[impuls]
Kategoria: Nauki medyczne i weterynaryjne >MedycynaWysyłka: od ręki
Książka jest zaproszeniem do rozważań o niepełnosprawności
w relacjach z kulturą. Pierwotnie publikacja stanowiła fragment
części teoretycznej rozbudowanego raportu badawczego realizowanego
w...
Pełen opis produktu 'Niepełnosprawność w kontekstach kulturowych i teoretycznych' »
Książka jest zaproszeniem do rozważań o niepełnosprawności w
relacjach z kulturą. Pierwotnie publikacja stanowiła fragment
części teoretycznej rozbudowanego raportu badawczego realizowanego
w ramach grantu MNiSW nr 0795/B/H03/2007/33, poświęconego stylowi
życia kultury dorosłych torunian z zaburzeniami rozwoju, z
uwzględnieniem ich obrazu świata i samych siebie. Trzystustronicowa
publikacja pod tytułem Etnografia stylu życia kultury dorosłych
torunian z zaburzeniami rozwoju obejmująca badania etnograficzne,
jakie realizowałam w środowisku 50 dorosłych torunian z
zaburzeniami rozwoju, jest również przygotowywana do druku. Po
przemyśleniach oraz sugestiach recenzentów postanowiłam
skonstruować odrębną książkę, opartą na analizach wyników badań i
literatury specjalistycznej, poświęconą wizerunkowi
niepełnosprawności na tle kultury dominującej. Głównym jądrem
niniejszej publikacji jest koniunkcja dwóch słów:
„niepełnosprawność” i „kultura”. Miałam nadzieję pokazać ową
niepełnosprawność w wybranych dziedzinach kulturowego modelu
niepełnosprawności opartego na historycznym uwikłaniu pojęć
„niepełnosprawność” i „kultura”. O czym jest ta książka, podzielona
na trzy rozdziały? Rozdział pierwszy obejmuje treści związane z
relacją niepełnosprawności i kultury, a właściwie kultur. Ilustruje
podejście wobec osób z niepełnosprawnością od czasów
prehistorycznych do XX wieku. Celem rozdziału było szczegółowe
omówienie treści związanych z pozycją osób z niepełnosprawnością i
ich rodzin w kulturze z uwzględnieniem pozycji i działań wobec osób
z niepełnosprawnością i ich rodzin w dwóch systemach totalitarnych:
nazizmie i komunizmie. Koncentrowałam się na dostrzeganiu
prawidłowości i relacji niepełnosprawności w kulturze na planie
szerszym, dotyczącym kontynentów. Nie było moim zamiarem
przedstawienie sytuacji w kulturze polskiej, ponieważ te dane są na
bieżąco opracowywane i publikowane przez znakomitych polskich
pedagogów specjalnych, m.in. W. Dykcika, M. Chodkowską, A.
Krauzego, J. Kruk-Lasocką, S. Sadowską, A. Wojciechowskiego, F.
Wojciechowskiego, M. Zaorską, T. Żółkowską, H. Żuraw i innych.
Swoje analizy chronologiczne relacji niepełnosprawności i kultury
związane z przedstawieniem sytuacji osób z niepełnosprawnością
ograniczyłam do przybliżenia realiów poststalinowskiego Związku
Radzieckiego. Rozdział drugi dotyczy kwestii związanych z kulturową
i naukową reprezentacją niepełnosprawności i zaburzeń rozwoju.
Szczególną uwagę poświęciłam założeniom i zakresowi semantycznemu
wyrażenia „kultura niepełnosprawności” oraz ewolucjom naukowym
deskrypcji i definiowania zaburzeń rozwoju w sferze intelektualnej,
sięgając do A.F. Tredgolda i jego definicji z 1908 roku, a kończąc
na współczesnych definicjach niepełnosprawności intelektualnej
spisanych przez R. Luckasson (1992, 2010) i zespół badaczy.
Wskazane fenomeny w rozdziale drugim analizuję na tle pojęcia
kultury, cytując literaturę specjalistyczną, antropologiczną,
psychologiczną oraz pedagogiczną, w tym etnograficzne badania
własne. W rozdziale trzecim omawiam współczesne koncepcje
teoretyczne opisujące życie osób z zaburzeniami rozwoju i ich
rodzin. Wybrane koncepcje zostały – z wyjątkiem eugeniki oraz
brokeringu kulturowego – implementowane w Polsce. Rozdział ten
stanowi przegląd założeń teoretycznych następujących koncepcji:
eugeniki autorstwa F. Galtona, C. Davenporta, H. Goddarda oraz
normalizacji N. Banka-Mikkelsona i B. Nirjego. Ponadto przedstawiam
koncepcję waloryzacji roli społecznej W. Wolfensbergera i
deinstytucjonalizacji dyskutowanej przez R. Schalocka,
self-adwokaturę i koncepcję niezależnego życia zapoczątkowane przez
E. Robertsa, koncepcję jakości życia autorstwa R. Schalocka oraz
koncepcję brokeringu kulturowego M.A. Jezewski. Do rozdziału
włączyłam również moją autorską koncepcję habilitacji kulturowej
osób dorosłych z zaburzeniami rozwoju, której szkicowe założenia
opublikowałam w 2008 i 2010 roku....
