Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Opis - W dniu 31 sierpnia 1939 r. wieczorem rodzina Cisków - Stanisław z żoną Anielą, kilkuletnią córką Bronią i niespełna rocznym synkiem Andrzejem wprowadzili się do swojego nowo wybudowanego domu na kolonii Daszyńskiego w Pszczynie. Następnego dnia po południu nie było już w nim nikogo - wojna wygoniła ich wszystkich, jak tysiące innych, aż na nieludzką ziemię. Ta książka to niezwykła relacja z życia jednej rodziny spośród setek tysięcy Polaków deportowanych w głąb Rosji. Jest zapisem wspomnień Andrzeja Ciska ukazanych z perspektywy małego dziecka. Daje to przejmujący i autentyczny obraz, w którym rzeczy okrutne i pełne grozy oglądamy jako zwykłą codzienność, i to dopiero jest straszne. Książka uzupełniona jest o krótki opis losów Ojca, który przeżył jeszcze gehennę łagrów oraz koleje życia wielu spotkanych po drodze zesłańców, aż po czasy współczesne. To rzecz o ludziach rzadko spotykanego już formatu. Andrzej Marceli Cisek W czasie wojny został wraz z rodzicami i siostrą zesłany na Ural. Z wykształcenia jest inżynierem z dziedziny elektroniki medycznej. Studiował na Uniwersytecie i Politechnice Warszawskiej oraz New York Polytechnic Institute. W 1972 roku odmówił powrotu do PRL z powodów politycznych. Po rocznym pobycie we Włoszech i Francji osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, gdzie po pięciu latach rozłąki połączył się z rodziną. Wraz z żoną Danutą prowadzili w USA dom otwarty dla opozycji niepodległościowej i działali w Instytucie Piłsudskiego w Nowym Jorku. Po śmierci swego przyjaciela, wybitnego polskiego historyka, Jerzego Łojka, ufundowali Nagrodę Jego Imienia. Był założycielem i pierwszym koordynatorem stowarzyszenia Americans for Independent Poland. Żona przez ostatnie dziesięć lat pracowała jako Global Marketing Director w jednym z największych wydawnictw amerykańskich i równocześnie jako wolontariusz pełniła funkcję wiceprezesa Instytutu Piłsudskiego. W roku 2000 powrócili na stałe do Polski. Synowie z wnukami zostali w USA i Kanadzie. Andrzej Cisek jest autorem wspomnień i szkiców historycznych, między innymi Kłamstwa Bastylii - próby odkłamania dziejów Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Nazwa - Nieludzka ziemia w oczach dziecka Autor - Andrzej Marceli Cisek Oprawa - Twarda Wydawca - Bernardinum Kod ISBN - 9788378233930 Kod EAN - 9788378233930 Wydanie - - Rok wydania - 2014 Język - polski Tłumacz - - Seria wydawnicza - - Format - 16.5x24 Ilość stron - 224 Podatek VAT - 5% Premiera - 2014-11-07

W dniu 31 sierpnia 1939 r. wieczorem rodzina Cisków – Stanisław z żoną Anielą, kilkuletnią córką Bronią i niespełna rocznym synkiem Andrzejem wprowadzili się do swojego nowo wybudowanego domu na kolonii Daszyńskiego w Pszczynie. Następnego dnia po południu nie było już w nim nikogo – wojna wygoniła ich wszystkich, jak tysiące innych, aż na nieludzką ziemię.Ta książka to niezwykła relacja z życia jednej rodziny spośród setek tysięcy Polaków deportowanych w głąb Rosji. Jest zapisem wspomnień Andrzeja Ciska ukazanych z perspektywy małego dziecka. Daje to przejmujący i autentyczny obraz, w którym rzeczy okrutne i pełne grozy oglądamy jako zwykłą codzienność, i to dopiero jest straszne. Książka uzupełniona jest o krótki opis losów Ojca, który przeżył jeszcze gehennę łagrów oraz koleje życia wielu spotkanych po drodze zesłańców, aż po czasy współczesne. To rzecz o ludziach rzadko spotykanego już formatu....

Klaudia to osoba wrażliwa, z bogatą wyobraźnią, która swoje myśli trafnie potrafi przelać na papier.Na rynku wydawniczym książka "Nieludzkie dziecko" to jej debiut literacki, jednak już teraz autorkę można zaliczyć do grona pisarzy młodego pokolenia. Miejmy nadzieję, że Kludia szybko nie zakończy przygody z piórem i jeszcze nie raz mile nas zaskoczy ciekawym słowem pisanym.Jolanta Nowak-Węklarowa

W dniu 31 sierpnia 1939 r. wieczorem rodzina Cisków ? Stanisław z żoną Anielą, kilkuletnią córką Bronią i niespełna rocznym synkiem Andrzejem wprowadzili się do swojego nowo wybudowanego domu na kolonii Daszyńskiego w Pszczynie. Następnego dnia po południu nie było już w nim nikogo ? wojna wygoniła ich wszystkich, jak tysiące innych, aż na nieludzką ziemię.Ta książka to niezwykła relacja z życia jednej rodziny spośród setek tysięcy Polaków deportowanych w głąb Rosji. Jest zapisem wspomnień Andrzeja Ciska ukazanych z perspektywy małego dziecka. Daje to przejmujący i autentyczny obraz, w którym rzeczy okrutne i pełne grozy oglądamy jako zwykłą codzienność, i to dopiero jest straszne. Książka uzupełniona jest o krótki opis losów Ojca, który przeżył jeszcze gehennę łagrów oraz koleje życia wielu spotkanych po drodze zesłańców, aż po czasy współczesne. To rzecz o ludziach rzadko spotykanego już formatu.

Klaudia to osoba wrażliwa, z bogatą wyobraźnią, która swoje myśli trafnie potrafi przelać na papier.Na rynku wydawniczym książka "Nieludzkie dziecko" to jej debiut literacki, jednak już teraz autorkę można zaliczyć do grona pisarzy młodego pokolenia. Miejmy nadzieję, że Kludia szybko nie zakończy przygody z piórem i jeszcze nie raz mile nas zaskoczy ciekawym słowem pisanym.Jolanta Nowak-Węklarowa...

Klaudia to osoba wrażliwa, z bogatą wyobraźnią, która swoje myśli trafnie potrafi przelać na papier.Na rynku wydawniczym książka "Nieludzkie dziecko" to jej debiut literacki, jednak już teraz autorkę można zaliczyć do grona pisarzy młodego pokolenia. Miejmy nadzieję, że Kludia szybko nie zakończy przygody z piórem i jeszcze nie raz mile nas zaskoczy ciekawym słowem pisanym.Jolanta Nowak-Węklarowa...

Klaudia to osoba wrażliwa, z bogatą wyobraźnią, która swoje myśli trafnie potrafi przelać na papier.Na rynku wydawniczym książka "Nieludzkie dziecko" to jej debiut literacki, jednak już teraz autorkę można zaliczyć do grona pisarzy młodego pokolenia. Miejmy nadzieję, że Kludia szybko nie zakończy przygody z piórem i jeszcze nie raz mile nas zaskoczy ciekawym słowem pisanym.Jolanta Nowak-Węklarowa...

W dniu 31 sierpnia 1939 r. wieczorem rodzina Cisków – Stanisław z żoną Anielą, kilkuletnią córką Bronią i niespełna rocznym synkiem Andrzejem wprowadzili się do swojego nowo wybudowanego domu na kolonii Daszyńskiego w Pszczynie. Następnego dnia po południu nie było już w nim nikogo – wojna wygoniła ich wszystkich, jak tysiące innych, aż na nieludzką ziemię. Ta książka to niezwykła relacja z życia jednej rodziny spośród setek tysięcy Polaków deportowanych w głąb Rosji. Jest zapisem wspomnień Andrzeja Ciska ukazanych z perspektywy małego dziecka. Daje to przejmujący i autentyczny obraz, w którym rzeczy okrutne i pełne grozy oglądamy jako zwykłą codzienność, i to dopiero jest straszne. Książka uzupełniona jest o krótki opis losów Ojca, który przeżył jeszcze gehennę łagrów oraz koleje życia wielu spotkanych po drodze zesłańców, aż po czasy współczesne. To rzecz o ludziach rzadko spotykanego już formatu.