Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Książka zawiera wybrane fragmenty z Listów Jana Pawła II do kapłanów na Wielki Czwartek oraz związane z tymi tekstami refleksje i szczere świadectwa znanych polskich kapłanów (m.in. bp Antoni Długosz, abp Kazimierz Nycz, ks. Adam Boniecki, ks. Marek Dziewiecki, o. Leon Knabit). Każdy rozdział ubogacony jest odpowiednim fragmentem z Katechizmu Kościoła Katolickiego oraz dodatkowym rozważaniem nt. kapłaństwa lub stosowną modlitwą. Ojciec Święty Jan Paweł II do końca życia pochylał się nad tajemnicą swojego kapłaństwa. Przeżywał je jako tajemnicę wiary. Do każdej Mszy Świętej przygotowywał się klęcząc długo przed Najświętszym Sakramentem, a po Eucharystii dziękował za możliwość sprawowania świętych Tajemnic. Zostawił nam niezwykłe świadectwo umiłowania Eucharystii i Kapłaństwa. (Wstęp - Stanisław kard. Dziwisz)

Bohater prawdziwej akcji - ?Moje życie, moje wojny? Alberta SługockiegoO życiu takich ludzi mówi się, iż stanowi ono materiał na film. W tym wypadku można mówić o kilku gatunkach: wojennym, akcji, szpiegowskim. Awanturnicze życie Alberta Sługockiego wypełniała, bowiem, walka, niekiedy tułaczka, innym razem świadome podróże oraz miłość do ojczyzny ? zawsze z wielkimi wydarzeniami w tle. Swoje losy autor zdecydował się opowiedzieć w książce ?Moje życie, moje wojny?, która - opatrzona wstępem Michała Fajbusiewicza, ukazała się nakładem wydawnictwa Grupa Medium, w ramach nowej serii ?Szerokie Horyzonty?.Autor wstępu jest nieprzypadkowy. Po pierwsze, Michał Fajbusiewicz miał okazję, przyjemność i zaszczyt poznać Alberta Sługockiego ? człowieka, który swoich doświadczeń, umiejętności i życiowej wiedzy nigdy nie traktował jako powodu do przechwałek czy jakiejkolwiek sławy.Po drugie, łódzki dziennikarz, jako współtwórca popularnego programu ?Magazyn Kryminalny 997?, niczym wytrawny policyjny śledczy, do niezwykłych historii ?ma nosa?, za który nie daje się wodzić pełną przechwałek fikcją samozwańczych bohaterów. Dlatego już sam fakt, iż to właśnie Michał Fajbusiewicz jest autorem wstępu do wspomnień Alberta Sługockiego?, jest ogromna rekomendacją i zachętą do lektury książki ?Moje życie, moje wojny?.Niemniejszą jest próba streszczenia opisanych w książce wydarzeń z życia tego wielkiego, a jednocześnie skromnego Polaka ? próba zwykle kończąca się emocjonalną opowieścią czytelnika na temat wydarzeń, których uczestnikiem był Albert Sługocki. Ucieczka przez komunistycznymi władzami, prace na pokładach statków, epizod w Legii Cudzoziemskiej, służba w U.S. Army i wojna w Korei, a następnie w Wietnamie, Kambodży i Laosie w szeregach ?Zielonych Beretów? ? to tylko pewien fragment. Reprezentując jednostkę sił specjalnych USA, Polak znalazł się wśród 12 żołnierzy, którzy zostali wybrani przez wdowę po zamordowanym Johnie F. Kennedym, Jaquline ? dostępując zaszczytu niesienia trumny z ciałem prezydenta. Sługocki działał także jako szpieg, wiele razy był ranny, ledwo unikając śmierci. Miał również okazję sprawdzić się jako aktor na planie filmowym.Pod każdym z hasłowo opisanych epizodów życia kryje się pełne spektrum emocji, przygoda i miłość do Polski, dla której bohater książki ?Moje życie, moje wojny? postanowił walczyć z komunizmem na wszystkich możliwych frontach. Wspomniana w tytule walka miała go bowiem zbliżać do powrotu do ukochanej ojczyzny i wyzwolenia jej spod jarzma obcej władzy.Porywające w swej pasji życie Alberta Sługockiego nie mogło przejść bez echa, dlatego znalazło się w wśród pierwszych pozycji wydawanych przez Grupę Medium w ramach serii ?Szerokie Horyzonty?.? Uruchamiając specjalną serię wydawniczą zdecydowaliśmy się na kilka pilotażowych tytułów, które razem odzwierciedliłyby w pewien sposób jej panoramę tematyczną, dostępne formy czy poruszaną problematykę ? mówi Michał Grodzki, Dyrektor Sprzedaży i Marketingu w Grupie Medium. ? Celowo używam tu słowa ?panorama?, gdyż mam nadzieję, iż nasi Czytelnicy, dzięki oferowanym przez nas książkom, będą mogli poznać pełnowymiarowo różne interesujące wydarzenia czy zagadnienia, przyglądając się im ze wszystkich stron podczas lektury, a jednocześnie mając na uwadze kontekstowe otoczenie tychże dziejów, osób czy historii. Pozycją gwarantującą takie spojrzenie są wspomnienia Alberta Sługockiego. Grzechem byłoby pozostawić je nieznane szerszemu gronu.

Artysta, fotografik, malarz i showman Sebasstian Skalski nazywa się: ?ALMODÓVAREM FOTOGRAFII? bo słynie ze zdjęć kobiet. Podobnie jak hiszpański reżyser Pedro Almodóvar, potrafi wydobyć z portretowanych kobiet piękno, erotyzm i tragizm. Kobietom poświęcił najwięcej swoich wystaw, książek, albumów, piosenek i płyt.Moje muzy, moje życie bez retuszu i tajemnic? to książka wyjątkowa, szczera, pełna niezwykłych fotografii, prawdziwych historii i anegdot. To opowieść o artyście, którego dzieła fascynują i szokują jak i ich autor. Przede wszystkim jest to książka o relacjach mistrza z muzami? wyjątkowymi, popularnymi i legendarnymi kobietami XXI wieku ukazanymi bez retuszu i tajemnic?!

Ernst Wiechert (1887-1950) to jeden z najbardziej znanych pisarzy niemieckojęzycznych pierwszej potowy XX wieku, uważany za przedstawiciela literackiej emigracji wewnętrznej. Urodził się na Mazurach w miejscowości Piersławek koło Mrągowa. Po studiach w Królewcu podjął tam pracę nauczyciela gimnazjalnego, którą po 1930 r. kontynuował w Berlinie. W czasie l wojny światowej walczył jako żołnierz na frontach wschodnim i zachodnim. Po 1918 r. poświęcił się twórczości literackiej. Za swoje dzieła był wielokrotnie wyróżniany prestiżowymi nagrodami, a jego książki ukazywały się w bardzo wysokich jak na owe czasy nakładach. W okresie narodowego socjalizmu bronił wartości humanistycznych, otwarcie krytykując ówczesną władzę. Za swoją antynazistowską postawę trafił do aresztu i był więziony w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie (1938). Po II wojnie światowej podróżował z odczytami po wielu krajach. Krytykowany i nierozu-miany w Niemczech, osiadł w Szwajcarii, gdzie spędził ostatnie lata życia. Ernst Wiechert jest autorem 13 powieści oraz ponad 50 nowel i opowiadań."Czułem, jak bardzo napięta atmosfera panowała na uniwersytecie, nie tylko dlatego, że, jak mówiono, wśród słuchaczy znajdował się Himmler. Sala audytoryjna była przepełniona. Widziałem ponad tysiąc twarzy patrzących nieruchomo w moją stronę. Przeważnie należały do młodych osób. Kiedy na nie spoglądałem, wiedziałem również, że, przybywając tutaj, postąpiłem słusznie. Teraz nie miałem już najmniejszych wątpliwości. Była to pewność moralna, większa od wszystkich innych pewności tego świata."

Marek Trela przez prawie czterdzieści lat pracy w państwowej Stadninie Koni w Janowie Podlaskim najpierw otaczał opieką weterynaryjną takie końskie sławy czystej krwi arabskiej, jak Bandola, Parma, Etruria czy Eukaliptus, a następnie wyhodował blisko tysiąc koni, w tym wiele czempionów, spośród których wyjątkową legendą cieszy się klacz Pianissima ? najbardziej utytułowana przedstawicielka swojej rasy w dziejach, dla której ?Mazurek Dąbrowskiego? grały orkiestry na trzech kontynentach; tak bliska ideału, że uznano ją za nowy wzorzec doskonałości konia arabskiego na świecie. Taki sukces jest marzeniem każdego hodowcy z powołania, ale? Marek Trela został nim przez przypadek. A raczej z woli dyrektora Andrzeja Krzyształowicza, który wybrał go na swojego następcę.Jaka była droga od młodzieńczych marzeń o jeździeckich laurach na olimpiadzie do wyhodowania legendy, dowiedzą się Państwo z tej książki, bogato ilustrowanej pracami światowej sławy fotografika Stuarta Vesty, a także niepublikowanymi wcześniej dokumentami oraz zdjęciami z domowych zbiorów.

Historie opowiedziane w tej książce zazwyczaj przydarzają się jakby zupełnie przypadkowo, pod drzwiami naszych domów pośrodku życia codziennego. Niektóre z nich brzmią nieco dziwnie, ponieważ w trochę innym świetle przedstawiają rzeczywistość, którą tak dobrze znamy. Ale ostatecznie wszystkie ? jak zauważa autor ? są opowiadaniami na wskroś religijnymi. Za tym, co pozornie całkiem normalne, kryje się bowiem o wiele głębsza płaszczyzna i niezwykłe doświadczenie naszego człowieczeństwa. Nie opuszczając ani na chwilę swojej zwykłej codzienności, możemy się udać na fascynujące poszukiwania śladów Bo-ga.

Autobiografia wielkiego psychoanalityka. Książka szczególna – rodzaj osobistego wyznania wybitnego myśliciela, twórcy kierunku, który zrewolucjonizował poglądy na temat ludzkiej psychiki i wywarł znaczący wpływ na naukę , kulturę i obyczajowość XX wieku. To opowieść człowieka, który jedynie dzięki wytrwałej pracy i silnemu uporowi mógł zrealizować swoje osobiste plany. "Moje życie i psychoanaliza" jawi się historią zmagań z przeciwnościami losu i niechętnymi nastawieniami licznych kręgów do formułowanych teorii, dokonywanych odkryć i proponowanych metod psychoterapeutycznych (hipnozy i sugestii w leczeniu nerwic, teorii snów, roli seksualności w życiu człowieka, sfery nieświadomości, instynktów Erosa i śmierci, kompleksu Edypa). A w tle świat nauki i sztuki Wiednia i Paryża końca XIX i pierwszych dziesięcioleciu XX wieku. Liczne ilustracje przedstawiają Freuda, jego rodzinę, wielkich nauczycieli, współpracowników, kontynuatorów, a także miejsca z nim związane. Tłumaczenie z angielskiego: Artur Kowaliszyn, Bohdan Gawroński. Wydanie drugie przejrzane i poprawione.

To książka poruszająca i wyjątkowa, zwłaszcza dla polskiego czytelnika. Autorka - zaangażowana działaczka Hitlerjugend - od listopada 1939 do roku 1944 aktywnie uczestniczyła w germanizowaniu tzw. Kraju Warty. "Bilans" jest rachunkiem sumienia. Ksiązka ta ukazała się w Niemczech w roku 1963 i wywołała gwałtowne reakcje. Dla jednych była przykładem autentycznego "przezwyciężania przeszłości", dla innych jedynie usprawiedliwianiem siebie.

Opowieść o pamięci, której zarówno symbolem, jak i nośnikiem są zdjęcia z rodzinnego albumu, jedyna ocalona pamiątka z wojny... Dzisiaj, kiedy wystygły już popioły, przestało drżeć powietrze od tamtych głosów, można próbować zrekonstruować pamięć. I wywabić cienie ludzi, których namiętności i emocje, jakby rozwiały się bezpowrotnie podczas wojennej zawieruchy. Utrwalone na zdjęciach chwile - kapryśne, niepewne, płatają pamięci figla. Czy wobec tego można jej ufać? Wojenne dzieciństwo; przybrana marka; obozy koncentracyjne w których ginie prawie cała rodzina Janiny Katz; odnajdująca się dopiero po wyzwoleniu prawdziwa matka, której trzeba się na nowo uczyć. Powojenny entuzjazm i optymizm, budowanie zrębów PRL-u, ZMP, praca na Uniwersytecie; rozruchy antysemickie, rok 1968, powrót starych lęków i konieczność emigracji...

Świetne, barwne portrety, zapis dawnych obyczajów, przenikliwe obserwacje i znakomite nie pozbawione autoironii anegdoty ? wszystko to składa się tę biografię i zarazem na swoisty dokument historyczny.Moje życie, mój czas to historia polskiej arystokratki Marii ze Zdziechowskich Sapieżyny, córki ministra, uciekinierki spod panowania dwóch totalitaryzmów, kobiety-szpiega, więzionej przez gestapo w Berlinie, urzędniczki w londyńskim biurze, założycielki fundacji Ex Animo, kawalera Orderu Uśmiechu?Książka stanowi zapis niezwykłego życia, obfitującego w przygody i niebezpieczeństwa. Jest to zarazem wyjątkowa perspektywa na szaleństwa XX wieku, oglądanego oczyma arystokratki. Dodatkowym atutem książki są liczne, archiwalne fotografie.Maria ze Zdziechowskich Sapieżyna (ur. 1910) - księżna, córka Jerzego Zdziechowskiego (ministra skarbu II RP), żona Jana Andrzeja Sapiehy, polska działaczka charytatywna, współzałożycielka i prezydent Fundacji Ex Animo, kawaler Orderu Uśmiechu. Mieszka w Warszawie.

Ryan Giggs ? żywa legenda piłki nożnej ? książką ?Moje życie. Moja Historia? świętuje i podsumowuje dwudziestolecie profesjonalnej kariery piłkarskiej. Hołd składają mu między innymi Sir Alex Ferguson, Sir Bobby Charlron, Paul Scholes, Bryan Robson i inne wielkie osobistości związane z Manchesterem United.Od dnia, kiedy Sir Alex Ferguson przygarnął młodego, czternastoletniego chłopca pod swoje trenerskie skrzydła po zdobycie wszystkich możliwych tytułów w klubowej piłce nożnej (wielokrotnie!), kariera Ryana Giggsa była wspaniała i nic nie jest w stanie tego zmienić. W książce ?Moje życie. Moja historia? piłkarz, przez wielu określany boiskowym arbitrem elegancji, przywołuje wspaniałe wspomnienia związane z jego karierą w MUFC i kładzie nowe światło na swoje występy w reprezentacji narodowej Walii. Jego słowa wzbogacone zdjęciami pozwalają ponownie przeżyć 20 sezonów najbardziej utytułowanego zawodnika Premier League.

Listy, które Eric-Emmanuel Schmitt pisze do Mozarta, to właściwie quasi-autobiografia pisarza - zapis jego młodzieńczych fascynacji oraz intelektualnych i artystycznych wyborów. To opowieść o muzyce, miłości, rozczarowaniach, ale też chwilach olśnień, radości i sukcesach. Być może najbardziej osobista z książek Schmitta, który odsłania w niej nieco ze swojej prywatności i dzieli się z czytelnikami swoją ulubioną muzyką. Do książki dołączona jest płyta z wybranymi przez autora fragmentami utworów Mozarta, fragmentami, które odegrały ważną rolę w życiu Schmitta.

Odkąd pamiętam, bardzo często bolał mnie brzuch. W szkole przed klasówkami, przed ważnymi spotkaniami, ale też na wakacjach, a nawet wtedy, kiedy wszystko było dobrze. Próbowałam różnych sposobów, by sobie pomóc, aż wreszcie niedawno trafiłam na miesiąc do szpitala. Okazało się, że najważniejszym powodem różnych moich dolegliwości jest nietolerancja pokarmowa, która podstępnie, cicho i bardzo często bez objawów niszczy organizm. Nie mogę jeść niczego, co zawiera gluten. Odstawiłam też krowie białko i produkty przetworzone. Być może i Ty cierpisz każdego dnia ? boli Cię głowa, swędzi skóra, masz spuchnięty brzuch, źle śpisz albo nie opuszcza cię chroniczne zmęczenie. Myślisz, że już nic nie da się zrobić, że tak musi być, że taka twoja uroda... A przecież możesz sobie pomóc od razu. Wszystko bowiem zależy od tego, czym karmisz swój organizm, co jesz. Dzięki mojej diecie nie tylko przestał mnie boleć brzuch, ale też wyleczyłam inne dolegliwości, które towarzyszyły mi przez większość życia. Mam nadzieję, że raz na zawsze pożegnałam się z astmą i atopowym zapaleniem skóry. Niech ta książka będzie dla Ciebie pomocą w zawiłym świecie odżywiania, które może być przyczyną wielu chorób lub kluczem do zdrowia. Zależy to wyłącznie od Ciebie. Zapraszam Cię na pyszne i zdrowe jedzenie w towarzystwie prof. Grażyny Rydzewskiej, Agnieszki Pęksy i Ewy Olejniczak.Smacznego!

Leopold Tyrmand. Lolek, Poldek, Lopek, Loluś, Lo. Autor największego polskiego bestsellera Zły oraz słynnego Dziennika 1954. Piewca Warszawy i guru jazzu. As reportażu „Przekroju” i „New Yorkera”. Szeryf wychowany na ulicy Trębackiej, który wyruszył na Dziki Zachód. Równie niespodziewanie się zjawił, jak i zniknął, zostawiając po sobie dziesiątki anegdot i historii. Ale które z nich są prawdziwe? Dlaczego jest bohaterem swoich książek? Dlaczego Zły? Dlaczego Jazz Jamboree? Skąd kolorowe skarpetki? Czy naprawdę był kelnerem i pływał po morzu jak Martin Eden? Czy Dziennik 1954 jest prawdziwy? O czym myślał, gdy zamykał oczy, a o czym, kiedy się golił? Kim był Leopold Tyrmand? Polakiem, Amerykaninem, obywatelem świata, Żydem? Drogi Czytelniku, oto opowieść o jego życiu oraz o jego śmierci, z którą było inaczej, niż mówiono, a która według przepowiedni miała być taka, jak jego życie. Przed Państwem Leopold Tyrmand – owiana legendą tajemnica.

W wieku sześciu lat chciałem zostać kucharką. Gdy miałem siedem - Napoleonem. Odtąd moja ambicja nie przestawała rosnąć, podobnie jak moja mania wielkości - tak zaczyna się ta niezwykła, przeraźliwie szczera i wręcz ekshibicjonistyczna opowieść Dalego o Dalim. Ekscentryku, który przez całe życie prowokował i przez wielu uważany był za wariata, choć wielokrotnie oświadczał: Od wariata różni mnie jedynie to, że ja nim nie jestem!

Znany z krytycznego podejścia do ideologii gender ks. Dariusz Oko po raz pierwszy dzieli się z czytelnikami swoim prywatnym życiem ? szczerze i z nieukrywanym entuzjazmem odpowiada na pytania Piotra Litki o rzeczy ważne w życiu kapłana i samodzielnego naukowca.Dodatkiem do książki jest płyta CD z zapisem rekolekcji, które ks. Oko wygłosił do studentów w Warszawie w roku 2013.

Księgozbiór Heleny Dąbczańskiej powstał we Lwowie na przełomie XIX i XX wieku. Celem kolekcjonerki była nie tylko realizacja własnej pasji bibliofilskiej, ale także zachowanie zbiorów dla przyszłych pokoleń. Dlatego jeszcze za życia przekazała je Muzeum Narodowemu w Krakowie. Niniejsza monografia przedstawia dzieje biblioteki i analizę jej zawartości na tle zjawisk charakterystycznych dla lwowskiej kultury książki tamtych czasów. Przedmiotem opisu są utwory autorów kresowych, bibliofile, miejsca nabywania książek oraz oprawy lwowskich introligatorów.Publikacja może być interesująca nie tylko dla historyków książki, lecz także dla osób, które chcą poznać losy niezwykłej postaci, jaką była Helena Dąbczańska, i czasy, kiedy życie toczyło się powoli, a ?stara książka chodziła w blasku".Irena Gruchała przez wiele lat pracowała w Bibliotece Jagiellońskiej, zajmując się między innymi jej komputeryzacją, a od 2001 roku jest wykładowcą Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

"Autobiografia Jane Fondy jest tak urzekająca... jak sama Jane Fonda". Podobnie jak Jane Fonda dwukrotnie wygrała Oscara tak samo jej książka dwa razy zdobyły pierwsze miejsce na na najbardziej prestiżowej liście amerykańskich bestsellerów New York Timesa. Fonda dzieli swoje dotychczasowe życie na trzy akty. W Akcie Pierwszym pisze o dzieciństwie, pierwszych filmach i małżeństwie z Rogerem Vadimem. Od razu rysuje się obraz dziecka legendy filmu. W Akcie Drugim rozpoczyna okres działalności politycznej. Jej kariera filmowa rozwija się, Fonda walczy jednak o świadome i autentyczne życie, pozostając wciąż na widoku publicznym. W miarę rozwoju kariery filmowej Fonda nauczyła się dobierać role reprezentujące to, co w jej życiu ma największe znaczenie, a to przyniosło jej dwie Nagrody Akademii: za Klute i Powrót do domu. W Akcie Trzecim Fonda podjęła dzieło swego życia, świadomego istnienia w sposób inspirujący innych i pomagający im uczyć się na jej doświadczeniach. Zaskakująca, szczera i świetnie napisana książka.

Historia życia wielkiego admirała Ericha Raedera, od czasu jego narodzin i lat dziecięcych spędzonych w mały miasteczku w pobliżu Hamburga, poprzez karierę w marynarce wojennej, która rozpoczęła się w 1894 i zakończyła w 1943 roku ostatecznym zerwaniem z Hitlerem, jego proces i wyrok Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze oraz dziesięć lat, które spędził w więzieniu wojskowym w Spandau, jest interesującym dokumentem historycznym. Obejmuje on czasy ekspansji cesarskiej floty, główne działania nawodne pierwszej wojny światowej, kwestie polityczne i odbudowę Niemieckiej Marynarki Wojennej w okresie międzywojennym oraz najważniejsze operacje morskie drugiej wojny światowej. Jest źródłem interesujących charakterystyk cesarza i Hitlera, dokonanych przez osobę, która była blisko obu tych postaci. Raeder przypisuje niemieckie problemy polityczne oraz powstanie nazizmu restrykcyjnemu wpływowi Traktatu Wersalskiego. Jednak ta relacja jest czymś więcej niż tylko wartościowymi zapiskami historycznymi. Stanowi ona swoiste studium charakteru człowieka o głębokich przekonaniach religijnych, oddanego swojej profesji oficera marynarki wojennej i całym sercem służącego własnej ojczyźnie.