[deiure]
Kategoria: Książki dla tłumaczyWysyłka: od ręki
Bürgerliches Gesetzbuch, 5. Buch Erbrecht in polnischer
ÜbersetzungNiniejsze opracowanie jest tłumaczeniem niemieckiego
kodeksu cywilnego, księgi 5 poświęconej prawu
spadkowemu - przepisy...
Pełen opis produktu 'Niemiecki kodeks cywilny w tłumaczeniu na język polski. Księga 5 Spadki [Ewa Tuora-Schwierskott]' »
Bürgerliches Gesetzbuch, 5. Buch Erbrecht in polnischer
ÜbersetzungNiniejsze opracowanie jest tłumaczeniem niemieckiego
kodeksu cywilnego, księgi 5 poświęconej prawu spadkowemu - przepisy
od §§ 1922 do 2385 (Bürgerliches Gesetzbuch, 5. Buch Erbrecht).
Jest to pierwsze polskie tłumaczenie tej części niemieckiego
kodeksu cywilnego od roku 1905. Celem tłumaczenia było opracowanie
takiej polskiej wersji tłumaczenia BGB, które będzie zrozumiałe i
czytelne dla polskiego odbiorcy poprzez odwołanie do polskiej
terminologii prawniczej z jednoczesnym zachowaniem wszystkich
odrębności i specyficznych rozwiązań dla niemieckiego kodeksu
cywilnego.SŁOWO WSTĘPNE Przedstawiamy już drugą część tłumaczenia
niemieckiego kodeksu cywilnego Bürgerliches Gesetzbuch (BGB)- tym
razem jest to tłumaczenie księgi piątej poświęconej prawu
spadkowemu, czyli przepisów od §§ 1922 do 2385. Niemiecki kodeks
cywilny został uchwalony w 1896 roku a wszedł w życie 1,01.1900 r.
i był wielokrotnie zmieniany. Niniejszy tekst odnosi się do tekstu
ustawy Bürgerliches Gesetzbuch w brzmieniu na dzień 26 października
2014r. Jest to pierwsze polskie tłumaczenie tej części od roku
1905.
Systematyka Bürgerliches Gesetzbuch opiera się na podziale kodeksu
na pięć ksiąg: część ogólna, zobowiązania, prawo rzeczowe, prawo
rodzinne, prawo spadkowe. W lipcu 2014 roku ukazał się pierwszy tom
w tej serii: tłumaczenie księgi pierwszej - części ogólnej BGB oraz
tłumaczenie pierwszej części księgi drugiej - ogólnej części prawa
zobowiązań. Niemieckie prawo cywilne w niektórych swoich częściach
różni się znacznie od polskiego prawa cywilnego, aczkolwiek BGB
obowiązywało na terenach Polski także po I Wojnie Światowej. By
ułatwić czytelnikowi zrozumienie instytucji niemieckiego prawa
cywilnego w końcowej części książki zostały zamieszczone
wyjaśnienia instytucji prawnych nieznanych lub mało znanych
polskiemu systemowi prawa. Do tych instytucji należą przykładowo
zapewnienie z mocą przyrzeczenia (an Eides zu Protokol zu
versichern lub eidesstaatliche Versicherung), zarządzenie
tymczasowe (einstweilige Verfügung) jako instytucja niemieckiego
postępowania cywilnego uregulowana w §§ 935-942 ZPO (niemieckiego
kodeksu postępowania cywilnego), oznaczająca tymczasową decyzję
sądu służącą zabezpieczeniu roszczeń.
Niemieckie prawo spadkowe jest znacznie bardziej skomplikowane
aniżeli polskie prawo spadkowe. Do instytucji prawa typowych dla
niemieckiego systemu prawa należy przykładowo Nacherbe
(spadkobierca następczy) nie znany w polskim systemie prawnym
rodzaj spadkobiercy. Zostaje on ustanowiony jako spadkobierca po
tym, jak ktoś inny był już spadkobiercą. Przykładowo Hans Mueller
rozrządza, że jego małżonka będzie jego "spadkobiercą przednim"
(Vorerbe), a po śmierci żony, dzieci poczęte lub małoletnie w
chwili otwarcia spadku będą jego "spadkobiercami następczymi"
(Nacherben). Inną ciekawą instytucją )est Aufgebotsverfahren
(postępowanie wywoławcze), które jest instytucją niemieckiego
postępowania cywilnego, w którym sąd dokonuje publicznego wezwania
(wywołania) do zgłaszania praw i roszczeń do spadku w zakreślonym
terminie pod rygorem utraty praw spadkowych.
Niemiecki kodeks cywilny przewiduje pięć kolejności dziedziczenia
(zwanych w prawie niemieckim także parantelami). W obrębie tej
samej kolejności dziedziczenia (lub paranteli) bliższy krewny
spadkodawcy wyklucza z dziedziczenia dalszych krewnych, którzy
poprzez niego są spokrewnieni ze spadkodawcą (np. syn wyłącza
wnuka). Ta zasada określana jest mianem zasady reprezentacji.
Dziedziczenie w ramach pierwszej kolejności następuje wedle rodów
(lub szczepów) oraz zasady reprezentacji. Dzieci dziedziczą w
częściach równych, a każde z nich tworzy jeden ród (niektórzy
autorzy posługują się słowem szczep). Żyjącym rodzicom spadkodawcy
w braku innych spadkobierców spadek przypada po połowie. W braku
jednego z nich, spadek przypada jego zstępnym wedle zasady
reprezentacji, a jeśli i oni nie żyją - drugiemu rodzicowi.
Małżonek dziedziczy obok krewnych po spadkodawcy. Małżonkowi
dziedziczącemu obok krewnych z pierwszej kolejności (lub paranteli)
przypada 1/4 spadku, a w zbiegu z krewnymi z drugiej kolejności
(lub paranteli) i dziadkami spadkodawcy - 1/2. W braku takich osób
małżonek dziedziczy całość spadku wyłączając w ten sposób krewnych
z dalszych kolejności dziedziczenia.
Szczególną uwagę należy zwrócić na prawa do spadku przewidziane dla
tzw. partnerów życiowych w myśl Lebenspartnerschaftsgesetz - pełna
nazwa: Gesetz über die Eingetragene Lebenspartnerschaft, krótko
Lebenspartnerschaftsgesetz (LPartG) czyli ustawy o związkach
partnerskich z dnia 16 lutego 2001. Uprawnienia te przysługują od
czasu wejścia w życie tej ustawy i dotyczą partnerów, który zawarli
ze spadkodawcą związek rejestrowany w myśl tejże ustawy.
Wykonanie tłumaczenia tekstu ustawy na język polski jest zawsze
trudnym zadaniem - powinno ono być zrozumiałe i czytelne dla
polskiego odbiorcy poprzez odwołanie do polskiej terminologii
prawniczej z jednoczesnym zachowaniem wszystkich odrębności i
specyficznych rozwiązań dla niemieckiego Bürgerliches Gesetzbuch,
obcych prawu polskiemu i wykazujących zasadnicze odrębności od
rozwiązań przyjętych i znanych w prawie polskim. W tłumaczeniu tym
poczyniono wszelkie starania by polski prawnik i tłumacz mógł łatwo
zorientować się w tekście i niełatwych instytucjach prawnych
opisanych w ustawie.