[impuls]
Kategoria: Książki naukowe>Medycyna>Choroby, leki i terapia>Terapia, opieka nad chorym, rehabilitacja>NiepełnosprawniWysyłka: od ręki
Niniejsza praca ma na celu ukazanie roli edukacji (także edukacji
dorosłych) w pokonywaniu kryzysu życiowego, jakim jest utrata
wzroku, na przykładzie życia osoby ociemniałej. Dla mnie jako
pedagoga, absolwentki...
Pełen opis produktu 'Niepełnosprawność Edukacja Dorosłość' »
Niniejsza praca ma na celu ukazanie roli edukacji (także edukacji
dorosłych) w pokonywaniu kryzysu życiowego, jakim jest utrata
wzroku, na przykładzie życia osoby ociemniałej. Dla mnie jako
pedagoga, absolwentki Podyplomowego Studium Edukacji Dorosłych oraz
Studiów Podyplomowych z Tyflopedagogiki, jest to szansa poznania
czynników, które mogą mieć wpływ na podjęcie nauki przez osoby
dorosłe, zwłaszcza osoby niepełnosprawne, wśród których tylko
kilkanaście procent ma średnie lub wyższe wykształcenie, a wskaźnik
bezrobocia jest bardzo wysoki. Coraz większa liczba
niepełnosprawnych podejmuje naukę na poziomie pomaturalnym i
wyższym, a każda z tych osób ma specyficzne i bardzo indywidualne
potrzeby, uświadomienie i zrozumienie których pomoże w lepszej
współpracy kadry uczącej i dorosłych uczniów niepełnosprawnych. Do
niedawna większość osób niepełnosprawnych kończyła swoją edukację
na poziomie szkoły zawodowej, nie mając możliwości dalszego
kształcenia. Tym bardziej kategoria „dorosłych uczniów
niepełnosprawnych” jest nowym zjawiskiem dla specjalistów edukacji
dorosłych. Badania biografii edukacyjnych dorosłych osób
niepełnosprawnych pozwalają na poznanie biegu ludzkiej edukacji:
etapów, genezy, motywacji, roli rodziny, szkoły i kształcenia poza
instytucjami, skutków i wpływu na całość osobowości uczącego się
oraz jego życiowy sukces. Biografia ukazuje jednostkę jako istotę
edukującą się, dla której edukacja i uczenie się są pomocne w
przezwyciężaniu kryzysu życiowego i stawaniu się „bardziej
człowiekiem”, z uwagi na to, że procesy edukacyjne związane z
rozwojem wpisane są w istotę człowieczeństwa. Niniejsza praca jest
również próbą przybliżenia sylwetki osoby, dla której edukacja jest
celem życia. Pisząc biografię edukacyjną, chciałam pokazać
Człowieka, pokazać więcej niż dwa wymiary, które dostrzega
większość osób pełnosprawnych, myśląc o osobach niepełnosprawnych –
wymiar bohatera albo pacjenta. Chciałam pokazać osobę zaradną,
ambitną, inteligentną, ciekawą świata i zarażoną bakcylem edukacji,
który – mam nadzieję – jest nieuleczalny (por. Belzyt, 2002). Praca
ta jest także w pewnej mierze próbą zmierzenia się z własnym
doświadczeniem życiowym – badaczki i wolontariuszki osoby
niewidomej....