Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Na mazowieckich dworach królowała kuchnia staropolska – dziczyzna, ryby, drób, z owocami, orzechami, grzybami, delikatne pierożki ze szlachetnym nadzieniem. Do ulubionych potraw mazowieckiej wsi należą: rejbak, czyli babka ziemniaczana, zupa grzybowa, bigos z jabłkami, pyzy, ciasteczka z miodem – fafernuchy, mazurki. W warszawskich barach i gospodach można było zjeść m.in. sławne flaki po warszawsku, a przedtem wypić kieliszek wódki, zakąszając galaretą z nóżek. W kawiarniach jadano wuzetki, pączki z różaną konfiturą, a na straganie można było dostać rarytas, zwany pańską skórką, którego receptura jest pilnie strzeżona do dziś…...

Chociaż na góralskich stołach pojawiały się wciąż te same produkty: ziemniaki, kapusta, słonina, kasze, to jednak pomysłowe gospodynie potrafiły z nich wyczarować rozmaite kluski, podawane ze smalcem, boczkiem, kapustą, grzybami, ale także z miodem, makiem, owocami. Ciasta – pierniki, drożdżowe kołacze, bufty, bombolki – jadano głównie z okazji świąt. Do ulubionych góralskich „deserów“ należą śliwowica i nalewki z ziół i owoców. Góralskie kiełbasy słyną z ostrego przyprawiania i wyrazistego smaku. I cała ta kuchnia jest taka – wyrazista, wcale nie jednostajna. Kojarzy się też ze znanymi w całej Europie owczymi serami: oscypek, gołka, bryndza, bundz…...

Mówi się o niej „tygiel smaków“. Kulinarne gusta i obyczaje wielu nacji przenikały się przez wieki, tworząc mieszankę potraw prostych, ale niezwykle różnorodnych, a nierzadko także wykwintnych. Podlasie to region porośnięty przez puszcze, stąd tyle tu dań z grzybami, dziczyzną i dzikim ptactwem. Jadano też wiele ryb łowionych w Bugu, Biebrzy, Narwi. Znano kilkanaście rodzajów ciast, w które można włożyć nadzienie, i wiele sposobów ich przygotowywania; ich nazwy trudno spamiętać: kakory, kibiny, knysze, kartacze, uszka… Najsławniejszym deserem jest sękacz, wypiekany na specjalnym ruszcie, ale pieczono też baby drożdżowe, pierniki, makowce......

Kuchnia kresowa uchodzi za niezrównaną, smakuje każdemu, jest bogata i różnorodna. Łączy prostotę z domów chłopskich z niezwykle wykwintnymi daniami z najlepszych staropolskich tradycji kulinarnych, z licznych siedzib najmożniejszej magnaterii. Wśród zup na Kresach królował barszcz, którego znano wiele rodzajów, jadano także zrazy, żeberka, gołąbki oraz szaszłyki, szlachetne ryby słodkowodne i grzyby. Nazwy potraw mącznych i wytrawnych wypieków można by długo wyliczać: kulebiaki, bliny, kibiny, cepeliny, czebureki, pampuszki, pieremiacze, sasznie…...

Kuchnia Warmii i Mazur jest prosta i skromna; opiera się głównie na tym, co oferuje natura regionu: lasy, łąki i jeziora. Jadano tu grzyby, zioła, owoce leśne, miód, a przede wszystkim ryby z mazurskich jezior. Smażone, pieczone, gotowane, marynowane, wędzone, dodawane do zup oraz farszy. Drogie mięso podawano rzadko, ale zachowane przepisy są zaskakująco oryginalne, jak na wykwintny korzenno-śliwkowy schab po mazursku, duszony w czerwonym winie, czy pieczone gęsi i kaczki, faszerowane grzybami, owocami, kaszą, przyprawiane korzeniami....

Kuchnia Wielkopolski ma wiele odmian, to zasługa gospodarności mieszkańców regionu. Z jednej strony oszczędnie, z drugiej na bogato. Sławne pyry to podstawa wielu potraw: placków, klusek i zup. To charakterystyczne plyndze, szagówki czy ślepe ryby. Wiele potraw powstaje na bazie mleka, także koziego, pyszny gzik i sery twarde oraz topione. W bogatej Wielkopolsce jadano sporo potraw mięsnych: faszerowane schaby, zrazy, wołowe pieczenie oraz drób, głównie kaczki i gęsi pieczone z owocami. Najlepsze słodkości to szneki z glancem, a wizytówką regionu są rogale marcińskie....