Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytuł Uznanie dorosłości człowieka z niepełnosprawnością Podtytuł Studium socjopedagogiczne narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębszym Autor Iwona Myśliwczyk Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-8095-652-0 Rok

Tytuł Seks i niepełnosprawność - doświadczenia seksualne osób z niepełnosprawnością intelektualną Autor Remigiusz J. Kijak Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-233-3 Rok wydania 2009

O seksualności człowieka napisano wiele znakomitych prac naukowych i popularnych. Stała się przedmiotem zainteresowań badaczy z różnych dziedzin i dyscyplin, a studia nad nią obejmowały zarówno obiektywny, jak i subiektywny wymiar. Prowadzone analizy dały sposobność poznania mechanizmów kształtowania seksualności oraz jej specyfikacji w procesie rozwoju osobniczego, a jednocześnie ustalenia czynników różnicujących w wymiarze intra- i interindywidualnym. Wzrost liczby badań z zakresu nauk społecznych pozwolił na zrozumienie jej subiektywnego wymiaru, z charakterystyczną dla niego kategorią doświadczeń, oraz opisanie znaczenia seksualności w kontekście przebiegu życia człowieka i jego poszczególnych sfer. Szeroko rozumiana seksualność obejmuje biologiczny i psychospołeczny wymiar funkcjonowania j ednostki. Z jej realizacją wiąże się podejmowanie określonych ról społecznych, spełnianie cenionych wartości, doświadczanie emocji i uczuć....

Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. […] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie „zdolności do dyskursu” osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim „normalności”, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym senesie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. […] We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. […] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause(fragment recenzji)...

Autorki recenzowanej pracy, koncentrując swoją uwagę na dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zamykają koncept pracy w dwóch rozdziałach, w których - w odwołaniu do badań własnych ujawniających osobisty punkt widzenia osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z ich najbliższego otoczenia - poszerzają perspektywę naukowego opisu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, dopełniają naukowe spojrzenie na realizacje ról kobiety i mężczyzny w dorosłości, zabierają głos w dyskusji o instytucjonalnej opiece dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną..Z recenzji do hab. Sławomiry Sadowskiej

Rozważania podjęte w tej publikacji zmierzają do odpowiedzi na pytanie jak we współczesnym społeczeństwie polskim ?mówiona? jest niepełnosprawność intelektualna w dyskursach uruchamianych w sytuacjach publicznych i prywatnych oraz ukazują konfrontację indywidualnej i społecznej wizji niepełnosprawności. W swoich rozważaniach autorka kwestionuje istniejącą w społecznych konstrukcjach ?oczywistość? niepełnosprawności intelektualnej i pewną ?naturalność? sytuacji egzystencjalnej w jakiej są owe osoby i ich rodziny społecznie lokowane. Ta ?oczywistość? niepełnosprawności intelektualnej i ?naturalność? miejsc świata życia tych osób jest ukazana w książce jako efekt dyskursywnej konstrukcji. Postawiona w publikacji teza, że rzeczywistość społeczna jest konstruowana przez dyskurs (rozumiany jako użycie języka i działanie społeczne), który jest kluczowym czynnikiem w społecznej konstrukcji życia społecznego i ważnym elementem relacji władzy, pozwala autorce spojrzeć na język i jego zniewalającą moc, jako na narzędzie dominacji i wykluczania lub emancypacji. W części teoretycznej niepełnosprawność intelektualna została osadzona w kontekście szeroko rozumianej inności, ukazane zostały również mechanizmy wykluczania Obcego (m.in. koncepcje Z. Baumana, M. Foucaulta, E. Goffmana). Pojęcie dyskursu autorka umiejscowiła w perspektywie poststrukturalnych teorii (m.in. M. Foucaulta, P. Bourdieu, E. Laclau). Zaprezentowany w książce projekt badawczy osadzono w jakościowej strategii badań, zastosowana została krytyczna analiza dyskursu i metoda biograficzna. Krytycznej analizie dyskursu autorka poddała m. in. treści wypowiedzi osób publicznych, zawartość popularnych periodyków, które potraktowała jako nośniki i jednocześnie narzędzia konstruowania dyskursu publicznego. Analizom poddane zostały także narracje rodziców, terapeutów i dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną. Poruszane w książce problemy, dotyczące konfrontacji osobistej i społecznej wizji niepełnosprawności intelektualnej są niezwykle ważne w pedagogice specjalnej, zwłaszcza gdy odnosi się je do aktualnego kontekstu społecznego, aktualnej sytuacji zmiany ponowoczesnej, globalizacyjnej, systemowej. Ważnymi elementami książki są także: ukazanie interdyscyplinarnego spojrzenia na problematykę ról społecznych osoby z niepełnosprawnością intelektualną, wyszczególnienie nurtów dyskursu niepełnosprawności intelektualnej, przyjęte metody badawcze (krytyczna analiza dyskursu i metoda biograficzna) i zwrócenie uwagi na społeczno-kulturową konstrukcję niepełnosprawności, na fakt konstruowania niepełnosprawności intelektualnej przez dyskurs publiczny.

Książka jest o miłości, o bliskich, intymnych relacjach partnerskich i małżeńskich, o rodzicielstwie, a narratorami są osoby głębiej niepełnosprawne intelektualnie. Zawiera aktualną wiedzę na temat partnerstwa, małżeństwa i rodzicielstwa osób głębiej niepełnosprawnych intelektualnie. Badania pozwoliły zauważyć, że partnerstwo, małżeństwo i rodzicielstwo dla wszystkich badanych par stanowiło wartość ? różnie przeżywaną, w rozmaity sposób postrzeganą, odmiennie realizowaną. Pozwoliły również na analizę w głąb ludzkich przeżyć, pragnień, ograniczeń, frustracji, radości i marzeń.Partnerstwo i rodzicielstwo osób niepełnosprawnych jest drogą skomplikowaną, niejednoznaczną, ale też pełną pięknych uczuć, nadziei, miłości, odkrywania w sobie najlepszych cech. Życie w diadzie, tak trudne do stworzenia, stało się mimo wszystko udziałem kilkudziesięciu osób, o których napisałem tę książkę, i chcę im podziękować za możliwość udziału przez krótką chwilę w ich codzienności.

Autorki recenzowanej pracy, koncentrując swoją uwagę na dorosłości osób z niepełnosprawnością intelektualną, zamykają koncept pracy w dwóch rozdziałach, w których ? w odwołaniu do badań własnych ujawniających osobisty punkt widzenia osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób z ich najbliższego otoczenia ? poszerzają perspektywę naukowego opisu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną, dopełniają naukowe spojrzenie na realizację ról kobiety i mężczyzny w dorosłości, zabierają głos w dyskusji o instytucjonalnej opiece dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną.Dorota Krzemińska i Iwona Lindyberg zaznaczają we wstępie, że teksty zaprezentowane w opracowaniu, choć z założenia są w pewnym rozproszeniu, to jednak scala je pewna przemyślana konstrukcja. Warto docenić tę konstrukcję ? rozdziały napisane przez każdą z Autorek z osobna dopełniają się w nakreślonych powyżej wątkach, tworząc interesującą całość budzącą refleksję nad tytułową dorosłością osób z niepełnosprawnością intelektualną. [?][?] wyrażam przekonanie, że książka może budzić zainteresowanie czytelników. Intelektualne intencje, które odczytuję w jej treści, to upominanie się o zwrot w myśleniu o osobach z niepełnosprawnością intelektualną i relacje uwzględniające równość podmiotów, oparte na uważnym wsłuchiwaniu się w głos samych niepełnosprawnych. Z recenzji dr hab. Sławomiry Sadowskiej, prof. UG

Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. [?] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie ?zdolności do dyskursu? osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim ?normalności?, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym sensie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. [?] We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. [?] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause(fragment recenzji)

Omówione zagadnienia: problemy osobowości i zachowania się osób z niepełnosprawnością intelektualną, problemy rodzin osób z niepełnosprawnością intelektualną, problemy edukacji integracyjnej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną.

O seksualności człowieka napisano wiele znakomitych prac naukowych i popularnych. Stała się przedmiotem zainteresowań badaczy z różnych dziedzin i dyscyplin, a studia nad nią obejmowały zarówno obiektywny, jak i subiektywny wymiar. Prowadzone analizy dały sposobność poznania mechanizmów kształtowania seksualności oraz jej specyfikacji w procesie rozwoju osobniczego, a jednocześnie ustalenia czynników różnicujących w wymiarze intra- i interindywidualnym. Wzrost liczby badań z zakresu nauk społecznych pozwolił na zrozumienie jej subiektywnego wymiaru, z charakterystyczną dla niego kategorią doświadczeń, oraz opisanie znaczenia seksualności w kontekście przebiegu życia człowieka i jego poszczególnych sfer. Szeroko rozumiana seksualność obejmuje biologiczny i psychospołeczny wymiar funkcjonowania j ednostki. Z jej realizacją wiąże się podejmowanie określonych ról społecznych, spełnianie cenionych wartości, doświadczanie emocji i uczuć.

Katarzyna Parys podjęła wyzwanie zmagania się z obszarem badawczym, w który pedagodzy specjalni wkraczają incydentalnie. Złożoność zjawiska kreatywności uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim zdecydowała się rozważyć w szerokiej perspektywie, nakreślając program badawczy tak, by objąć uwagą badawczą różnorodne czynniki mogące mieć znaczenie dla kreatywności dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Interesujące pole badań, szeroko zakrojony program badawczy, jak również prowadzone analizy świadczą o tym, że Autorka nie tylko odważnie podejmuje wyzwania badawcze, ale także wykazuje wysokie kompetencje badawcze, sprawnie porusza się po literaturze przedmiotu i ? co ważne ? potrafi przeprowadzić czytelnika zarówno przez dotychczasowe dociekania badawcze w badanym polu, jak i teoretyczne koncepty.z recenzji dr hab. Sławomiry Sadowskiej, prof. UG [?] bardzo wysoko oceniam pomysł badawczy i cel przedłożonej do recenzji pracy. Być może nie stanie się ona jeszcze opracowaniem przełomowym w zakresie myślenia o edukacji uczniów niepełnosprawnych intelektualnie, ale bez wątpienia dostarcza wielu interesujących tez, treści, spójnej wiedzy, zachęcając do dalszych badań [?] oraz zmiany utartych poglądów ? nie tylko tych rozpowszechnionych w wiedzy potocznej, ale także konsekwentnie powielanych w obszarze wiedzy naukowej.z recenzji dra hab. Zenona Gajdzicy, prof. UŚ

Jednym z trudniejszych tematów pozostaje bez wątpienia temat choroby i niepełnosprawności, zwłaszcza jeżeli dotyka ona osoby nam bliskie. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom znacznej części naszych czytelników, proponujemy najnowszą publikację naszej Oficyny ? Osobę z niepełnosprawnością intelektualną Ewy Zasępy. Książka jest skierowana do wszystkich tych, którzy na co dzień borykają się z trudnościami, jakimi najeżona jest opieka na niepełnosprawnym członkiem rodziny. Zasępa podchodzi do tematu kompleksowo; nie tylko wyjaśnia teoretyczną stronę zagadnienia, analizując terminologię, ich historię oraz dane statystyczne, ale i przybliżając zasady diagnozowania niepełnosprawności intelektualnej tudzież zachowania przystosowawczego, by wreszcie skupić się na charakterystyce przebiegu procesów poznawczych: pamięci, uwagi, spostrzegania, myślenia i funkcji wykonawczych.Monografia poświęcona jest osobom z niepełnosprawnością intelektualną, ich doświadczeniom życiowym.

Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych. [?] Praca Doroty Krzemińskiej odchodzi od jednostronnej oceny, nazwę to umownie ?zdolności do dyskursu? osób z niepełnosprawnością intelektualną, a przybliża nas do poznania samej istoty tego dyskursu. Inaczej mówiąc, z normatywnego, dyscyplinującego, obnażającego deficyty, naznaczającego, itd. spojrzenia na język niepełnosprawnych, poszukuje w nim ?normalności?, specyficznego kodu językowego podzielanych przez ludzi znaczeń, symboli, uczuć, emocji. W pewnym senesie praca ta jest zaprzeczeniem, a przynajmniej podaniem w wątpliwość jednoznacznej tezy o trudnościach osób z niepełnosprawnością intelektualną do wyrażania swoich myśli i rozumienia innych. [?] We wnioskach z badań Dorota Krzemińska podważa ugruntowane przekonanie, że opóźnienie czy utrudnienie mowy osób głębiej upośledzonych uniemożliwia im komunikowanie się z innymi, w tym też współkonstruowanie dyskursu. W swoich badaniach krok po kroku wykazuje, że osoby te, pomimo ograniczonego kodu językowego, są w stanie przekazywać treści pozwalające odbudowywać wiedzę o rzeczywistości, w której żyją i którą kreują. [?] Inaczej mówiąc, badania Doroty Krzemińskiej wychodzą nie tyle poza to, co wypowiedziane, ile bardziej poza to, co usłyszane z perspektywy poprawności językowej. Poza tą poprawnością, której ramy wyznacza pełnosprawność, jest bowiem inny świat komunikacji osoby radzącej sobie z niepełnosprawnością. To dostrzeżenie owej zdolności jest najlepszą rekomendacją wydawniczą dla tej książki.prof. zw. dr hab. Amadeusz Krause(fragment recenzji)

Tytuł niniejszej pracy: Usłyszeć polifonię. Tożsamości zawodowe pedagogów specjalnych pracujących z osobami z niepełnosprawnością intelektualną – odwołuje się do pojęcia „polifonia”. Pragnąłbym w ten sposób zasugerować możliwość przeniesienia znaczeń, które gromadzi wokół siebie ten termin w obszarze muzyki, na opisywane zagadnienia, obudzić skojarzenia, tak aby mogły one stanowić punkt wyjścia do refleksji związanych z tymi znaczeniami. Nawiązanie do wielogłosowości, bardzo naturalnej, charakterystycznej dla ludzkiej kultury techniki „równoczesnego prowadzenia dwóch lub więcej głosów, z których każdy jest całkowicie niezależny od drugiego, choć pozostaje z nim w ściśle określonych relacjach harmonicznych” (Orawski 2010, s. 18), ma na celu nie tylko podkreślenie wielości, różnorodności tożsamości zawodowych pedagogów specjalnych, lecz także zwrócenie uwagi na to, że wspomniana różnorodność jest w stanie tworzyć harmonię, a przy tym prowadzić do synergii działań i nie przeradzać się w kakofonię. Warunkiem do tego niezbędnym jest umiejętność słyszenia własnego głosu oraz głosów pozostałych śpiewających. Kształtowanie bowiem tożsamości zawodowej może się okazać bezskuteczne, gdy będzie utożsamiane z bezrefleksyjnym dążeniem do autonomii zupełnej lub z nadmiernym krytycyzmem wobec zastanej rzeczywistości. Wymaga z jednej strony, jak podkreśla H. Kwiatkowska (2005, s. 166), uświadomienia „granic własnego sprawstwa, zrozumienia i przyjęcia do wiadomości, że są zaawansowane procesy rozwoju, wobec których należy wykazać pokorę”, z drugiej – niezbędnego zorientowania społecznego, osadzenia działań w orientacjach społecznych (por. Kwiatkowska 2005, s. 166–167), współdziałania – współbrzmienia z innymi ludźmi....

Tytuł Trudne drogi adaptacji Podtytuł Wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współc Autor Beata Cytowska Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-8095-935-4 Rok

Tytuł Niepełnosprawność intelektualna i praca Autor Agnieszka Woynarowska Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-8095-966-8 Rok wydania 2020 Wydanie 1 Liczba

Tytuł Konstruowanie umysłowej reprezentacji świata Podtytuł Diagnoza, możliwości rozwojowe i edukacyjne dzieci z lekką niepełnosprawnością intelektualną w aspekcie stałości i zmienności w pedagogice specjalnej Autor Joanna Głodkowska Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-068-1 Rok

Publikacja dr Doroty Krzemińskiej porusza zagadnienia, którym w literaturze pedagogiki specjalnej poświęcono niewiele uwagi. Kwestia porozumiewania się osób z niepełnosprawnością intelektualną traktowana była dotychczas głównie w kontekście trudności i deficytów komunikacyjnych.