Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Patriotyzm jest z pewnością cechą kaznodziejstwa polskiego, jedną z najbardziej znamiennych od kilku stuleci. A już sama historia stara się o jego pogłębienie pisał ks. prof. Janusz Stanisław Pasierb. Tę słuszną konstatację wybitnego historyka sztuki sakralnej i homilety potwierdzają również zgromadzone w niniejszym tomie teksty. Miłość ojczyzny jest moralnym obowiązkiem chrześcijan, wynikającym z IV przykazania Dekalogu. Kazania patriotyczne stawiają sobie za cel kształtowanie postawy miłości ojczyzny. Jest ona widoczna już w kazaniach staropolskich, mimo że w tym okresie nie funkcjonował jeszcze termin patriotyzm i brak było teoretycznych rozważań poświęconych temu zagadnieniu. Niemniej jednak nasi przodkowie kochali ojczyznę rozumianą jako państwo polskie, państwo obojga narodów i dla niej oddawali swe życie. Pojęcie patriotyzmu powstało i szybko się rozwinęło w XVIII wieku, kiedy to z jednej strony podjęty został wysiłek uratowania ojczyzny, a z drugiej na skutek działania wrogów wewnętrznych i zewnętrznych nastąpił upadek państwa. Kazania patriotyczne szczególną rolę odegrały w okresie niewoli narodowej. Były istotnym czynnikiem sprzyjającym zachowaniu polskości, utrwalały patriotyzm i dążenia niepodległościowe. Były też mocnym ogniwem w patriotycznej edukacji polskiego społeczeństwa przeżywającego tragedię II wojny światowej i okres komunistycznego zniewolenia.

"De Maria numquam satis". Ta średniowieczna dewiza przypisywana św. Bernardowi z Clairvaux, a spopularyzowana na początku XVIII wieku przez Ludwika Marię Grignion de Montfort, mogłaby również stanowić motto niniejszej antologii. Dawne i współczesne kaznodziejstwo jest bowiem w dziejach naszej kultury tą dziedziną sztuki słowa mówionego i pisanego, w której tematyka maryjno-mariologiczna pojawia się najczęściej, najbardziej systematycznie i w całym swym bogactwie teologicznym, liturgicznym, hagiograficznym i literackim. Jest to zarazem obszar, podobnie zresztą jak całe nasze (zwłaszcza dawne) kaznodziejstwo, wciąż najsłabiej rozpoznany i opracowany, zarówno w zakresie krytycznych edycji, jak i studiów naukowych. Jak każdy wybór cząstki pretendującej do reprezentowania całości, również komponowanie niniejszego zbioru wymagało od wydawców podejmowania decyzji trudnych i nieoczywistych, zwłaszcza w zakresie doboru autorów i tekstów. Trzydzieści trzy zebrane tu kazania mają reprezentować setki kazań maryjnych spisanych piórem i wydanych drukiem w przeciągu siedmiu stuleci, często też wygłoszonych z ambon przez ich autorów. W selekcji tak obfitego i zróżnicowanego materiału staraliśmy się kierować kryteriami jak najbardziej obiektywnymi. Przede wszystkim dbaliśmy o to, by zebrany tu materiał odzwierciedlał w możliwie proporcjonalnym stopniu dorobek kolejnych stuleci i epok, z wyraźną jednak preferencją dla kazań dawnych, powstałych przed końcem XVIII wieku, najmniej znanych, trudno dostępnych, wymagających szczegółowego i zazwyczaj dość specjalistycznego komentarza. Dlatego właśnie kazań powstałych przed rokiem 1800 jest w naszej antologii aż dwadzieścia siedem, podczas gdy kazań z ostatnich dwóch stuleci jedynie sześć. Wszystkie zamieszczone tutaj teksty pochodzą z obszernych zazwyczaj zbiorów kazań maryjnych lub z kolekcji kaznodziejskich de tempore et de sanctis. O doborze tematów kazań decydował przede wszystkim utrwalony w kalendarzu liturgicznym cykl świąt i uroczystości maryjnych. Najliczniej w niniejszym zbiorze reprezentowane są cztery święta o genezie starochrześcijańskiej: Narodzenia, Oczyszczenia, Zwiastowania i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Staraliśmy się przy tym, aby kazania przeznaczone na to samo święto pochodziły z różnych okresów, co z jednej strony pozwala obserwować "długie trwanie" uświęconych tradycją wzorców topicznych i egzegetycznych, z drugiej zaś inwencję teologiczną i elokucyjną kolejnych kaznodziejów. I tak np. kazania na święto Zwiastowania NMP, których w naszym zbiorze jest aż pięć, pochodzą ze zbiorów wydanych w latach 1484, 1556, 1611, 1681 i 1855. Kolejne grupy tekstów stanowią kazania na święta maryjne o proweniencji średniowiecznej: (Niepokalanego) Poczęcia, Ofiarowania NMP w świątyni, Nawiedzenia i Matki Boskiej Śnieżnej, dalej zaś na uroczystości maryjne zatwierdzone już w czasach nowożytnych, choć często obchodzone wcześniej w skali lokalnej: Matki Boskiej Anielskiej, Loretańskiej, Szkaplerznej, Różańca Świętego, Bolesnej, Imienia Maryi, Matki Boskiej Opieki i Matki Boskiej Pocieszenia. Cztery kazania wiążą się z kultem wizerunku jasnogórskiego oraz z wyobrażeniem Maryi jako szczególnej patronki narodu polskiego i "matki kultury polskiej". Do kazań stricte teologicznych należy concio Stanisława Bzowskiego Advocata nostra, temat miłosiernego pośrednictwa Maryi jako Bożej Rodzicielki podejmuje również Jacek Liberiusz w kazaniu Na dzień chwalebnego Narodzenia Pana naszego Chrystusa Jezusa.

Wyjątkowa ranga uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego i całego okresu paschalnego nadaje głoszonym w tym czasie kazaniom i homiliom specyficzny, podniosły i radosny charakter. W niniejszej antologii znalazły się kazania wybitnych mówców kościelnych, lecz także twory rzemieślników ambony; teksty klarowne i klasycznie skomponowane, ale też reprezentujące barokową barwność myśli i stylu; teksty wydobyte z rękopisów oraz druków dawnych i nowych. Wszystkie one zachęcają do zagłębienia się w staropolską, oświeceniową i najnowszą, katolicką i różnowierczą interpretację największej tajemnicy chrześcijaństwa zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, misterium, które nadaje sens życiu chrześcijańskiemu, a Kościołowi rację bytu; kazania te pozwalają przynajmniej częściowo poznać, jak w Polsce w ciągu wieków obchodzono to święto nad świętami.

Jakie powinno być dobre kazanie? Jak pozyskać słuchacza dla Bożej sprawy, jak wyzwolić w nim to, co najlepsze, dotrzeć do ukrytych pierwiastków dobra, jak skłonić do pogłębiania wiary i wiedzy religijnej? Te pytania zadaje sobie każdy kapłan przygotowujący się do niedzielnych i świątecznych ?wystąpień?. Pomocą w poradzeniu sobie z kaznodziejskimi dylematami jest ta książka ? zbiór tekstów, które pomogą wygłosić naprawdę interesujące kazanie.

Kazania fatimskie to nowa publikacja Księdza Pogodnego. Autor opisuje cykl niecodziennych wydarzeń, któremu towarzyszyły wielkie cuda i niezwykłe znaki od Matki Bożej, przybliża losy Łucji, Hiacynty i Franciszka oraz pokazuje Portugalię jako kraj, który szczególnie ukochał Maryję. Nabożeństwo do Niej kwitło tam od początku powstania państwa, czyli od XII wieku. To właśnie Portugalię Boża Rodzicielka wybrała na miejsce swoich objawień.

Niniejszy tom zawiera polskie kazania adwentowe od średniowiecza do początków XXI stulecia we współczesnej transkrypcji, opatrzone niezbędnym komentarzem. Mimo znacznego zróżnicowania sprawności językowej autorów, poziomu ich wykształcenia, konfesji oraz stosowanych przez nich środków wyrazu i siły przytaczanych argumentów wspólnym ich dążeniem było pragnienie przygotowania słuchaczy na przyjście Pana: zarówno w dniu Jego narodzin, pamiątkę czego celebruje się co roku 25 grudnia, jak i podczas paruzji, gdy jak wyznajemy w Credo przyjdzie sądzić żywych i umarłych, oraz to pomiędzy nimi, gdy rodzi się w człowieku przez życie sakramentalne. O ile dawniej kaznodzieje silnie podkreślali pokutny charakter adwentu, o tyle dzisiaj bardziej zwracają uwagę na fakt, iż jest to czas pobożnego i radosnego oczekiwania, także na drugie przyjście Chrystusa.

Niniejszy tom pozwala zapoznać się z kazaniami przybliżającymi tematykę Bożego Narodzenia, obecnymi w kulturze polskiej od wielu stuleci. Najstarszy tekst pochodzi z końca XIII wieku, najmłodszy - z początku XXI wieku, Okres Bożego Narodzenia rozpoczyna się w Wigiliię od pierwszych nieszporów Narodzenia Pańskiego, a kończy wraz z drugimi nieszporami niedzieli Chrztu Pańskiego obchodzonej po 6 stycznia. To właśnie w tym czasie, trwającym około trzech tygodni, uwaga Kościoła koncentruje się na tajemncy narodzenia Jezusa Chrystusa i Ewangelii Dzieciństwa aż do chrztu Zbawiciela i rozpoczęcia przez Niego publicznej działalności.

Kazania funeralne, wydali i opracowali Kazimierz Panuś i Marek Skwara, Kraków 2014 (Kazania w Kulturze Polskiej. Edycje Kolekcji Tematycznych, 2)

Pasja Chrystusowa była i jest tematem we wszystkich właściwie rodzajach i gatunkach literackich. Tu jednak interesuje nas przede wszystkim kazanie jako gatunek oratorstwa kościelnego, łączący zawartość teologiczną z perswazyjnymi i wychowawczymi środkami oddziaływania, które w pewnym uproszczeniu dadzą się sprowadzić do pierwszych trzech części składowych teorii retorycznej: inwencji, dyspozycji i elokucji. Właśnie pod tym kątem, mianowicie jako twory językowo-literackie, kazania staropolskie warto dziś czytać, jako takie przedstawiają bowiem dla nas największą wartość. Oczywiście nie wolno przy tym pomijać zawartości teologiczno-egzegetycznej, jako że właśnie kazania, zapisywane i wydawane drukiem w wielkiej obfitości, są miarodajnym świadectwem stanu świadomości kaznodziejów i ich odbiorców. Jesteśmy najzwyczajniej ciekawi, jak nasi przodkowie pojmowali tajemnice wiary, co słyszeli w świątyniach, jak interpretowali teksty biblijne. Kościół najlepiej przedstawia się potomnym poprzez ambonę lub raczej to, co z niej przeszło pod drukarskie prasy (z wprowadzenia).

Opis - Kazania fatimskie to nowa publikacja Księdza Pogodnego. Autor opisuje cykl niecodziennych wydarzeń, któremu towarzyszyły wielkie cuda i niezwykłe znaki od Matki Bożej, przybliża losy Łucji, Hiacynty i Franciszka oraz pokazuje Portugalię jako kraj, który szczególnie ukochał Maryję. Nabożeństwo do Niej kwitło tam od początku powstania państwa, czyli od XII wieku. To właśnie Portugalię Boża Rodzicielka wybrała na miejsce swoich objawień. Nazwa - Po prostu kazania księdza Pogodnego Kazania fatimskie Autor - Ks.Pogodny Ks.Pogodny Oprawa - Miękka Wydawca - Św. Stanisława BM Kod ISBN - 9788374228152 Kod EAN - 9788374228152 Rok wydania - 2017 Język - polski Format - 14,5x20,5 cm Ilość stron - 240 Podatek VAT - 5% Premiera - 2017-02-24

Wspaniała pomoc w duchowym przygotowaniu się na przeżywanie Wielkiego Postu i Misterium Paschalnego. W tym zbiorze refleksyjnych rozważań ks. Janusz Królikowski uświadamia nam, że nie jesteśmy w stanie pojąć naszego ludzkiego losu bez odniesienia go do krzyża, na którym umarł Jezus Chrystus. Bo właśnie z nieustannej adoracji Ukrzyżowanego rodzi się w nas nowa moc moc wyzwalająca i przemieniająca. Krzyż jest bowiem dla nas lekcją, przykładem, drogą, pozwala nam poznać naszą godność, a przede wszystkim nieustannie przypomina o Miłości.

Nawet krótki wypoczynek upycha się gdzieś między obowiązkami. Kazanie wysłuchane lub może przeczytane rozrywa ten napięty ciąg i kieruje myśl do obszarów, nad którymi czas nie ma takiej władzy. Temat czasu zawsze mnie fascynował jako temat filozoficzny, egzystencjalny, głęboko teologiczny. Świadectwa tej fascynacji można znaleźć rozsiane we wszystkich poprzednich tomikach. Nawet w samych tytułach: 10.30 u Maksymiliana to przecież wyraźnie wskazana godzina na zegarze; Zakład o życie wieczne to rozgrywka między czasem a wiecznością; a Daj nam oczy widzące prośba o wzrok tak przenikliwy, by mógł wznieść się ponad czas. Gdy rozerwą się więzy czasu... prowadzi ten ciąg refleksji do momentu, w którym nasz czas się urwie, a trzy kropki zawieszą perspektywę na brzegu Nieznanego. Ta perspektywa jest perspektywą wszystkich rozważań w tym tomie. Michał Heller uczony, kosmolog, filozof i teolog, który w matematycznych równaniach teorii naukowych potrafi dostrzec dzieła sztuki, a wielkich fizyków uważa za genialnych artystów, tworzących swe kompozycje z liczb i matematycznych formuł. Sam w swoich licznych książkach i artykułach naukowych z powodzeniem odnajduje się w obu rolach: naukowca-artysty i pisarza-uczonego.

...Wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli... (Łk 4, 12). Czyżby Jezus naprawdę chciał, żeby słuchający nie widzieli i nie rozumieli? Oczywiście, nie. Z tych słów przebija jedynie głębokie rozczarowanie. Można słuchać i nie rozumieć, na przykład gdy słowo pada na skalistą ziemię, ale patrzeć i nie widzieć...? Oczy są świadkiem, który nie kłamie. Można je co najwyżej zamknąć, by nie widzieć, lub patrzeć w innym kierunku, by widzieć co innego. Oczy widzące to takie oczy, które mają odwagę widzieć to, na co patrzą. Trzeci tom kazań wybitnego uczonego, ks. prof. Michała Hellera, wygłoszonych podczas Mszy Świętej o 10.30 w parafii św. Maksymiliana w Tarnowie. Michał Heller uczony, kosmolog, filozof i teolog. Laureat Nagrody Templetona i założyciel Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych w Krakowie. Autor m.in. książek 10.30 u Maksymiliana (CCPress 2014), Zakład o życie wieczne (CCPress 2015), Moralność myślenia (CCPress 2015) Bóg i geometria. Gdy przestrzeń była Bogiem (CCPress 2015), Przestrzenie Wszechświata (CCPress 2017).

Kazania sejmowe polskiego jezuity Piotra Skargi, kaznodziei króla Zygmunta III Wazy, zostały po raz pierwszy wydane w 1597 roku i należą do kanonu polskiej literatury politycznej. Zbiór ośmiu kazań jest wnikliwą analizą sytuacji I Rzeczypospolitej. Autor wypunktowuje trawiące Polskę choroby i płynące z nich zagrożenia. Prorocza zapowiedź upadku państwa jest uzupełniona programem jego przebudowy i szukania drogi naprawy kraju. Skarga opowiada się za wzmocnieniem władzy królewskiej, ograniczeniem bezkarnej i prowadzącej do anarchii samowoli szlacheckiej, zmniejszeniem roli sejmu,przeciwstawieniem się uciskowi chłopów i zadbaniem o większą sprawiedliwość społeczną,przywróceniem jedności religijnej w Polsce oraz zagwarantowaniem prymatu kościoła katolickiego,a także postuluje inne reformy często skierowane przeciwko ideom reformacyjnym. Kazania sejmowe Skargi, pomimo że nigdy nie zostały wygłoszone z ambony kościelnej i nie należą w ścisłym tego słowa znaczeniu do literatury religijnej, stały się wzorem dla późniejszego kaznodziejstwa polskiego. Dzieło to odznacza się sugestywną retoryką, kunsztem słowa i wielką żarliwością patriotyczną, a zawarte w nim wizje upadku Polski stały się podstawą wizerunku Skargi - natchnionego proroka. Lektura dla szkół średnich

Niezwykłe kazania pasyjne powstały na kanwie siedmiu słów, które Jezus wypowiedział w agonii na krzyżu. To słowa, które wskazują drogę, to pokarm dla wygłodniałej duszy. Z nich czerpać możemy siłę do życia, bo z nich bije światło w ciemności. Te słowa są testamentem dla nas. Książeczka jest nieocenioną pomocą dla duszpasterzy, ale też dla wszystkich, którzy poprzez rozważanie męki Jezusa chcą poczuć jak wielka jest przepaść miłosierdzia Bożego.

Święty Augustyn według niektórych badaczy miał wygłosić od trzech do czterech tysięcy kazań, z których do naszych czasów zachowało się niespełna czterysta. Kazania w tłumaczeniu ks. Antoniego Żurka zebrane w tym tomie to 59 kazań i katechez, dla których punktem wyjścia lub osnową jest tekst Ewangelii według św. Mateusza. Mają one różny charakter i zostały wygłoszone w różnych okolicznościach, w wielu miejscach oraz na przestrzeni wielu lat. Niektóre z tych okoliczności udało się uściślić, w przypadku innych można tylko podać przybliżone dane. Z dużą dozą pewności można jedynie przyjąć, że wszystkie powstały w okresie biskupiej posługi Augustyna z Hippony. Najwięcej jest tu kazań inspirowanych czytaniami mszalnym, co dowodzi, że Biskup Hippony wygłaszał je zazwyczaj w ramach sprawowanej przez siebie Eucharystii. Są więc w tym zbiorze kazania niedzielne i świąteczne albo też okolicznościowe czy nawet wygłoszone w zwykły dzień. Niektóre natomiast zdają się konferencjami bez liturgicznego kontekstu. Spuścizna kaznodziejska św. Augustyna z Hippony tylko w niewielkiej części jest dostępna w języku polskim. Każde tłumaczenie tę dostępność poszerza. Z tą właśnie myślą powstał niniejszy tom.

To zbiór oryginalnych, przejrzystych kazań, o prostej budowie, będących skarbnicą przykładów. Zawierają egzegezę Ewangelii oraz elementy edukacyjne z różnych dziedzin życia: literatury, historii, historii sztuki, muzyki, malarstwa, a także wiele osobistych świadectw. Od pierwszego zdania przykuwają uwagę słuchacza i oddziałują na jego najgłębsze emocje. Wywołują wzruszenie, empatię, łzy, śmiech i skłaniają do głębokiej refleksji. Pozbawione moralizowania, dydaktyzmu, patosu i archaicznego języka kościelnego wnoszą nową jakość. Sprawne posługiwanie się poprawną, współczesną polszczyzną jest dodatkowym walorem tychże kazań. Czyta się je jak dobre eseje, które wyróżniają się esencjonalnością i obrazowością. Cztery propozycje na każdą niedzielę: - Krótko i obrazowo, - Krótko i esencjonalnie, - Krótko i węzłowato, - Nie odbiegając od tematu. Krótko i na temat gwarancją kaznodziejskiego sukcesu

Płomień, który rozświetla mrok Pandemia, kryzys ekonomiczny, wojny Jak wierzyć w kochającego Boga i Jego bliskość, kiedy wokół rozsypuje się świat? Czy Wcielenie naprawdę coś zmienia? Gdzie szukać Bożej obecności? Bóg jest niewysłowioną tajemnicą, ale chce stać się zrozumiałym dla ludzi. Kazania ks. Tomasa Halika są próbą uchwycenia tej tajemnicy i podzielenia się nadzieją na to, że nasze życie z Bogiem wciąż ma sens. Ewangelia na jedną z niedziel mówi: nawet jeśli wokół was ludzie będą umierać ze strachu, wy nie dajcie się owładnąć lękowi: nabierzcie ducha i podnieście głowy (Łk 21,28). W ciemności już pojawia się światło, którego mroki nie pochłoną.

Jeśli będziemy od siebie wymagać tylko rzeczy podstawowych, nasze życie stanie się sympatyczną, czasem nawet dostatnią wegetacją, ale w życiu chodzi o coś więcej, chodzi o esencję życia i dlatego życie trzeba planować i wymagać od siebie więcej. Nie można żyć z dnia na dzień, bo to nikomu nie służy. Nawet w zakresie materialnym życie z dnia na dzień to jakaś loteria pełna napięcia. Trzeba planować, bo taki zamysł Bóg wpisał w naszą zdolność myślenia. Kazania ks. Tomasza Grabowskiego są adresowane do wszystkich, którzy w życiu codziennym chcą kierować się nauką Bożą. Przytoczone w nich przykłady i nawiązania do sytuacji życiowych pomagają zrozumieć fragmenty Ewangelii, które słyszymy podczas Mszy św. Prosty język kazań sprawia, że stają się one zrozumiałe dla każdego i na długo zostają w pamięci.