Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Teatra polskie. Rok katastrofy to książka o dramatycznych wydarzeniach i „przedstawieniach”, jakie miały miejsce w Polsce między 10 IV 2010 roku a 10 IV 2011, a zarazem próba zajęcia wobec nich stanowiska. Autor opisuje, analizuje i interpretuje kolejne akty całorocznego dramatu od rozpoczynającej go katastrofy, przez ceremonie żałobne, kampanię wyborczą, „obronę krzyża” i uliczną wojnę o pamięć, po wielki finał rocznicowych obchodów. Spoglądając na nie z perspektywy badacza przedstawień i performansów, stara się wyjść poza doraźne spory i komentarze polityczne. Tematem książki nie są przyczyny katastrofy smoleńskiej, lecz jej – równie katastrofalne – skutki: to, co ujawniło się i ustanowiło w ich trakcie w teatrze narodowym Krakowskiego Przedmieścia. Wśród okrzyków „tu jest Polska!” czas najwyższy zadać pytanie „jaka?”.

Autorzy kwestionują uznane teorie naukowe i obalają niekwestionowane dotąd koncepcje na temat naszego Wszechświata, dziejów Ziemi, kosmologii, geologii, geofizyki, astronomii, klimatologii i biologii. A przede wszystkim odkrywają na nowo "rok kosmiczny" - powtarzający się regularnie co 12 888 lat cykl globalnych katastrof, charakteryzujących się nagłym przemieszczeniem ziemskich biegunów magnetycznych i geograficznych. Ten cykl kataklizmów był dobrze znany starożytnym cywilizacjom. Papirus Harris z czasów Ramzesa III opisuje regularnie powtarzające się globalne katastrofy - skutek odwrócenia biegunów magnetycznych. Papirus Ipuwera stwierdza wyraźnie, że Ziemia nagle odwróciła się do góry nogami, i rozpacza z powodu strasznych spustoszeń, jakie nastąpiły. Sofokles pisze o Słońcu wschodzącym na wschodzie zamiast na zachodzie. Eurypides mówi w Elektrze, że Ziemia odwróciła się, a Słońce przemieściło się w innym kierunku.