Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pentagon władzy jest drugim tomem „Mitu maszyny” Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym – pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji „zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego”. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym....

Mit maszyny – który Lewis Mumford analizuje i demaskuje w swojej niesamowitej książce – to nasze proste wyobrażenie o technice jako kombinacji narzędzi i postępującej mechanizacji. I może nie warto byłoby się nim zajmować, gdyby nie to, że mit ten, jak większość głębokich ludzkich przekonań, ostatecznie się urzeczywistnia – i to już w obrębie zbiorowości starożytnych. Co więcej, pierwszymi prawdziwie zmechanizowanymi maszynami były raczej same te zbiorowości aniżeli używane przez nie narzędzia. Tymczasem, jak zauważa Mumford, w rozwoju techniki i kultury decydujące są nie tyle narzędzia i posługiwanie się nimi, ile rozwój ludzkiego ducha. Mózg jest tu ważniejszy niż ręka, a historia techniki jest historią cywilizacji, człowieka i społeczeństw. W swój pomysłowy i twórczy wywód autor wplata ogromny materiał empiryczny – sam w sobie fascynujący – i pokazuje, jak ta prehistoria ukształtowała współczesnego człowieka. Lewis Mumford (1895–1990) – niezwykle barwna postać amerykańskiej kultury, wszechstronny intelektualista w prawdziwie renesansowym stylu: historyk, filozof, badacz techniki, socjolog i krytyk literacki. Wydany w 1931 roku w „Scribner’s Magazine” tekst The Drama of the Machines przyniósł Mumfordowi zaproszenie na Columbia University, gdzie poprowadził kurs o maszynach i epoce maszyn, prawdopodobnie pierwszy na świecie cykl wykładów na ten temat. Zajęcia były podstawą jego Techniki i cywilizacji (1934), pionierskiej pracy z historii i kultury techniki, która wywarła duży wpływ na późniejszych badaczy (wyd. pol. PWN 1966). Jednocześnie zajmował się krytyką sztuki i literatury (m.in. napisał cenioną książkę o Hermanie Melville’u), architekturą i urbanistyką. Jego największa praca – Mit maszyny (tom 1 z 1967 roku, tom 2 z 1970) – to oryginalna wizja historii kultury i cywilizacji, w której Mumford wprowadził m.in. pojęcie megamaszyny, czyli maszyny, której komponentami są ludzie.„Chociaż pierwsza megamaszyna pojawiła się w okresie, kiedy zaczęto używać miedzi do wytwarzania narzędzi i broni, była wynalazkiem niezależnym, ponieważ mechanizacja ludzi – na gruncie pradawnego reżimu obrzędu rytualnego – była zjawiskiem nieporównanie wcześniejszym od mechanizacji zwykłych narzędzi roboczych. Ale skoro tylko ten nowy mechanizm został pomyślany, szybko się rozprzestrzeniał – nie tylko na zasadzie naśladownictwa w celu obrony własnej, lecz również za sprawą królów działających w sposób, w jaki mogą działać wyłącznie bogowie lub ich pomazańcy. Wszędzie, gdzie udało się ją zbudować, megamaszyna dawała zwielokrotniony zasób energii do wykorzystania i wykonywała prace w takiej skali, jaka przedtem była nie do pomyślenia. Owa zdolność do skupiania ogromnych sił mechanicznych stworzyła nową dynamikę przemian, których rozmach przezwyciężał nieśpieszną rutynę i wątłe bariery kultywowanej w małej skali kultury wiejskiej”....

Opis - Pentagon władzy jest drugim tomem "Mitu maszyny" Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym " pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji "zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego?. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym. Nazwa - Mit maszyny Tom 2 Autor - Lewis Mumford Oprawa - Miękka Wydawca - Wydawnictwo Naukowe PWN Kod ISBN - 9788301177652 Kod EAN - 9788301177652 Rok wydania - 2015 Język - polski Tłumacz - Szczubiałka Michał Format - 17.0x20.5cm Ilość stron - 748 Podatek VAT - 5% Premiera - 2014-03-20

Pentagon władzy jest drugim tomem ?Mitu maszyny? Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym ? pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji ?zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego?. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym.

Opis - Krytyczna i oryginalna refleksja autora nad techniką jest szczególnie inspirująca dzisiaj, kiedy maszyny są wszechobecne, a zrozumienie ich funkcji i miejsca w naszej cywilizacji na przestrzeni wieków wydaje się kwestią niezmiernie istotną. Książka to także słynna obrona sensu człowieczeństwa, a przede wszystkim języka, przed inwazją 'maszyny'. Autor przedstawia koncepcję megamaszyny, czyli takiej organizacji społeczeństwa, która na przestrzeni dziejów wymusza na nim podejmowanie działań na granicy możliwości technicznych i cywilizacyjnych w danym okresie. Maszyna więc to nie tyle i nie tylko przedmiot, nie tylko historia techniki, ale przede wszystkim sposób myślenia i życia. To też przekonanie, że wszystkie problemy ludzkości zostaną rozwiązane przez rozwój czysto technologicznej cywilizacji, a nie przez ludzką myśl o charakterze zarówno innowacyjnym, jak i uwzględniającym aspekty społeczne, psychologiczne i kulturowe.Autor nie występuje jednak z naiwną krytyką cywilizacji technicznej, wręcz przeciwnie, fascynuje go ona i skłania do badania jej losów w czasach współczesnych. Książka, napisana niezwykle żywym, barwnym językiem, jest jedyną w swoim rodzaju syntezą myśli humanistycznej i naukowej, a jednocześnie pełną rozmachu autorską koncepcją dziejów ludzkości. Została przetłumaczona na wiele języków, podobnie jak Robotnik Ernsta Jungera należy do owych 'legendarnych', wyczekiwanych i znanych tylko ze słyszenia dzieł filozoficznych w Polsce. Lektura także dla antropologów, socjologów, historyków, teoretyków kultury, dziennikarzy i czytelników książek popularnonaukowych. Nazwa - Mit maszyny Technika a rozwój człowieka Tom 1 Oryginalny tytuł - The Myth of The Machine. Technics and Human Development. Autor - Lewis Mumford Oprawa - Miękka Wydawca - Wydawnictwo Naukowe PWN Kod ISBN - 9788301170349 Kod EAN - 9788301170349 Wydanie - 1 Rok wydania - 2012 Język - polski Tłumacz - Szczubiałka Michał Seria wydawnicza - Myśleć Format - 16.8x23.8cm Ilość stron - 350 Podatek VAT - 5% Premiera - 2012-10-12

"Pentagon władzy jest drugim tomem „Mitu maszyny” Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym – pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji „zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego”. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym."

"Mit maszyny – który Lewis Mumford analizuje i demaskuje w swojej niesamowitej książce – to nasze proste wyobrażenie o technice jako kombinacji narzędzi i postępującej mechanizacji. I może nie warto byłoby się nim zajmować, gdyby nie to, że mit ten, jak większość głębokich ludzkich przekonań, ostatecznie się urzeczywistnia – i to już w obrębie zbiorowości starożytnych. Co więcej, pierwszymi prawdziwie zmechanizowanymi maszynami były raczej same te zbiorowości aniżeli używane przez nie narzędzia. Tymczasem, jak zauważa Mumford, w rozwoju techniki i kultury decydujące są nie tyle narzędzia i posługiwanie się nimi, ile rozwój ludzkiego ducha. Mózg jest tu ważniejszy niż ręka, a historia techniki jest historią cywilizacji, człowieka i społeczeństw. W swój pomysłowy i twórczy wywód autor wplata ogromny materiał empiryczny – sam w sobie fascynujący – i pokazuje, jak ta prehistoria ukształtowała współczesnego człowieka. Lewis Mumford (1895–1990) – niezwykle barwna postać amerykańskiej kultury, wszechstronny intelektualista w prawdziwie renesansowym stylu: historyk, filozof, badacz techniki, socjolog i krytyk literacki. Wydany w 1931 roku w „Scribner’s Magazine” tekst The Drama of the Machines przyniósł Mumfordowi zaproszenie na Columbia University, gdzie poprowadził kurs o maszynach i epoce maszyn, prawdopodobnie pierwszy na świecie cykl wykładów na ten temat. Zajęcia były podstawą jego Techniki i cywilizacji (1934), pionierskiej pracy z historii i kultury techniki, która wywarła duży wpływ na późniejszych badaczy (wyd. pol. PWN 1966). Jednocześnie zajmował się krytyką sztuki i literatury (m.in. napisał cenioną książkę o Hermanie Melville’u), architekturą i urbanistyką. Jego największa praca – Mit maszyny (tom 1 z 1967 roku, tom 2 z 1970) – to oryginalna wizja historii kultury i cywilizacji, w której Mumford wprowadził m.in. pojęcie megamaszyny, czyli maszyny, której komponentami są ludzie. „Chociaż pierwsza megamaszyna pojawiła się w okresie, kiedy zaczęto używać miedzi do wytwarzania narzędzi i broni, była wynalazkiem niezależnym, ponieważ mechanizacja ludzi – na gruncie pradawnego reżimu obrzędu rytualnego – była zjawiskiem nieporównanie wcześniejszym od mechanizacji zwykłych narzędzi roboczych. Ale skoro tylko ten nowy mechanizm został pomyślany, szybko się rozprzestrzeniał – nie tylko na zasadzie naśladownictwa w celu obrony własnej, lecz również za sprawą królów działających w sposób, w jaki mogą działać wyłącznie bogowie lub ich pomazańcy. Wszędzie, gdzie udało się ją zbudować, megamaszyna dawała zwielokrotniony zasób energii do wykorzystania i wykonywała prace w takiej skali, jaka przedtem była nie do pomyślenia. Owa zdolność do skupiania ogromnych sił mechanicznych stworzyła nową dynamikę przemian, których rozmach przezwyciężał nieśpieszną rutynę i wątłe bariery kultywowanej w małej skali kultury wiejskiej”."

Pentagon władzy jest drugim tomem „Mitu maszyny” Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym – pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji „zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego”. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym....

Pentagon władzy jest drugim tomem „Mitu maszyny” Lewisa Mumforda i rozwinięciem idei zarysowanych w tomie pierwszym – pracą powstałą, jak sam autor stwierdza pod presją obserwacji „zniekształceń, zbiorowych obsesji i kompulsji powstałych w polu megatechniki, przekierowujących nasze energie i podważających naszą zdolność do życia pełnego i duchowo satysfakcjonującego”. Zadanie, które sobie postawił, Mumford wypełnia opierając się na ogromnym bogactwie faktów i informacji histortyczno-literackich, tworząc wielką sieć diagnostyczną, umożliwiającą autorowi, a za nim czytelnikowi tej książki, problematyzację istotnych wymiarów naszej cywilizacji. Diagnoza dotyczy zarówno podstaw wyobrażeniowych i myślowych tej kultury, jak też w skutku jej instytucji. Mumford dąży do ujawnienia, jak myślimy zbiorowo jako jej twórcy i uczestnicy, i wskazuje jednocześnie konieczne pola zmiany sposobu rozumowania, by przywrócić priorytet wartości decydujących o jakości ludzkiego życia w jego wymiarze indywidualnym i dopiero wtedy społecznym.

Mit maszyny – który Lewis Mumford analizuje i demaskuje w swojej niesamowitej książce – to nasze proste wyobrażenie o technice jako kombinacji narzędzi i postępującej mechanizacji. I może nie warto byłoby się nim zajmować, gdyby nie to, że mit ten, jak większość głębokich ludzkich przekonań, ostatecznie się urzeczywistnia – i to już w obrębie zbiorowości starożytnych. Co więcej, pierwszymi prawdziwie zmechanizowanymi maszynami były raczej same te zbiorowości aniżeli używane przez nie narzędzia. Tymczasem, jak zauważa Mumford, w rozwoju techniki i kultury decydujące są nie tyle narzędzia i posługiwanie się nimi, ile rozwój ludzkiego ducha. Mózg jest tu ważniejszy niż ręka, a historia techniki jest historią cywilizacji, człowieka i społeczeństw. W swój pomysłowy i twórczy wywód autor wplata ogromny materiał empiryczny – sam w sobie fascynujący – i pokazuje, jak ta prehistoria ukształtowała współczesnego człowieka. Lewis Mumford (1895–1990) – niezwykle barwna postać amerykańskiej kultury, wszechstronny intelektualista w prawdziwie renesansowym stylu: historyk, filozof, badacz techniki, socjolog i krytyk literacki. Wydany w 1931 roku w „Scribner’s Magazine” tekst The Drama of the Machines przyniósł Mumfordowi zaproszenie na Columbia University, gdzie poprowadził kurs o maszynach i epoce maszyn, prawdopodobnie pierwszy na świecie cykl wykładów na ten temat. Zajęcia były podstawą jego Techniki i cywilizacji (1934), pionierskiej pracy z historii i kultury techniki, która wywarła duży wpływ na późniejszych badaczy (wyd. pol. PWN 1966). Jednocześnie zajmował się krytyką sztuki i literatury (m.in. napisał cenioną książkę o Hermanie Melville’u), architekturą i urbanistyką. Jego największa praca – Mit maszyny (tom 1 z 1967 roku, tom 2 z 1970) – to oryginalna wizja historii kultury i cywilizacji, w której Mumford wprowadził m.in. pojęcie megamaszyny, czyli maszyny, której komponentami są ludzie. „Chociaż pierwsza megamaszyna pojawiła się w okresie, kiedy zaczęto używać miedzi do wytwarzania narzędzi i broni, była wynalazkiem niezależnym, ponieważ mechanizacja ludzi – na gruncie pradawnego reżimu obrzędu rytualnego – była zjawiskiem nieporównanie wcześniejszym od mechanizacji zwykłych narzędzi roboczych. Ale skoro tylko ten nowy mechanizm został pomyślany, szybko się rozprzestrzeniał – nie tylko na zasadzie naśladownictwa w celu obrony własnej, lecz również za sprawą królów działających w sposób, w jaki mogą działać wyłącznie bogowie lub ich pomazańcy. Wszędzie, gdzie udało się ją zbudować, megamaszyna dawała zwielokrotniony zasób energii do wykorzystania i wykonywała prace w takiej skali, jaka przedtem była nie do pomyślenia. Owa zdolność do skupiania ogromnych sił mechanicznych stworzyła nową dynamikę przemian, których rozmach przezwyciężał nieśpieszną rutynę i wątłe bariery kultywowanej w małej skali kultury wiejskiej”.