Kangoo.plSzukamy produktów wśród ponad 10 mln ofert sklepów internetowych

Od tysiącleci ludzie darzyli czcią wizje wywoływane pod wpływem spożywania grzybów halucynogennych. Stanowiły one nieodłączną część misterium religijnego. ? pisze Terence McKenna w Prawdziwych halucynacjach, historii z życia wziętej, choć zawierającej fabułę niczym z filmów SF czy powieści przygodowych. Dzieło McKenny to fascynująca opowieść o niezwykłych przygodach w Azji, Amazonii i Ameryce, to historia relacji pełnych fantazji podróżników ze "świętymi roślinami" i grzybami psylocybinowymi. McKenna zaprasza nas w podróż po egzotycznych zakątkach świata, która staje się podróżą w głąb ludzkiego umysłu i tajemnic istnienia. Prawdziwych halucynacji nie sposób poddać prostej klasyfikacji. Nie da się odróżnić w nich prawdy od złudzenia. Gdyby zaakceptować płynące z tej opowieści wnioski o charakterze filozoficznym, trzeba by całkowicie zweryfikować popularne wyobrażenia na temat otaczającego nas świata. McKenna konstruuje w tym dziele ?teorię czasu falowego?, zgodnie z którą, pod wpływem gwałtownie zagęszczających się innowacji, współczesną ludzkość czeka wejście w nową epokę, rządzącą się nowymi prawami. Czy będzie to tylko koniec znanego nam świata, czy coś znacznie bardziej radykalnego? ? na to pytanie autor tej książki nie udziela odpowiedzi. Zamiast tego zachęca do otwartości umysłu i większego zaufania do wyobraźni.

Halucynacje zawsze odgrywały ważną rolę w naszym życiu umysłowym i w naszej kulturze. Można się nawet zadziwić tym, jak wielką rolę doświadczenie halucynacji odegrało w naszej sztuce, folklorze, nawet religii. Czy geometryczne wzorce towarzyszące migrenie i innym dolegliwościom legły u podstaw motywów, które występują w sztuce Aborygenów? Czy to z halucynacji z udziałem liliputów (wcale nie tak rzadkich) zrodziły się elfy, chochliki i krasnale? Czy to nie z przepojonych lękiem nocnych halucynacji, kiedy jakaś obca, wroga istota szarpie nami i nas dusi, zrodziły się wizje demonów, czarownic, złowrogich przybłędów? Czy „ekstatyczne” ataki, w rodzaju tych, których doświadczał Dostojewski, odegrały jakąś rolę w naszym poczuciu boskości? Czy doświadczenia oderwania od ciała stały się inspiracją do przypuszczeń, że można istnieć także i bez niego? Czy niesubstancjalność halucynacji podsyca wiarę w zjawy i duchy? Dlaczego we wszystkich znanych nam kulturach szukano i znajdowano halucynogenne substancje, które przede wszystkim wykorzystywano do celów sakralnych? Na te i wiele innych pytań z tym związanych próbuje odpowiedzieć Oliver Sacks w swojej najnowszej bestsellerowej książce Halucynacje. Z jednej strony jest ona swego rodzaju antologią halucynacji, w której opisuje on na podstawie konkretnych przypadków doświadczenia i siłę ich wpływu na tych, którzy ich doznają, co pozwala nam uzmysłowić sobie, jak szeroki jest zakres i jak bogate zróżnicowanie doświadczeń halucynacyjnych, stanowiących istotną składową kondycji ludzkiej. Z drugiej natomiast jest próbą odpowiedzi na podstawowe pytanie o źródła i znaczenie halucynacji dla psychiki człowieka, halucynacja bowiem – co udowadnia dr Sacks - to zupełnie swoista kategoria życia świadomości i umysłu.