Przejdź do wyników wyszukiwania
Sortuj:
Zainstaluj wyszukiwarkę
Włączyłeś filtrowanie wyników wyszukiwania. Aby znaleźć więcej produktów wyłącz część lub wszystkie filtry.
  • []

    Kategoria: Monety / Monety tematycznie / Postacie

    mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909.... Pełen opis produktu '100 zł, Helena Modrzejewska 1975' »

    Kategoria: numizmatyka / monety PRL  Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Ludowej, po bokach orła oznaczenie roku emisji 19-75, pod orłem napis: ZŁ 100 ZŁ. Znak mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909. KaĹźdy napis poprzedzony i zakończony perełką.  Projektant monety: Stanisława Wątróbska  Helena Modrzejewska urodziła się 2 paĹşdziernika 1840 w Krakowie. Nazwisko „Modrzejewska” przybrała na początku kariery aktorskiej. Była nieślubnym dzieckiem Józefy Benda.  Jej talent aktorski odkrył Gustaw Zimajer, o którym niewiele wiadomo. Wynajmował mieszkanie od matki Heleny, podobno był takĹźe jej kochankiem. Na pewno został pierwszym impresario, lub agentem, jakbyśmy powiedzieli dzisiaj, Heleny Modrzejewskiej. Był równieĹź jej pierwszym Ĺźyciowym partnerem. ZaangaĹźował aktorkę do występów wraz z trupą Konstantego Lobojki. Z Lobojką Modrzejewska objechała Galicję, wystąpiła równieĹź we Lwowie.  Jednak lokalna sława jej nie wystarczała, dlatego teĹź odeszła od Zimajera i w 1865 roku udała się do Krakowa, gdzie występowała przez cztery lata. W tym czasie zagrała 110 ról w 360 sztukach. Okres krakowski był dla Modrzejewskiej nauką rzemiosła aktorskiego. Zdobyła wówczas nie tylko nowe umiejętności, ale jak sama mówiła, oduczyła się wielu złych nawyków scenicznych. Ponadto kierujący teatrem Stanisław KoĹşmian, twórca „szkoły krakowskiej”, nie tolerował efekciarstwa, zamiast którego zaszczepiał w aktorach ducha zespołowości i gry dyskretnej, opartej na obserwacji rzeczywistości i tekście sztuki.  Po okresie krakowskim przyszedł czas na zdobycie Warszawy, co nie było takie proste i długo się nie udawało. Modrzejewska zdobyła jednak przychylność Sergiusza Muchanowa, prezesa dyrekcji Teatrów Rządowych, oraz jego Ĺźony Marii Kalergis-Muchanow. Aktorka zadebiutowała na warszawskiej scenie 4 paĹşdziernika 1868 roku. Kolejne jej role przyjmowano entuzjastycznie, więc Muchanow podpisał z nią kontrakt na stanowisko pierwszej aktorki dramatu i komedii. Powiodło jej się takĹźe w Ĺźyciu osobistym, została Ĺźoną wielkopolskiego arystokraty Karola Chłapowskiego.  Przez osiem lat występów w Warszawie poznała równieĹź wiele znanych i wybitnych postaci, Józefa Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza czy noblistę, Henryka Sienkiewicza. W tym gronie zrodził się pomysł emigracji do Stanów Zjednoczonych. Modrzejewska zawsze mierzyła wyĹźej. Tak jak wcześniej u Lobojki nie wystarczyła jej „rola” lokalnej gwiazdki, tak teĹź póĹşniej status najpopularniejszej warszawskiej aktorki równieĹź nie spełniał wszystkich jej ambicji. W 1876 roku wraz z mężem i słanwymi przyjaciółmi wyemigrowała do Anaheim w Kalifornii. Pobyt w Ameryce nie był jednak łatwy, a sukces nie przyszedł Modrzejewskiej z taką łatwością, jak to miało miejsce w Polsce. Przede wszystkim, 36 letnia aktorka nie znała języka angielskiego, a farma, którą kupiła wraz z przyjaciółmi, splajtowała pochłaniając wszystkie ich fundusze. Modrzejewska wytrwale dążyła jednak do celu, którym było zostanie aktorką o światowej sławie. Po roku przeniosła się do San Francisco, gdzie przez kilka godzin dziennie uczyła się języka i doskonaliła role. Kilkakrotnie starała się o przesłuchanie w tetarze w San Francisco. W USA była jednak zupełnie nieznana, traktowano ją jako amatorkę. Mimo wielu przeciwności, w końcu udało jej się, jak zawsze. Na scenie California Theatre zadebiutowała tytułową rolą w "Adriannie Lecouvreur". Był to jej kolejny, ogromny sukces.  Jesienią 1877 roku ruszyła w pierwsze amerykańskie tournée, w czasie którego zjednała sobie amerykańską krytykę oraz publiczność. "To jedna z wielkich aktorek naszych czasów" - pisał recenzent "Public Ledger" z Filadelfii. W Ameryce Modrzejewska przybrała pseudonim „Modjeska”. Odnosiła sukcesy występując, najczęściej w repertuarze szekspirowkim na deskach amerykańskich oraz gościnnie na scenach brytyjskich.  W 1883 roku przyjęła obywatelstwo amerykańskie. W 1893 roku została poproszona o wygłoszenie odczytu na kongresie kobiet w Chicago (World’s Fair Auxiliary Congress), gdzie przedstawia sytuację kobiet pod zaborami rosyjskim i pruskim. Krytyczny stosunek Modrzejewskiej wobec rządu rosyjskiego wyraĹźony w przemówieniu spowodował wydanie ukazu carskiego, który zakazywał jej wjazdu na terytorium rosyjskie.  Ostatnia wizyta w Polsce miała miejsce na przełomie lat 1902 i 1903. W trakcie tego pobytu od 31 paĹşdziernika 1902 do 28 kwietnia 1903 Modrzejewska występowała we Lwowie, Poznaniu i Krakowie.  Drugiego maja 1905 roku dała w Nowym Jorku jubileuszowe przedstawienie, a następnie udała się w dwuletnie tournée, po którym zakończyła karierę. Występowała potem jeszcze sporadycznie, wspierając cele charytatywne. Zagrała łącznie w 260 rolach.  Zmarła w Bay Island w East Newport w Kalifornii 8 kwietnia 1909 roku. Jej pogrzeb odbył się w Los Angeles. PóĹşniej, zgodnie z ostatnią wolą, jej szczątki spoczęły obok grobu matki w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.  Ĺšródła: Monika Mokrzycka-Pokora, Helena Modrzejewska (Modjeska), sierpień 2006. Gazeta w Krakowie, lipiec 2001.
    Ranking sklepy24.pl : 0

    Więcej o 100 zł, Helena Modrzejewska 1975

  • []

    Kategoria: Monety / Monety w gradingu / Monety w gradingu PR70, MS70, LL

    mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909.... Pełen opis produktu '100 zł, Helena Modrzejewska, grading PR70' »

    Kategoria: numizmatyka / monety PRL  Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Ludowej, po bokach orła oznaczenie roku emisji 19-75, pod orłem napis: ZŁ 100 ZŁ. Znak mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909. KaĹźdy napis poprzedzony i zakończony perełką.  Projektant monety: Stanisława Wątróbska  Helena Modrzejewska urodziła się 2 paĹşdziernika 1840 w Krakowie. Nazwisko „Modrzejewska” przybrała na początku kariery aktorskiej. Była nieślubnym dzieckiem Józefy Benda.  Jej talent aktorski odkrył Gustaw Zimajer, o którym niewiele wiadomo. Wynajmował mieszkanie od matki Heleny, podobno był takĹźe jej kochankiem. Na pewno został pierwszym impresario, lub agentem, jakbyśmy powiedzieli dzisiaj, Heleny Modrzejewskiej. Był równieĹź jej pierwszym Ĺźyciowym partnerem. ZaangaĹźował aktorkę do występów wraz z trupą Konstantego Lobojki. Z Lobojką Modrzejewska objechała Galicję, wystąpiła równieĹź we Lwowie.  Jednak lokalna sława jej nie wystarczała, dlatego teĹź odeszła od Zimajera i w 1865 roku udała się do Krakowa, gdzie występowała przez cztery lata. W tym czasie zagrała 110 ról w 360 sztukach. Okres krakowski był dla Modrzejewskiej nauką rzemiosła aktorskiego. Zdobyła wówczas nie tylko nowe umiejętności, ale jak sama mówiła, oduczyła się wielu złych nawyków scenicznych. Ponadto kierujący teatrem Stanisław KoĹşmian, twórca „szkoły krakowskiej”, nie tolerował efekciarstwa, zamiast którego zaszczepiał w aktorach ducha zespołowości i gry dyskretnej, opartej na obserwacji rzeczywistości i tekście sztuki.  Po okresie krakowskim przyszedł czas na zdobycie Warszawy, co nie było takie proste i długo się nie udawało. Modrzejewska zdobyła jednak przychylność Sergiusza Muchanowa, prezesa dyrekcji Teatrów Rządowych, oraz jego Ĺźony Marii Kalergis-Muchanow. Aktorka zadebiutowała na warszawskiej scenie 4 paĹşdziernika 1868 roku. Kolejne jej role przyjmowano entuzjastycznie, więc Muchanow podpisał z nią kontrakt na stanowisko pierwszej aktorki dramatu i komedii. Powiodło jej się takĹźe w Ĺźyciu osobistym, została Ĺźoną wielkopolskiego arystokraty Karola Chłapowskiego.  Przez osiem lat występów w Warszawie poznała równieĹź wiele znanych i wybitnych postaci, Józefa Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza czy noblistę, Henryka Sienkiewicza. W tym gronie zrodził się pomysł emigracji do Stanów Zjednoczonych. Modrzejewska zawsze mierzyła wyĹźej. Tak jak wcześniej u Lobojki nie wystarczyła jej „rola” lokalnej gwiazdki, tak teĹź póĹşniej status najpopularniejszej warszawskiej aktorki równieĹź nie spełniał wszystkich jej ambicji. W 1876 roku wraz z mężem i słanwymi przyjaciółmi wyemigrowała do Anaheim w Kalifornii. Pobyt w Ameryce nie był jednak łatwy, a sukces nie przyszedł Modrzejewskiej z taką łatwością, jak to miało miejsce w Polsce. Przede wszystkim, 36 letnia aktorka nie znała języka angielskiego, a farma, którą kupiła wraz z przyjaciółmi, splajtowała pochłaniając wszystkie ich fundusze. Modrzejewska wytrwale dążyła jednak do celu, którym było zostanie aktorką o światowej sławie. Po roku przeniosła się do San Francisco, gdzie przez kilka godzin dziennie uczyła się języka i doskonaliła role. Kilkakrotnie starała się o przesłuchanie w tetarze w San Francisco. W USA była jednak zupełnie nieznana, traktowano ją jako amatorkę. Mimo wielu przeciwności, w końcu udało jej się, jak zawsze. Na scenie California Theatre zadebiutowała tytułową rolą w "Adriannie Lecouvreur". Był to jej kolejny, ogromny sukces.  Jesienią 1877 roku ruszyła w pierwsze amerykańskie tournée, w czasie którego zjednała sobie amerykańską krytykę oraz publiczność. "To jedna z wielkich aktorek naszych czasów" - pisał recenzent "Public Ledger" z Filadelfii. W Ameryce Modrzejewska przybrała pseudonim „Modjeska”. Odnosiła sukcesy występując, najczęściej w repertuarze szekspirowkim na deskach amerykańskich oraz gościnnie na scenach brytyjskich.  W 1883 roku przyjęła obywatelstwo amerykańskie. W 1893 roku została poproszona o wygłoszenie odczytu na kongresie kobiet w Chicago (World’s Fair Auxiliary Congress), gdzie przedstawia sytuację kobiet pod zaborami rosyjskim i pruskim. Krytyczny stosunek Modrzejewskiej wobec rządu rosyjskiego wyraĹźony w przemówieniu spowodował wydanie ukazu carskiego, który zakazywał jej wjazdu na terytorium rosyjskie.  Ostatnia wizyta w Polsce miała miejsce na przełomie lat 1902 i 1903. W trakcie tego pobytu od 31 paĹşdziernika 1902 do 28 kwietnia 1903 Modrzejewska występowała we Lwowie, Poznaniu i Krakowie.  Drugiego maja 1905 roku dała w Nowym Jorku jubileuszowe przedstawienie, a następnie udała się w dwuletnie tournée, po którym zakończyła karierę. Występowała potem jeszcze sporadycznie, wspierając cele charytatywne. Zagrała łącznie w 260 rolach.  Zmarła w Bay Island w East Newport w Kalifornii 8 kwietnia 1909 roku. Jej pogrzeb odbył się w Los Angeles. PóĹşniej, zgodnie z ostatnią wolą, jej szczątki spoczęły obok grobu matki w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.  Ĺšródła: Monika Mokrzycka-Pokora, Helena Modrzejewska (Modjeska), sierpień 2006. Gazeta w Krakowie, lipiec 2001.
    Ranking sklepy24.pl : 0

    Więcej o 100 zł, Helena Modrzejewska, grading PR70

  • []

    Kategoria: Monety / Monety w gradingu / Monety w gradingu PR69, MS69, C4

    mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909.... Pełen opis produktu '100 zł, Helena Modrzejewska, grading PR69' »

    Kategoria: numizmatyka / monety PRL  Awers monety: Wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Ludowej, po bokach orła oznaczenie roku emisji 19-75, pod orłem napis: ZŁ 100 ZŁ. Znak mennicy pod łapą orła. W otoku napis: POLSKA/RZECZPOSPOLITA/LUDOWA.  Rewers monety: Popiersie Heleny Modrzejewskiej. W otoku napis: HELENA MODRZEJEWSKA. U dołu monety data: 1840-1909. KaĹźdy napis poprzedzony i zakończony perełką.  Projektant monety: Stanisława Wątróbska  Helena Modrzejewska urodziła się 2 paĹşdziernika 1840 w Krakowie. Nazwisko „Modrzejewska” przybrała na początku kariery aktorskiej. Była nieślubnym dzieckiem Józefy Benda.  Jej talent aktorski odkrył Gustaw Zimajer, o którym niewiele wiadomo. Wynajmował mieszkanie od matki Heleny, podobno był takĹźe jej kochankiem. Na pewno został pierwszym impresario, lub agentem, jakbyśmy powiedzieli dzisiaj, Heleny Modrzejewskiej. Był równieĹź jej pierwszym Ĺźyciowym partnerem. ZaangaĹźował aktorkę do występów wraz z trupą Konstantego Lobojki. Z Lobojką Modrzejewska objechała Galicję, wystąpiła równieĹź we Lwowie.  Jednak lokalna sława jej nie wystarczała, dlatego teĹź odeszła od Zimajera i w 1865 roku udała się do Krakowa, gdzie występowała przez cztery lata. W tym czasie zagrała 110 ról w 360 sztukach. Okres krakowski był dla Modrzejewskiej nauką rzemiosła aktorskiego. Zdobyła wówczas nie tylko nowe umiejętności, ale jak sama mówiła, oduczyła się wielu złych nawyków scenicznych. Ponadto kierujący teatrem Stanisław KoĹşmian, twórca „szkoły krakowskiej”, nie tolerował efekciarstwa, zamiast którego zaszczepiał w aktorach ducha zespołowości i gry dyskretnej, opartej na obserwacji rzeczywistości i tekście sztuki.  Po okresie krakowskim przyszedł czas na zdobycie Warszawy, co nie było takie proste i długo się nie udawało. Modrzejewska zdobyła jednak przychylność Sergiusza Muchanowa, prezesa dyrekcji Teatrów Rządowych, oraz jego Ĺźony Marii Kalergis-Muchanow. Aktorka zadebiutowała na warszawskiej scenie 4 paĹşdziernika 1868 roku. Kolejne jej role przyjmowano entuzjastycznie, więc Muchanow podpisał z nią kontrakt na stanowisko pierwszej aktorki dramatu i komedii. Powiodło jej się takĹźe w Ĺźyciu osobistym, została Ĺźoną wielkopolskiego arystokraty Karola Chłapowskiego.  Przez osiem lat występów w Warszawie poznała równieĹź wiele znanych i wybitnych postaci, Józefa Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza czy noblistę, Henryka Sienkiewicza. W tym gronie zrodził się pomysł emigracji do Stanów Zjednoczonych. Modrzejewska zawsze mierzyła wyĹźej. Tak jak wcześniej u Lobojki nie wystarczyła jej „rola” lokalnej gwiazdki, tak teĹź póĹşniej status najpopularniejszej warszawskiej aktorki równieĹź nie spełniał wszystkich jej ambicji. W 1876 roku wraz z mężem i słanwymi przyjaciółmi wyemigrowała do Anaheim w Kalifornii. Pobyt w Ameryce nie był jednak łatwy, a sukces nie przyszedł Modrzejewskiej z taką łatwością, jak to miało miejsce w Polsce. Przede wszystkim, 36 letnia aktorka nie znała języka angielskiego, a farma, którą kupiła wraz z przyjaciółmi, splajtowała pochłaniając wszystkie ich fundusze. Modrzejewska wytrwale dążyła jednak do celu, którym było zostanie aktorką o światowej sławie. Po roku przeniosła się do San Francisco, gdzie przez kilka godzin dziennie uczyła się języka i doskonaliła role. Kilkakrotnie starała się o przesłuchanie w tetarze w San Francisco. W USA była jednak zupełnie nieznana, traktowano ją jako amatorkę. Mimo wielu przeciwności, w końcu udało jej się, jak zawsze. Na scenie California Theatre zadebiutowała tytułową rolą w "Adriannie Lecouvreur". Był to jej kolejny, ogromny sukces.  Jesienią 1877 roku ruszyła w pierwsze amerykańskie tournée, w czasie którego zjednała sobie amerykańską krytykę oraz publiczność. "To jedna z wielkich aktorek naszych czasów" - pisał recenzent "Public Ledger" z Filadelfii. W Ameryce Modrzejewska przybrała pseudonim „Modjeska”. Odnosiła sukcesy występując, najczęściej w repertuarze szekspirowkim na deskach amerykańskich oraz gościnnie na scenach brytyjskich.  W 1883 roku przyjęła obywatelstwo amerykańskie. W 1893 roku została poproszona o wygłoszenie odczytu na kongresie kobiet w Chicago (World’s Fair Auxiliary Congress), gdzie przedstawia sytuację kobiet pod zaborami rosyjskim i pruskim. Krytyczny stosunek Modrzejewskiej wobec rządu rosyjskiego wyraĹźony w przemówieniu spowodował wydanie ukazu carskiego, który zakazywał jej wjazdu na terytorium rosyjskie.  Ostatnia wizyta w Polsce miała miejsce na przełomie lat 1902 i 1903. W trakcie tego pobytu od 31 paĹşdziernika 1902 do 28 kwietnia 1903 Modrzejewska występowała we Lwowie, Poznaniu i Krakowie.  Drugiego maja 1905 roku dała w Nowym Jorku jubileuszowe przedstawienie, a następnie udała się w dwuletnie tournée, po którym zakończyła karierę. Występowała potem jeszcze sporadycznie, wspierając cele charytatywne. Zagrała łącznie w 260 rolach.  Zmarła w Bay Island w East Newport w Kalifornii 8 kwietnia 1909 roku. Jej pogrzeb odbył się w Los Angeles. PóĹşniej, zgodnie z ostatnią wolą, jej szczątki spoczęły obok grobu matki w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.  Ĺšródła: Monika Mokrzycka-Pokora, Helena Modrzejewska (Modjeska), sierpień 2006. Gazeta w Krakowie, lipiec 2001.
    Ranking sklepy24.pl : 0

    Więcej o 100 zł, Helena Modrzejewska, grading PR69


enumizmatyczny.pl

Sprzedaż i skup monet, akcesoriów numizmatycznych i filatelistycznych oraz banknotów
Sklepy24.pl - przewodnik kupujących online Sklep wpisany: 13.10.2009
mennica_gn, leuchturm, leuchtturm_10, leuchtturm_20
Produkty w ofercie: 1763
Promocje: b/d
Wysyłka do 3 dni: b/d
Opinie pozytywne: 0
Opinie neutralne: 0
Opinie negatywne: 0