Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Barwna opowieść o życiumałżeństwa Lindberghów? dzieje Anne i Charlesa Lindberghów na tle złotego wieku lotnictwa i literatury w Ameryce ? on był najsłynniejszym amerykańskim lotnikiem, który jako pierwszy samotnie przeleciał przez Atlantyk ? ona była córką dyplomaty, pierwszą Amerykanką z licencją pilota szybowcowego, pisarką, kobietą niepokornąNiewiele dotąd było wiadomo o Anne Morrow Lindbergh. Jej biografię znamy we fragmentach. Wiadomo, że porwano i zamordowano im dziecko. Prasa nękała ich jak współczesnych celebrytów. Niektórzy chcą ją pamiętać jako żonę przy bohaterskim mężu, a przecież mnóstwo osiągnęła. Wiele kobiet uważa ją za jedną z pierwszych pi­sarek feministek. Tu autorka przedstawia prawdziwą, fascynującą historię małżeństwa dwojga indywidualistów.

Jest rok 1878. Podczas wystawy światowej w Paryżu rodzi się chłopiec. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że przyszedł na świat w przestrzelonym balonie, który o mały włos nie rozbił się o ziemię. Nie ma wątpliwości - takie dziecko musi być wyjątkowe. I rzeczywiście: dziewięcioletni Conor Broekhart cudem ratuje niewiele starszą księżniczkę Izabelę przed niechybną śmiercią. Jest jednak ktoś, kto najchętniej pozbyłby się go raz na zawsze. To bezwzględny marszałek Bonvilan, który morduje króla Mikołaja, władcę Wysp Saltee. Chłopiec przypadkiem staje się jedynym świadkiem zbrodni, a co gorsza - głównym podejrzanym. Zostaje oskarżony o morderstwo i wtrącony do więzienia w kopalni diamentów znajdującej się na Małej Saltee. Stamtąd nikt jeszcze nie wrócił żywy. By przetrwać, młody Broekhart będzie musiał zapomnieć o swojej tożsamości, o przeszłości, o pięknej Izabeli. Stanie się Conorem Finnem, który zyska szacunek wśród współwięźniów i przechytrzy okrutnych strażników. Zaplanuje też ucieczkę. Czy uda mu się dokonać czegoś, czego do tej pory nikt nie dokonał? Bestsellerowa, świetnie napisana książka przygodowa. Piękna, wzruszająca opowieść o sile marzeń, które pomagają nie tyle przenosić góry, co wzbić się w powietrze.Hołd złożony zarówno powieściom science fiction Wellsa i Verne'a, jak i superbohaterom z komiksów Marvela i DC. Majstersztyk! Wielbiciele Artemisa Fowla rzucą się na tę książkę, ale Lotnik zasługuje na jeszcze szerszą publiczność niż tamten bestseller.?Publishers Weekly"Piękno tej powieści polega na tym, że Colfer traktuje ją całkowicie serio.?Guardian"

Jest rok 1964. Trwa eskalacja wojny wietnamskiej. Nowy styl walki wymaga nowych rodzajów broni, ludzi, którzy potrafią się nimi posługiwać, oraz nowej taktyki. Armia Stanów Zjednoczonych powinna jak najszybciej utworzyć pierwszą w historii Dywizję Szturmowo-Desantową ? siłę o decydującym znaczeniu dla losów toczącej się wojny. Tymczasem mnożą się przeszkody ? niewyszkoleni ludzie, niedoskonałości techniczne i rywalizacja pomiędzy poszczególnymi służbami. A jednak wyzwanie przyjmują pełni odwagi i poświęcenia bohaterscy lotnicy, którzy potrafią stawić czoło największym trudom. W.E.B. Griffin jest autorem wielu amerykańskich bestsellerów o tematyce wojskowej. Cykl ?Braterstwo broni? to jedno z najsłynniejszych jego dzieł. Nakładem Domu Wydawniczego REBIS ukazało się też pięć tomów innego jego cyklu ?Prezydencki agent?: Z rozkazu prezydenta, Zakładniczka, Łowcy, Strzelcy i Tajne operacje.

Historia życia członka załogi brytyjskiego i południowoafrykańskiego Liberatora, który latał m.in. ze zrzutami dla Powstania Warszawskiego oraz zaopatrywał placówki Armii Krajowej w okupowanej Polsce, uczestniczył w lotach bojowych nad Rzeszą, zwłaszcza w nalotach nocnych. Po demobilizacji podjął pracę w firmie eksportującej maszyny; sam również zakładał podobne przedsiębiorstwa prowadzące handelz komunistyczną Europą Wschodnią. Ze względu na nawiązane tam znajomości i stosunki został dostrzeżony przez brytyjskie siły specjalne, które kilkakrotnie próbowały go zwerbować - jednak bez powodzenia. Naraziło go to na szykany i prześladowania...Książka zawiera nie tylko wspomnienia wojenne, lecz również barwny opis życia codziennego lotników uczestniczących w niebezpiecznych zadaniach. Bohater do dziś utrzymuje kontakty z Polakami oraz szkołą lotniczą w Dęblinie.

Franciszek Żwirko, pilot wojskowy, oraz Stanisław Wigura, inżynier i pilot cywilny, współtwórca polskiego samolotu RWD, stworzyli niepowtarzalny duet lotniczy. W 1929 roku dokonali turystycznego lotu dookoła Europy polskim samolotem na liczącej 5 tysięcy kilometrów trasie: Warszawa-Erfurt-Paryż-Barcelona-Wenecja-Warszawa. W kwietniu 1932 roku Franciszek Żwirko został zakwalifikowany przez komisję Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej do reprezentowania Polski w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1932. Jako drugiego członka załogi wybrał Stanisława Wigurę. W zawodach rozegranych w dniach 20?28 sierpnia 1932 roku zajęli pierwsze miejsce. Zwycięstwo odniesione w Berlinie spowodowało, że Żwirko i Wigura stali się bohaterami narodowymi. Gdziekolwiek się pojawili, witały ich tłumy. Nazwiska pojawiały się na pierwszych stronach gazet. Mówiło o nich radio. Na pamiątkę ich sukcesu 28 sierpnia obchodzone jest Święto Lotnictwa Polskiego. Niedługo po zwycięstwie, 11 września 1932, podróżując na zlot lotniczy do Pragi, Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie koło Cieszyna. Wiele lat po tym tragicznym wydarzeniu Henryk Żwirko napisał książkę o swym ojcu. Praca ta stała się kręgosłupem obecnej biografii.

Chwilowo zajmowaliśmy lotnisko w pobliżu małego miasteczka Pordenone. Pewnego dnia podczas śniadania w kasynie rozległ się przytłumiony, a przeciągły sygnał polowego telefonu. Jeden z nas podszedł do aparatu. Rozmowy umilkły - wszystkich ogarnęło zaciekawienie. Twarz kolegi, odbierającego fonogram, ożywiła się; słuchał uważnie, poprosił o powtórzenie nazwy jakiejś miejscowości, po czym rzucił słuchawkę i zwrócił się z meldunkiem do naszego dowódcy: "Panie kapitanie, komendant placu w P. zawiadamia, że na wschód od Pordenone został zestrzelony przez landszturmistów niemieckich płatowiec nieprzyjacielski, który leży przy samej szosie do Casarsa". (...)fragment książki

Bitwa o Anglię - to całość intensywnych przygotowań obronnych oraz bezpośrednich walk lotnictwa brytyjskiego z hitlerowską Luftwaffe od 10 lipca do 31 października 1940 r. Działania Luftwaffe wynikały z dyrektywy nr 16, podpisanej 16 lipca 1940 r. przez Adolfa Hitlera, a szczegółowo sprecyzowane zostały w dyrektywie z 1 sierpnia 1940 r. Dzięki pracy Józefa Zielińskiego, Wojtka Matusiaka i Roberta Gretzyngiera możemy poznać biogramy tych polskich pilotów, którzy przyczynili się do odparcia niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię. Wielu z nich nie doczekało końca wojny, polegli na polu chwały w akcjach bojowych Polskich Sił Powietrznych. Inni nie chcąc wracać do kraju rządzonego przez komunistów pozostali na emigracji, gdzie przez wiele lat razem ze swoimi kolegami z RAF kultywowali pamięć o tej największej powietrznej bitwie II wojny światowej. "...Pierwszy polski Dywizjon (nr 303) w 11 Grupie, w ciągu jednego miesiąca zestrzelił więcej Niemców niż jakakolwiek brytyjska jednostka w tym samym okresie..." gen. broni Lord Dowding w "Bitwa o Anglię", sprawozdanie złożone 20 sierpnia 1941 r. Sekretarzowi Stanu ds. Lotnictwa

?Nawigacja w ciemnościach za pomocą tylko podstawowych instrumentów wymagała niezwykłego opanowania [?]. Główne zadanie polegało na przelatywaniu nad terytorium wroga ze zgaszonymi silnikami. Zrzucano bomby z szybujących jak duchy samolotów. Gdy Niemcy dowiedzieli się, kto nimi steruje, nazwali kobiety Nocnymi Wiedźmami?.16 października 1941 roku do pociągu towarowego w Moskwie wsiadła grupa radzieckich rekrutów. Na jej czele stała major Marina Raskowa ? pierwsza kobieta w ZSRR, która zyskała uprawnienia nawigatora lotniczego.Oddział pod jej dowództwem różnił się jednak od innych wysłanych do walki z nazistami. Była to pierwsza na świecie jednostka bojowa złożona wyłącznie z kobiet.Luba Winogradowa na podstawie rozmów i zachowanych wspomnień weteranek ze słynnego oddziału przedstawia życiorysy nieustraszonych żołnierek, które kochały, walczyły i ginęły za wolność, pokój i kobiecą niezależność.?Historyczne narracje o kobiecości w czasie wojny, szczególnie zaś II wojny światowej, wciąż mają w sobie więcej z "fiction" niż "non-fiction". Luba Winogradowa, podobnie jak noblistka Swietłana Aleksijewicz, pokazuje, że choć ?wojna nie ma w sobie nic z kobiety?, każda opowieść o wojnie bez uwzględnienia kobiecych głosów pozostaje niepełna. Nocne Wiedźmy ? radzieckie pilotki myśliwców i bombowców, wpisują się w tradycję czarownic, czyli tych, które mają odwagę buntować się przeciwko uznanemu modelowi kobiecości. Winogradowej nie chodzi tylko o przywrócenie pamięci ich bohaterstwa w walce ? bardziej zależy jej na przywróceniu pamięci o ich bohaterstwie za kulisami konfliktu i pokazaniu ich drogi do żołnierskich szeregów. Opowiada o tym, ile bitew musiały stoczyć, żeby znaleźć się na froncie ? ze swoim strachem, z próżnością, społecznym stygmatyzowaniem, koleżeńskimi intrygami. To historia codzienności ? ciała, ubrania, wyglądu, zwyczajności. Z koszarów żołnierki uciekają, żeby zrobić sobie trwałą. Szyją sukienki ze spadochronów. Cieszą się, kiedy w okopie znajdują pełną puszkę kremu Nivea. Plotkują. Romansują. Uczą się. Dojrzewają. Bo lotniczki Winogradowej przede wszystkim chcą żyć. Parafrazując Virginię Woolf ? chcą całego życia. Paradoksalnie ? tylko sytuacja wyjątkowa, czyli wojna ? umożliwia im realizację takiego marzenia. Niekiedy zaledwie na chwilę. To historia o kobiecości mimo wojny, poprzez wojnę, ale też z jej powodu. Historia o niedostrzeżonej emancypacji, przez dziesięciolecia schowanej pod martyrologicznym patosem i nowomową propagandy.? Karolina Sulej?Wśród książek historycznych od dawna brakowało solidnej publikacji dotyczącej sowieckich pilotek. ?Nocne wiedźmy na wojnie z lotnikami Hitlera? fantastycznie wypełniają tę lukę.? Giles Whittell, ?The Times??Dziesiątki wywiadów z weterankami i ogromna dociekliwość autorki sprawiły, że mamy przed sobą fascynującą opowieść o kobietach brawurowo walczących podczas II wojny światowej.? Dominic Sandbrook, ?Sunday Times??Winogradowa kapitalnie opowiada historię sowieckich pilotek wojskowych. Dzięki wielkiej pracy i wielu nieznanym materiałom źródłowym przedstawiła obraz bez wątpienia najodważniejszych kobiet w ZSRR [?].? Leo McKinstry, ?Literary Review?

Dzięki tym pięknie ilustrowanym książeczkom mali czytelnicy dowiedzą się m.in. jakiej broni używali piraci, jakie pojazdy i urządzenia mają do dyspozycji strażacy, jak wygląda kokpit samolotu i kto wylądował na Księżycu.Wybierz się z małymi lotnikami na podbój nieba!

Awiatorzy to opowieść o młodych ludziach, których łączy marzenie o lataniu. Realizują je w dramatycznych okolicznościach po wybuchu I wojny światowej w eskadrach Niemiec, Austrii i Rosji. Po wojnie czeka ich zaś walka o polskie granice z Ukrainą oraz z bolszewicką Rosją. Na tle barwnych wydarzeń epoki ukazany jest proces odradzania się państwa polskiego po stuleciu zaborów. Napisana z niebywałą pasją historia, opowiada o dziejach awiacji – od balonów po pierwsze, zdobyczne, samoloty z biało-czerwoną szachownicą na skrzydłach. Dzięki wartkiej akcji i błyskotliwym dialogom, czytelnik z zapartym tchem przemieszcza się w czasie. Od pierwszych prób balonowych w Warszawie osiemnastego stulecia, przez wydarzenia na Bałkanach, których tragicznym skutkiem była I wojna światowa, cesarsko-królewskie Austro-Węgry i rewolucyjną Rosję, aż po niespodziewane zwycięstwo pod wodzą Marszałka Piłsudskiego w Bitwie Warszawskiej 1920 roku.

Nawigacja w ciemnościach za pomocą tylko podstawowych instrumentów wymagała niezwykłego opanowania [...]. Główne zadanie polegało na przelatywaniu nad terytorium wroga ze zgaszonymi silnikami. Zrzucano bomby z szybujących jak duchy samolotów. Gdy Niemcy dowiedzieli się, kto nimi steruje, nazwali kobiety Nocnymi Wiedźmami. 16 października 1941 roku do pociągu towarowego w Moskwie wsiadła grupa radzieckich rekrutów. Na jej czele stała major Marina Raskowa - pierwsza kobieta w ZSRR, która zyskała uprawnienia nawigatora lotniczego. Oddział pod jej dowództwem różnił się jednak od innych wysłanych do walki z nazistami. Była to pierwsza na świecie jednostka bojowa złożona wyłącznie z kobiet.

Dżdżownica Żaneta ? sz, ż/rz, cz, dż (nagłos)Dżdżownica Żaneta - gra przeznaczona jest do ćwiczeń głosek sz, ż/rz, cz, dż (nagłos). Grać może od 2 do 4 graczy. Rozpoczyna gracz, który wyrzucił 6 oczek. Przesuwa się on do przodu o tyle pól, ile uzyskał w rzucie kostką, dodatkowo nazywając poprawnie obrazki na mijanych polach. Wygrywa osoba, która pierwsza dotrze pionkami do środka dżdżownicy Żanety. Napotkanego na danym polu rywala można ?wyrzucić?, wówczas jest on zmuszony do rozpoczęcia gry tym pionkiem od nowa. Zawodnicy mogą wykorzystać w grze od 1 do 4 pionków. Przy następnym okrążeniu można rozpocząć grę od środka i zakończyć na początku dżdżownicy.Pszczółki Lotniczki ? l (nagłos, śródgłos, wygłos)Gra przeznaczona jest do ćwiczeń głoski l (nagłos, śródgłos, wygłos). Grać może od 2 do 4 graczy. Gra polega na przejściu pionkiem (pionkami) po plastrze miodu. Start następuje z pierwszych czterech pól plastra miodu leżących po przeciwnej stronie wybranego przez gracza ?domku? (?domki? to cztery wydzielone pola z obramowaniem w kolorze czerwonym, żółtym, niebieskim i zielonym). W grze można wykorzystać od 1 do 4 pionków. Grę rozpoczyna gracz, który wyrzuci kostką 6 oczek. Wówczas ustawia się on na dowolnym polu po przeciwnej stronie (przekątnej) ?domku?. Następnie rzucając kostką przesuwa się o liczbę pól, które wskazuje kostka. Przesuwając pionek gracz musi nazwać napotkane po drodze obrazki. W przypadku wyrzucenia 6 oczek, graczowi przysługuje dodatkowy rzut kostką. Jeżeli pionek gracza zatrzyma się na polu, gdzie stoi pionek przeciwnika, następuje jego strącenie do punktu startu. Ruch pionka może odbywać się do przodu, w linii prostej lub po przekątnej. Wygrywa gracz, który pierwszy ustawi swoje pionki w ?domku?Wiek graczy: 4+Liczba graczy: 2-4