Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Maja straciła ukochanego kocura Piaska i nie może sobie wyobrazić tego, że mogłaby mieć nowego pupila. To Piasek był najwspanialszym kotem na świecie i dziewczynka czuje, że żaden inny kot nigdy go nie zastąpi. Kotka przyjaciółki właśnie się okociła i Maja wie, że nie może w nieskończoność odkładać spotkania z kociętami. Białe, puszyste kociątko jest najmniejsze i najbardziej płochliwe - Maja nadaje mu imię Wąsik. Wszyscy widzą, że Maja i Wąsik są dla siebie stworzeni, ale czy dziewczynka jest już gotowa na to, by przyjąć do domu nowego kotka?...

Zanim ustawa została poddana pod głosowanie, w Sejmie przeprowadzono debatę nad jej znaczeniem dla świadomości narodowej. Poseł Stefan Niesiołowski podkreślał, iż „żadne bezprawne działanie przeciwko obywatelowi nie może być chronione tajemnicą ani objęte zapomnieniem”.(Z wystąpienia S. Niesiołowskiego na 27 posiedzeniu Sejmu RP 9.09. 1998)„…historycy IPN nie buntują się przeciwko obrazowi „Solidarności” istniejącemu w historiografii starszego pokolenia. Oni wypełniają kompletną pustkę, bo w Polsce nie było po roku 1989 swobodnego, żarliwego sporu o przeszłość”.(R. Matyja, Teczki nie zniszczą „Solidarności”, „Dziennik”, 31.08. 2006)„Nie ma narodu bez historycznej pamięci. Tę pamięć należy budować na prawdzie. Temu celowi służy działalność IPN. Jednak zmierzenie się z prawdą to dowód dojrzałości”.(A. Hall, Historia dla dorosłych, „Rzeczpospolita”, 5.01. 2005)„Czemu ustawodawcy postanowili napluć w twarz wszystkim, którzy w roku 1989 budowali fundament niepodległego państwa. […] Tylko decyzje radykalne mogą zapobiec dalszemu bezprawiu. A także – odbudować pamięć zbiorową, na której brak tak narzekamy. Wydaje się, że pamięć narodowa jest sprawą zbyt poważną, by powierzyć ją Instytutowi Pamięci Narodowej”.(A. Romanowski, IPN – bezprawie i absurd, „Gazeta Wyborcza”, 25-26.09. 2004)...

Zbiór Janusza Eksnera „Jeszcze nie odchodź” to w równym stopniu poezja organizująca słowa, jak i myśli; gdyby rozrzucić w powietrzu same idee, wartości i przemyślenia – czyli przedmioty życia duchowego – należałoby je potem posegregować. I to właśnie robi w tomiku poeta – układa w nowej konfiguracji wszystko to, co jest poezją: wspomnienia, myśli o innych, stany uczuć.jeszcze nie odchodźjeszcze nie odchodźjeszcze nie dziśjeszcze nie terazwiem że musiszchoć nie chceszlosu nie wstrzymaszczasu nie zawrócisznic nie mównic nie piszpo co te słowapo co te łzynie będzie jak byłocoś się skończyłocoś się zaczęłocoś się zmieniłoczasem wspomniszczasem westchnieszale jeszcze nie odchodźjeszcze nie terazjeszcze nie dziśspójrz na mnie jak wczoraji nie marszcz tak brwichoć gorzki to uśmiechi smutny to czasniech dziśjeszcze nie dzieli nas...

Znany publicysta pokazuje, jak krzyż - z symbolu upokorzenia w czasach przedchrześcijańskich - stał się źródłem życia i zbawienia przez śmierć Chrystusa. Przypomina również historię europejskich reżimów, które rozpoczynały swoją działalność od "zdejmowania krzyży"....

Samotność jest w pewnym wymiarze nieunikniona, ale dzisiaj obserwujemy wręcz epidemię samotności. Wielu ludzi ucieka przed nią, nie zważając nawet na Boże przykazania.Samotność może być źródłem udręki, ale może też być twórcza. Autorzy poszczególnych rozdziałów przeanalizowali ten temat na podstawie Biblii i życiorysów świętych. Książka zawiera też świadectwa osób nam współczesnych. Dla jednych z nich samotność jest doświadczeniem pozytywnym, a dla innych — negatywnym. Jednych pogrążyła w złu, a u innych zaowocowała miłością. Piszą osoby bardzo młode, jak i będące w sile wieku czy czekające już tylko na śmierć. Jedni czują się samotni dlatego, że nie mają dzieci, a inni dlatego, że je mają. Są tu świadectwa osób, które nie mogą otrząsnąć się z przeżyć związanych z wojną, jak i świadectwa tych, którzy znaleźli się na marginesie życia społecznego. Swoją refleksją podzieliło się też kilku kapłanów.Lektura tej książki może pomóc zrozumieć, dlaczego ludzie czują się samotni i kiedy samotność może rodzić dobre owoce....

Kasia to zwyczajna dziewczyna. Ma, jak każda nastolatka, swoje marzenia i plany. Ale pewnego dnia musi zmierzyć się z problemem tak bardzo własnym, że trudno jej liczyć na pomoc najbliższych czy przyjaciół. Zanim rozpocznie przyspieszone dojrzewanie, a jej tajemnica stanie się własnością wszystkich wokół, pozna gorycz samotności i smak przerażenia. Czy wystarczy powiedzieć: „Sama jesteś sobie winna”? Opowieść o niechcianej ciąży. O tym, jak niełatwo być wrażliwą nastolatką w „przyjaznym” świecie....

Ojczyzny - podobnie jak rodziców - nie wybiera się, po prostu ją się ma!Czy jednak większość z nas potrafi odnieść się obiektywnie do trwającej ponad 40 lat Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jako swojej przyrodzonej ojczyzny, czy też przyjmując demonizująco prześmiewczą retorykę, uważa się, że PRL była złem koniecznym - quasi-państewkiem pod brutalną sowiecką jurysdykcją?...

Historia zimna jak lód, straszna i wciągająca! Naprawdę dla ludzi o mocnych nerwach.Upiorny i bardzo ekscytujący thriller, który można czytać tylko wtedy, gdy okna i drzwi są zaryglowane.Ódinn zamieszkał sam z jedenastoletnią córką Rún po śmierci byłej żony, która wypadła z okna. Ale ojciec i córka nie są ze sobą zżyci…Pewnego dnia otrzymuje w pracy nowe zadanie: ma ustalić, co działo się wiele lat temu w Krókur, położonym na odludziu i zamkniętym domu wychowawczym dla chłopców. Bada między innymi sprawę śmierci dwóch z nich – chłopcy w tajemniczych okolicznościach udusili się spalinami w samochodzie.Im bardziej Ódinn zagłębia się w tę sprawę, tym częściej wydaje mu się, że dopadają go upiory z przeszłości.Czy przedwczesna śmierć jego żony ma z tym coś wspólnego?Ódinn rozpaczliwie poszukuje odpowiedzi na to pytanie i czuje, że atmosfera grozy narasta…W wydawnictwie MUZA ukazało się do tej pory 7 powieści tej autorki.Z wyjątkiem Pamiętam cię pozostałe tworzą cykl, w którym główną bohaterką jest prawniczka Thora.* Trzeci znak (2006)* Weź moją duszę (2008)* W proch się obrócisz (2009)* Lód w żyłach (2010)* Spójrz na mnie (2011)* Pamiętam cię (2012)* Statek śmierci (2013)...