Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Człowiek i Społeczeństwo, czasopismo naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetuim. A. Mickiewicza w Poznaniu, wydawane w wersji papierowej (przez Wydawnictwo Naukowe UAM) i elektronicznej. Ukazuje się od 1984 roku jako rocznik, a obecnie półrocznik (w czerwcu i grudniu), o objętości około 12 arkuszy. Pismo redaguje zespół złożony z samodzielnych pracowników naukowych Wydziału reprezentujących wszystkie uprawiane na Wydziale Nauk Społecznych UAM dyscypliny oraz osób reprezentujących zagraniczne instytucje naukowe. Człowiek i Społeczeństwo koncentruje się na problemach jednostki i ludzkich społecznościw kontekście współczesnej kultury. Czasopismo wyróżnia interdyscyplinarne podejście wynikające ze stosowania metod i teorii właściwych dla poszczególnych kierunków tworzących Wydział Nauk Społecznych UAM, a więc filozofii, kognitywistyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii. Celem czasopisma jest przełamywanie barier międzydyscyplinarnych, integrowanie badań w obszarze nauk społecznych oraz wskazywanie nowych obszarów badawczych wymagających interdyscyplinarnego podejścia. Czasopismo chce także służyć, poprzez inicjowane na jego łamach dyskusje, wypracowaniu nowych płaszczyzn i punktów widzenia na zagadnienia będące dotąd przedmiotem zainteresowania poszczególnych nauk społecznych, a tym samym przyczyniać się do ich rozwoju.

Publikacja odnosi się do problematyki wykluczenia, marginalizacji, ale również akceptacji i tolerancji w stosunku do szeroko pojmowanej inności. Inność rozumiana najczęściej jako odmienność potrzeb, możliwości, wzorców funkcjonowania w przestrzeni społecznej stała się płaszczyzną interdyscyplinarnego dyskursu reprezentantów nauk humanistycznych, społecznych, medycznych, technicznych. Ukazał on różnorodność wielopłaszczyznowość możliwego rozumienia i odczytywania tytułowej inności. Czy inność/odmienność jest przeszkodą w osiągnięciu życiowo istotnych celów? Czy może jest szansą budowania porozumienia i wspólnej przestrzeni? Autorzy przekonują do swoich racji, czasem wręcz prowokują. Czy przekonają ? Czytelnik sam zdecyduje. Autorami tekstów są autorytety oraz młodzi, rozpoczynający pracę naukową, badacze. Autorami są również praktycy, którzy wiedzę akademicką konfrontują na co dzień z rzeczywistością, stają przed problemami, które muszą rozwiązywać jako pedagodzy, psychologowie, terapeuci, architekci dosłownie i w przenośni projektujący naszą wspólną przyszłość.

Główna myśl książki może się zawrzeć w jednym chwytliwym zdaniu: Potrzeba nam radykalnej, odważnej wyobraźni, uzupełnionej stanowczą wolą działania, oraz roztropności, która będzie spoiwem. Aby było to możliwe, musimy nauczyć się barokowej wyobraźni, która pozwoli zobaczyć ?nieodczarowany? świat. Ponadto musimy posiąść umiejętność stabilizowania i , wytwarzania obszarów wolności, tak aby przetrwały one choć chwilę w tańcu działających bytów. Książka łączy wezwanie do metodycznej, ?krótkowzrocznej? pracy etnologa z rozmachem intelektualnym filozofa. Etnolog ?słucha? świata i zapisuje wyniki pracy przy użyciu gęstego opisu, filozof ? dzięki swej praktyce w operowaniu ideami ? nie waha się przedstawić śmiałych propozycji intelektualnych, nowych rozdań w grach kulturowych. Ta dialektyka jest uzupełniana przez wezwanie do działania i opuszczenia bezpiecznych murów Akademii ? to ryzyko uczestnictwa w przemianie zbiorowości. Książka skupia się na dwóch pierwszych momentach. Książka aktualizuje dziedzictwo C.W. Millsa, dlatego, tak jak on nie pozostając oderwany od trosk i problemów naszych społeczności, pamiętam o koniecznym momencie izolacyjnym, który daje szansę na tworzenie możliwie obiektywnej, uniwersalnej nauki.Książka wpisuje się w wiele współczesnych nurtów intelektualnych, szkół myślowych tradycji. Zgodnie z wezwaniem Millsa, jest ona przykładem pracy w trybie wyobraźni socjologicznej (i ontologicznej), by uczyła praktykowania tych dyspozycji. Jako filozof jestem szczególnie podatny na pokusy i szaleństwa ?scholastycznego rozumu?. Myślenie puste, oderwane, abstrakcyjne jest podstawowym surowcem, z którym pracuję, który obrabiam. Wyobraźnia ontologiczna nakłada nazbyt prędkiemu myśleniu filozofa zwalniające go pęta. Badanie ontologiczne, próba ?słuchania? świata, to przyjęcie ?żabiej perspektywy?, myślenia prowadzonego na obniżonym tonie. Wolno pomyśleć wiele, zgoła wszystko, można formułować śmiałe hipotezy, jednakże wymagają one weryfikacji, pokornego zmierzenia się z ontologiami lokalnymi, światem konstytuowanym przez samych aktorów ? zarówno ludzkich, jak i pozaludzkich.