[IW Jerozolima]
Kategoria: ReligiaWysyłka: od ręki
Zanim nastąpi posłanie, konieczne jest doświadczenie Bożej miłości.
Nie da się głosić Dobrej Nowiny bez przyjęcia jej w głębi własnego
serca. Poznanie kim jest Bóg i poznanie Jego akceptującej
bezwarunkowo...
Pełen opis produktu 'Idźcie, jesteście posłani BR IW Jerozolima' »
Zanim nastąpi posłanie, konieczne jest doświadczenie Bożej miłości.
Nie da się głosić Dobrej Nowiny bez przyjęcia jej w głębi własnego
serca. Poznanie kim jest Bóg i poznanie Jego akceptującej
bezwarunkowo miłości, odkrycie Go w sobie i w drugim człowieku w
relacjach, we wspólnocie, w służbie innym. Bo kto znajdzie Boga
doświadczy miłości i miłosierdzia, ten zapragnie dzielić się z
innymi.
Człowiekowi potrzeba transcendencji, czyli przekroczenia siebie i
znalezienia swojego zakotwiczenia poza sobą. Kościół Katolicki od
samego początku żył w świecie, nie uciekał od świata, ale go
przemieniał. Czasami przychodzi do mnie człowiek i żąda: niech mi
ksiądz udowodni. Szuka prawdy, ale chce ją mieć na tacy. Mówię mu
wtedy, że jeśli dziś będę miał lepszą kondycję, to ci udowodnię, a
jutro będę miał gorszą kondycję, więc nie udowodnię. I komu ty
wierzysz? Mnie czy Bogu? Wiara, prawda wiary, to jest coś pomiędzy
tobą i Bogiem. To Duch Święty doprowadza do prawdy, ja jedynie mogę
powiedzieć, dlaczego ja wierzę, dlaczego Kościół wierzy i jak w tej
wierze trwać.
W tej książce Bóg nie jest abstrakcją, ale częścią (albo nawet
całością) życia autora, który podporządkowuje Mu wszystko inne.
Dlatego słowo brzmi tak przekonująco. Jest to opowieść o relacji
wiodącej ku wieczności. Jednak nie w samotności, ale pociągając za
sobą innych (dlatego wspólnota, dlatego charyzmaty):
Jesteśmy razem tylko dlatego, że zwołał nas Pan Jezus, że chcemy
żyć w przyjaźni, uczyć się znosić swoje słabości i nawzajem sobie
przebaczać. []Każda grupa, czy wspólnota istnieje nie tylko po to,
by zaspokoić potrzeby psychologiczne, nie tylko po to, by uświęcać
swoich członków przez praktykę przebaczenia i przyjmowania
przebaczenia, by stawać się miejscem radości i przebaczenia, ale
także po to, by dzielić się z innymi otrzymaną łaską, by nieść
Dobrą Nowinę tym, którzy jej potrzebują. Winniśmy pytać się
indywidualnie i we wspólnocie: Panie Jezu, powiedz mi, co mam
robić?, Co mamy czynić, gdzie chcesz nas posłać? Mamy pytać komu,
kiedy i w jaki sposób mamy być świadkami. Ewangelizacja oparta o
posłuszeństwo pomaga w tym, by objawiała się chwałą Pana Jezusa a
nie naszą.