[Polskie Wydawnictwo Muzyczne]
Kategoria: MuzykaWysyłka: od ręki
Tom niniejszy, zatytułowany Chopin 2. Uchwycić
nieuchwytne, idzie śladem pierwszego, Chopin. Człowiek,
dzieło, rezonans, dopowiadając jego treść o wątki czekające na
szersze rozwinięcie....
Pełen opis produktu 'Chopin cz.2. Uchwycić nieuchwytne PWM' »
Tom niniejszy, zatytułowany Chopin 2. Uchwycić nieuchwytne, idzie
śladem pierwszego, Chopin. Człowiek, dzieło, rezonans, dopowiadając
jego treść o wątki czekające na szersze rozwinięcie. Jednak,
inaczej niż tamten, nie stanowi całości jednolitej. Powstawał w
wyniku nieustającej fascynacji fenomenem i paradoksem twórczości
autora nokturnów i ballad na przestrzeni minionego
półwiecza.
Zewnętrznym impulsem stawały się najczęściej kolejne sympozja,
kongresy i inne spotkania dotyczące Chopina i romantycznego wieku
uniesień, zapraszające swoim tematem czy myślą przewodnią do
podjęcia wyzwania. W istocie rzeczy, zebrane tu teksty rodziły się
z wewnętrznej potrzeby, z konieczności opozycji wobec wciąż jeszcze
dominującego w myśleniu akademickim ortodoksyjnego poglądu na
muzykę Chopina, na jej kształt, charakter i istotę, redukowane do
właściwości techniczno-formalnych. Powstawały jako rekonesanse
przestrzeni dotychczas nieobjętych naukową interpretacją, jako
próby całości i pełni, ujmowane w perspektywie nowych
humanistycznych metodologii.
Teksty, zespolone prowokującym tytułem Uchwycić nieuchwytne,
stanowią zarazem świadectwo nie chwili, ale drogi. Kolejnych jej
faz, kolejnych przybliżeń odbijających aktualny stan rozeznania
materii przez ich autora i jej odczytania. Zgodnie z naturą rzeczy
poszczególne tematy, aspekty i wątki jawią się jako fazy jakiegoś
work in progress, niekiedy dziwiąc się sobie nawzajem; istotą
interpretacji nie jest przecież osiąganie jakiejś prawdy jedynej,
lecz do niej zbliżanie. Pewne aspekty problematyki niesionej przez
twórczość i osobowość twórczą Chopina pojawiają się więc
wielokrotnie, w postaci podobnej, lecz nie identycznej. Stąd też
niemal refrenicznie dają o sobie znać problemy dla autora
szczególnie znaczące: problem periodyzacji, prowadzący stopniowo do
koncepcji twórczości punktów węzłowych, problem idiomatyki dzieła,
syndromu jego właściwości konstytutywnych, problem odczytywania
ekspresji utworu, stopnia i rodzaju jego podmiotowości, związków z
życiem, problem jego organicznego wpisania w kulturę poprzez akty
znaczącej recepcji.
Nieskończenie obfita i zróżnicowana recepcja muzyki Chopina poprzez
lapidarne wypowiedzi słowne nierzadko celnie trafiające w istotę
rzeczy stała się pomocna przy akcentowaniu książki tej myśli
przewodnich. Myśl naczelna wypowiedziana została już w tytule: u c
h w y c i ć choć część tego, co w tej niepowtarzalnie zniewalającej
muzyce n i e u c hwy t n e.
Mieczysław Tomaszewski
