Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Bez Erharda Milcha Luftwaffe nie byłaby tym samym narzędziem walki, który świat poznał i którego doświadczał w latach 1939-1944. To jego nadzwyczajnym talentom organizatorskim i pracowitości zawdzięczały niemieckie siły powietrzne najpierw swoje odrodzenie, a następnie - liczne triumfy. Zasługą Milcha było również przełamanie stagnacji w niemieckiej produkcji lotniczej ,,odziedziczonej" po Udecie i nadanie jej niezwykłego tempa wzrostu. Bez jego niespożytej energii piloci Luftwaffe nie mieliby na czym latać już w 1943 roku. Chociaż Milch był właściwie ,,cywilem w mundurze", to z powodzeniem dowodził 5. Flotą Powietrzną podczas kampanii norweskiej, a w 1943 roku z narażeniem życia ratował okrążoną pod Stalingradem 6. Armię. Tajemnicą poliszynela było jego rzekome żydowskie pochodzenie. To do niego odnosiła się słynna wypowiedź Göringa: ,,O tym, kto jest w Luftwaffe Żydem, decyduję ja!" Pogłoski o żydowskim ojcu nie zaszkodziły karierze Milcha - osiągnął w Luftwaffe pozycję człowieka nr 2 i zajął znaczące miejsce w nazistowskich elitach władzy, ciesząc się przez kilka lat całkowitym zaufaniem Hitlera i dużą samodzielnością. Dopiero w 1944 roku widmo nieuchronnej klęski i intrygi rywali zachwiały jego pozycją. Milch, choć uważał się za państwowca i fachowca od lotnictwa, z entuzjazmem powitał nadejście rządów narodowych socjalistów i swój los związał na dobre i na złe z osobą Hitlera. Przyszło mu też to odpokutować: najpierw w Norymberdze, a potem przez siedem lat w landsberskim więzieniu. Karierze Milcha najwyraźniej sekundował ,,chichot historii", ukazując jak nadzwyczajny talent i niezwykły potencjał, przeszedłszy na ,,ciemną stronę mocy", ostatecznie wypala się wraz z nią.

"Odsłaniając nowe źródła i włączając do nowej syntezy uprzednio ignorowane dowody znajdujące się w dokumentach, Joel Hayward wniósł pokaźny wkład do historiografii bitwy stalingradzkiej. Larry L. Ping, German Studies Review "W studium opartym na znakomitych badaniach, Hayward prezentuje nam prawdopodobnie najlepsze spojrzenie na działania Luftwaffe w kontekście kampanii stalingradzkiej 1942/1943 r. () Przedstawia również najlepszy dostępny opis katastrofalnego stalingradzkiego mostu powietrznego. Richard Muller, w C. Messenger, red, Reader‘s Guide to Military History "Wspaniała praca. Każdy kto interesuje się wojną na froncie wschodnim, a zwłaszcza kampanią stalingradzką, absolutnie musi ją przeczytać. () książką opiera się na znakomitej pracy badawczej i jest dobrze napisana. profesor Richard L. DiNardo, New York Military Affairs Sympodium Newsletter. "... oryginalne i oparte na potężnych badaniach studium () Zatrzymani pod Stalingradem jest absolutnie niezastąpioną pracą nie tyle ze względu na jej zaskakujące spostrzeżenia na temat Stalingradu, ale również dlatego, że pozwala lepiej zrozumieć charakter radziecko-niemieckich działań w tym krytycznym roku. Professor John Erickson, RUSI Journal "Doskonałe opracowanie (). Hayward wykorzystał nadzwyczaj szeroki zakres źródeł, którymi posługuje się z wyjątkową zręcznością oraz krytyczną bezstronnością. Pisze przystępnie i interesująco (). To modelowy przedstawiciel gatunku, który powinien ustanowić wzorzec dla rekonstrukcji działań w powietrzu. Professor Richard Overy, War in History "Hayward przekonująco dowodzi, że siły powietrzne zajmowały centralną pozycję w niemieckich operacjach wojskowych 1942 roku.

Książka jest pierwszą publikacją w całości poświęconą tajnym badaniom naukowym pułkownika profesora Hubertusa Strugholda prowadzonym na Dolnym Śląsku. W latach 1935-1945 był on dyrektorem Instytutu Badawczego Medycyny Lotniczej Ministerstwa Lotnictwa III Rzeszy w Berlinie (po wojnie tworzył w USA podstawy medycyny kosmicznej). Po nasileniu się nalotów alianckich na stolicę III Rzeszy Instytut został przeniesiony na Dolny Śląsk. Dokąd? - o tym przez długi czas nikt nie miał pojęcia, ponieważ miejsce otoczono ścisłą tajemnicą. Od kilkunastu lat różni polscy autorzy (m.in. J. Lamparska, J. Rostkowski, I. Witkowski) wysuwają niczym nie poparte hipotezy, że prof. Strughold kontynuował swoje badania w podziemiach zamku Książ. Po jakimś czasie J. Rostkowski rozwinął swoje hipotezy - nadal nie poparte żadnymi dowodami - twierdząc, że Instytut przeniesione do tzw. Starego Zamku Książ bądź do Szczawna Zdroju. Różnie polscy autorzy całkowicie bezpodstawnie oskarżali prof. Strugholda, że prowadził zbrodnicze eksperymenty medyczne na Więźniach obozu koncentracyjnego w Dachau. S. Wrzesiński obala te mity i udowadnia (na podstawie wspomnień, publikacji naukowych, niepublikowanych maszynopisów wspomnień byłych niemieckich mieszkańców Dolnego Śląska, sprawozdań powojennych itp.), że Instytut prof. Strugholda przeniesiono z Berlina do pałacu w Rząsinach koło Gryfowa Śląskiego. Przedstawia również dzieje tej rezydencji, która należała m.in. do feldmarszałka Iwana Dybicza, który tłumił powstanie listopadowe w 1831 r. Cennym uzupełnieniem tekstu są liczne zdjęcia dokumentalne i przedwojenne widokówki ukazujące opisywane miejscowości i budynki okolic.

Książka przedstawia burzliwe dzieje niemieckich sił powietrznych od momentu potajemnego ich organizowania - wbrew jasnym postanowieniem traktatu wersalskiego - przez okres ich dominacji w początkowych miesiącach drugiej wojny światowej aż po ich kres, który nastąpił wraz z upadkiem Trzeciej Rzeszy. Gdy Hitler doszedł do władzy, Luftwaffe wyszły z cienia i doczekały się rozbudowy w ramach gigantycznego programu zbrojeń w Rzeszy, a potem wzięły udział w wojnie, która ostatecznie określiła ich kształt organizacyjny. Poza szczegółową prezentacją historii Luftwaffe i działań bojowych niemieckiego lotnictwa autor pokusił się także o fascynujące studium na temat innych aspektów jego dziejów: tego czysto ludzkiego oraz technicznego.

Piloci myśliwcy zawsze zajmowali elitarne miejsce w historii wojny. Myśliwcy Luftwaffe - Jagdflieger byli bez wątpienia wśród najlepszych na świecie, a ich odwaga, umiejętności i niekiedy niesamowita ilość zestrzeleń osiągnęły status niemal legendarny. Przez lata wiele zostało napisane o tych asach, jednak ta książka w odróżnieniu od innych, próbuje przeegzaminować "zwykłego" pilota Luftwaffe, którego zwycięstwa powietrzne mogły liczyć kilka samolotów, niemniej jednak tak samo trudne do osiągnięcia. Ci ludzie, asy i "nie-asy" równocześnie, dzielili tego samego agresywnego ducha walki, przyjemności z udziału w akcji i pasję "myśliwego". Ta książka bada każde stadium kariery Jagdflieger, od zaciągnięcia się i intensywnego szkolenia do śmiertelnych walk powietrznych.

Kampfgeschwader 200 był niezwykłą jednostką Luftwaffe o specjalnym przeznaczeniu. Każda z wydzielonych części KG 200 działała samodzielnie, nie wiedząc nic o pozostałych. Pułk wykonywał zadania szpiegowskie oraz najtrudniejsze operacje bojowe i transportowe. Testował także nowe typy samolotów i różnego rodzaju bronie specjalne.Ze względu na całkowite utajnienie i szczególne operacje KG 200 szybko owiany został aurą tajemniczości. Przypisywano mu korzystanie z niezliczonej liczby obcych maszyn oraz prowadzenie akcji, które u jednych wzbudzały ciekawość, a innych szokowały.Legendę KG 200 budowały dodatkowo niesamowite plotki. Nikt nie wiedział, jaka jest prawda, bo o nią nie wolno było pytać.Tajny pułk KG 200 to wreszcie prawdziwa, prezentująca niepublikowane przedtem dokumenty, fakty i zdjęcia historia tej jednostki, opowiedziana przez jednego z jej oficerów Petera Wilhelma Stahla. Wiarygodna, rzetelna, bez zadęcia i patosu, a jednak nadal zdumiewająca i wyjątkowa...Peter Wilhelm Stahl (ur. 7 marca 1913 r. w Lonsee; zm. 27 grudnia 2001 r. w Wenzenbach) niemiecki pilot i autor książek lotniczych. Latać zaczął w 1928 r. W latach 193437 pracował jako asystent w laboratorium służb meteorologicznych Stuttgart-Bblingen. W tym samym czasie ukończył szkolenie jako pilot rezerwy. W latach 193945 w pułku 30 i 200 Luftwaffe dosłuzył się stopnia porucznika i rangi szefa kompanii. Dzięki przynależności do KG 200 latał na większości głównych typów samolotów. Po II wojnie światowej zajął się działalnością rzemieślniczą. Po utworzeniu Bundeswehry wstąpił do nowej Luftwaffe. W 1970 r. przeszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika. Następnie pracował jako publicysta oraz niezależny konsultant ds. technologii lotniczych. W latach 197080 korzystał ze swego bogatego doświadczenia w pilotażu jako instruktor w Deutschen Alpensegelflugschule Unterwssen/Chiemgau. Był członkiem Traditionsgemeinschaft Alte Adler e.V.

Fascynujące losy i imponujące kariery bojowe sześciu najlepszych lotników Trzeciej Rzeszy na podstawie dzienników, listów i niepublikowanychwspomnieńAdolf Galland: 104 zestrzelone samoloty; jeden z najmłodszych generałów II wojny światowejWerner Mlders: 115 zestrzelonych samolotów;, świetny bojowy dowódcaGnther Rall: 275 zestrzelonych samolotów; numer trzeci na liście najskuteczniejszych asów myśliwskichErich Hartmann: 352 zestrzelone samoloty; najskuteczniejszy pilot myśliwski wszechczasówJohannes Steinhoff : 176 zestrzelonych samolotów; zestrzelony12 razy, mimo straszliwych szpecących poparzeń nie przestał latać; po wojnie szef sztabu wojsk powietrznych RFNHans-Joachim Marseille: 158 zestrzelonych samolotów; odniósł17 zwycięstw powietrznych jednego dnia

Wierna do końca służba Fhrerowi w walkach nad Polską, na Froncie Zachodnim i Wschodnim. Blisko siedemset lotów bojowych na różnych typach Messerschmittów, w tym pierwszym myśliwcu odrzutowym Me 262. Sześćdziesiąt zestrzeleń. Oto Hans-Ekkehard Bob - jeden z asów II wojny światowej.Piloci myśliwscy to specjalny rodzaj ludzi. Nie każdy może dostąpić zaszczytu pilotowania kosztownej maszyny i w tej kwestii nic nie zmieniło się od początku istnienia lotnictwa. Piloci to również doskonały `materiał` na pierwsze strony gazet. Łatwo policzyć ich zwycięstwa, które rozbudzają wyobraźnię. Mogą być wzorem do naśladowania dla ludzi młodych. Nie inaczej było podczas II wojny światowej w Niemczech - tam też stanowili elitę.Wyczyny pilotów niemieckich wzbudzają podziw nawet dzisiaj. Promowani jako mający pomóc w odbudowie i utrzymaniu prestiżu wielkich Niemiec, podlegali bezustannej indoktrynacji. Hans-Ekkehard Bob nie jest tu wyjątkiem.Jego książka to swego rodzaju studium skuteczności propagandy nazistowskiej wobec ludzi młodych oraz skutków, do jakich doprowadziło polityczne zwycięstwo NSDAP. Przedstawia wizję świata, który oni podziwiali, i jest w swej narracji bardzo sugestywna.Patronaty:portale: Aviation24.pl, Historykon.plmagazyny: Aero, Militaria XX wieku

Ostatni rok Luftwaffe to wszechstronna analiza sił powietrznych Hitlera, rzeczowe i pouczające spojrzenie na kluczowy rok zmagań w powietrzu oraz nowatorska analiza wyzwań, wobec których stanęli niemieccy lotnicy. Autor bada stan niemieckiego lotnictwa wojskowego od maja 1944 do maja 1945. Analizuje siły jakimi dysponowała Luftwaffe, a także prawdopodobny potencjał i znaczenie nowych samolotów oraz systemów uzbrojenia, ocenia również działania Naczelnego Dowództwa Luftwaffe oraz wpływ operacji Aliantów. Tak wiele napisano o Luftwaffe, ale wszystkie wcześniejsze opracowania, kreślące jej wojenną drogę, wydają się tracić zapał wkraczając w ostatni rok konfliktu. Tak jakby tamci autorzy, najpierw z zachwytem opisujący jej rozbudowę i liczne triumfy, nagle tracili serce, kiedy jej strzelisty gmach zaczyna się walić. Ta książka jest próbą wypełnienia tej luki i adresuję ją przede wszystkim do tych, którzy mają już ogólną wiedzę o historii Luftwaffe, ale chcą się dowiedzieć więcej o jej upadku.