Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Henry James wymyślił postać Hiacynta Robinsona, małego, aroganckiego poszukiwacza przygód, obdarzonego jednocześnie delikatnością, spacerując ulicami Londynu. Mimo wychowania w biedzie bohater wykształcił w sobie gust estetyczny, przez co tym bardziej dostrzega otaczającą go szarą rzeczywistość. Zostaje wciągnięty do sekretnego świata działalności rewolucyjnej i pod wpływem chwili przysięga, że zabije jednego z najznamienitszych polityków. Wkrótce po tym poznaje jednak piękną księżną Casamassimę. Urzeczony światem arystokracji, bogactwem, sztuką i pięknem, Hiacynt traci wiarę w radykalizm, nazywając go paskudztwem. Dręczony skrupułami mężczyzna musi zmierzyć się z bolesnym i ostatecznie tragicznym dylematem.Księżna Casamassima jest jedną z najbardziej osobistych, a zarazem jedną z najbardziej zaangażowanych społecznie powieści Jamesa.Henry James jest w historii powieści tym, kim Szekspir w dziejach poezji.Graham GreeneHenry James (18431916) wybitny amerykański pisarz, krytyk i teoretyk literatury, reprezentant realizmu psychologicznego. W swoich znakomitych powieściach zgłębiał mentalność Amerykanów, zderzając ją z kulturą europejską.

1372-1399, AngliaPo śmierci męża lady Katarzyna Swynford wychowuje samotnie trójkę dzieci, a po mężu odziedziczyła jedynie zrujnowaną posiadłość. O pomoc zwraca się do Jana z Gandawy, syna króla Edwarda III. Książę proponuje, by została jego kochanką. Zauroczona nim Katarzyna szybko ulega. Ale Jan jest mężem Konstancji Kastylijskiej i zamierza ubiegać się o tron Kastylii. Anglia, uwikłana w wojnę stuletnią, potrzebuje tego sojuszu. Jan musi przedłożyć dobro kraju nad miłość. Pragnąc uniknąć skandalu, publicznie oskarża Katarzynę o to, że go uwiodła i nakazuje jej opuścić dwór. Upokorzona Katarzyna jest pewna, że na zawsze utraciła ukochanego.Jednak uczucie, które połączyło ją z Janem, okazuje się silniejsze niż polityczne racje i konwenanse.

Powieść o Rzeczypospolitej XVIII w., o skonfliktowanych Polakach, wielkich i małych bohaterach, o zdrajcach i patriotach. Główną bohaterką jest księżna Izabela Czartoryska, kobieta silna, interesująca, wzbudzająca podziw, ale i kontrowersje.

Autorka w prezentowanej pracy stawia sobie za cel przybliżenie szerszemu kręgowi odbiorców sylwetki księżnej kijowskiej Olgi (X w.), pierwszej władczyni Rusi Kijowskiej, która przyjęła chrzest i podjęła próbę chrystianizacji Słowiańszczyzny Wschodniej w obrządku bizantyńskim. Kościół ruski podniósł ją do rangi świętej już w XIII w. Postać ta jest również w sposób szczególny związana z mniejszością prawosławną w Łodzi. Nadrzędnym celem niniejszej publikacji jest udostępnienie czytelnikowi najstarszych utworów hagiograficznych i hymnograficznych, poświęconych księżnej Oldze, powstałych w XI-XVI w., w większości nietłumaczonych dotąd na język polski, a tym samym praktycznie nieznanych poza środowiskiem specjalistów. Teksty źródłowe zostały zaprezentowane zarówno w brzmieniu oryginalnym, jak iw polskim przekładzie, co sprawia, że książka ta może stanowić cenną pomoc dydaktyczną w pracy ze studentami na kierunkach humanistycznych.

XV-wieczna Italia. Czasy Ludwika Sforzy, świetności rodu Borgów i wojen francusko-włoskich.W 1489 roku Gian Galeazzo Sforza spotyka po raz pierwszy poślubioną per procura Izabelę Aragońską, wnuczkę króla Neapolu. Młody książę Mediolanu nie kryje rozczarowania urodą małżonki, lecz docenia sto tysięcy złotych dukatów, które wniosła mu w posagu. Izabela, nieświadoma niechęci męża, pragnie go kochać i być dobrą żoną. Jednak zamiast oczekiwanej miłości poznaje smak upokorzenia i zdrady. Z czasem odkrywa także niepokojące tajemnice rodu Sforzów.Faktyczną władzę w Mediolanie sprawuje Ludwik Sforza, zwany Moro, usuwając w cień bratanka. Młoda księżna staje do walki z regentem osamotniona, pozbawiona wsparcia męża. Charakter Izabeli hartuje się w walce z przeciwnościami. Czy samotna kobieta zdoła jednak zapewnić swym dzieciom należną im schedę?

Książką "U księżnej pani" jednym rzutem wdarł się Stanisław Wasylewski na szczyt parnasu literackiego książki historycznej lat międzywojennych XX wieku. W pierwszej publikacji Wasylewskiego poznajemy rodzimą historię niejako od alkowy, poprzez prywatne życie, rozterki duchowe i miłosne autentycznych i barwnych postaci, których przecież na ziemiach dawnej Rzeczpospolitej nie brakowało. Dlatego też wodza insurekcji 1794 roku Tadeusza Kościuszkę poznajemy nie na polach bitew, a jako skromnego oficerka, uderzającego w konkury o rękę panny Sosnowskiej, książę Józef Poniatowski, hulaka i rozrabiaka, rozbija się w powozie po ulicach Warszawy i ani myśli zostać bohaterem narodowym, tytułowa "Księżna pani" - Franciszka Urszula Radziwiłłowa - pisze z nudów sztuki w Nieświeżu, tam też Herszko Lejbowicz żmudnie ryje w miedzi portrety antenatów rodu Radziwiłłów, nie wiedząc, że tworzy coś niezwykłego na miarę swych czasów. Z autorem trafiamy do Lwowa aby przypatrzyć się kto buduje nowy teatr, z grupą polskiej arystokracji bawimy się na kongresie wiedeńskim 1815 roku. Korowód niezwykłych postaci, o większości z których bez Wasylewskiego byśmy zapomnieli.

Połączyły ich... wysyłane w tajemnicy listy i powoli budzące się uczucie. A potem ,,żyli długo i szczęśliwie", tworząc naprawdę dobrą, kochającą się rodzinę. Aż do tragicznej śmierci Grace. Czy - piękna i szlachetna w roli księżnej Monako - tęskniła za swą dawną pracą i nowymi rolami? Czy pragnęła wrócić do życia gwiazdy filmowej? Jak dawała sobie radę ze wścibskimi paparazzi i bezwzględnymi tabloidami? Jak odnalazła się w świecie wielkich interesów i polityki męża? Ta książka jest jedyną autoryzowaną przez Rodzinę Książęcą biografią Grace. Nie plotki, lecz wspomnienia najbliższych i rzetelne źródła stanowią siłę tej opowieści o Grace księżnej Monako, która stała się legendą. Uaktualniona i poprawiona przed wydaniem z okazji premiery filmu Grace księżna Monako z Nicole Kidman w roli tytułowej, wciąż jest jedyną biografią księżnej napisaną we współpracy z księciem Rainierem i jego rodziną.

Jaroslav Haek (1883-1923) -przeszedł do historii jako twórca postaci dobrego wojaka Szwejka. Ale był przecież także satyrykiem, występował w kabaretach, założył Partię Umiarkowanego Postępu w Granicach Prawa, współpracował z pismem o tematyce zoologicznej, wymyślając nieistniejące zwierzęta. Lubił wino (raczej piwo był w końcu Czechem), kobiety i śpiew. Opublikował kilknaście tomów satyr i opowiadań. Część z nich publikujemy w niniejszym tomie. Właśnie w tym tomie opowiadań Szwejk pojawia sie po raz pierwszy. No cóż, i jak to szwejk zacznie rezolutnie: będzie działał w lotnictwie i gdzie poleci? A jakże: do wszystkich diabłów. A spotka się tam - wśród diabłów z aniołem - księżną Mechlińską, która wdrapie się do nieba po swoim tasiemcu. No jak zwykle: wszystkie te opowiastki skrzą się humorem i plebejską rubasznością od pierwszego do ostatniego zdania. Cały autor "Dobrego wojaka Szwejka"

Grace Kelly, młoda gwiazda o twarzy grzecznej dziewczynki, lecz duszy namiętnej, fascynuje Amerykę lat pięćdziesiątych XX wieku, by potem podbić serce Rainiera III, księcia Monako. Sztuka stwarzania pozorów i prawdziwie silny charakter pomogą jej udźwignąć diadem Grimaldich, gdyż nie wszystko jest bajką w tej najpiękniejszej roli jej życia - roli księżnej. Nic - żadna sekretna rana, żaden żal - nie powinno wyzierać spod nazbyt gładkiej maski Jaśnie Oświeconej Pani, która dzień w dzień musi jawić się jako wcielenie doskonałości i piękna. Najszczęśliwsze są chwile spędzane z dziećmi, lecz w miarę upływu lat Grace coraz gorzej znosi konieczność podporządkowania swoich pragnień nawykłemu do rozkazywania małżonkowi.W dniu 13 września 1982, kiedy miał miejsce tragiczny wypadek, rodzi się legenda: Grace zabłyśnie na firmamencie brutalnie przerwanych egzystencji, i jak nigdy wcześniej sława stanie się świetlistą żałobą po szczęściu.Biografia Grace Kelly od dzieciństwa do tragicznego wypadku, w wyniku którego poniosła śmierć w 1982 roku w wieku 53 lat. Dom rodzinny, szkoła, wspaniale rozwijająca się kariera aktorska w USA, spotkanie z księciem Rainierem, zaloty i miłość, królewski w przepychu ślub i życie w ,,złotej klatce".

XV-wieczny Mediolan czasy Ludwika Sforzy, wojen włoskich i dzieł Leonarda da Vinci. W 1489 roku Gian Galeazzo Sforza po raz pierwszy spotyka się z poślubioną per procura Izabelą Aragońską, wnuczką króla Neapolu. Młody książę Mediolanu z trudnością ukrywa rozczarowanie urodą małżonki. Nie bez znaczenia jest jednak posag panny młodej niebagatelna suma stu tysięcy złotych dukatów. Izabela, nieświadoma niechęci męża, pragnie go pokochać i być dobrą żoną, ale zamiast oczekiwanej miłości poznaje smak upokorzenia i zdrady. Z czasem odkrywa także niepokojące tajemnice rodu swego małżonka. Faktyczną władzę w Mediolanie sprawuje bowiem Ludwik Sforza, usuwając w cień swego bratanka Giana Galeazza. Do walki z regentem młoda księżna staje pozbawiona wsparcia męża. Charakter Izabeli hartuje się w walce z przeciwnościami, ale czy samotna kobieta zdoła zapewnić swym dzieciom należną im schedę?

Księżna Gloria i kardynał Meisner podejmują tak ważne dla współczesnego człowieka i chrześcijanina tematy, jak kryzys małżeństwa i rodziny, rozwody, współczesne duszpasterstwo, odejścia kapłanów, kult maryjny, polityka, eutanazja, aborcja, rozliczenie z komunizmem, modlitwa, liturgia i wiele innych. Rozmowy te są niezwykle proste, bezpośrednie, nacechowane osobistymi doświadczeniami, a zarazem uniwersalne, bo rzeczywiście podejmują tematy "z życia wzięte", takie, obok których człowiek po porostu nie może przejść obojętnie.

Czy w okresie średniowiecza kobiety miały niewielkie prawa w świecie, w którym rządzili mężczyźni? Tego typu opinie wpisują się w ogólny schemat myślenia o średniowieczu. Celem książki jest weryfikacja podobnych sądów poprzez zaprezentowanie, w jakim stopniu w świetle obowiązującego prawa na ziemiach polskich w średniowieczu powszechne było przejmowanie rządów przez księżne wdowy po panujących władcach piastowskich w stosunku do ich małoletnich synów.Zamiarem Autorki było przedstawienie dwunastu sylwetek księżnych piastowskich oraz przeprowadzenie analizy zakresu sprawowanej przez nie władzy jako opiekunek małoletnich następców tronu i zarządczyń księstw.W pracy jako księżne regentki zaprezentowane zostały: Helena, żona Kazimierza Sprawiedliwego; jej synowa Grzymisława, żona Leszka Białego; Jadwiga, żona Władysława Odonica; Anna, żona Henryka Pobożnego, Wiola, żona Kazimierza opolskiego; Perejasława, wdowa po Siemowicie mazowieckim; Eufrozyna , wdowa po Kazimierzu kujawskim czy Salomea, wdowa po Siemomyśle inowrocławskim, a także sprawująca regencję już w okresie jednoczenia ziem polskich przez Władysława Łokietka jego bratowa Anastazja, wdowa po Siemowicie dobrzyńskim. Dla pełniejszego ukazania problematyki rządów regencyjnych czyli opiekuńczych matek małoletnich władców na ziemiach polskich zasygnalizowano także rządy księżnych pomorskich za względu na piastowski rodowód Anastazji, córki Mieszka III Starego, a matki Bogusława II i Kazimierza II, po których śmierci władzę wykonywały ich żony; Mirosława orz Ingarda. Wymienionym księżnym poświęcono osobne rozdziały lub podrozdziały książki, ale nie są to jedyne postaci kobiet wykonujących władzę, przytoczone w publikacji.

Opowiadania Jadwigi Skibińskiej-Podbielskiej charakteryzuje duża różnorodność treści i formy: od niewielkich rozmiarami obrazków obyczajowych, poprzez pogłębione psychologicznie portrety prozą, po epicko rozbudowane fabuły oparte na losach sławnych artystów i ich mecenasów. W świecie tym przenikają się realne i duchowe rzeczywistości. Każdy z bohaterów w swych losach szczęśliwych lub tragicznych znajduje zrozumienie i współczucie u autorki, co przekłada się na jasny i ostatecznie łagodny klimat tych utworów, nie pozbawiony co prawda dramatycznych napięć i zwrotów. Rzeczywistość, obyczaj, historia, tradycja, psychologia, duchowość, fantastyka, wyobraźnia wreszcie to materia, z której autorka buduje swoje obrazy skupione wokół zawsze frapującej tajemnicy miłości, przywiązania, obowiązku, odpowiedzialności. Ważnym elementem tych rozważań jest sztuka i jej miejsce w życiu zarówno artysty, jak i odbiorców. Napisane piękną, klarowną polszczyzną, dbającą o wrażliwe na styl ucho czytelnika, opowiadania te są źródłem refleksji o znaczeniu piękna i miłości dla ludzkiego doświadczenia losu.

Czy w okresie średniowiecza kobiety miały niewielkie prawa w świecie, w którym rządzili mężczyźni? Tego typu opinie wpisują się w ogólny schemat myślenia o średniowieczu. Celem książki jest weryfikacja podobnych sądów poprzez zaprezentowanie, w jakim stopniu w świetle obowiązującego prawa na ziemiach polskich w średniowieczu powszechne było przejmowanie rządów przez księżne wdowy po panujących władcach piastowskich w stosunku do ich małoletnich synów.Zamiarem Autorki było przedstawienie dwunastu sylwetek księżnych piastowskich oraz przeprowadzenie analizy zakresu sprawowanej przez nie władzy jako opiekunek małoletnich następców tronu i zarządczyń księstw.W pracy jako księżne regentki zaprezentowane zostały: Helena, żona Kazimierza Sprawiedliwego; jej synowa Grzymisława, żona Leszka Białego; Jadwiga, żona Władysława Odonica; Anna, żona Henryka Pobożnego, Wiola, żona Kazimierza opolskiego; Perejasława, wdowa po Siemowicie mazowieckim; Eufrozyna , wdowa po Kazimierzu kujawskim czy Salomea, wdowa po Siemomyśle inowrocławskim, a także sprawująca regencję już w okresie jednoczenia ziem polskich przez Władysława Łokietka jego bratowa Anastazja, wdowa po Siemowicie dobrzyńskim. Dla pełniejszego ukazania problematyki rządów regencyjnych czyli opiekuńczych matek małoletnich władców na ziemiach polskich zasygnalizowano także rządy księżnych pomorskich za względu na piastowski rodowód Anastazji, córki Mieszka III Starego, a matki Bogusława II i Kazimierza II, po których śmierci władzę wykonywały ich żony; Mirosława orz Ingarda. Wymienionym księżnym poświęcono osobne rozdziały lub podrozdziały książki, ale nie są to jedyne postaci kobiet wykonujących władzę, przytoczone w publikacji.

JEŻELI WYDAJE CI SIĘ, ŻE NIE MOŻESZ W PEŁNI ROZWINĄĆ SKRZYDEŁ, PRZECZYTAJ HISTORIĘ KOBIETY, KTÓRA OSIĄGNĘŁA KARIERĘ I SŁAWĘ W XVII WIEKUKsiężna Margaret jest niebanalną biografią Margaret Cavendish awangardowej, utalentowanej i nad wyraz niekonwencjonalnej arystokratki, która żyła w XVII w. Ekstrawagancka Margaret z zamiłowaniem tworzyła piękne tomiki poezji, filozoficzne eseje, scenariusze feministycznych sztuk teatralnych i pisała utopijne opowieści typu science fiction. A były to czasy, w których kobieta pisarka nie miała racji bytu. Ponadto Margaret była damą dworu arystokratycznego pochodzenia. Kobieta wyemigrowała do Francji, gdzie obalony został król Karol I. Tam, na tle szalejącej wojny domowej, Margaret poznała i poślubiła Williama Cavendisha, który całym sercem wspierał jej karierę pisarki i podziwiał bezkompromisowe dążenie do celu. Po wojnie, Margaret osiągnęła paradoksalną popularność była szalenie słynna, ale w niektórych kręgach okryta złą sławą. U zarania dziejów prasy, pisano o niej na łamach gazet jak o największej celebrytce. Co więcej, Margaret jako pierwsza (i jedyna na kolejne dwieście lat) kobieta, została zaproszona do angielskiego towarzystwa naukowego The Royal Society.Księżna Margaret to powieść, która, choć osadzona w XVII wieku, jest nietypowo współczesna. Napisana w charakterystycznym, nieco zadziornym stylu, wynosi pojęcie kobiety w historii na nowy wymiar.