[]
Kategoria: Kultura i rozrywka > Książki i Komiksy > Literatura piękna > Dramaty, utwory sceniczneWysyłka: od ręki
Nie-boska komedja AUTOR Zygmunt Krasiński OPIS:
Książka w bardzo dobrym stanie, lekko pożółkłe strony Wydana
nakładem Rady Polonii Amerykańskiej Zygmunt Krasiński -Hrabia herbu
Ślepowron,...
Pełen opis produktu 'Zygmunt Krasiński Nie-boska komedia Polonia Ameryk' »
Nie-boska komedjaAUTORZygmunt KrasińskiOPIS:Książka w
bardzo dobrym stanie, lekko pożółkłe stronyWydana nakładem Rady
Polonii AmerykańskiejZygmunt Krasiński -Hrabia herbu Ślepowron,
jeden z trójcy wieszczów, największych poetów polskiego romantyzmu.
II Ordynat na Opinogórze.Debiutował w 1828 jako autor przepojonych
makabrą opowieści gotyckich. Już wtedy ujawniły się najbardziej
charakterystyczne cechy pisarstwa Krasińskiego: jego obsesja
cierpienia, zagłady i śmierci, a przy tym wewnętrzny konflikt
między życiowym konwenansem a etosem romantycznej walki
narodowowyzwoleńczej, dały obfity plon w postaci twórczości
literackiej pełnej frenezji, obrazów piekielnych oraz ostrych
dysonansów na tle religijnym i społecznym. W późniejszym czasie –
około roku 1847, wraz z wydaniem Ostatniego – Wieszcz zastąpił
skrajną rozpacz dotychczasowych dzieł przesłaniem etyki
chrześcijańskiej, która z czasem, uzupełniona o myśl
mesjanistyczną, przerodzi się w żarliwe zawołania do ewangelicznej
miłości.Był potomkiem magnackiej rodziny Krasińskich herbu
Ślepowron, II ordynatem opinogórskim, synem generała Wincentego i
księżniczki Marii Radziwiłłówny. Urodził się w Paryżu, w domu przy
Boulevard Montmartre 10. Ochrzczono go w parafialnym kościele Notre
Dame de Lorette, a do chrztu trzymały go dwie pary: Ludwik Pac z
Marią Walewską i Piotr Krasiński z księżną z Walewskich
Jabłonowską.Kształcił się w domu w Warszawie i Opinogórze, pod
kierunkiem pisarza Józefa Korzeniowskiego i Piotra Chlebowskiego
(1820), później w Liceum Warszawskim i na wydziale prawa
Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego do roku 1829. Z powodu
zajścia z kolegą Leonem Łubieńskim, na tle wyłamania się
Krasińskiego spod solidarności koleżeńskiej z okazji patriotycznej
demonstracji na pogrzebie prezesa Sądu Sejmowego Piotra
Bielińskiego, ojciec wysłał go do Szwajcarii.Podczas pobytu w
Szwajcarii zetknął się z literaturą i myślą europejskiego
romantyzmu. Największy wpływ na jego poglądy i całe życie miał
ojciec Wincenty Krasiński – generał napoleoński, zwolennik „obozu
klasyków”, a później lojalny poddany cara Rosji. Zygmunt stracił
matkę w 1822 roku. Mimo buntu młodego jeszcze poety nigdy nie udało
mu się wyrwać spod wpływu ojca, który ingerował zarówno w jego
poglądy polityczne, jak i życie osobiste (np. wymusił małżeństwo z
Elizą z Branickich, mimo miłości poety do Delfiny Potockiej).
Krasiński pod wpływem ojca nie wziął udziału w powstaniu
listopadowym i demonstracjach patriotycznych. Poddany ostracyzmowi
ze strony kolegów zmuszony był przerwać studia. Opuścił ojczyznę,
aby choć częściowo uwolnić się spod wpływu ojca. Odtąd przebywał
przeważnie za granicą w Niemczech, Francji i Włoszech.W roku 1829 w
Genewie poznał się i zaprzyjaźnił z Anglikiem Henrykiem Reeve
(korespondencję z nim wydał Józef Kallenbach, 1902, 2 tomy) i z
Henrietą Villan, drugą swą miłością, po poprzednim, młodzieńczym
uczuciu do kuzynki Amelii Załuskiej. W sierpniu 1830 roku spotkał
się z Adamem Mickiewiczem, z którym odbył wycieczkę w Alpy. Po roku
1831 nawiedzały go stale cierpienia fizyczne: rozstrój nerwowy,
potęgowany różnicą przekonań politycznych w stosunku do ojca, dla
którego był jednak uległym synem, oraz najprzykrzejsza, stale go
już trapiąca choroba oczu, grożąca ślepotą, zmuszająca do długiego
nieraz przebywania w ciemnym pokoju i do samotnych rozmyślań. Od
jesieni 1832 do wiosny 1833 przebywał w Petersburgu z ojcem, który
chciał go nakłonić do służby dla dworu rosyjskiego, ale temu
żądaniu ojca się nie poddał. Po Krakowie, który go zachwycił
historyczną przeszłością, i Wiedniu, gdzie leczył oczy, udał się do
Włoch, gdzie w Rzymie w roku 1834 nawiązał stosunek miłosny z
Joanną Bobrową-Piotrowicką (1807–1889, z Morzkowskich), który trwał
do 1838. Stałym jego towarzyszem w tych podróżach był dawny kolega
uniwersytecki Konstanty Danielewicz. W roku 1836 w Rzymie poznał
Juliusza Słowackiego i zaprzyjaźnił się z nim.W grudniu 1838 roku w
Neapolu nawiązał romans z Delfiną Potocką. Było to najsilniejsze z
uczuć poety, gorąco odwzajemniane. Stosunek miłosny przetrwał do
roku 1846, później przekształcił się w przyjaźń i wydatnie odbił
się w twórczości Krasińskiego. W roku 1839 w Mediolanie
zaprzyjaźnił się z Augustem Cieszkowskim, była to najtrwalsza i
najściślejsza z przyjaźni poety i wywarła wpływ na dzieje myśli ich
obu (2 tomy korespondencji wydał w 1912 r. Józef Kallenbach). W
lipcu 1843 roku pod wpływem ojca ożenił się z Elizą z Branickich
(1820-1876), malarką, której uczucie i zalety charakteru ocenił
dopiero później, gdy ochłodło jego uczucie do Delfiny. Eliza
urodziła mu czworo dzieci: Władysława Wincentego, Zygmunta Jerzego,
Marię Beatrycze (pierwszą żonę Edwarda Aleksandra Raczyńskiego)
oraz Elizę.W czasie rewolucji w Rzymie w 1848 roku wraz z Cyprianem
Kamilem Norwidem bronił zagrożonego papieża Piusa IX. Od połowy
maja do września 1857 r. przebywał w Złotym Potoku, z którego
wyjechał po śmierci swojej najmłodszej córki. Zygmunt Krasiński
zmarł 23 lutego 1859 roku w Paryżu. Po śmierci jego zwłoki zostały
przetransportowane do Opinogóry koło Ciechanowa, gdzie znajduje się
obecnie Muzeum Romantyzmu.Liczba stron: 130
