Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytuł Narzędzia tytanów. Taktyki, zwyczaje i nawyki milionerów, ikon popkultury i ludzi wybitnych Podtytuł Taktyki, zwyczaje i nawyki milionerów, ikon popkultury i ludzi wybitnych Autor Timothy Ferriss Język polski Wydawnictwo MT

Młodość na malowniczych Kresach Wschodnich, walka o przetrwanie w łagrach, heroiczna wędrówka z armią Andersa, powrót do komunistycznej Polski i dożywotnie zmagania z szykanami ze ...

Adhortacja Querida Amazonia Do Ludu Bożego i wszystkich ludzi dobrej woli - Ojciec Święty Franciszek Alessandro Gisotti – Watykan „Umiłowana Amazonia ukazuje się przed światem z całym swoim blaskiem, dramatem, swoją tajemnicą#8221;. Tak zaczyna się posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia. W pierwszych punktach (2-4) Papież wyjaśnia znaczenie adhortacji, w której wiele jest odniesień do dokumentów episkopatów krajów amazońskich, a także do poezji autorów związanych z Amazonią. Podkreśla, że pragnie „wyrazić oddźwięk#8221;, jaki synod w nim wywołał. Precyzuje, że nie zamierza zastępować ani powtarzać Dokumentu końcowego, lecz zachęca do jego lektury w całości, z nadzieją, że cały Kościół się nim zainspiruje i ubogaci, a Kościół w Amazonii postara się go wprowadzić w życie. Franciszek dzieli się swymi marzeniami o Amazonii (5-7), której los wszystkich powinien niepokoić, ponieważ ta ziemia jest również naszą ziemią. I tak Papież formułuje cztery wielkie marzenia: aby Amazonia walczyła o prawa najuboższych, broniła bogactwa kulturalnego, z zazdrością strzegła nieodpartego piękna natury, i w końcu, by wspólnoty chrześcijańskie potrafiły zaangażować się i „wcielić#8221; w Amazonii. Marzenie społeczne: Kościół u boku ciemiężonych Pierwszy rozdział Querida Amazonia koncentruje się na „marzeniu społecznym#8221; (8). Podkreśla, że prawdziwe podejście ekologiczne jest również podejściem społecznym, a doceniając dobry styl życia ludności tubylczej, przestrzega przed „konserwacjonizmem#8221;, który troszczy się jedynie o środowisko. W mocnych słowach mówi o niesprawiedliwości i przestępczości (9-14). Przypomina, że już Benedykt XVI potępiał „niszczenie środowiska naturalnego Amazonii#8221;, ostrzega, że ludy pierwotne są podporządkowywane czy to władzom lokalnym czy to zewnętrznym. Zdaniem Papieża działania gospodarcze, które potęgują zniszczenia, mordy, korupcję zasługują na miano „niesprawiedliwości i przestępczości#8221;. Za Janem Paweł II powtarza, że globalizacja nie może się stać nowym kolonializmem. Wysłuchać ubogich w sprawie przyszłości Amazonii W obliczu tak wielkiej niesprawiedliwości Papież prosi, by poczuć oburzenie i prosić o przebaczenie (15-19). Zdaniem Franciszka potrzebne są sieci solidarności i rozwoju. Wszystkich wzywa do działania, również przywódców politycznych. W tym kontekście Papież zastanawia się nad „zmysłem wspólnotowym#8221; (20-22). Przypomina, że dla ludów amazońskich relacje międzyludzkie są przeniknięte otaczającą przyrodą. Z tego też względu doświadczają prawdziwego „wykorzenienia#8221;, kiedy muszą emigrować do miasta. Ostatnia część tego rozdziału poświęcona jest „zniszczonym instytucjom#8221; (23-25) i dialogowi społecznemu (26-27). Papież potępia zło korupcji, która zatruwa państwo i jego instytucje. Ma nadzieję, że Amazonia stanie się miejscem dialogu społecznego, przede wszystkim z ostatnimi. Apeluje, by głos ubogich w sprawie Amazonii był głosem najważniejszym. Marzenie kulturalne: otoczyć opieką „wielościan#8221; amazoński Rozdział drugi jest poświęcony „marzeniu kulturowemu#8221;. Franciszek od razu precyzuje, że promowanie Amazonii nie oznacza jej kulturalnej kolonizacji (28). Odwołuje się do bliskiego mu obrazu „wielościanu amazońskiego#8221; (29-32). Trzeba walczyć z „postmodernistyczną kolonizacją#8221;. Dla Franciszka ważne jest zachowanie korzeni (33-35). Cytując Laudato sì i Christus vivit, podkreśla, że konsumistyczna wizja człowieka dąży do ujednolicenia kultur i że najmocniej oddziałuje to na młodych. Papież prosi ich, aby przejęli odpowiedzialność za korzenie, by odzyskali zranioną pamięć. „Nie#8221; dla zamkniętego indygienizmu, potrzeba spotkania kultur Adhortacja zatrzymuje się następnie nad spotkaniem międzykulturowym (36-38). Również „kultury na pozór bardziej rozwinięte#8221; mogą się uczyć od ludów, które rozwinęły dziedzictwo kulturowe w powiązaniu z naturą. Różnorodność nie powinna być zatem granicą, lecz mostem. Dlatego Franciszek sprzeciwia się w pełni zamkniętemu indygienizmowi. Ostatnia część rozdziału poświęcona jest zagrożonym kulturom i narażonym ludom (39-40). Papież zaleca, by wszelkie projekty dotyczące Amazonii miały na względzie prawa ludów. Tymczasem trudno je zachować, jeśli zniszczeniu ulega środowisko, w którym powstały i się rozwinęły. Marzenie ekologiczne: połączyć ochronę stworzenia z troską o ludzi Trzeci rozdział, „Marzenie ekologiczne#8221; jest najbliżej powiązany z encykliką Laudato sì. We wprowadzeniu (41-42), podkreśla się, że w Amazonii istnieje ścisły związek między człowiekiem i naturą. Zatroszczyć się o naszych braci, tak jak Pan troszczy się o nas, to, jak podkreśla Papież, „pierwsza ekologia, jakiej potrzebujemy#8221;. Troska o środowisko i troska o ubogich są nierozdzielne. Franciszek kieruje następnie naszą uwagę na Amazonkę i „marzenia z wody#8221; (43-46). Cytuje Pabla Nerudę i innych miejscowych poetów o mocy i pięknie Amazonki. Dzięki swym wierszom, pisze, pomagają nam się wyzwolić z paradygmatu technokratycznego i konsumpcyjnego, który tłumi naturę. Wsłuchać się w krzyk Amazonii, rozwój niech będzie zrównoważony Zdaniem Papieża trzeba się wsłuchać w „krzyk Amazonii#8221; (47-52). Przypomina, że równowaga na naszej planecie zależy od stanu tego regionu. Są tam obecne silne interesy nie tylko lokalne, ale również międzynarodowe. Rozwiązaniem nie jest więc umiędzynarodowienie Amazonii. Trzeba raczej dążyć do odpowiedzialności rządów krajowych. Zrównoważony rozwój wymaga, aby mieszkańcy byli zawsze poinformowani o dotyczących ich projektach. Franciszek postuluje też ustanowienie systemu normatywnego z nienaruszalnymi ograniczeniami. W tym kontekście zachęca też do „proroctwa kontemplacji#8221; (53-57). Słuchając ludów tubylczych, podkreśla, możemy kochać Amazonię, a nie tylko z niej korzystać. Możemy odkryć w niej miejsce teologiczne, przestrzeń, gdzie Bóg się przejawia i powołuje swe dzieci. Ostatnia część rozdziału trzeciego koncentruje się na „edukacji i nawykach ekologicznych#8221; (58-60). Papież zaznacza, że ekologia to nie kwestia techniczna, ale że ma ona zawsze wymiar edukacyjny. Marzenie kościelne: rozwinąć Kościół o amazońskim obliczu Ostatni, najobszerniejszy rozdział jest skierowany w sposób bardziej bezpośredni do pasterzy i katolików świeckich, a dotyczy „marzenia kościelnego#8221;. Papież zachęca do rozwoju Kościoła o amazońskim obliczu poprzez wielkie głoszenie misyjne (61), głoszenie, które w Amazonii jest niezbędne (62-65). Zdaniem Papieża nie można się ograniczyć do głoszenia przesłania społecznego. Ludy te mają prawo, by głoszono im Ewangelię. Bez tego wszystkie struktury kościelne staną się swoistą organizacją pozarządową. Pokaźna część dokumentu jest też poświęcona inkulturacji. Odwołując się do Gaudium et spes, Papież mówi o inkulturacji (66-69) jako o procesie, który prowadzi do pełni światła Ewangelii wszystko, co jest dobre w kulturach amazońskich. Odnowiona inkulturacja Ewangelii w Amazonii W pogłębionej refleksji Papież wskazuje „drogi inkulturacji w Amazonii#8221; (70-74). Wartości obecne w rodzimych wspólnotach powinny zostać uwzględnione w ewangelizacji. W dwóch kolejnych rozdziałach Franciszek zatrzymuje się nad „inkulturacją społeczną i duchową#8221; (75-76). Podkreśla, że ze względu na ubóstwo, które panuje wśród wielu mieszkańców Amazonii, inkulturacja musi mieć wyraźny charakter społeczny. Zarazem jednak ten wymiar społeczny musi zostać zintegrowany z wymiarem duchowym. Sakramenty muszą być dostępne dla wszystkich, zwłaszcza dla ubogich Adhortacja wskazuje następnie „podstawy amazońskiej świętości#8221; (77-80), które nie muszą być kalką wzorców z innych regionów. Podkreśla, że „możliwe jest przyswojenie sobie w jakiś sposób symbolu rodzimego, niekoniecznie kwalifikując go jako bałwochwalczy#8221;. Można też wykorzystać mit, w którym zawarta jest treść duchowa, nie traktując go jako „pogańskiego błędu#8221;. To samo dotyczy niektórych świąt religijnych, które choć wymagają procesu oczyszczenia, zawierają znaczenie sakralne. Inny ważny fragment Querida Amazonia dotyczy inkulturacji liturgii (81-84). Papież stwierdza, że już Sobór Watykański II wzywał do inkulturacji liturgii pośród ludów tubylczych. W jednym z przypisów Papież przypomina ponadto, że na synodzie pojawiła się propozycja wypracowania obrządku amazońskiego. Sakramenty, pisze Franciszek, muszą być dostępne, zwłaszcza dla ubogich. A nawiązując do Amoris laetitia przypomina, że Kościół nie może się przekształcić w „urząd celny#8221;. Niech biskupi Ameryki Łacińskiej wyślą misjonarzy do Amazonii Z tym też związany jest temat „inkulturacji posługi#8221; (85-90), na który Kościół musi odważnie odpowiedzieć. Zdaniem Papieża należy zapewnić większą częstotliwość sprawowania Eucharystii. W tym względzie podkreśla, że należy ustalić, co jest właściwe dla kapłana. Wynika to z sakramentu święceń, który „uzdalnia tylko jego do przewodniczenia Eucharystii#8221;. Jak zatem zapewnić posługę kapłańską w najbardziej odległych regionach? Franciszek zaleca wszystkim biskupom, zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej, aby byli bardziej wielkoduszni i posyłali do Amazonii tych, którzy wykazują się powołaniem misyjnym, a także by zrewidowali formację kapłanów. Sprzyjać zaangażowaniu świeckich we wspólnocie Po omówieniu tematu sakramentów Querida Amazonia zatrzymuje się nad wspólnotami, które są pełne życia i w których świeccy powinni pełnić ważne funkcje. Papieżowi nie chodzi jedynie o zwiększenie obecności kapłanów. Byłby to cel zbyt ograniczony, gdyby nie towarzyszyło temu wzbudzenie nowego życia we wspólnocie. Potrzeba zatem nowych posług ludzi świeckich. Tylko dzięki znaczącemu zaangażowaniu świeckich Kościół będzie mógł odpowiedzieć na wyzwania Amazonii. Zdaniem Papieża szczególną rolę odgrywają też osoby konsekrowane. Przypomina ponadto o znaczeniu wspólnot podstawowych, które broniły praw społecznych. Zachęca do rozwoju działalności REPAM i misyjnych grup wędrownych. Nowa przestrzeń dla kobiet, ale bez klerykalizacji Szczególne miejsce Papież poświęca sile i darom kobiet (99-103). Przyznaje, że w Amazonii niektóre wspólnoty przetrwały jedynie dzięki obecności silnych i wielkodusznych kobiet. Ostrzega jednak, że nie można redukować Kościoła do struktur funkcjonalnych. Oznaczałoby to bowiem, że warunkiem uznania roli kobiet jest dopuszczenie ich do kapłaństwa. Zdaniem Papieża trzeba się przeciwstawić klerykalizacji kobiet, przyjmując natomiast ich wkład na sposób kobiecy, w którym widzimy przedłużenie „siły i czułości Maryi#8221;. Franciszek zachęca do tworzenia nowych posług kobiecych, które – dzięki publicznemu uznaniu biskupa – miałyby decydujący wpływ na życie wspólnoty. Niech chrześcijanie wspólnie walczą w obronie biednych w Amazonii Zdaniem Papieża należy wznieść się ponad konflikty (104-105) i stanąć wobec wyzwania, które stawia Amazonia, by przekroczyć ograniczone perspektywy, które pozostają zamknięte we fragmentarycznych aspektach. Rozdział czwarty kończy się refleksją na temat ekumenicznego i międzyreligijnego współistnienia (106-110). Papież zachęca wierzących do znalezienia przestrzeni dla dialogu i współpracy na rzecz dobra wspólnego. Jakże byśmy mieli razem nie walczyć – pyta Franciszek. Jakże byśmy mieli wspólnie się nie modlić i pracować ramię w ramię dla obrony ubogich Amazonii? Zawierzmy Amazonię i jej ludy Maryi Franciszek zakończył Querida Amazonia modlitwą do Maryi, Matki Amazonii: (111): „Matko, spójrz na ubogich Amazonii, bo ich dom jest niszczony dla nędznych interesów. (…) Porusz czułość możnych, bo chociaż czujemy, że jest późno, wzywasz nas do ocalenia tego, co wciąż żyje#8221;. ISBN: 978-83-8043-597-1 Okładka: miękka Wymiary: 130x190 mm Ilość stron: 88

Ludzie boiska i ludzie estradyAutorAndrzej ZiemilskiOpis książkiKsiążka w bardzo dobrym stanie, lekko pożółkłe stronyOprawa miękkaWydanie 1Posiada sporo czarno-białych fotografii"Szkic do portretu socjologicznego" - tak brzmi podtytuł tej książki, której autor Andrzej Ziemilski, znany w okresie PRL dziennikarz i publicysta piszący o sporcie, przedstawił porównanie świata ludzi sportu ze światem ludzi estrady w czasach PRL. Tych drugich dziś określa się mianem celebrytów. Ziemilski opisał m.in. procesy tworzenia się tych grup zawodowych, które już w czasach Polski Ludowej były dla wielu osób wzorami ludzi sukcesu. W książce przedstawiono procesy rekrutacji, uczenia, selekcji, formalnej akceptacji, doskonalenia oraz integrowania się w zespołach zadaniowych ludzi związanych ze sportem i rozrywką. Książka składa się z dwóch części. Pierwsza to próba analizy strukturalnej podobieństw i różnic ludzi sportu i ludzi estrady. Druga część to próba zrekonstruowania modelu osobowości społecznej w Polsce w latach 60. i 70. XX wieku w systemie świata sportu i rozrywki. Nakład książki: 10 000 egzemplarzy.Liczba stron: 160

Zniszczone okładki (głównie grzbiety). Wnętrze książek - stan bardzo dobry minus.

Opis - Monografia Miasta, regiony i ludzie. Studia i szkice z historii powszechnej i Polski w XX wieku pod redakcją Ryszarda Kozłowskiego, Zbigniewa Girzyńskiego i Mirosława Golona stanowi unikalny zbiór prac, których punktem wyjścia jest dorobek naukowy profesora Ryszarda Sudzińskiego. Książka łączy historię polityczną, gospodarczą i społeczną, pokazuje przenikanie się procesów historycznych i osadza je w złożonym kontekście kulturowym. Autorzy poszczególnych rozdziałów opisują różne aspekty dziejów Polski i świata w XX stuleciu: od walki o niepodległość na początku wieku, przez tragedię ludności cywilnej w czasie drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu, walkę z nazizmem i komunizmem, losy żołnierzy wyklętych, aż po historię państw komunistycznych i ich upadek w ostatniej dekadzie stulecia. Całość łączą myśl i dorobek badawczy profesora Sudzińskiego, któremu monografia została dedykowana. Nazwa - Miasta, regiony i ludzie. Studia i szkice z historii powszechnej i Polski w XX wieku Oprawa - Twarda Wydawca - Adam Marszałek Kod ISBN - 9788380195288 Kod EAN - 9788380195288 Rok wydania - 2016 Język - polski Ilość stron - 522 Podatek VAT - 5% Premiera - 2016-11-30

Monografia Miasta, regiony i ludzie. Studia i szkice z historii powszechnej i Polski w XX wieku pod redakcją Ryszarda Kozłowskiego, Zbigniewa Girzyńskiego i Mirosława Golona stanowi unikalny zbiór prac, których punktem wyjścia jest dorobek naukowy profesora Ryszarda Sudzińskiego. Książka łączy historię polityczną, gospodarczą i społeczną, pokazuje przenikanie się procesów historycznych i osadza je w złożonym kontekście kulturowym. Autorzy poszczególnych rozdziałów opisują różne aspekty dziejów Polski i świata w XX stuleciu: od walki o niepodległość na początku wieku, przez tragedię ludności cywilnej w czasie drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu, walkę z nazizmem i komunizmem, losy żołnierzy wyklętych, aż po historię państw komunistycznych i ich upadek w ostatniej dekadzie stulecia. Całość łączą myśl i dorobek badawczy profesora Sudzińskiego, któremu monografia została dedykowana.

Książka niniejsza stanowi kontynuację poprzedniej, poświęconej dworom Weryho-Darewskich i Antepowiczów. Ta jest poszerzona w treści o dwór w Mieleszynie, w którym dziedzicami byli Logowie i Pauli, powiązani rodzinnie z pierwszymi. Powstała dzięki nowym materiałom drukowanym w szczególności pań: Janiny Witkowskiej-Kmieciak, Ewy Antepowicz i Krystyny Lubczyńskiej. Za okazaną pomoc i wiadomości przekazane bezpośrednio w rozmowach - uprzejmie in dziękuję. Stare i nowe fotografie swym obrazem mówią niekiedy więcej niż słowo drukowane. Duża ich liczba, niemal przekształca książkę w album.

Tytuł LUDZIE ZWYCZAJE I OBYCZAJE STAROŻYTNEJ GRECJI I RZYMU TOM I Autor Lidia Winniczuk Język polski Okładka miękka Format 14.8x21.0 cm Stan dobry Liczba stron 351 Waga 0.38

Tytuł LUDZIE, ZWYCZAJE I OBYCZAJE GRECJI I RZYMU CZĘŚĆ I Autor Lidia Winniczuk Język polski Oprawa miękka Liczba stron 351 Wydawnictwo PWN Rok

Tytuł Ludzie Zwyczaje i Obyczaje Starożytnej Grecji i Rzymu TOM 1 i TOM 2 całość Autor Lidia Winniczuk Język polski Okładka miękka Format 14.8x21.0 cm Stan bardzo dobry Liczba

AUTOR: ANDRZEJ GACA I INNI.JĘZYK: POLSKI.WYDANIE: PIERWSZE, DODRUK.ROK WYDANIA: 1995.ILOŚĆ STRON: 688.OPRAWA: MIĘKKA LAKIEROWANA, DELIKATNE ODGNIECENIE.GRZBIET: CAŁY.BLOK KARTEK: BEZ ISTOTNYCH PRZYBRUDZEŃ.KARTKI: BEZ ISTOTNYCH ŚLADÓW UŻYTKOWANIA.WPISY PODKREŚLENIA: BRAK.STEMPLE, PIECZĄTKI: BRAK.STAN OGÓLNY: DOBRY....

Książka o. Józefa Augustyna to swoista kronika wydarzeń z życia Kościoła, które autor wnikliwie analizuje. Najczęściej są to wydarzenia bardzo trudne dla Kościoła, jak odchodzenie księży z szeregów kapłańskich, łamanie celibatu, nadużycia seksualne duchownych wobec nieletnich, kryzys małżeństwa i rodziny, ataki działaczy gender i LGBT na nauczanie Kościoła, fałszywe oskarżenia wysuwane przeciwko chrześcijaństwu przez środowiska laickie i lewicowe. Komentarze poświęcone są także sztuce prowadzenia życia duchowego, modlitwie, miłości małżeńskiej, formacji seminaryjnej i kapłańskiej, umartwieniu i pokucie, spowiedzi św., kierownictwu duchowemu.

Król gór, bohater pokroju bohaterów sienkiewiczowskich, człowiek honoru - tak o Józefie Kurasiu "Ogniu" mówią bohaterzy książki Kazimierza Garbacza. Materiały do tej książki autor zbierał latami. Odwiedzał byłych partyzantów "Ognia", a także osoby, które Kurasia spotkały na swojej drodze......

Opis - PrzedmowaPrzedmowa do nowego wydaniaSekcja IPodstawy rozumienia Kościoła przez AugustynaDział 1Myśl Augustyna o Kościele do roku 391§ 1. Doświadczenie Kościoła u Augustyna przy jego nawróceniu według "Wyznań"Rozdział 1Oznaki rozumienia ludu Bożego w pojęciu wiary§ 2. Przezwyciężenie zwątpienia i wiara1. Doktryna dwóch światów jako preludium doktryny dwóch państw2. Sceptycyzm a wiara§ 3. Humilitas fidei: Mater ecclesia; salus populi§ 4. Catholica: Przygotowanie pojęcia ludu Bożego w idei multitudoRozdział 2Dom Boży. Pojęcie miłości u wczesnego Augustyna§ 5. Świątynia Boga w człowieku wewnętrznym§ 6. Dilectio i unitasRetrospekcja i perspektywyDział 2Pojęcie Kościoła w tradycji afrykańskiejRozdział 3Pojęcie Kościoła u Tertuliana§ 7. Kościół jako wspólnota disciplinae1. Podobieństwo Boże ciała2. Pytanie o zło i zbawienie3. Szata zbawienia4. Przywracanie podobieństwa do Boga przez disciplina§ 8. Podstawowy sakramentalny sens idei disciplina§ 9. Kościół z Ducha1. Chrzest z Duchaa) Dualizm w rozumieniu obrzędu chrztub) Skutki chrztu2. Ciało Chrystusa i Duch Święty Nazwa - Opera Omnia T.I Lud i Dom Boży w nauce św. Augustyna o Kościele Autor - Ratzinger Joseph Oprawa - TWARDA Wydawca - KATOLICKI UNIWERSYTET LUBELSKI JANA PAWLA II Kod ISBN - 9788377028797 Kod EAN - 9788377028797 Format - x / 150 / 220 Ilość stron - 746 Podatek VAT - 5%