Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Głos twierdzeń zawartych w książce to owoc nieraz żmudnych, zawsze intensywnych, podejmowanych z ferworem debat, polemik, konsultacji odbywanych w Instytutach Socjologii, Filozofii oraz Kulturoznawstwa Uniwersytetu Poznańskiego.Od czasów wydania Fenomenologii a socjologii, pracy zbiorowej pod redakcją Z. Krasnodębskiego, upłynęło ponad dwadzieścia lat. Zdaniem A. Nowaka, istnieje paląca potrzeba odrestaurowania naukowej episteme w przedmiocie socjologicznych fenomenologii. My, jako autorzy tej książki, interpretujemy tę przytomną konstatację A. Nowaka, jako zaproszenie do nadania socjologicznym fenomenologiom nowego kształtu teoretycznego, sproblematyzowania ich podstaw, wzbogacenia o oryginalne konstrukcje empiryczne – nie zaś wyłącznie uzupełnienie kwestii wówczas zaniechanych czy potraktowanych zdawkowo, choć i to istotne.Niezależnie od imponderabiliów analiz teoriopoznawczych, które spełni ów teks, niedopuszczającym pola widzenia autorów celem studiów jest uprzystępnienie fenomenologii jako formacji intelektualnej nieenigmatycznej, a już na pewno nieezoterycznej....

Fenomenologia ducha Hegla jest jednym z najsłynniejszych dzieł w całej europejskiej historii filozofii. Jest to dzieło zdumiewające swą oryginalnością. Hegel wychodzi w nim wielorako poza koleiny, którymi posuwała się do tej pory myśl filozoficzna, i zarazem zamyka relatywnie krótki okres niezwykle dynamicznego rozwoju filozofii niemieckiej, zaczynający się od kantowskiego "przewrotu kopernikańskiego". Oryginalność stanowiska Hegla polega zwłaszcza na przerzucaniu pomostów między sferami, które zazwyczaj traktowane były rozłącznie. Myślenie i byt, świadomość i samowiedza, teoria i praktyka, prawda i fałsz - to tylko niektóre przeciwieństwa, które w jego filozofii się łączą. Zaś sama filozofia wtopiona jest w sposób organiczny w historię filozofii, ta zaś - w historię powszechną. I to właśnie stanowi specyficzny charakter tego dzieła. Hegel przedstawia w nim własne stanowisko filozoficzne, a zarazem jego "historyczną dedukcję", czyli szczególnego rodzaju historię filozofii i historię w ogóle, ponieważ konkretna filozofia wyraża zawsze jakąś postać świata. W samym tytule dzieła łączą się dwa przeciwieństwa - "duch", który jest najwyższą prawdą, i jego różne od prawdy przejawy, formy zjawiskowe, czyli "fenomeny". W koncepcji fenomenologii jako opisu różnych przejawów ducha w ich koniecznym następowaniu po sobie zawiera się idea istotnego związku między prawdą a fałszem. Droga do prawdy prowadzi przez błędy i nawet gdy prawda absolutna już się w świecie pojawiła, nie można jej poznać w inny sposób niż przez przejście w myśli całej tej drogi - drogi stopniowego uwalniania się od tego, co nie jest prawdą, lecz pozorem. W ostatecznym rezultacie, w wiedzy absolutnej, cała ta droga jest zawarta jako "zniesiona" - jej po-szczególne etapy są zanegowane o tyle, o ile pojmuje się je jako wyraz całej prawdy, ale zachowane jako "logiczne momenty" całości. Prawdą, absolutem jest duch. Ten Heglowski punkt widzenia nasuwał zawsze pytania o stosunek między absolutem a jednostką ludzką, absolutem a Bogiem, filozofią a religią. Historycy filozofii odpowiadali na te pytania na wszelkie możliwe sposoby. Nie ulega jednak wątpliwości, że absolut realizuje się dzięki historii, że historia dokonuje się dzięki aktywności jednostkowych podmiotów i że realizacją absolutu jest wiedza absolutna, mająca formę filozoficzną, pojęciową, w której forma religijna ulega zniesieniu. Światosław Florian Nowicki...

Książka Dana Zahaviego przedstawia rozwój filozofii Husserla - począwszy od jego wczesnych rozpraw na temat logiki i intencjonalności aż po późne zagadnienia intersubiektywności i świata życia (Lebenswelt). Autor, łącząc perspektywę systematyczną i historyczną, omawia kluczowe pojęcia fenomenologii, takie jak: epoché, redukcja i konstytucja transcendentalna. Poświęca również wiele uwagi fenomenologicznym analizom intersubiektywności, czasu i ciała. Wskazuje też na to, jak Husserlowska myśl wykuwała się stopniowo poprzez ciągłe rewizje podstawowych zasad fenomenologii.Książka napisana przystępnym językiem jest doskonałym wprowadzeniem zarówno dla studentów, jak i osób zainteresowanych filozofią współczesną i jej rozwojem. Autor aspiruje jednak do czegoś więcej aniżeli tylko przedstawienia uznanej interpretacji filozofii Husserla. Czerpie bowiem z wyników swoich własnych badań - zarówno nad wybranymi dziełami Husserla, jak i nad jego niepublikowanymi manuskryptami....

Przez długi czas jedynym większym dziełem autorstwa Ernsta Cassirera dostępnym polskiemu czytelnikowi był Esej o człowieku w przekładzie Anny Staniewskiej. Dzięki temu autor ten znany jest w Polsce głównie jako filozof kultury i twórca filozofii form symbolicznych. Po dziś dzień tylko nieliczni znają jego prace historyczne czy analizy literatury i poezji niemieckiej, rzadka jest znajomość jego rozpraw poświęconych współczesnej fizyce – teorii względności i mechanice kwantowej czy też prac poświęconych krytycznym wykładniom rozwoju nauk biologicznych. Do niedawna rzadka była w naszym kraju nawet świadomość jego duchowej przynależności do neokantowskiej szkoły marburskiej. Tym bardziej rzadka jest wiedza o Cassirerowskiej fenomenologii czy też pracach poświęconych metafizyce – dokładniej zaś „fenomenom bazowym”. […] Zamiarem autora była próba odsłonięcia mechanizmów filozofii form symbolicznych, nie zaś powierzchowna relacja z efektów badań jej twórcy. Ze względu na specyfikę i ogromny zakres materiałów nie było to zadanie łatwe. Po pierwsze, jak wspomniano, Cassirer rzadko zdaje relację z metody swych badań, a jeśli to robi, opatruje tę relację tak dużą ilością szczegółowych przykładów, rekonstrukcji historycznych i odniesień do myśli innych, że trudno wydobyć główne systematyczne motywy jego myśli. Po drugie, najczęściej używa do prezentacji własnych poglądów języka, który zaczerpnięty jest z istniejących tradycji czy koncepcji filozoficznych – stąd niekiedy trudno zrekonstruować jego własny. Sporą pomocą w realizacji tego zadania okazują się opublikowane niedawno notatki do wykładów, wstępne szkice późniejszych rozpraw, w których otrzymujemy, w co prawda nieuporządkowanej i niedoskonałej formie, ale za to pozbawiony retorycznych i polemicznych sformułowań, szkielet tej koncepcji, dzięki któremu można lepiej zrozumieć i przedstawić wiążące go zasady i pojęcia. I to właśnie stanowiło główny zamysł i cel niniejszej rozprawy.Ze „Wstępu”...

Poszczególne rozdziały w założeniu mają w sobie coś z programu. Ich kolejność odpowiada kolejnym etapom kształtowania się fenomenologii obcego, toteż można je czytać jako wprowadzenia albo komentarze do obszerniejszych prac, które już zostały napisane....

Wprowadzenie do fenomenologii Roberta Sokolowskiego pozwala poznać terminologię i idee jednego z ważniejszych kierunków filozoficznych XX wieku. Autor bardzo rzetelnie stara się wyjaśnić, czym jest fenomenologia jako filozofia oraz czym różni się ona od myślenia przedfilozoficznego. Rozwija przykłady fenomenologicznej analizy, bada różne obszary ludzkiego doświadczenia - percepcję, pamięć, wyobraźnię, a także słowa, obrazy i symbole. Wreszcie, aby lepiej zgłębić omawiane zagadnienie, stara się umieścić fenomenologię w aktualnym kontekście, porównuje ją z nowożytnością i postmodernizmem, a także filozofią tomistyczną. Książka napisana jest prostym i żywym językiem, dzięki czemu w sposób jasny i interesujący prezentuje istotne zagadnienia fenomenologii oraz z niezwykłą przenikliwością omawia kluczowe pojęcia, takie jak "intencjonalność", "oczywistość", "konstytucja", "naoczność kategorialna", "świat życia".Prof. Robert Sokolowski, filozof i teolog, jest wykładowcą filozofii na Amerykańskim Uniwersytecie Katolickim (CUA) w Waszyngtonie. W latach 1989-1990 był przewodniczącym Amerykańskiego Towarzystwa Metafizycznego. Interesuje się przede wszystkim fenomenologią i jest autorem wielu publikacji z tej dziedziny, m.in. Husserlian Meditations (1974), Pictures, Quotations, and Distinctions (1992), Obecność eucharystyczna. Studium z teologii fenomenologicznej (1995), Phenomenology of the Human Person (2008)....

W książce tej autor osiąga pełną dojrzałość i samodzielność teoretyczną, rozwijając własną wersję fenomenologii.Zachowany tu zostaje właściwy fenomenologii, choć właśnie swoiście zmodyfikowany, transcendentalny poziom analiz, chroniący je przed możliwością naturalistycznej redukcji....

Fenomenologiczno-krytyczna dyskusja niektórych tradycyjnych tez o byciuTezy średniowiecznej ontologiiTeza ontologii nowożytnej: podstawowymi odmianami bycia są bycie przyrody i bycie duchaPytanie ontologii fundamentalnej o sens bycia w ogóle...

- książka prezentuje podstawowe metody klasycznej fenomenologii, m.in.: analizę intencjonalną, poznanie ejdetyczne, epoche, redukcję transcendentalną, konstytucję - autor klarownie pisze o Husserlu, Heidegerze, Levinasie i Derridzie- celem książki jest wprowadzenie do lektury prac wybitnych fenomenologów i stosowania metody fenomenologicznej- książka zawiera analizę krytyki fenomenologii i prezentuje założenia współczesnej fenomenologii umysłu - „głęboka kompetencja autora znajduje swój wyraz w komunikatywności języka książki oraz jasności i precyzji jej wywodu” (z recenzji prof. Andrzeja Gniazdowskiego)...

Książka Wojciecha Starzyńskiego jest głęboką i fundamentalną monografią, w której autor bada obecność i wpływ neokartezjanizmu we współczesnej fenomenologii francuskiej (J. P. Sartre, M. Merleau-Ponty, E. Levinas, M. Henry, J. L. Marion). Tak zaplanowana monografia jest nowatorskim przedsięwzięciem badawczym nie tylko w obszarze nauki polskiej. Choć bowiem powstały ważne artykuły na temat wpływu filozofii Kartezjusza na E. Husserla, czy innych francuskich fenomenologów, to nie powstała dotąd całościowa monografia tego zagadnienia, podejmująca badania obecności głównych wątków kartezjanizmu w fenomenologii francuskiej. Wątki te nazywa autor za E. Husserlem „drogami kartezjańskimi” lub „neokartezjanizmem”. […] Wojciech Starzyński wykonał w swej monografii olbrzymią i rzetelną pracę naukową, ukazującą w zniuansowany sposób obecność kartezjańskich wątków we współczesnej fenomenologii francuskiej. Jest to monografia nie tylko z dziedziny historii filozofii, ukazująca ciągłość i życie istotnych idei. Rozrysowuje ona ponadto mapę najistotniejszych problemów metafizyki, epistemologii i filozofii człowieka w XX wieku. Jest przykładem rzetelności metodologicznej, która wychodząc od aktualnego stanu badań recepcji kartezjanizmu w fenomenologii francuskiej XX wieku, w oparciu o teksty źródłowe, posuwa daleko naprzód i rozwija ten stan badań. Do książki Starzyńskiego będzie można się odwoływać jak do milowego słupa zarówno w pogłębianiu, jak i poszerzaniu tych badań.(z recenzji)...