Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Przestrzenie dialogu w edukacji Problemy kształtowania się tożsamości w świecie kulturowym Dialog kultur w tradycji edukacyjnej Dialog z Innym w tekstach literackich W kręgu zagadnień językowych

Jednym z paradoksów współczesnej kultury wydaje się wzrost zainteresowani teoretyków edukacja kulturalna, co potwierdzają liczne międzynarodowe spotkania organizowane pod auspicjami UNESCO, przy niepokojącym braku konsekwentnych działań edukacyjnych w tym zakresie, a przede wszystkim wobec osłabienia ich związku z upowszechnieniem kultury. Samo upowszechnianie kultury jako określone działanie racji swoje wyraźne znaczenie. Pojęcie to często zaczyna być używane zamiennie z pojęciem promocji kultury, co zasadniczo zmienia jego sens. (z wprowadzenia)

Badania pedagogiczne nad edukacją rodzajową stały się szkieletem merytorycznym dla prezentowanego tomu. Składa się on z dwóch części: ?Wzorce ról płciowych w kulturze" oraz ?Edukacja a role płciowe". W obrębie każdej części zamieszczono rozdziały, których zawartość prezentuje wyniki badań prowadzonych przez pedagogów i socjologów. Zgodnie z zamysłem, badania te mają budować obraz kulturowego otoczenia praktyki edukacyjnej, która uruchamia przekazy dotyczące płci. Nie jest to oczywiście obraz pełny i wyczerpujący problematykę. Jest to raczej próba gromadzenia i systematyzowania wyników badań nad edukacją rodzajową, które w dalszej perspektywie staną się podstawą do syntetyzujących metaanaliz.

Wiek XX to wiek wielu nowych mediów, które zrewolucjonizowały środowisko kulturowe. Od momentu pojawienia się filmu, potem telewizji, a współcześnie nowych mediów poszukuje się różnorodnych sposobów włączania ich w proces wychowania, zminimalizowania negatywnego oddziaływania, wykorzystania pozytywnych wartości w nich zawartych.Celem pracy jest z jednej strony ukazanie ewolucji kształtowania się relacji media a funkcjonowanie rodziny, media a szkoła, z drugiej zaś krytyczna analiza dotychczasowych rozwiązań formalnych, w postaci określonych koncepcji pedagogicznych i dydaktycznych. Autor dokonuje tego na przykładzie jednej z form sztuki XX wieku — filmu. Analizie poddał powszechną edukację filmową od momentu pojawienia się filmu do dnia dzisiejszego. Podjął próbę wyodrębnienia pedagogicznych aspektów kultury i edukacji filmowej, które tworzą nową subdyscyplinę pedagogiki określaną jako pedagogika medialna, czy też pedagogika w zakresie mediów. Zdaniem Autora podstawowym przedmiotem badań pedagogiki medialnej powinno być zjawisko ekranowe i jego wpływ na proces wychowania i kształcenia.W książce czytelnik zapozna się m.in. z zagadnieniami filmu jako sztuki, problemami zakresu i treści kultury filmowej, typologiami odbiorców filmowych, w tym propozycją Autora, relacjami pomiędzy filmem i jego odbiorcą w świetle badań psychologicznych, pedagogicznych i socjologicznych. W dalszej części pracy Autor przedstawił własne badania nad kulturą filmową młodzieży z zastosowaniem analizy porównawczej. Prezentuje również koncepcje powszechnej edukacji filmowej w okresie międzywojennym, powojennym aż do dnia dzisiejszego, wskazując pedagogiczne rozwiązania wprowadzenia do szkoły edukacji filmowej. Ponadto praca zawiera aneksy ukazujące najważniejsze rozwiązania metodyczne dotyczące edukacji filmowej.

Huculszczyzna, podobnie jak Podhale, to kraina mityczna. Dostrzeżona w okresie romantyzmu głównie przez inteligencję galicyjską, szybko zdobyła sobie należne miejsce w kulturze europejskiej. Huculi mimo nie zawsze przyjaznej historii przetrwali, ba, dziś poszukują nowych form utrzymania własnego dziedzictwa, przede wszystkim wypracowując wzorce tzw. pedagogiki regionalnej. (z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Wójcika)