[LunaMarket]
Kategoria: Biżuteria > Naszyjniki > Chowańce Czarownic - Witches' FamiliarsWysyłka: do 3 dni
Naszyjnik "Kot i Kociołek Czarownicy" z serii
"Chowańce Czarownic" Witches' Familiars - talizman:
mądrość i spryt Wisior w kolorze ciemnego srebra,
przedstawiający kota...
Pełen opis produktu 'Kot i Kociołek Czarownicy - naszyjnik "Chowańce Czarownic" talizman: mądrość i spryt' »
Naszyjnik "Kot i Kociołek Czarownicy" z serii "Chowańce Czarownic"
Witches' Familiars - talizman: mądrość i spryt
Wisior w kolorze ciemnego srebra, przedstawiający kota oraz
magiczny kociołek czarownicy. Widać, że w garze gotuje się jakiś
magiczny wywar w żółtym kolorze, a kot stoi na jego brzegu. Po obu
bokach kociołka znajdują się magiczne miotły z dekoracyjnymi liśćmi
akantu. Naszyjnik nosi nazwę: "Cauldron Capres", czyli "Brykanie po
Kociołku".
Kim (czym) były chowańce? CHOWANIEC to duch, z którym wiedźma lub
czarodziej ściśle współpracowali, to towarzysz i pomocnik w
magicznych działaniach. Zazwyczaj było to zwierzę. Mogły to być też
diabły, demony, duchy zmarłych lub nawet anioły, ale zazwyczaj
właśnie pod postacią zwierzęcia. Skąd się brały chowańce u osób
zajmujących się czarostwem? Często chowaniec po raz pierwszy
pojawiał się w okolicznościach, gdy potencjalna wiedźma była w
kłopotach, aby zaoferować swoją pomoc.
Talizman - mądrość i spryt
Mądrość totemu kota mówi o dobrym wyczuciu czasu w działaniu oraz
odwadze do odkrywania nieznanego. Kot ma wiele znaczeń,dotyczą one
zazwyczaj równowagi pomiędzy przeciwieństwami, takimi jak np.
wnętrze i zewnętrze,działanie i odpoczynek. Ma on silny symboliczny
związek z tym,co zwykle kryje się w ciemności lub z nieznanym.
WYMIARY:Kot na kociołku ma rozmiar: wysokość 3,0
cm, szerokość 3,0. cm. Każda miotła ma po 4,0 cm długości. Cała
zawieszka razem z miotłami po bokach: szerokość 11,0 cm.Łańcuszek
wraz z zapięciem ma długość ok. 50,0 cm.Satynowa sakiewka: 10,0 cm
x 8,0 cm.
BIŻUTERIA SZTUCZNA, wysokiej jakości.Każdy naszyjnik z tej serii ma
indywidualne znaczenie i posiada torebkę satynową w kolorze
czarnym.
Pojęcie magicznych zwierząt odbijało się echem w historii w
tradycjach plemiennych, mitach o stworzeniu i wielu
religiach.Klasyczny grecki filozof Sokrates mówił o osobistym duchu
czy też demonie, który, jak powiedział, kieruje jego sumieniem,
powstrzymując go przed popełnianiem błędów. Rdzenni Amerykanie
wierzyli w zwierzęta totemowe – symbole zwierzęce, które
odzwierciedlają pewne cechy oraz które służą jako przewodnicy i
duchy opiekuńcze w świecie fizycznym i duchowym.
W średniowieczu chowańce opisywano jako demony niskiej rangi.
Magowie wyczarowywali je podczas rytuałów, a następnie zamykali w
butelkach, pierścieniach i kamieniach. Czasami sprzedawali je jako
amulety, twierdząc, że duchy zapewnią sukces w hazardzie, miłości,
biznesie lub w czymkolwiek innym, co tylko odpowiada potrzebom
klienta.
Niegdyś w całej Europie istniały osoby zajmujące się magią ludową i
działały dla korzyści swojej społeczności. A więc zajmowały się
głównie leczeniem metodami z pogranicza czarów i medycyny
naturalnej, odnajdowaniem zagubionych przedmiotów czy też
przeciwdziałaniem magicznym atakom. Towarzyszące więc tym osobom
chowańce nie musiały być wcale wykonawcami wrogich czarów. Wsparcie
chowańca było bezcenne dla każdego, kto zapewniał sobie byt jako
uzdrowiciel ludowy. Magiczne zwierzęta mogą pomagać w różnego typu
magicznych działaniach, ochraniać wiedźmę na co dzień albo podczas
duchowych podróży, w których są im towarzyszami.
