Żyrkowskiego przez funkcjonariuszy ówczesnego Urzędu Bezpieczeństwa! Zmuszano go do przyznania się do uczestnictwa w działalności nielegalnej organizacji, której celem była likwidacja komunistycznego rządu w Polsce. Ten fragment książki pokazuje, jakie metody stosowano przez dziesiątki lat wobec niewygodnych księży. Pozwala też zrozumieć postępowanie tych służb wobec zamordowanego kilkadziesiąt lat później księdza Jerzego Popiełuszki. Autor obnaża z całą ostrością ten zbrodniczy mechanizm....

Romans psychologiczno-obyczajowy z akcją na Saharze, przypominający klimatem ?Pod osłoną nieba? Bowlesa. Montse, lekarka w średnim wieku, nie może pozbierać się po śmierci córki i zdradzie męża. Przypadkiem odkrywa, że jej jedyna i dawno opłakana miłość - młody legionista Santiago, wysłany ćwierć wieku wcześniej na Saharę - nie zginął. Wiedziona osobliwym impulsem, kobieta wyrusza śladem ukochanego... Historia miłosna oraz panoramiczna opowieść o Hiszpanii czasów Franco i żołnierzach na Saharze Hiszpańskiej.

Skala: 1000 EL Wiek: od 10 lat Wymiary: Obrazek 68×47 cm, op. 38,5×27,5×5,2 cm

Mężowie niezłomni to dokumentalna opowieść o dwóch wielkich Polakach, metropolitach krakowskich, którzy swoim życiem i dokonaniami, zapisali piękne karty w dziejach Krakowa, Polski i Kościoła. Michał Rożek barwnie kreśli tło historyczne, starannie relacjonuje wydarzenia i szczegółowo przedstawia realia epoki. Książka zawiera także wiele wzruszających wspomnień oraz cenne dokumenty.Kardynał Wojtyła nieraz powoływał się na kardynała Sapiehę, zawsze dostrzegając w nim Niezłomnego Księcia, który bez wahania bronił niezbywalnych praw człowieka do wyznawania swej wiary i godziwego bytowania. W takim to właśnie sapieżyńskim klimacie duchowym rozwijało się życie kapłańskie i biskupie Karola Wojtyły. Wielkość Adama Sapiehy, jego niezłomna postawa, stała się także inspirującą i piękną lekcją dla przyszłego papieża......

Wywiad rzeka z jedną z najważniejszych postaci polskiej kultury powojennej. Wybitny pisarz i reżyser filmowy opisuje życie swoje i osób, które spotykał na swojej drodze. Te bardzo osobiste opowieści, przeplatane wspaniałymi anegdotami i wspomnieniami, skrzą się ironią i dowcipem. Znakomity portret Tadeusza Konwickiego na tle polskiej obyczajowości i kultury.Pamiętam, że było gorąco jest prawdziwym podarunkiem nie tylko dla namiętnych czytelników Tadeusza Konwickiego, ale i dla polskiej kinematografii. Andrzej Wajda, "Gazeta Wyborcza"...

Z zestawień statystycznych wynika, że do końca 2019 r. tytułem uhonorowano niemal 28 tys. osób, z których ponad 7 tys. stanowią Polacy . Statystyki milczą jednak na temat Sprawiedliwych, którzy po wojnie zamieszkali na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego , a celem powstania książki była przecież chęć upamiętnienia czynów osób związanych z regionem (który obok północnej części województwa lubuskiego jest terenem działań Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie), mimo że historie faktów pomocy odnoszą się do miejsc odległych od tego miasta. W toku kilkumiesięcznych poszukiwań, przeprowadzonych w latach 20092010 i później stopniowo uzupełnianych, udało się sporządzić listę kilkudziesięciu takich osób. Czterdzieści osiem relacji Sprawiedliwych oraz osób opowiadających ich historie trafiło do niniejszego zbioru, przy czym należy zwrócić uwagę na fakt, że część relacji dotyczy wojennych przeżyć kilku uhonorowanych osób. Być może Sprawiedliwych z regionu jest więcej, jednak w pewnym momencie poszukiwania na potrzeby publikacji należało uznać za zakończone.

Czy jesteś gotowa na opowieść pełną niewyjaśnionych spraw, trudnych decyzji i zaskakujących rozwiązań? Michał Piotrowski to znudzony mężczyzna, który dotąd żył na garnuszku rodziców, a kobiety traktował raczej przedmiotowo. Pracuje w biurze detektywistycznym Kamieńskich, ale nie wykazuje inicjatywy. Dobra zabawa jest dla niego ważniejsza. To wszystko do czasu, gdy zostaje wysłany do niewielkiej miejscowości w Zachodniopomorskiem. Ma udowodnić niewinność mężczyzny oskarżonego o morderstwo. Początkowo detektyw podchodzi do sprawy niechętnie, ale z czasem coraz bardziej się w nią angażuje. Nie bez znaczenia jest tu znajomość z Igą, nieprzychylną mu panią sierżant. Dokąd zaprowadzi Michała śledztwo? Czy rozwiąże zagadkę i zyska sławę? A może zdobędzie coś, czego nigdy nie spodziewał się znaleźć? Agata Przybyłek powraca z historią pełną tajemnic, o której nie przestaniesz myśleć.

Ciąg dalszy losów Mii i Adama, bohaterów Zostań, jeśli kochasz, światowego bestsellera, przetłumaczonego na ponad trzydzieści języków, na którego podstawie powstał wzruszający film z Chloë Grace Moretz i Jamiem Blackleyem w rolach głównych. Minęły trzy lata od tragicznego wypadku, który na zawsze zmienił życie Mii. Chociaż dziewczyna straciła rodziców i młodszego brata, postanowiła żyć dalej. Obudziła się ze śpiączki ale zniknęła z życia Adama. Teraz żyją osobno po dwóch stronach Ameryki Mia jako wschodząca gwiazda wśród wiolonczelistek, Adam jako rockman, idol nastolatek i obiekt zainteresowania tabloidów. Pewnego dnia los daje im drugą szansę Przemierzając ulice Nowego Jorku, miasta, które stało się nowym domem Mii, wyruszą w podróż w przeszłość. Czy uda im się odnaleźć miłość? Czy Mię i Adama czeka wspólna przyszłość? Gayle Forman po bestsellerowym Zostań, jeśli kochasz powraca z historią równie, jeśli nie bardziej poruszającą. Publisher Weekly

Dla Claya LeGranda życie skończyło się tego dnia, kiedy po powrocie do domu stwierdził, że jego ukochana żona zniknęła bez śladu. Co się stało? Czy ktoś ją porwał? A może po prostu zostawiła go dla innego mężczyzny? Dwa lata później wciąż zadawał sobie te same pytania. Własnym oczom nie wierzył, gdy po raz kolejny wchodząc do pustego od dawna domu, zobaczył Frankie w ich małżeńskim łóżku. To nie do wiary! Ona naprawdę zachowywała się tak, jakby nic się nie wydarzyło. Ostatnie dwa lata nie zostawiły w jej pamięci najmniejszego śladu. A przecież gdzieś je przeżyła. Gdzie i z kim? Maleńki tatuaż u nasady jej szyi mógł stać się tropem, który doprowadzi ich do rozwiązania mrocznej tajemnicy.

Wywiad rzeka z jedną z najważniejszych postaci polskiej kultury powojennej. Wybitny pisarz i reżyser filmowy opisuje życie swoje i osób, które spotykał na swojej drodze. Te bardzo osobiste opowieści, przeplatane wspaniałymi anegdotami i wspomnieniami, skrzą się ironią i dowcipem. Znakomity portret Tadeusza Konwickiego na tle polskiej obyczajowości i kultury.Pamiętam, że było gorąco jest prawdziwym podarunkiem nie tylko dla namiętnych czytelników Tadeusza Konwickiego, ale i dla polskiej kinematografii. Andrzej Wajda, "Gazeta Wyborcza"

Tematyka Dnia Pańskiego, a więc niedzieli, jest centralnym problemem wiary chrześcijańskiej, który powinien stanowić część podsta?wowej katechezy inicjacji w wierze. Jest to także zasadnicze zagadnienie dla przyszłości Kościoła i samej wiary chrześcijańskiej, ponieważ ta ostat?nia zależy w sposób zasadniczy, szczególnie w dzisiejszej społeczności, od przeżywania wspólnoty, od przeżywania zgromadzenia, a zatem od prze?żywania po chrześcijańsku niedzieli. Bez właściwego przeżywania tego dnia, a więc bez uczestnictwa w niedzielnym zgromadzeniu, będącego jej centrum, nie sposób doświadczyć wspólnotowej rzeczywistości Kościoła.Powstaje jednak pytanie: czy spadek liczby wiernych, którzy po?winni uczestniczyć w niedzielnym zgromadzeniu, nie świadczy wyraźnie o tym, że dla wielu chrześcijan niedziela straciła to centralne znaczenie? czy znaczyłoby to także, że niedziela nie zajmuje już więcej centralnego miejsca w życiu i wierze ludzi wierzących, jakie miała dawniej? czy stra?ciła sens znaku, który mówił o pewnej rzeczywistości? Jeśliby nawet tak było - pisze Ludwig Bertsch - to czyż nie mogło dojść do takiego stanu dlatego, ponieważ centrum wiary, także niedzielnej liturgii, nie jest wy?starczająco wyraźnie przedstawiane jako coś, co daje nadzieję, co nadaje sens, więcej - co daje życie? albo może wynika to stąd, że dalej wychodzi?my milcząco z założenia: niedziela oraz niedzielna liturgia eucharystycz?na są dalej czymś trwałym w naszym społeczeństwie, podczas gdy jest to tylko złudzenie? czy te fałszywe założenia nie prowadzą do tego, że za mało zastanawiamy się, mówimy i nauczamy, jak powinniśmy przeżywać, sprawować i kształtować sprawowanie niedzielnej eucharystii?Przed całym Kościołem staje zatem zadanie, aby w praktycznej działal?ności pasterskiej ukazać na nowo pierwotne chrześcijańskie znaczenie Dnia Pańskiego, tak aby niedziela z liturgią eucharystyczną w jej centrum stała się prawdziwie źródłem, a zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego.

Jerzy Graczyk nie stworzył opracowania naukowego. Książka zawiera mało dat, nazw i nazwisk, w niektórych przypadkach obok wymienianych nazwisk brak imion. ?Płońsk, jaki pamiętam?? to próba ocalenia od zapomnienia tego, czym i jak żyło kiedyś rodzinne miasto Autora oraz jego mieszkańcy. ?Myśl o napisaniu wspomnień i opublikowaniu ich w formie książkowej nurtowała mnie od dawna. Czytając inne opowiadania, zastanawiałem się czy to, co napiszę, okaże się na tyle interesujące, by ktoś inny przynajmniej to przeczytał, a może nawet niektóre opisy i zdarzeniawykorzystał w sztuce, w filmie, w opowiadaniu.W ?Kurierze Płońskim?, dzięki uprzejmości Redakcji, w roku 1997 ukazał się w 4 odcinkach mój artykuł ?Wspomnienia o Wrześniu?. Artykuł został poprzedzony na pierwszej kolumnie miłym dla mnie wprowadzeniem.I dziś, choć szron na głowie, myśl o napisaniu wspomnień o Płońsku wciąż powraca. Nigdy nie prowadziłem zapisków, nie pisałem pamiętników, nie zachowały się żadne moje notatki. Nie zbierałem też dokumentów. Mimo to w momentach zadumy nad przeszłością odżywa we mnie chęć spisania przynajmniej tego, co mimo znacznego upływu czasu pamiętam. Pragnąłbym ocalić od zapomnienia to, czym i jak żyło kiedyś moje miasto rodzinne i jego mieszkańcy?Jerzy Graczyk

Rozdzierająca serce historia córki prześladowanej wspomnieniami zbyt koszmarnymi, by pamiętać, zbyt bolesnymi, by zapomniećPierwszy raz ojciec zbił mnie pasem, kiedy miałam dwa lata. Szybko nauczyłam się, że jego słowo jest rozkazem. Jeśli nie zrobiłam tego, czego żądał, w ciągu sekundy wpadał w lodowatą, przerażającą furię... Paniczny strach ? to najwcześniejsze wspomnienie Katie. Czuła go za każdym razem, gdy ojciec brutalnie chwytał ją za ramię. Gdy słyszała krzyk matki, którą katował, zadając wymyślne tortury. Jak wtedy, kiedy zamknął dwuletnią Katie na cały weekend w pokoju bez jedzenia i picia. Albo tej nocy, gdy sprowadził do domu kobietę, i wyrzucił Katie i jej matkę na śnieg w samych tylko nocnych koszulach? Żeby mieć możliwość wejść w dorosłe życie, Katie musiała odciąć się od dzieciństwa. Zapomnieć je. Wyprzeć z pamięci.Urodziła synka. Chciała żyć normalnie. Lecz wtedy ojciec powrócił. Co noc nawiedzał ją w sennych koszmarach. Co noc budziła się zlana potem, myśląc, że znów jest dzieckiem. W niektórych snach ukrywała się w szafie, wstrzymywała oddech i nasłuchiwała powolnych, ciężkich kroków zbliżających się w jej stronę. I słyszała skrzypienie otwierających się drzwi...Ale to nie sny miały okazać się najgorsze. Terapia, jakiej poddała się dwudziestoczteroletnia Katie, otworzyła szeroko drzwi do jej pamięci. Wizje wzbogacały się o coraz bardziej drastyczne szczegóły, wspomnienia stawały się coraz bardziej potworne.W każdym z nich pojawiała się zła, wykrzywiona twarz ojca. Jego szept: ?Jeśli coś piśniesz, zabiję cię.? Jego obleśny rechot i słowa rzucane do kumpla: ?Możesz ją mieć za dychę??

Album "Winiary jakie pamiętamy" autorstwa dwóch historyczek - dawnych mieszkanek Winiar - Ewy Burchard i Katarzyny Stelmachowskiej - to zaproszenie do podróży w przeszłość tej starej dzielnicy Poznania. Przeszłość przechowywaną zarówno w fotografiach jak i w pamięci jej mieszkańców. Przeszłość, którą w tym albumie dawni i obecni mieszkańcy dzielnicy się z nami dzielą.Pokazując życie społeczności winiarskiej w XX w. - zarówno to prywatne, jak i zawodowe - autorki zapraszają nas do świata, który często istnieje już tylko w naszej pamięci.To album pisany sercem - pełen ciepłych wspomnień. Pokazuje nam życie w formie, która powoli odchodzi w zapomnienie.Ale pokazuje też coś bardzo ważnego. Pokazuje, że historia pisana była przede wszystkim przez losy zwykłych ludzi...I nie koniecznie trzeba być mieszkańcem Poznania czy samych Winiar, by się tą książką zachwycić. By znaleźć tu obraz Polski należącej już do przeszłości, a jakże nam bliskiej. To album dla tych, którzy mając we wspomnieniach podobne dzielnice, nie zawsze znajdują odpowiednie słowa, by wiedzę o nich przekazać następnym pokoleniom. To dobry pretekst do rozmowy z młodym pokoleniem o czasach, które miały nie tylko złe strony...

Jerzy NikitorowiczWartość dziedzictwa kulturowego w procesie ustawicznego kształtowania się tożsamości Bogusław MilerskiPamięć jako element kształcenia humanistycznego Jarosław HorowskiPamięć jako fundament roztropnościBarbara SurmaPamięć inarracja w kształtowaniu tożsamości kulturowej w pedagogice Marii Montessori Ewelina WesołekWartości w dziedzictwie kulturowym grupy społecznej w świetle koncepcji Stanisława Ossowskiego Edyta WolterPamięć historyczna podstawą świadomości ekologicznej na przykładzie działalności Ligi Ochrony Przyrody w Drugiej RzeczypospolitejUrszula WróblewskaKaraimi, mniejszość mało znana czy zapomniana? ? obszary pamięci karaimskiej w okresie międzywojennym Joanna KrólModelowanie zbiorowej pamięci historycznej młodego pokolenia Polski Ludowej i PRL w okresie stalinowskim 1948?1956Anita SuchowieckaZnaczenie ceremoniału szkolnego w wychowaniu młodzieży ostatnich dekad PRL-u Justyna GulczyńskaWiara katolicka w świadomości polskiej młodzieży szkolnej lat 80. ? kontekst tożsamościowy Jerzy KochanowiczEdukacyjne aspekty pamięci o Sprawiedliwych ? wprowadzenie do problematyki Joanna Cukras-StelągowskaŚwiat wartości żydowskich w przekazie międzypokoleniowym. Amerykańska rodzina żydowska wobec ciągłościi zmiany kulturowej

Wspomnieniami Pereca bywają fakty będące niegdyś na czołówkach gazet, ale obecnie całkiem zapomniane, jednak przede wszystkim są to drobne zdarzenia, a także mniej lub bardziej magiczne miejsca i najrozmaitsze ?donosy rzeczywistości?, które ? pomijane w podręcznikach, historiach epoki, czy ?poważnych? pamiętnikach ? w znaczący sposób współtworzyły tkankę codzienności, tej codzienności, która od dawna już nie istnieje, ale przywoływana zadziwia swoim rozmigotanym bogactwem.Trudno powiedzieć, jaki był mechanizm tej pamięci: czy były to Proustowskie, wyłaniające się w naturalny sposób reminiscencje i powidoki, czy był to Nabokovowski świadomy wysiłek przypomnienia ? tego nie wiemy. Pewnie jedno i drugie. Tak czy owak, przywołując drobiny codzienności głównie z lat pięćdziesiątych, ale także z czasów nieco wcześniejszych i późniejszych, Perec tworzy swego rodzaju kronikę społeczno-kulturalną Francji (a zwłaszcza Paryża) owych czasów.Georges Perec (1936-1982), jeden z najwybitniejszych francuskich pisarzy drugiej połowy XX wieku, którego znaczenie i popularność wciąż rosną. Związawszy się z ?eksperymentalną? grupą literacką OuLiPo, podporządkowywał swoją nasyconą autobiografizmem twórczość przeróżnym formalnym ograniczeniom i formułom. Pierwsza powieść Rzeczy (1965) przyniosła mu europejski rozgłos. Potem nastąpiły, m.in., Człowiek, który śpi (1967), Zniknięcie (1969) W, czyli wspomnienia z dzieciństwa (1975), czy encyklopedyczna powieść Życie instrukcja obsługi (1978). W tym samym roku wydał także Pamiętam ? zapis drobnych często faktów i zdarzeń z lat swej paryskiej młodości.