Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Tytułowym bohaterem powieści "Adam Kłakocki i jego cienie" jest dzielny oświatowiec i encyklopedysta Jan Adam Maria Kłakocki, twórca Białoruskiego Archiwum Snów i autor kontrowersyjnej rozprawy na temat kartezjanizmu. W rzeczywistości jednak książka Ihara Babkoua nie ma głównego bohatera. Na jej kartach, tak jak w marzeniach sennych, pojawiają się postacie fikcyjne i historyczne, bohaterowie współcześni i z dalekiej przeszłości. Spotykają się tutaj starożytni filozofowie i hipisi, Adam Mickiewicz i kagebiści, hetman Ogiński i buddyjscy mnisi. Postacie bez przerwy mijają się na korytarzach sowieckich uniwersytetów, przypadkiem wpadają na siebie na ulicach, w hotelowych pokojach, kawiarniach i szpitalach wariatów. I żadna z nich nie jest całkiem pewna, czy historia, w której uczestniczy, rozgrywa się naprawdę. Wszyscy być może tylko śnią. A może tylko śni o nich czytelnik. Książkę Ihara Babkoua uważa się za pierwszą białoruską powieść postmodernistyczną. Porównuje się ją do utworów Borgesa, Pavicia i Cortzara. Bywa odczytywana jako zapis duchowych doświadczeń mieszkańców zapomnianej części Europy i wielkie oskarżenie reżimu Łukaszenki.

Zawiedzionym przez filozofię. - Jeśli dotąd wierzyliście w najwyższą wartość życia i jeśli teraz widzicie, żeście się zawiedli, czyż zaraz trzeba się go pozbywać za najniższą cenę? Zakaz bez przyczyny. - Zakaz, którego przyczyny nie rozumiemy lub nie uznajemy, jest nie tylko dla przekornych, lecz także dla żądnych poznania niemal nakazem: chce się doświadczyć, żeby się dowiedzieć, dlaczego zakaz został wydany. Zakazy moralne, jak na przykład dekalogu, są stosowne dla epoki, kiedy rozum jest w poddaństwie, obecnie takie zakazy jak: „nie zabijaj”, „nie cudzołóż”, wydane bez umotywowania, miałyby raczej skutek szkodliwy niż pożyteczny....

Opis - Dla wielu czytelników odkrywanie literatury światowej rozpoczyna się od powieści Hessego, takich jak "Wilk stepowy" czy "Gra szklanych paciorków". Każde pokolenie znajduje w tych książkach coś ważnego dla siebie; powinno to dać do myślenia sceptykom, którym trwała międzynarodowa sława Hessego wydaje się podejrzana. Hesse to klasyk, którego dzieła są aktualne do dziś. Dzięki wielkiej, znakomicie udokumentowanej biografii Gunnara Deckera Hesse wkroczył w XXI wiek jako znakomity, niezależnie myślący pisarz, wielki samotnik ukazujący w swoich książkach wątpliwości, kryzysy i nadzieje, z którymi wciąż na nowo musi się zmagać każde pokolenie, a przy tym twórca o dorobku literackim obiecującym wiele lat intensywnej, pasjonującej lektury. Opierając się na obszernej korespondencji wielkiego pisarza ¬(jej część wydano dopiero niedawno) Gunnar Decker przytacza przekonujące dowody na nierozerwalne powiązanie życia Hessego z jego twórczością. Nazwa - Hermann Hesse. Wędrowiec i jego cień Autor - Gunnar Decker Oprawa - Twarda Wydawca - Świat Książki Kod ISBN - 9788379432462 Kod EAN - 9788379432462 Wydanie - 1 Rok wydania - 2014 Język - polski Tłumacz - Borg Eliza, Przybyłowska Maria Seria wydawnicza - Sfery Format - 14.0x22.5cm Ilość stron - 728 Podatek VAT - 5% Premiera - 2014-11-20

Dla wielu czytelników odkrywanie literatury światowej rozpoczyna się od powieści Hessego, takich jak „Wilk stepowy” czy „Gra szklanych paciorków”. Każde pokolenie znajduje w tych książkach coś ważnego dla siebie; powinno to dać do myślenia sceptykom, którym trwała międzynarodowa sława Hessego wydaje się podejrzana. Hesse to klasyk, którego dzieła są aktualne do dziś. Dzięki wielkiej, znakomicie udokumentowanej biografii Gunnara Deckera Hesse wkroczył w XXI wiek jako znakomity, niezależnie myślący pisarz, wielki samotnik ukazujący w swoich książkach wątpliwości, kryzysy i nadzieje, z którymi wciąż na nowo musi się zmagać każde pokolenie, a przy tym twórca o dorobku literackim obiecującym wiele lat intensywnej, pasjonującej lektury. Opierając się na obszernej korespondencji wielkiego pisarza ¬(jej część wydano dopiero niedawno) Gunnar Decker przytacza przekonujące dowody na nierozerwalne powiązanie życia Hessego z jego twórczością....

Powieść Ihara Babkowa to historia w dziesięciu odsłonach z życia dzielnego oświatowca i encyklopedysty Jana Adama Marii Kłakockiego, twórcy Białoruskiego Archiwum Snów i autora kontrowersyjnej rozprawy na temat kartezjanizmu.W rzeczywistości jednak książka Babkowa nie ma głównego bohatera. Na jej kartach, tak jak w marzeniach sennych, pojawiają się postaci fikcyjne i historyczne, bohaterowie współcześni i z dalekiej przeszłości. Spotykają się tutaj starożytni filozofowie i hipisi, Adam Mickiewicz i kagiebiści, hetman Ogiński i buddyjscy mnisi. Postaci bez przerwy mijają się na korytarzach sowieckich uniwersytetów, przypadkiem wpadają na siebie na ulicach, w hotelowych pokojach, kawiarniach i szpitalach wariatów. I żadna z nich nie jest całkiem pewna, czy historia, w której uczestniczy, rozgrywa się naprawdę. Wszyscy być może tylko śnią. A może tylko śni o nich czytelnik.Powieść "Adam Kłakocki i jego cienie" uważa się za pierwszą białoruską powieść postmodernistyczną. Porównuje się ją do utworów Borgesa, Pavicia i Cortázara. W samej Białorusi książka Babkowa nie mogła trafić do normalnej dystrybucji. Powieść do dzisiaj krąży tam z rąk do rąk, odczytywana jako zapis duchowych doświadczeń mieszkańców zapomnianej części Europy i wielkie oskarżenie reżimu Łukaszenki.

W Wędrowcu i jego cieniu skupia się Nietzsche, podobnie jak we wcześniejszym o sześć lat tomie Ludzkie aryludzkie, na tematyce moralnej, na podstawowych pojęciach etyki. Także w Wędrowcu..., określanym zresztą często jako drugi tom Ludzkiego..., posługuje się autor formą aforyzmu, który jak pisze w biografii Nietzschego J. Kohler zrywa światu maskę z oblicza, odzienie z ciała.

Na kartach tej niezwykłej książki czytelnik znajdzie to, co jest istotą teologii i literatury: miłość i cierpienie, zachwyt i zmaganie o nadzieję, tęsknotę za Bogiem i ludźmi, pochwałę życia. Te rozmowy i teksty dotyczą rzeczy duchowych, bo one są najbardziej zajmujące. Autor poprzez swoje głębokie przemyślenia próbuje rozmawiać z Bogiem, z sobą, z ludźmi, z każdym, kto zechce po tę książkę sięgnąć.

Kolejna książka F. Nietzschego napisana w formie aforyzmów, często określana jako Ludzkie arcyludzkie część druga. Nietzsche jedn z najwybitniejszych niemieckich filozofów, człowiek którego poglądy znacząco wpłynęły na całą późniejszą filozofię w tym tomie skupia swą uwagę głównie na rozważanich o sztuce, demokracji, pięknie, na podtawowych problemach etycznych takich jak wolność woli, odpowiedzialność, wina, kara, sumienie.

Godot i jego cień to autobiograficzna opowieść o magii literatury i fascynacji osobą Samuela Becketta - jednego z najbardziej tajemniczych pisarzy XX wieku. Dla autora poetyckie dzieło tego ?mistrza samotności i smutku? urasta do rangi mowy proroczej, która odmienia słuchacza i sprawia, że pojmuje sam siebie. Jest to historia olśnienia i wędrówki w ślad za człowiekiem, któremu się je zawdzięcza.Madame była tworem fantazji, Beckett jest rzeczywisty. Narrator znów jak detektyw podąża tropem do celu: z Warszawy przez Nowy Jork i Londyn do Paryża, gdzie dochodzi do niezwykłego spotkania. Tym razem jednak stawką jest coś innego niż miłość. Odpowiedź na pytanie ?jaki jest? sens życia.?Niezwykła książka. Znawca, tłumacz i reżyser tekstów Samuela Becketta opowiada tu - z przejęciem, ale nie bez autoironii - o swojej fascynacji twórczością i postacią tego pisarza. Łączy skrupulatną i arcydociekliwą filologię interpretacyjną z filologią w źródłowym znaczeniu tego słowa - umiłowaniem swego przedmiotu. Pokazuje, jak obcowanie z wielką literaturą może stać się centralnym doświadczeniem życiowym i jakie tkwią w niej siły osobotwórcze. Jest pochwałą i uświetnieniem takiej literatury.?Henryk Markiewicz ?Godot i jego cień Antoniego Libery jest utworem tak oryginalnym, że z trudem przychodzi mi uchwycić jego cechy gatunkowe. Ani to powieść, ani autobiografia, ani esej. Prędzej - wszystkiego po trochu, nie wyłączając oszałamiających wnikliwością i precyzją fragmentów analitycznych, ?mini-wykładów o maxi-sprawach? czy popisów filologicznej wirtuozerii. [...]właściwego przedmiotu narracji nie stanowią barwne historie, anegdoty i przygody, lecz pewna figura losu, która się zza nich wyłania. W tym sensie Libera konstruuje rodzaj bildungsroman, z tą różnicą, że opowiadając o procesie swojego duchowego formowania pod wpływem dzieła i osoby Samuela Becketta, nie ucieka się do literackiej fikcji czy konfabulacji, lecz poprzestaje na faktach, które układają się w pewien nadrzędny wzór albo przynajmniej jako wzór pozwalają się interpretować.?Janusz Majcherek, ?Zeszyty Literackie?przeczytaj całą recenzję Dotarłszy do wybrzeży Ziemi Ulro, bohater opowieści Libery zaczyna wędrować po jej bezdrożach śladami Becketta. Staje się jego cieniem. Detalicznie bada, tłumaczy i interpretuje utwory swojego przewodnika, reżyseruje jego dramaty w teatrze, odnajduje jego czytelników i wyznawców, by skonfrontować z nimi wrażenia z lektury. To wreszcie pozwala mu przełamać poczucie osamotnienia, odnaleźć się we wspólnocie ludzi duchowo mu bliskich. Co więcej, szlak, który pokonuje zaczyna się wydawać celowy - prowadzi od pierwszych czytelniczych zauroczeń, poprzez z trudem zdobywane, ułamkowe informacje o dorobku autora ku rozległej wiedzy o jego twórczości, a wreszcie także - ku osobistej z nim znajomości. Wanda Zwinogrodzka ?Teatr? Przeczytaj całą recenzję Rozmowa w magazynie ?Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni?

Dla wielu czytelników odkrywanie literatury światowej rozpoczyna się od powieści Hessego, takich jak ?Wilk stepowy? czy ?Gra szklanych paciorków?. Każde pokolenie znajduje w tych książkach coś ważnego dla siebie; powinno to dać do myślenia sceptykom, którym trwała międzynarodowa sława Hessego wydaje się podejrzana. Hesse to klasyk, którego dzieła są aktualne do dziś. Dzięki wielkiej, znakomicie udokumentowanej biografii Gunnara Deckera Hesse wkroczył w XXI wiek jako znakomity, niezależnie myślący pisarz, wielki samotnik ukazujący w swoich książkach wątpliwości, kryzysy i nadzieje, z którymi wciąż na nowo musi się zmagać każde pokolenie, a przy tym twórca o dorobku literackim obiecującym wiele lat intensywnej, pasjonującej lektury. Opierając się na obszernej korespondencji wielkiego pisarza ?(jej część wydano dopiero niedawno) Gunnar Decker przytacza przekonujące dowody na nierozerwalne powiązanie życia Hessego z jego twórczością.

Tytuł W cieniu narcyza Podtytuł Jak rozpoznać toksyczną relację i uwolnić się z niej Autor Julie L. Hall Język polski Wydawnictwo Wydawnictwo Kobiece ISBN 978-83-67014-08-3 Rok

Niniejszy tom dopełnia cykl książek poświęconych twórczości Samuela Becketta. Po dwutomowej edycji jego "Utworów wybranych" oraz dwunastu "Dialogach" o Beckettowskim teatrze – czas na podsumowanie przemyśleń o twórcy, który wyraził katastrofę duchową i cywilizacyjną współczesnego człowieka jak żaden inny pisarz XX wieku. Jest to intelektualna autobiografia, a zarazem historia olśnienia, fascynująca opowieść o „powinowactwie z wyboru”. Rzecz znalazła się w finale nagrody Angelus w 2010 i szwajcarskiej nagrody im. Jana Michalskiego w 2011.

Niniejszy tom dopełnia cykl książek poświęconych twórczości Samuela Becketta. Po dwutomowej edycji jego "Utworów wybranych" oraz dwunastu "Dialogach" o Beckettowskim teatrze – czas na podsumowanie przemyśleń o twórcy, który wyraził katastrofę duchową i cywilizacyjną współczesnego człowieka jak żaden inny pisarz XX wieku. Jest to intelektualna autobiografia, a zarazem historia olśnienia, fascynująca opowieść o „powinowactwie z wyboru”. Rzecz znalazła się w finale nagrody Angelus w 2010 i szwajcarskiej nagrody im. Jana Michalskiego w 2011.

WĘDROWIEC I JEGO CIEŃ FRYDERYK NIETZSCHE Zawiedzionym przez filozofię. - Jeśli dotąd wierzyliście w najwyższą wartość życia i jeśli teraz widzicie, żeście się zawiedli, czyż zaraz trzeba się go pozbywać za najniższą cenę? Zakaz bez przyczyny. - Zakaz, którego przyczyny nie rozumiemy lub nie uznajemy, jest nie tylko dla przekornych, lecz także dla żądnych poznania niemal nakazem: chce się doświadczyć, żeby się dowiedzieć, dlaczego zakaz został wydany. Zakazy moralne, jak na przykład dekalogu, są stosowne dla epoki, kiedy rozum jest w poddaństwie, obecnie takie zakazy jak: „nie zabijaj”, „nie cudzołóż”, wydane bez umotywowania, miałyby raczej skutek szkodliwy niż pożyteczny.

Niniejszy tom dopełnia cykl książek poświęconych twórczości Samuela Becketta. Po dwutomowej edycji jego "Utworów wybranych" oraz dwunastu "Dialogach" o Beckettowskim teatrze – czas na podsumowanie przemyśleń o twórcy, który wyraził katastrofę duchową

Kolejna książka F. Nietzschego napisana w formie aforyzmów, często określana jako Ludzkie arcyludzkie część druga. Nietzsche jedn z najwybitniejszych niemieckich filozofów, człowiek którego poglądy znacząco wpłynęły na całą późniejszą filozofię w tym tomie skupia swą uwagę głównie na rozważanich o sztuce, demokracji, pięknie, na podtawowych problemach etycznych takich jak wolność woli, odpowiedzialność, wina, kara, sumienie.

Opis - Kolejna książka F. Nietzschego napisana w formie aforyzmów, często określana jako Ludzkie arcyludzkie część druga. Nietzsche jedn z najwybitniejszych niemieckich filozofów, człowiek którego poglądy znacząco wpłynęły na całą późniejszą filozofię w tym tomie skupia swą uwagę głównie na rozważanich o sztuce, demokracji, pięknie, na podtawowych problemach etycznych takich jak wolność woli, odpowiedzialność, wina, kara, sumienie. Nazwa - Wędrowiec i jego cień Autor - Friedrich Nietzsche Oprawa - Miękka Wydawca - Vis-a-vis / Etiuda Kod ISBN - 9788379980543 Kod EAN - 9788379980543 Rok wydania - 2015 Język - polski Tłumacz - Drzewiecki Konrad Seria wydawnicza - Meandry kultury Format - 12.5x19.5cm Ilość stron - 280 Podatek VAT - 5% Premiera - 2015-07-09

Godot i jego cień to autobiograficzna opowieść o magii literatury i fascynacji osobą Samuela Becketta - jednego z najbardziej tajemniczych pisarzy XX wieku. Dla autora poetyckie dzieło tego „mistrza samotności i smutku” urasta do rangi mowy proroczej, która odmienia słuchacza i sprawia, że pojmuje sam siebie. Jest to historia olśnienia i wędrówki w ślad za człowiekiem, któremu się je zawdzięcza.Madame była tworem fantazji, Beckett jest rzeczywisty. Narrator znów jak detektyw podąża tropem do celu: z Warszawy przez Nowy Jork i Londyn do Paryża, gdzie dochodzi do niezwykłego spotkania. Tym razem jednak stawką jest coś innego niż miłość. Odpowiedź na pytanie „jaki jest” sens życia.”Niezwykła książka. Znawca, tłumacz i reżyser tekstów Samuela Becketta opowiada tu - z przejęciem, ale nie bez autoironii - o swojej fascynacji twórczością i postacią tego pisarza. Łączy skrupulatną i arcydociekliwą filologię interpretacyjną z filologią w źródłowym znaczeniu tego słowa - umiłowaniem swego przedmiotu. Pokazuje, jak obcowanie z wielką literaturą może stać się centralnym doświadczeniem życiowym i jakie tkwią w niej siły osobotwórcze. Jest pochwałą i uświetnieniem takiej literatury.”Henryk Markiewicz ”Godot i jego cień Antoniego Libery jest utworem tak oryginalnym, że z trudem przychodzi mi uchwycić jego cechy gatunkowe. Ani to powieść, ani autobiografia, ani esej. Prędzej - wszystkiego po trochu, nie wyłączając oszałamiających wnikliwością i precyzją fragmentów analitycznych, „mini-wykładów o maxi-sprawach” czy popisów filologicznej wirtuozerii. [...]właściwego przedmiotu narracji nie stanowią barwne historie, anegdoty i przygody, lecz pewna figura losu, która się zza nich wyłania. W tym sensie Libera konstruuje rodzaj bildungsroman, z tą różnicą, że opowiadając o procesie swojego duchowego formowania pod wpływem dzieła i osoby Samuela Becketta, nie ucieka się do literackiej fikcji czy konfabulacji, lecz poprzestaje na faktach, które układają się w pewien nadrzędny wzór albo przynajmniej jako wzór pozwalają się interpretować.”Janusz Majcherek, „Zeszyty Literackie”przeczytaj całą recenzję Dotarłszy do wybrzeży Ziemi Ulro, bohater opowieści Libery zaczyna wędrować po jej bezdrożach śladami Becketta. Staje się jego cieniem. Detalicznie bada, tłumaczy i interpretuje utwory swojego przewodnika, reżyseruje jego dramaty w teatrze, odnajduje jego czytelników i wyznawców, by skonfrontować z nimi wrażenia z lektury. To wreszcie pozwala mu przełamać poczucie osamotnienia, odnaleźć się we wspólnocie ludzi duchowo mu bliskich. Co więcej, szlak, który pokonuje zaczyna się wydawać celowy - prowadzi od pierwszych czytelniczych zauroczeń, poprzez z trudem zdobywane, ułamkowe informacje o dorobku autora ku rozległej wiedzy o jego twórczości, a wreszcie także - ku osobistej z nim znajomości. Wanda Zwinogrodzka ”Teatr” Przeczytaj całą recenzję Rozmowa w magazynie ”Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni”...