Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Pokantowski idealizm niemiecki Filozofia początku dziewiętnastego wieku we Francji i Wielkiej Brytanii

Filozoficzna podróż śladem wielkich idei Rozpoczęta w starożytności i trwająca przez wieki podróż kilku odkrywców, którzy burzą ustalony porządek myślenia, by odnaleźć klucz do sensu ludzkiego życia. Oto najpiękniejsza historia filozofii! W błyskotliwym dialogu z Claude’em Capelierem, Luc Ferry prowadzi nas przez pięć najważniejszych rozdziałów historii filozofii i wyjaśnia, jak powstają i następują po sobie kolejne wielkie koncepcje filozoficzne. W jaki sposób w umysłach takich myślicieli jak Platon, Kartezjusz, czy Schopenhauer rodzą się intuicje, które zmieniają nasz pogląd na świat? Co się z nami stanie w dobie globalizacji i powrotów fundamentalizmów zrodzonych w dawnych epokach? Jak poradzić sobie z rozterkami, które przeżywamy w szybko zmieniającym się świecie? Odpowiedzią, mówi filozof, jest miłość. Ten pozornie banalny i zarazem złożony pomysł może być najlepszym sposobem na zrozumienie czasów, w których żyjemy  oraz lepsze poznanie samych siebie.

Tom reprezentuje "maksymalistycznie" pojętą historię filozofii, polegającą przede wszystkim na badaniu dziejów problemów filozoficznych. Autorzy wychodzą od filozofii sumienia, przez rozmaite podejścia do analizy historii filozofii od Gogacza, Świerzawskiego, Andrzejuka, po Gilsona oraz Topolskiego. Występują tu odwołania do kluczowych terminów filozofii klasycznej i wieków średnich (św. Tomasz z Akwinu). Uzupełnieniem są dwa wątki 1) paleologia, jako nauka pomocnicza historii filozofii oraz 2) istota cywilizacyjnych i kulturowych pograniczy w kształtowaniu historii filozofii.

Patrząc na filozofię z punktu widzenia człowieka żyjącego w Polsce w XXI wieku trudno jest nie odnieść wrażenia powszechnego zamętu i chaosu. Z jednej stro­ny przytłacza nas rozmaitość systemów etycznych przeszłości (wielkich i tych mniej znanych), z drugiej – zalew fachowych książek i czasopism filozoficznych, pełnych sprzecznych poglądów i niekończących się polemik. Swoistym przedłu­żeniem owych filozoficznych sporów są dyskusje w mediach, prowadzone często przy pomocy argumentów odwołujących się do emocji raczej niż do rozumu. Człowiek w coraz większym stopniu sam musi dokonywać wyborów i sam musi ponosić za nie odpowiedzialność – ani społeczeństwo, ani państwo, ani żad­na ideologia nie są wstanie go w tym wyręczyć. Orientacja we współczesnych dyskusjach filozoficznych i etycznych jest możliwa dzięki gruntownej znajo­mości historii filozofii i stanowi warunek ustrzeżenia się przed dogmatyzmem i ideologizacją, na które człowiek jest narażony. Chcąc poznać dzieje filozofii, należy uświadomić sobie, czym jest filozofia, co jest jej przedmiotem, do jakich celów dąży i przy pomocy jakich metod usiłuje te cele osiągnąć. Nie chodzi tu bynajmniej o poszukiwanie definicji filozofii, defi­nicji tych jest bowiem tyle, ilu jest filozofów, lecz o wskazanie kilku czynników, które odróżniają filozofię od innych dziedzin wiedzy. J. E. Bp Prof. ThDr. PhDr., Stanislav Stolarik, PhD: Podręcznik zawiera właściwie wszystko, co należy wiedzieć o filozofii, by móc przystąpić do samodzielnego obcowania z literaturą filozoficzną. Książka w mistrzowski sposób zachęca do dalszego studiowania filozofii.

„Na pocątku wsędy byli górole, a dopiero pote porobiyli się Turcy i Zydzi. Górole byli tyz piyrsymi »filozofami«. »Filozof« ? to jest pedziane po grecku. Znacy telo co: »mędrol«. A to jest pedziane po grecku dlo niepoznaki. Niby, po co mo fto wiedzieć, jak było na pocątku? Ale Grecy to nie byli Grecy, ino górole, co udawali greka. Bo na pocątku nie było Greków, ino wsędy byli górole”. Tak ksiądz Józef Tischner w swoim największym bestsellerze wyjaśniał powstanie filozofii. Najnowsze wydanie zostało wzbogacone o jego nieznane dotąd teksty. Można się z nich na przykład dowiedzieć, że Arystoteles, chorując na żółtaczkę, napisał XII księgę Metafizyki. Księga zaginęła, ale odnalazła się na strychu w Rogoźniku. Nowym elementem są też bardzo zabawne przygody Sobka Chowańca z Jonkówek, spisane przez księdza Tischnera w latach 80. Książkę uzupełniono też posłowiem Wojciecha Bonowicza oraz esejem Dobrosława Kota, będącym filozoficzną analizą opowieści o góralskich filozofach. Historia filozofii po góralsku to znakomita lektura zarówno dla tych, którzy poszukują rozrywki, jak i dla tych, którzy chcą się czegoś dowiedzieć o filozofii, i to w zupełnie nieszablonowy sposób.

Gdzie Gandalf nie może, tam Bilba pośle. „W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit”. Tę historię wszyscy doskonale znamy. Przygody małego hobbita, który zdecydował się wyruszyć w daleką podróż w towarzystwie czarodzieja oraz trzynastu krasnoludów, opisuje jedna z najchętniej czytanych powieści na świecie. Jednak pod tą prostą opowiastką kryje się prawdziwa kopalnia filozoficznych zagadek, a każda kolejna lektura dostarcza nowych wrażeń oraz kolejnych, piętrzących się pytań. Teraz wreszcie pojawia się okazja, by rozwikłać tajemnice Śródziemia i odkryć swojego wewnętrznego Tuka. Przekonaj się, że mały hobbit może być naszym przewodnikiem w drodze do oświecenia, pomyśl, dlaczego warto porzucić swoją bezpieczną norkę i stać się nieustraszonym łowcą przygód, oraz zdecyduj, czy dobre jadło, zabawę i śpiew powinno się cenić wyżej niż górę złota. A teraz nabij swoją fajkę najlepszym fajkowym zielem i otwórz tę butelkę ze starej winnicy, którą trzymałeś na specjalną okazję. Rozpoczyna się przygoda! „A jeśli któryś z was znajdzie się w moich stronach, niech bez namysłu puka do moich drzwi. Podwieczorek jest zwykle o czwartej, ale będę wam rad o każdej porze!”

Marzec 2007 - Nowe wydanie. Tom obecny rozpoczyna się od wczesnego okresu chrześcijańskiego i ma za przedmiot rozważań historię filozofii średniowiecznej aż po koniec wieku XIII, włącznie z Dunsem Szkotem (ok. 1265-1308).

Dziewięciotomowa "Historia filozofii" F. Coplestona uważana jest za najlepsze i najwszechstronniejsze opracowanie dziejów europejskiej myśli filozoficznej od starożytnych Greków po czasy współczesne. Pełni funkcję zarówno podręcznika akademickiego, jak i gruntownego wprowadzenia w dzieje filozofii przeznaczonego dla średnio wykształconego czytelnika.

Dziewięciotomowa "Historia filozofii" F. Coplestona uważana jest za najlepsze i najwszechstronniejsze opracowanie dziejów europejskiej myśli filozoficznej od starożytnych Greków po czasy współczesne. Pełni funkcję zarówno podręcznika akademickiego, jak i gruntownego wprowadzenia w dzieje filozofii przeznaczonego dla średnio wykształconego czytelnika.

Książka autorstwa prof. Tadeusza Gadacza Historia filozofii XX wieku to rzecz ze wszech miar niezwykła. Niezwykła zarówno ze względu na jej twórcę, jak i ze względu na rozmach i precyzję, z jaką została przygotowana. „Tadeusz Gadacz - pisze prof. Piotr Sztompka - podjął dzieło na pierwszy rzut oka niemożliwe, przekraczające ramy jednego człowieczego intelektu i jednej ludzkiej biografii (...) dzieło to imponuje (...) niewiarygodną wprost erudycją autora, obszarem i głębią lektur, precyzją i rygoryzmem interpretacji, (...) oryginalną typologią kierunków czy szkół filozoficznych”. Mamy zaszczyt zaprezentować Państwu pierwszy tom summy filozoficznej przybliżającej bohaterów humanistyki minionego stulecia. Prezentując Czytelnikom między innymi takich filozofów, jak Nietzsche, James, Nabert, Simmel, pokazuje Gadacz niezwykłe wpływy, jakie myśliciele wywierali na następne pokolenia. Pokazuje także, jak głęboko w myśl filozoficzną sięgały ich własne korzenie. „To nie tylko imponująca synteza filozofii XX wieku, ale też pasjonująca genealogia współczesnego myślenia, bez której nie sposób zrozumieć otaczającej nas kultury i nas samych” (prof. Michał P. Markowski). Historia filozofii XX wieku przygotowana przez prof. Gadacza to obowiązkowa lektura każdego wykształconego człowieka.

"Spędziłem lata na czytaniu erudytów na czele z Bayle'em, ale kroniki średniowieczne znałem bardzo wyrywkowo i, co gorsza, zupełnie nie rozumiałem zasad, jakimi kierowali się ich autorzy. Prawdę mówiąc, nie rozumiałem nie tylko kronik, ale i wszelkich innych tekstów średniowiecznych. Jak można było uznawać moc przekonywającą dowodów istnienia Boga? Jak można było uważać za realne demony i anioły? Jak można było układać byty dane w doświadczeniu wedle przypisywanej im doskonałości? Jak można było utrzymywać, że cokolwiek się porusza, czyni to za sprawą przyczyny wobec tego czegoś zewnętrznej?" z przedmowy Krzysztofa Pomiana "Przeszłość jako przedmiot wiary rozpoczyna się analizą dwóch kronik średniowiecznych, a ściślej - dwóch zawartych w nich legend etnogenetycznych. Pokazuje mianowicie, jak w wieku VI Getica wpisywała dzieje Gotów (i Scytów) w paradygmat biblijny, czyniąc ich potomkami Magoga, syna Jafeta, i jak w wieku VII kronika Fredegara wywodziła z kolei Franków od trojańskiego króla Priama. Obie kroniki miały swego czasu czytelny sens polityczny [...]. Aż w XII wieku kolejni przepisywacze zaczęli je poprawiać, dopasowywać do innych przekazów, coraz bardziej modyfikować. Aby w końcu, w XV wieku, całkowicie je odrzucić". z recenzji Małgorzaty Szpakowskiej

Pierwsza książka przedstawiająca historię filozofii politycznej napisana przez polskiego autora. Jest próbą pokazania, że rozważania o polityce Tukidydesa, Platona, Arystotelesa, św. Tomasza z Akwinu i innych myślicieli, aż do Locke'a, są nadal myślą żywą, która może nas pobudzić do własnych przemyśleń. Składa się szeregu indywidualnie ujętych esejów, prezentujących ich poglądy oraz wprowadzających do głównych zagadnień filozofii politycznej. Jest także próbą filozoficznego ujęcia przedmiotu. Przedstawia historię myśli politycznej Zachodu jako wielką debatę na temat relacji między polityką a etyką. Książka uczy myślenia politycznego. Napisana przystępnym językiem, jest pasjonującą lekturą.

Kolejny tom Jednego z najlepszych opracowań historii filozofii. Szczegółowe omówienie myśli filozoficznej: Hobbesa, Locka, Newtona, Locka Berkeleya i Humea.

Książka przedstawia jeden z najbardziej fundamentalnych projektów filozoficznych nowoczesności – projekt podmiotowości – w trzech różnych odsłonach, jakie znajdujemy w myśli Hegla, Marksa i Adorna. W każdym z tych trzech „momentów” pierwszoplanowe pozostaje pytanie o relację podmiotu i historii. Z tej perspektywy myśl Hegla można potraktować jako diagnozę dziejotwórczej podmiotowości i jednocześnie podmiototwórczej historii. Heglowskie rozpoznanie podmiotowego sprawstwa może więc uchodzić za przesłankę zwrotu do praktyki – co dokona się w dziele Marksa. Zarazem, choć Marks przedstawi wiele ciekawych narzędzi do myślenia o historii, problematyczny pozostaje status Marksowskiego podmiotu. Historyczna procesualność, ekonomiczny mechanizm wyobcowania i widmo ideologii nie muszą jednak wprost prowadzić do wniosku, że historia jest „procesem bez podmiotu”, jak chciał tego Althusser. Równie dobrze można wszak mówić o „procesie jeszcze bez podmiotu”, a upodmiotowienie historii traktować jako historyczną szansę czy zadanie. Myśl Adorna stanowi na tym tle istotny punkt odniesienia dla omawianej tradycji. Konfrontacja problematyki podmiotowości i myślenia o historii z dziejowymi burzami XX stulecia prowadzi frankfurtczyka do specyficznie pojętej „nie-rezygnacji”. Oprócz tytułowej problematyki książka porusza też inne, ważne dla omawianych myślicieli wątki, a wśród nich na pierwszy plan wysuwa się zagadnienie odmiennego w każdym wypadku modelu dialektyki. Nie brak też odniesień do autorów znaczących interpretacji – takich jak Lukács, Kojeve czy Althusser.

Kolejne wydanie wielokrotnie wznawianego, klasycznego już, podręcznika do historii filozofii. Autor - filozof i historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki, etyk, wykładowca, nauczyciel kilku pokoleń filozofów - przedstawił dzieje myśli filozoficznej jako historię myślicieli. Po omówieniu doktryn każdego okresu zestawił krótko najważniejsze zagadnienia i pojęcia. Tom drugi poświęcony jest filozofii nowożytnej do roku 1830

W tomie 2 Hegel omawia historię filozofii starożytnej - od wielkich systemów Platona i Arystotelesa, przez wykształcenie się stanowisk dogmatycznych i sceptycznych po zwieńczenie greckiej filozofii w neoplatońskiej myśli Proklosa.

Planetarny kryzys finansów ujawnia co jakiś czas pęknięcia w solidnym i ważniejsze: z pozoru nie mającym poważnej alternatywy systemie liberalnym. Ten stan rzeczy pokazuje, że każda rysa – bez względu na to, czy mówimy o religii, estetyce, czy ekonomii – może mieć polityczne konsekwencje. Polityka wydaje się zatem nadal naszym przeznaczeniem, tyle że dziś za jej siłę napędową należy uznać gospodarkę. A jeśli tak, to kto w takim razie jest czyim wrogiem? Czy definicja przyjaźni politycznej wyczerpuje się w pojęciu wspólnego zysku? Gdzie biegną linie koniecznych w polityce podziałów? Dlaczego niełatwo je umiejscowić? Nieumiejętność, a nawet niezdolność lub brak woli odróżnienia przyjaciela od wroga stanowią symptom politycznego końca. Jeśli chcemy ten koniec odwlec, musimy zwrócić się pospołu w stronę teologii i polityki, gdyż dziś opisać wrogość można jedynie przez odwołanie się do języka teologiczno-politycznego, odtwarzając obrys zadawnionego sporu między diabłem a Bogiem o duszę ludzką właśnie przy użyciu pojęć i kategorii politycznych (ze Wstępu Piotra Nowaka).

Praca Wilhelma Goerdta Russische Philosophie jest kompetentnym, syntetycznym i wnikliwym studium myśli rosyjskiej od czasów Średniowiecza, poprzez Oświecenie, aż po XX wiek. Autor z rozmachem ukazuje rożne nurty filozofii rosyjskiej, ukształtowane poprzez historyczne, kulturowe, religijne i społeczno-polityczne uwarunkowania. Przedstawia również sylwetki omawianych filozofów, podając obszerne informacje biograficzne, a zarazem uważnie analizuje ich poglądy, by zrozumieć specyfikę myślenia w Rosji w różnych okresach jej dziejów. Goerdt dużo miejsca poświęca dwudziestowiecznym intelektualistom, zarówno marksistowskim, jak i, co warto podkreślić, spychanym przez sowiecka propagandę przedstawicielom renesansu religijno-filozoficznego. Takie całościowe ujęcie zasługuje na miano unikatowego dzieła i pozwala na lepsze poznanie rosyjskiej duszy. Wilhelm Goerdt - emerytowany profesor Westfalskiego Uniwersytetu w Münster, światowej sławy specjalista w dziedzinie myśli wschodnioeuropejskiej, autor licznych publikacji poświęconych filozofii rosyjskiej i radzieckiej.

Kolejne wydanie wielokrotnie wznawianego, klasycznego już, podręcznika do historii filozofii. Autor - filozof i historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki, etyk, wykładowca, nauczyciel kilku pokoleń filozofów - przedstawił dzieje myśli filozoficznej jako historię myślicieli. Po omówieniu doktryn każdego okresu zestawił krótko najważniejsze zagadnienia i pojęcia. Tom pierwszy poświęcony jest filozofii starożytnej i średniowiecznej, tom drugi - filozofii nowożytnej do roku 1830, tom trzeci zaś - filozofii XIX wieku i współczesnej. Każdy z tomów zawiera bibliografię (opracowań ogólnych i szczegółowych, tekstów filozoficznych polskich i obcojęzycznych oraz przekładów polskich). W tomie trzecim zamieszczono indeks nazwisk filozofów, indeks nazwisk autorów prac o filozofach oraz indeks rzeczowy (indeksy odnoszą się do całości).

Założeniem wielotomowej Historii klasycznej filozofii indyjskiej jest całościowe przedstawienie wszystkich nurtów filozoficznych i prądów intelektualnych w Indiach w okresie klasycznym, tj. od II w. do najazdu muzułmańskiego, na tle koncepcji filozoficznych formułowanych na Zachodzie. Niniejszy tom ukazuje w sposób systematyczny rozwój dwóch niezwykle ważnych, acz bardzo mało znanych filozoficznych indyjskich systemów niebramińskich: adżiwikizmu i dżinizmu. Te starsze niż buddyzm tradycje, poza aspektem religijnym, wypracowały także bogatą myśl filozoficzną. Adżiwikowie sformułowali doktrynę skrajnego determinizmu i bezkompromisowej etyki opartej na całkowitym zakazie krzywdzenia istot żywych, praktykując jednocześnie skrajne formy ascezy. Podobne zasady moralne propagowane przez dżinistów, takie jak niekrzywdzenie czy wegetarianizm, w dużym stopniu wpłynęły na Indie. Te dwie tradycje wypracowały także niezwykle rozbudowaną filozofię języka, system logiczny, metodę analizy semantycznej, które stanowią jedną z najciekawszych propozycji filozoficznych, jakie kiedykolwiek wydały Indie. Piotr Balcerowicz – filozof, orientalista i kulturoznawca. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w Banaras Hindu University, Polskiej Akademii Nauk i na uniwersytecie w Hamburgu. Obszar jego badań i zainteresowań naukowych obejmuje Azję Południową (kultura, filozofia, religie i historia), filozofię (zachodnią, indyjską, filozofię polityczną), kulturoznawstwo, religioznawstwo, stosunki międzynarodowe oraz zagadnienia społeczno-polityczne Afganistanu i Azji Środkowej oraz Bliskiego Wschodu. Zajmuje się także zagadnieniami multikulturalizmu i konfliktami we współczesnym świecie. Jest autorem licznych publikacji naukowych i komentatorem bieżących wydarzeń na Bliskim Wschodzie, w Azji Środkowej i Południowej.