Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

"Trzeba wciąż do znudzenia powtarzać, że nie ma żadnych>, które w jakikolwiek sposób mogłyby poświadczyć jakąś przewagę siermiężnej izapyziałej nieudolności nad tym, co dojrzałe, normalne i racjonalne. [...] Ani moralne przekonanie, ani religijna wiara - bez względu na to, jak bardzo są wzniosłe i budujące - nie potrafią w niczym zmienić tego, że urzeczywistniony w Europie Zachodniej system wolnościowo - demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego z jego praworządnym państwem i oświeconą kulturą jest najpełniejszą realizacją nowoczesnej formy człowieczeństwa i uspołecznienia, i że poza lub ponad nim nie może być nic, co nie byłoby powtórnym upadkiem w chaos głupoty, samowoli i przemocy."

"Trzeba wciąż do znudzenia powtarzać, że nie ma żadnych>, które w jakikolwiek sposób mogłyby poświadczyć jakąś przewagę siermiężnej izapyziałej nieudolności nad tym, co dojrzałe, normalne i racjonalne. [...] Ani moralne przekonanie, ani religijna wiara - bez względu na to, jak bardzo są wzniosłe i budujące - nie potrafią w niczym zmienić tego, że urzeczywistniony w Europie Zachodniej system wolnościowo - demokratycznego społeczeństwa obywatelskiego z jego praworządnym państwem i oświeconą kulturą jest najpełniejszą realizacją nowoczesnej formy człowieczeństwa i uspołecznienia, i że poza lub ponad nim nie może być nic, co nie byłoby powtórnym upadkiem w chaos głupoty, samowoli i przemocy."

Intersubiektywność to jedno z podstawowych pojęć, jakimi posługują się dziś nauki społeczne. Przestrzeń relacji międzyludzkich, sfera tego, co międzypodmiotowe, i tego, co ?publiczne? ? gdyż o te wymiary właśnie chodzi, kiedy mówimy o intersubiektywności ? zakładana jest we wszystkich ważnych teoriach szeroko rozumianej humanistyki czy w prawodawstwie. Pojęcie intersubiektywności zazwyczaj rozumiane jest intuicyjnie. Przy bliższym wejrzeniu okazuje się jednak, że jego znaczenie nie jest oczywiste. W obliczu faktu, że pojęcie to weszło do dyskursu naukowego, naturalna jest potrzeba jasności jego sensu. Czym zatem jest intersubiektywność? Jak należy ją pojmować? Jak szeroki zakres ma to pojęcie? Jaką rolę pełni w filozofii? Jakie obszary filozoficzne i naukowe pozwala ono kolonizować? W jakim stopniu intersubiektywność jest operatywna, a w jakim stopniu jest zakonserwowanym przez praktyki społeczne i dalekim od faktycznej adekwatności tworem pojęciowym? Książka stanowi swego rodzaju przyczynek do badań nad problemem pojęcia intersubiektywności w filozofii współczesnej. Powyższe kwestie rozważane są na płaszczyźnie dla pojęcia intersubiektywności najbardziej operatywnej, a więc nie tylko w zakresie zinstytucjonalizowanej filozofii teoretycznej, lecz przede wszystkim w sferze refleksji praktyczno-społecznej ? moralności i etyki, komunikacji, prawa i polityki.

Książka stanowi propozycję połączenia badań nad narracją oraz empirycznych nauk o ucieleśnionym umyśle. Najważniejszą kategorią analityczną jest intersubiektywność, czyli zdolność do przyjęcia perspektywy innego podmiotu. Autorka proponuje nowe ujęcie narracji jako modelu kognitywnej mnogości. Zakłada on, że narracja stanowi konstrukt powstający dzięki intersubiektywnej kooperacji między autorem i odbiorcą, którzy (w innym momencie czasowym) dokonują podobnej operacji poznawczej: reprezentują mentalnie antropomorficzny podmiot (narratora) opowiadający o innych antropomimetycznych podmiotach (postaciach). Ta zdolność do mentalnego ?wejścia w cudzą skórę" jest omawiana też w kontekście morfologii narracji, komunikacji narracyjnej, w obszarze czytelniczego odbioru. Rozpatrywana z tej perspektywy np. powieść jawi się jako wyspecjalizowane kulturowe narzędzie w zakresie czytania cudzego umysłu i przewidywania scenariuszy interakcji międzyludzkich.Koncentrując się na formach powieściowych i narracyjnych XX wieku, autorka wychodzi poza tradycyjne rozumienie tematu świadomości w literaturze. Nie ograniczając się do konwencji mowy wewnętrznej, nazywa i systematyzuje modele intersubiektywności obecne w różnych typach narracji. Także tych, które dotychczas interpretowano jako wykluczające reprezentacje świadomości (behawioryzm, egzystencjalizm). Autorka wskazuje, że intersubiektywność nadaje lekturze doświadczeniowy, psychocielesny charakter. Narracja angażuje bowiem procesy poznawcze czytelnika, uruchamia wielozmysłowe obrazowanie mentalne, stymuluje emocje i reakcje cielesne odbiorcy. To doświadczenie w swej intensywności może konkurować z różnymi współczesnymi wariantami rzeczywistości wirtualnych.