Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Rozprawa przedstawia analizę porównawczą procesu intelektualnego i procesu realizmu wizualnego w rysunku osób dorosłych z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i umiarkowanym. Przeprowadzone badania dotyczyły zakresu umiejętności samodzielnego wykorzystania posiadanej wiedzy na temat wyglądu drzewa u osób z różnym stopniem niepełnosprawności intelektualnej. Mierzonym i analizowanym statystycznie wskaźnikiembył poziom precyzji odwzorowania rzeczywistego obrazu drzewa.?Monografia przedstawia różnorodne koncepcje i wielkość obszarów istotnych dla teorii i praktyki współczesnej pedagogiki specjalnej. Z całym przekonaniem rekomenduję książkę naukowcom zajmującym się badaniami z obszaru pedagogiki osób niepełnosprawnych intelektualnie, terapeutom, nauczycielom, a także studentom pedagogiki specjalnej?. Prof. UKSW dr hab. Jadwiga Kuczyńska-Kwapisz?Praca napisana została z pozycji pedagogiki specjalnej i dotyczy w szczególności zagadnień bliskich poszukiwaniom badawczym w obszarze andragogiki specjalnej. Trafnie wpisuje się też do dorobku nauk o sztuce oraz edukacji artystycznej w zakresie sztuk plastycznych. W moim przekonaniu jest to znaczący wkład do dorobku polskiej andragogiki specjalnej. Bardzo wysoko oceniam merytoryczne oraz metodologiczne walory recenzowanej książki?. Prof. zw. dr hab. Jerzy Stochmiałek

Seria Pracuję z kartami przez cały rok przeznaczona jest dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym, ze sprzężeniami oraz mających trudności w uczeniu się. Materiał opracowano z uwzględnieniem zmian zachodzących w przyrodzie, ważnych wydarzeń oraz cyklu życia człowieka. Podręcznik oraz karty pracy są zgodne z podstawą programową MEN.

Teczka 3: WIOSNA to propozycja pomocy dydaktycznej dla nauczycieli, pedagogów i terapeutów pracujących z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym, ze sprzężeniami oraz z dziećmi mającymi trudności w uczeniu się. Karty mogą być wykorzystywane przez rodziców do pracy z dziećmi w domu w celu podtrzymania ciągłości procesu edukacyjnego, a także jako urozmaicenie codziennych zajęć.Układ kart oraz forma i treść ćwiczeń dostosowane są do rozkładu materiału, którym posługują się nauczyciele i terapeuci pracujący z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie oraz są zgodne z podstawą programową MEN z 23 grudnia 2008 roku.

Autorki recenzowanej pracy, koncentrując swoją uwagę na dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zamykają koncept pracy w dwóch rozdziałach, w których - w odwołaniu do badań własnych ujawniających osobisty punkt widzenia osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z ich najbliższego otoczenia - poszerzają perspektywę naukowego opisu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, dopełniają naukowe spojrzenie na realizacje ról kobiety i mężczyzny w dorosłości, zabierają głos w dyskusji o instytucjonalnej opiece dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną..Z recenzji do hab. Sławomiry Sadowskiej

Edukacja religijna osób z niepełnosprawnością intelektualną.Studium pedagogiczno - religijne.Biblioteka Wydziału Teologii t. 38

Podstawowym zagadnieniem niniejszej książki uczyniłyśmy osobę z niepełnosprawnością intelektualną oraz miejsce, jakie zajmuje ona w dzisiejszej rzeczywistości. Zasadniczym celem publikacji jest podjęcie analizy teoretycznej o charakterze pedagogiczno-etycznym nad istotą ludzką doświadczającą niepełnosprawności intelektualnej, jej sytuacji w globalnym świecie, problemami, z którymi się zmaga w ujęciu wieloaspektowym. Tak sformułowany cel wymaga wskazania na implikacje pedagogiczne, wynikające z różnorodnych problemów (prawnych, społecznych, moralnych). Równocześnie książka stawia sobie za cel określenie roli wychowania i pedagogiki w przygotowaniu człowieka do respektowania godności osobowej każdej istoty ludzkiej, w każdym stadium rozwoju.Ze Wstępu

Rozważania podjęte w tej publikacji zmierzają do odpowiedzi na pytanie jak we współczesnym społeczeństwie polskim ?mówiona? jest niepełnosprawność intelektualna w dyskursach uruchamianych w sytuacjach publicznych i prywatnych oraz ukazują konfrontację indywidualnej i społecznej wizji niepełnosprawności. W swoich rozważaniach autorka kwestionuje istniejącą w społecznych konstrukcjach ?oczywistość? niepełnosprawności intelektualnej i pewną ?naturalność? sytuacji egzystencjalnej w jakiej są owe osoby i ich rodziny społecznie lokowane. Ta ?oczywistość? niepełnosprawności intelektualnej i ?naturalność? miejsc świata życia tych osób jest ukazana w książce jako efekt dyskursywnej konstrukcji. Postawiona w publikacji teza, że rzeczywistość społeczna jest konstruowana przez dyskurs (rozumiany jako użycie języka i działanie społeczne), który jest kluczowym czynnikiem w społecznej konstrukcji życia społecznego i ważnym elementem relacji władzy, pozwala autorce spojrzeć na język i jego zniewalającą moc, jako na narzędzie dominacji i wykluczania lub emancypacji. W części teoretycznej niepełnosprawność intelektualna została osadzona w kontekście szeroko rozumianej inności, ukazane zostały również mechanizmy wykluczania Obcego (m.in. koncepcje Z. Baumana, M. Foucaulta, E. Goffmana). Pojęcie dyskursu autorka umiejscowiła w perspektywie poststrukturalnych teorii (m.in. M. Foucaulta, P. Bourdieu, E. Laclau). Zaprezentowany w książce projekt badawczy osadzono w jakościowej strategii badań, zastosowana została krytyczna analiza dyskursu i metoda biograficzna. Krytycznej analizie dyskursu autorka poddała m. in. treści wypowiedzi osób publicznych, zawartość popularnych periodyków, które potraktowała jako nośniki i jednocześnie narzędzia konstruowania dyskursu publicznego. Analizom poddane zostały także narracje rodziców, terapeutów i dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną. Poruszane w książce problemy, dotyczące konfrontacji osobistej i społecznej wizji niepełnosprawności intelektualnej są niezwykle ważne w pedagogice specjalnej, zwłaszcza gdy odnosi się je do aktualnego kontekstu społecznego, aktualnej sytuacji zmiany ponowoczesnej, globalizacyjnej, systemowej. Ważnymi elementami książki są także: ukazanie interdyscyplinarnego spojrzenia na problematykę ról społecznych osoby z niepełnosprawnością intelektualną, wyszczególnienie nurtów dyskursu niepełnosprawności intelektualnej, przyjęte metody badawcze (krytyczna analiza dyskursu i metoda biograficzna) i zwrócenie uwagi na społeczno-kulturową konstrukcję niepełnosprawności, na fakt konstruowania niepełnosprawności intelektualnej przez dyskurs publiczny.

Autorka przedstawia programy i metody animowania więzi dziecka z rodziną czy rówieśnikami, a także działania mające na celu budowanie poczucia własnej wartości oraz rozwijanie aktywności twórczej. Prezentowane eksperymenty ukazują potencjał dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz sposoby jego rozwijania przez nauczycieli i terapeutów.

?Autyzm a niepełnosprawność intelektualna i opóźnienie w rozwoju? to książka, która dokładnie definiuje, czym jest, a czym nie jest zaburzenie autystyczne. Autor, opierając się na najnowszych klasyfikacjach zaburzeń, doniesieniach z literatury przedmiotu oraz własnych badaniach, charakteryzuje autyzm, różnicując go od innych deficytów rozwoju oraz takich zaburzeń, jak zespół Aspergera, Retta czy zespół Krzywego Chromosomu X.Dzięki zawartym w książce opisom cech autyzmu oraz zaproponowanej przez autora Skali Oceny Zaburzeń Autystycznych możliwa jest właściwa diagnoza tego zaburzenia oraz zaplanowanie potrzebnej danemu dziecku terapii. Warte podkreślenia jest także podejście prezentowane przez Jacka Błeszyńskiego, który postuluje głęboko humanistyczne rozumienie autyzmu, będące jednocześnie rozumieniem człowieka i podkreśleniem jego potencjału.

Książka jest o miłości, o bliskich, intymnych relacjach partnerskich i małżeńskich, o rodzicielstwie, a narratorami są osoby głębiej niepełnosprawne intelektualnie. Zawiera aktualną wiedzę na temat partnerstwa, małżeństwa i rodzicielstwa osób głębiej niepełnosprawnych intelektualnie. Badania pozwoliły zauważyć, że partnerstwo, małżeństwo i rodzicielstwo dla wszystkich badanych par stanowiło wartość ? różnie przeżywaną, w rozmaity sposób postrzeganą, odmiennie realizowaną. Pozwoliły również na analizę w głąb ludzkich przeżyć, pragnień, ograniczeń, frustracji, radości i marzeń.Partnerstwo i rodzicielstwo osób niepełnosprawnych jest drogą skomplikowaną, niejednoznaczną, ale też pełną pięknych uczuć, nadziei, miłości, odkrywania w sobie najlepszych cech. Życie w diadzie, tak trudne do stworzenia, stało się mimo wszystko udziałem kilkudziesięciu osób, o których napisałem tę książkę, i chcę im podziękować za możliwość udziału przez krótką chwilę w ich codzienności.

Jest to jedna z części serii Poznaję i rozumiem świat. Cała seria składa się z 4 teczek i przewodnika dla nauczyciela. Komplet Poznaję i rozumiem świat zaplanowany jest na jeden rok szkolny.Publikacja jest przeznaczona dla nauczycieli i terapeutów pracujących z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną oraz sprzężeniami w przedszkolach specjalnych i integracyjnych oraz zespołach rewalidacyjno-wychowawczych. Materiał może być także wykorzystywany w pracy z dziećmi wymagającymi wczesnego wspomagania rozwoju.Praca z kartami angażuje zmysły, w szczególności zmysł dotyku (malowanie palcami, praca z wykorzystaniem różnorodnych mas i materiałów, rozsmarowywanie kleju palcami). Wielkość i realizm materiału graficznego ułatwi dziecku przejście z konkretnych przedmiotów na kartę pracy.

Książka Hanny Olechnowicz - jednego z największych w Polsce autorytetów w dziedzinie - podejmuje bardzo ważny problem aktywizacji dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Autorka przedstawia programy i metody animowania więzi dziecka z rodziną czy rówieśnikami, a także działania mające na celu budowanie poczucia własnej wartości oraz rozwijanie aktywności twórczej. Prezentowane eksperymenty ukazują potencjał dzieci z niepełnosprawnością intelektualną oraz sposoby jego rozwijania przez nauczycieli i terapeutów.Książka jest kopalnią pomysłów, jak pobudzać aktywność dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w zakresie interakcji z rodzicami i rówieśnikami, jak budować ich samoocenę i poczucie własnej wartości, jak wyrywać z apatii, bezczynności, łagodzić zaburzenia emocjonalne, uczyć sprawstwa i płynącej z tego satysfakcji oraz rozwijać twórczość i chęć działania.Z recenzji prof. dr hab. Anny Firkowskiej-Mankiewicz

"Polecana książka stanowi treściwe kompendium wiedzy o najczęstszych rodzajach niepełnosprawności. W sposób syntetyczny przedstawia specyfikę danego rodzaju zaburzenia, symptomy, przyczyny, sposób diagnozowania oraz formy pomocy. Jest interesująca i pożyteczna, przyda się zarówno do studiowania tych zagadnień, jak i w pracy zawodowej z osobami niepełnosprawnymi".Prof. zw. dr hab. Marta Bogdanowicz"Polecana książka stanowi treściwe kompendium wiedzy o najczęstszych rodzajach niepełnosprawności. W sposób syntetyczny przedstawia specyfikę danego rodzaju zaburzenia, symptomy, przyczyny, sposób diagnozowania oraz formy pomocy. Jest interesująca i pożyteczna, przyda się zarówno do studiowania tych zagadnień, jak i w pracy zawodowej z osobami niepełnosprawnymi".Prof. zw. dr hab. Marta Bogdanowicz

Z recenzji prof. dr hab. Anny Izabeli Brzezińskiej: Praca Pani dr Aleksandry Zawiślak za jednym zamachem łamie trzy stereotypy. Pokazuje, iż osoby doświadczające różnych ograniczeń w związku z deficytami o charakterze poznawczym (intelektualnym) mogą, po pierwsze, jako osoby badane dostarczać rzetelnych i trafnych informacji o swojej sytuacji. Po drugie, badanie dorosłych ujawnia dane nakazujące zmienić obraz funkcjonowania osoby z niepełnosprawnością intelektualną w porównaniu z osobami sprawnymi (różnice między tymi dwiema grupami w wielu przypadkach wcale nie były statystycznie istotne albo były niewielkie). I po trzecie, zaproponowane przez Autorkę modele ?optymalizacji? jakości życia w moim przekonaniu odnoszą się w takim samym stopniu do osób sprawnych, jak i nie w pełni sprawnych pod względem intelektualnym. Konkludując ? badania pokazują, iż nie tak wiele w gruncie rzeczy dzieli osoby sprawne od niepełnosprawnych, a Au­torka wskazuje w wielu przypadkach na czynniki niespecyficzne, wspólne dla obu grup, gdy poszukuje wyznaczników wysokiego poziomu jakości życia, szczególnie w wymiarze obiektywnym.

W książce poddano analizie postawy pedagogów specjalnych wobec seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim oraz głębszym. Uwzględniono wymiar emocjonalno-wartościujący, poznawczy, behawioralny oraz kontekst tych postaw w postaci kompetencji osobowych. Wydaje się, że poznawcza wartość pracy wyraża się w wielorakości ujęcia poruszonej problematyki. Analiza badań własnych stanowiła kontynuacje rozważań podjętych w części teoretycznej, w której starano się wykazać istotę i złożoność zagadnień niepełnosprawności i seksualności, zwłaszcza w jej wymiarze normatywnym i definicyjnym. Stanowiła również dopełnienie studiów poświeconych roli pedagoga specjalnego, a prowadzonych w kontekście współczesnych paradygmatów pedagogiki. Dokonane analizy, tak literaturowe, jak i empiryczne, implikują kwestie praktyczne, zwłaszcza z zakresu przygotowania i funkcjonowania zawodowego oligofrenopedagogów. Można mieć nadzieję, że opracowanie stanie się przyczynkiem do dalszych eksploracji pogłębiających problematykę, ale nade wszystko do refleksji, których skutki pozwolą optymalizować proces wspierania niepełnosprawnych w doświadczaniu własnej seksualności.

Jak powinna wyglądać i na czym opierać się diagnoza dziecka z niepełnosprawnością intelektualną? Co to jest wczesna interwencja i czym się różni od wczesnego wspomagania rozwoju? Jakie przedszkole będzie najlepsze dla dziecka z niepełnosprawnością intelektualną? Jakie możliwości edukacyjne ma do wyboru uczeń z lekką niepełnosprawnością intelektualną, a jakie z umiarkowanym lub znacznym stopniem niepełnosprawności intelektualnej? Co to są zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze dla dzieci i młodzieży z głębokim stopniem niepełnosprawności intelektualnej? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań przyniesie lektura książki.Z recenzji prof. dr hab. Marzenny Zaorskiej, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu:(...) wyrażam pełne przekonanie, że recenzowane opracowanie przyczyni się do lepszych i bardziej efektywnych działań realizowanych w instytucjach edukacyjnych, a wyznaczanych przez obowiązujące unormowania prawa oświatowego, których adresatem są uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną. Ponadto pozwoli nauczycielom pracującym w szkolnictwie ogólnodostępnym, integracyjnym i specjalnym działać w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb konkretnego ucznia, w oparciu o podbudowę teoretyczną i praktyczną.

Publikacja ta powstała z myślą o nauczycielach klas integracyjnych, ośrodków szkolno-wychowawczych, szkół masowych prowadzących zajęcia rewalidacyjne, a także o specjalistach pracujących na co dzień z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną. Może być wykorzystana podczas tworzenia Indywidualnych Programów Edukacyjno-Terapeutycznych dla uczniów posiadających orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim, orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania; uczniów posiadających opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, orzekającej o różnego typu trudnościach w nauce oraz zaburzeniach w zachowaniu, wynikających z deficytów rozwojowych. Charakter publikacji umożliwia wykorzystywanie różnorodnych rozwiązań merytoryczno-metodycznych, swobodny dobór materiału, metod oraz form pracy wspomagających proces nauczania i wychowania.

Autorki recenzowanej pracy, koncentrując swoją uwagę na dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zamykają koncept pracy w dwóch rozdziałach, w których ? w odwołaniu do badań własnych ujawniających osobisty punkt widzenia osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z ich najbliższego otoczenia ? poszerzają perspektywę naukowego opisu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, dopełniają naukowe spojrzenie na realizację ról kobiety i mężczyzny w dorosłości, zabierają głos w dyskusji o instytucjonalnej opiece dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną.Dorota Krzemińska i Iwona Lindyberg zaznaczają we wstępie, że teksty zaprezentowane w opracowaniu, choć z założenia są w pewnym rozproszeniu, to jednak scala je pewna przemyślana konstrukcja. Warto docenić tę konstrukcję ? rozdziały napisane przez każdą z Autorek z osobna dopełniają się w nakreślonych powyżej wątkach, tworząc interesującą całość budzącą refleksję nad tytułową dorosłością osób z niepełnosprawnością intelektualną. [?][?] wyrażam przekonanie, że książka może budzić zainteresowanie czytelników. Intelektualne intencje, które odczytuję w jej treści, to upominanie się o zwrot w myśleniu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną i relacje uwzględniające równość podmiotów, oparte na uważnym wsłuchiwaniu się w głos samych niepełnosprawnych. Z recenzji dr hab. Sławomiry Sadowskiej, prof. UG

Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. [?] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie ?zdolności do dyskursu? osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim ?normalności?, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym sensie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. [?] We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. [?] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause(fragment recenzji)

Omówione zagadnienia: problemy osobowości i zachowania się osób z niepełnosprawnością intelektualną, problemy rodzin osób z niepełnosprawnością intelektualną, problemy edukacji integracyjnej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną.