Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Trzecia część korespondencji Jerzego Giedroycia z Czesławem Miłoszem obejmuje listy z ostatniego ćwierćwiecza ich znajomości aż do śmierci Redaktora i jest świadectwem trudnej przyjaźni dwóch wielkich indywidualności. Jak w poprzednich tomach, znajdujemy tu komentarze i opinie o bieżących wydarzeniach politycznych i literackich, a także rozważania ogólniejsze - na tle wielkich przemian w Polsce i na świecie.

Książka Jerzy Giedroyc: kultura - polityka - wiek XX jest owocem międzynarodowej konferencji naukowej, zorganizowanej na Uniwersytecie Warszawskim w dniach 25-27 września 2006 roku w setną rocznicę urodzin wybitnego polskiego publicysty, polityka, autora wspomnień i listów, założyciela Instytutu Literackiego w Rzymie, twórcy i redaktora naczelnego paryskiej "Kultury", doktora honoris causa wielu uniwersytetów.Teksty wybitnych autorów polskich i zagranicznych - polityków, historyków, ludzi kultury -zgrupowano w siedmiu rozdziałach, odpowiadających programowi uroczystości. . Listy i przemowy honorowych patronów przedsięwzięcia: Henryka Giedroycia, Lecha Kaczyńskiego, Kazimierza Michała Ujazdowskiego oraz Katarzyny Chałasińskiej-Macukow, stanowią merytoryczne wprowadzenie do lektury. Znaczenie wizji politycznej Jerzego Giedroycia omówili: Władysław Bartoszewski, Jerzy Kłoczowski, Krzysztof Pomian. Związek myśli Giedroycia, kluczowy dla jego koncepcji, z polskimi sąsiadami: Ukrainą, Białorusią, Litwą, Niemcami i Rosją, reprezentują teksty: Bohdana Osadczuka, Jarosława Hrycaka, Stanisława Szuszkiewicza, Lawona Barszczewskiego, Egidijusa Aleksandraviciusa, Rustisa Kamuntavičiusa, Heinricha Olschowskiego, Basila Kerskiego, Natalii Gorbaniewskiej i Siergieja Kowaliowa. Obraz współistnienia kultur u Giedroycia dopełniają teksty autorów francuskich (Daniela Beauvois, Marii Delaperriere) i węgierskich (Gabora Gangi, Saby G. Kissa) oraz wystąpienie Szewacha Weissa, wieloletniego ambasadora Izraela w Polsce.Historyczną rolę "Kultury" w kształtowaniu kultury polskiej omówili przedstawiciele redakcji i wydawnictw, funkcjonujących w Polsce i na emigracji, będących spadkobiercami myśli "Kultury" i jej redaktora (m.in. "Zeszytów Literackich", "Zapisu", "Nowajej Polszy", "Przeglądu Politycznego", "Krasnogrudy").Relacje Jerzego Giedroycia z wybitnymi pisarzami, działaczami i uczonymi - Juliuszem Mieroszewskim, Czesławem Miłoszem, Jerzym Stempowskim, Konstantym Jeleńskim, Adolfem Bocheńskim, Janem Nowakiem-Jeziorańskim, Gustawem Herlingiem-Grudzińskim, Andrzejem Bobkowskim, Witoldem Gombrowiczem, Józefem Czapskim, Wiktorem Weintraubem, Aleksandrem Jantą i Melchiorem Wańkowiczem - omówili przedstawiciele środowisk naukowych, dziennikarskich i twórczych.Podsumowania dokonali: Andrzej Mencwel, Bohdan Osadczuk, Leopold Unger, Jerzy Pomianowski oraz Krzysztof Pomian.

Kolejny tom Archiwum ?Kultury? zawiera trwającą blisko pół wieku korespondencję Jerzego Giedroycia (1906-2000) z Czesławem Miłoszem (1911-2004). Obu autorów listów charakteryzowały wyraziste osobowości, toteż ich korespondencja ujawnia niekiedy spory, odmienne punkty widzenia, a nawet pewien konflikt interesów. Giedroyc szybko docenił wielkość twórczości poetyckiej Miłosza, ale jako ?zwierzę? polityczne chciał zarazem zaprząc tak świetne pióro do doraźnej publicystyki. Przyszły noblista pragnął jednak pozostać poetą i mieć czas na pisanie poezji. Tak sprzeczne postawy rodziły często wzajemne napięcia.Korespondencja Czesława Miłosza i Redaktora Jerzego Giedroycia jest też frapującym dokumentem epoki, rozszerzającym naszą wiedzę o mnóstwo szczegółów dotyczących życia na emigracji.

Listy Giedroycia i Ungera poszerzają wiedzę o Kulturze, ale przede wszystkim stanowią istotny przyczynek biograficzny obu korespondentów. Ich postaci zyskują ludzki wymiar, na czym Redaktorowi i Brukselczykowi zależało. Schodzą z koturnów, a stają się uczestnikami życia emigracyjnego, także w codziennych odsłonach.Listy są kroniką wydarzeń absorbujących ich uwagę, we właściwej dla pracy Redaktora kolejności.Iwona Hofman

Epicko zakrojona opowieść o Jerzym Giedroycu, jego pokoleniu i formacji intelektualnej, Instytucie Literackim i ?Kulturze?. Magdalena Grochowska pasjonująco pisze o sile promieniowania paryskiego miesięcznika i gronie jego twórców. Osoba Redaktora i jego dzieło to, jak zauważa autorka, temat-labirynt, budowla wielopiętrowa, wędrówka w czasie i przestrzeni ? od międzywojnia w wiek XXI, podróż poprzez literaturę i koncepcje polityczne, podróż po wielu kontynentach, wędrówka między Wschodem i Zachodem.Książka zdobyła m.in. Nagrodę Historyczną tygodnika ?Polityka?, nagrodę miesięcznika ?Odra? oraz ?Nike? czytelników.

Szeroko zakrojona opowieść o Jerzym Giedroycu (1906-2000) i wydawanej przez niego paryskiej ?Kulturze?. Zarówno osoba słynnego Redaktora jak i jego dzieło to, jak pisze autorka, ?temat-labirynt, budowla wielopiętrowa, wędrówka w czasie i przestrzeni - od międzywojnia w wiek XXI, poprzez literaturę i koncepcje polityczne, pomiędzy wschodnią Europą a Zachodem.? Książka, pełna faktów, anegdot, ciekawostek i opinii, jest rewelacyjnie udokumentowana i błyskotliwie napisana.

Druga część korespondencji Jerzego Giedroycia z Czesławem Miłoszem zawiera listy pisane w okresie ważnym dla świata (wojna w Wietnamie, ruchy studenckie 1968 roku) i ważnym dla Polski (Marzec 1968, Grudzień 1970). Dzięki wyjazdowi Miłosza na uniwersytet Berkeley w Kalifornii wymiana poglądów dwóch znakomitych protagonistów zyskuje wymiar globalny; często się nie zgadzają, inaczej widzą rolę ?Kultury?, czasem obrażają się na siebie, ale ich dialog pozostaje skarbnicą wiedzy o życiu intelektualnym nie tylko emigracji, ale też i Polski, z którą obaj utrzymują żywy kontakt.